ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
3.2.2018 | 01:48

Κέλυφος ασβού

Το λοιπόν. Είμαι στα 26.Έχω παρατηρήσει το εξής φαινόμενο σε μένα:Ήθελα μια κοπέλα. Την εξωράιζα (αν όχι εξιδανίκευα) στο μυαλό μου. Μου έλεγε ότι της αρέσει ο κυβισμος κι εγώ με το μυαλό μου ήθελα να πιστέψω οτι ήταν μεγάλη ιδιοφυΐα, μεγάλη ζωγράφος και λοιπά διεγερτικά για μενα. Να σημειώσω ότι σύμφωνα με τα της τρέχουσας μοδός είμαι sapiosexual (μάλλον).Ε τελικά εφαγα χυλοπιτα και η κοπέλα απεδείχθη ολίγον τι σαπιοκουλτουρέ μάλλον, παρά γνησια κουλτουριάρα.Δεν μπορώ να πω ότι εξεπλάγην, μιας και εθελοτυφλουσα εξαρχής. Και ιδιαίτερο νταλκα για τη συγκεκριμένη δεν είχα (άλλο που θα ήθελα να έχω), επομένως σιγά το πράγμα. Έλα όμως που οι ανασφάλειές της με χτύπησαν στο ευαίσθητο σημείο μου.Και δώστου ανασφάλειες αυτή, και δώστου να την κολακευω εγω. Σε σημείο αηδιας. Ενώ ήμουν και είμαι ακόμα friendzoned, εντούτοις της εχω δώσει την εντύπωση ότι ακόμα ενδιαφέρομαι ερωτικα. Και αυτή φυσικά το εκμεταλλεύεται και με έχει για στανταρακι επιβεβαιωσης. Όποτε νιώθει στα ντάουν της (συνήθως μετά από αποτυχημένο ραντεβού της) στελνει ότι θέλει να με δει και εγω - ΤΣΟΥΠ με κεφαλαία γράμματα - αμέσως εμφανιζομαι. Συζητάμε για τα ερωτικά της και εγώ μονίμως της κράζω διακριτικα ΟΛΟΥΣ τους παιδες με τους οποίους κατά καιρούς βγαινει, τοιουτοτρόπως ώστε να φανεί ότι ενδιαφέρομαι ακόμα για αυτή, αλλά δε θέλω να το παραδεχτώ. Και έτσι είμαι το σκυλάκι της. Οποτε με θέλει, όπως με θέλει, για ο,τι με θέλει.ΑΛΛΑ!Δε με ενδιαφέρει καθόλου ούτε σαν φίλη ούτε σαν ερωτική σύντροφος. Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να βαριέται του θανατά με ο,τι μπαρουφες μου αραδιαζει για τα προσωπικά της και τις ανασφάλειες της. Είναι κοριτσάκι στα μάτια μου, αν και είναι 22. Πολλές φορές τη ρωτάω να μου ξαναπει πράγματα που μου είχε μόλις πει, μια και δύο και τρεις φορές. Σε σημείο να με ρωτάει τί έχω, αν είμαι καλα, πού τρέχει ο λογισμός μου. Της απαντάω σχεδόν πάντα με πολύ μυστήριο, παιζοντάς το πληγωμενος που την ακούω να μιλαει για άλλους αντρες (πχ "αστο καλύτερα, δε θες να ξερεις, δεν μπορώ να πω τι σκέφτομαι, ειδικά σε σένα" κλπ). Βέβαια μπορεί εμένα ο λογισμός μου να τρεχει σε εντελώς ηλίθια και άσχετα πράγματα. Τόσο πολύ βαριέμαι. Ωστόσο δεν μπορώ (δε θέλω ίσως;) να μη βρίσκομαι μαζί της.Από όταν συνειδητοποίησα γιατι το κάνω αυτό, το εφάρμοσα και σε άλλες τρεις κοπέλες έκτοτε. Με τη μία δεν έχουμε τώρα επαφές, με τις άλλες δύο εχουμε. Πάλι το ίδιο μοτίβο: νιωθουν μεγάλη ανασφάλεια (για μικρά επιπόλαια πραγματα... εμφανιση, βάρος, μοναξιά) που βγάζει ματι με το "καλό μεσημέρι" αν όχι με το "καλημέρα", εγώ επαναπαυομαι στην friendzone, μάλιστα την επεδίωξα και μια φορά, φροντίζω να τους φτιάχνω το κέφι ως πιστός κόλαξ των, και αυτες μετά πάλι προς τη δόξα τραβάνε. Εγώ ποτέ δεν τις παίρνω τηλέφωνο - ή μήνυμα. Αλλά αυτές πάντα ξέρουν ότι όποτε με θελήσουν θα είμαι παρών. Και η χαρά μου να παίζω αυτό το ρόλο είναι ακόμα μεγαλύτερη, όσο περισσότερο βαριέμαι που θα βρίσκομαι εκεί.Ενδιαφέρον κατ εμέ φαινομενο. Ξέρω πολύ καλά γιατί το κάνω. Οι λόγοι είναι πολύ σκοτεινοί και σκληροί. Για να είμαι αυτό που είμαι τώρα, πέρασα από σαράντα κύματα. Έχω δει τη ζωή από πολύ άγριο μάτι και σε αυτά τα κοριτσιστικα τερτίπια προσδίδω αυτοβουλως ζωτικό ρόλο για την καθημερινοτητα μου.ΥΓ: είμαι δηλωμενος γκέι (αρρενωποτατος) σε σταθερη σχέση εδώ και 2μιση χρόνια. Το αγόρι μου (που μένει βορεια προάστια, ενώ εγώ και οι εν λόγω κοπελες δυτικα) δεν τα ξέρει όλα αυτά. Επίσης σας διαβεβαιώ ότι δεν τα κάνω αυτά για να μη με περάσουν για γκέι. Έχουμε κοινούς γνωστούς που ξέρουν για τη σχέση μου, οπότε υπάρχει πιθανότητα να το γνωρίζουν κι αυτές ότι είμαι γκέι.Θα ήθελα να διαβάσω τις γνώμες σας σχετικά με αυτό το φαινόμενο, το οποίο εγώ ονομάζω "κέλυφος ασβού". Θέλω να δω τι γνώμες βγάλατε εσείς εκ πρώτης ανάγνωσης για να βολιδοσκοπησω κατοπιν πιθανές αντιδράσεις ατόμων που πρόκειται να τους αποκαλυψω κάποια σημαντικα πράγματα για μένα. Αν αυτη η εξομολόγηση τύχει κάποιας ανταπόκρισης, θα επανέλθω με νέα, κανοντας σαφέστερο το τι θέλω να πετύχω με αυτή μου τη συμπεριφορά.Συγγνώμη αν κούρασα. Ευχαριστώ για την προσοχή. Καλό ξημέρωμα!
5
 
 
 
 
σχόλια
Δεν ξέρω απο που να το πιασω και που να το αφησω. Προφανώς και εχεις ΠΡΟΒΛΗΜΑ , καποιου ειδους ψυχικη διαταραχη. Δεν στο λεω κακοπροαιρετα, δες ψυχολόγο η καποιον ψυχιατρο. Δεν βρισκω τιποτα λογικο και καμια λλογική αλληλουχια. Εισαι γκει οκ. Και εσυ ψαρευεις κοπελες και αυτοπαρουσιαζεσαι ως sapiosexual για να τους κανεις καλη εντύπωση δηθεν οτι ασχολεισαι με το μυαλο του αλλου και οχι την εμφανιση ; Ο λογος ποιος; Δεν βρίσκω κακο να εχουν οι κοπελες ανασφαλειες και να τις εμπιστευονται σε καποιον που δειχνει (υποκρινεται ) οτι τις καταλαβαινει. Το κακο είναι αυτο που κάνεις εσυ. Που εισαι ενα ψευτικο προσωπειο και το παρουσιαζεις κιολας νομιζοντας οτι κατι κανεις. Μηπως αυτες που δεν σου απαντουν κατάλαβαν απο καποια λεγομενα σου απο καποιον τροπο αυτο το προσωπειο και οτι δεν εισαι και πολυ καλα στα μυαλα σου; Μαλλον. :)
Είναι αρκετά παράξενο αυτό που κάνεις, αλλά στην ουσία προσφέρεις παρέα, δύο αυτιά και συντροφιά. Σκέφτεσαι να γράψεις βιβλίο; Να γυρίσεις ταινία; Τι; Συνήθως όταν κάνουμε κάτι αρκετά περίεργο υπάρχουν δύο λόγοι: αυτόν που λέμε για να νιώσουμε μια συμφωνία με το έργο μας κι αυτόν που αποφεύγουμε να πούμε γιατί είναι όλο το ζουμί και αρκετά σκληρό για να το διαχειριστούμε.Υ.Γ. Παράξενη ανάγκη για υποταγή. Μου βγάζει ότι είναι ένα κατάλοιπο εξαναγκασμένης υποτακτικής ανάγκης. Αναβίωση μιας σχέσης( ή πολλών) που έπρεπε να προσποιηθείς. Αυτή η φάση παίζει να σε έχει στιγματίσει τόσο πολύ με την οικειότητά της ( άρα αποτελεί σημείο αναφοράς αλλά και μέρος του κέντρου βάρους σου) που θες να το αναβιώνεις μεν σε ελεγχόμενο πεδίο.Αυτό ίσως είναι μια άμυνα για να μην επιλέγεις τέτοιους συντρόφους ( όπου θα βίωνες μια οδύνη εκτός ελέγχου) και έτσι αυτό το κάνεις με κοπέλες που δεν σε έλκουν( άρα όσα ζήσεις θα είναι σοφτ). Ευρηματικό αυτό που έχεις κάνει, αλλά επειδή θέλει να έχεις και κάποια πρόθυμη κοπέλα να κάνει τον ρόλο που έχεις πλασμένο στο μυαλό σου για να πιάσει, ίσως καλό είναι να το κοιτάξεις. Δεν θα σου πω να το εγκαταλήψεις άμεσα αν δεν έχεις εναλλακτική γιατί θα καταλήξεις μάλλον χειρότερα. Αυτά.
*εφ οσον εισαι γκει...γιατι η συμπεριφορα αυτη σε γυναικες...?η μηπως το αναποδο?επειδη ισως τις μισεις διαλεξες να εισαι ομοφυλοφιλος..?Εισαι case study.για πολλα θεματα.οχι ενα.
Για καποιο λογο κ μενα μου φανηκε διασκεδαστικη η σουρεαλιαστικη εξ.σου...Ειναι αργα κ δεν μπορω να σκεφτω...Αν προλαβω θα απαντησω αυριο..
Η αληθεια ειναι οτι δεν εχω ιδεα, ηταν απο τα πιο παρανοικα πραγματα που εχω διαβασει τον τελευταιο καιρο και το καταδιασκεδασα. Θα κανω μια αποπειρα. Νομιζω οτι το κανεις απο ανασφαλεια. Το να υποκρινεσαι και να τις "ξεγελας" ετσι, υποθετω σου δινει μια αισθηση ανωτεροτητας και ικανοποιησης. Παρομοια με αυτη που εχουμε οταν καποιος μας λεει ψεματα και δεν ξερει οτι το ξερουμε. Δημιουργεις μια ανιση σχεση οπου αυτες δεν εχουν ολα τα δεδομενα, οποτε δεν κινδυνευεις να σε κρινουν η να σε απορριψουν για αυτο που εισαι. Αυτα, συνοπτικα, ελπιζω να βγαινει λιγο νοημα.