ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.7.2017 | 12:00

Φοβαμαι μην τα ξαναβρει με την πρωην...

Αυτος που μ' αρεσει χωρισε πριν περιπου 11 μηνες με την πρωην του, επειδη εκεινη σπουδαζει σε αλλη πολη και ειχαν κουραστει λογω της αποστασης. Ηταν κοινη αποφαση ο χωρισμος. Πριν λιγο καιρο εμαθα οτι εκεινη τελειωσε τη σχολη της, οποτε απο Σεπτεμβριο θα ξαναειναι στην πολη μας. Και φοβαμαι μηπως επιδιωξουν να τα ξαναβρουν. Ξερω οτι κρατανε επαφες και οτι εχουν καλη σχεση και ειναι λογικο, αφου ο χωρισμος τους ηταν ηρεμος και πολιτισμενος, αρα δεν εχουν κατι να χωρισουν. Τα ειχαν περιπου 5 χρονια και απ τη μια σκεφτομαι οτι, εφοσον ηταν καιρο μαζι, σιγουρα θα ειναι δεμενοι και δεν θα εχουν ξεπερασει ο ενας τον αλλον εντελως, οποτε μπορει να θελησουν να δωσουν μια ευκαιρια στη σχεση τους, ομως απ' την αλλη σκεφτομαι οτι μετα απο τοσα χρονια σχεσης μπορει να ειχαν βαρεθει και να ειχαν ρουτινιασει, οποτε ισως να μη θελουν να τα ξαναβρουν. Αλλωστε εχουν περασει κ 11 μηνες απ το χωρισμο τους, που ειναι σχετικα μεγαλο διαστημα για να επιδιωξουν επανασυνδεση. Δηλαδη συνηθως αν ειναι να τα ξαναβρεις με τον πρωην σου, το κανεις τον πρωτο καιρο που εχετε χωρισει. Καλα, δεν υπαρχουν βεβαια κανονες σ' αυτα... Αυτος απο τοτε που χωρισε(και απο πριν μη σας πω), μου δειχνει εντονο ενδιαφερον, ειναι πολυ εκδηλωτικος μαζι μου, επιδιωκει να βρισκομαστε και να ερχομαστε πιο κοντα και θελει να μαθαινει πραγματα για μενα. Βεβαια, παρολο που εκεινος μου δειχνει ξεκαθαρα οτι ενδιαφερεται, εγω ειμαι λιγο πιο απομακρη και δεν εκδηλωνω πολυ αυτα που νιωθω, γιατι το οτι εχει επαφες με την πρωην με γεμιζει αμφιβολιες για το κατα ποσο αξιζει να ξεκινησω κατι μαζι του. Ομως σιγουρα το χει παρει χαμπαρι οτι τον γουσταρω, γιατι δεν μπορω να το κρυψω και τοσο καλα. Και πιστευω οτι αν του ειχα δωσει κ γω πιο ξεκαθαρα το πρασινο φως, μπορει και να ειχε κανει πιο ξεκαθαρη κινηση. Νιωθω δηλαδη οτι η δικη μου σταση τον κομπλαρει. Γιατι ναι μεν βλεπει οτι τον γουσταρω, ομως μερικες φορες κραταω αποστασεις και ειμαι αδιαφορη και τον μπερδευω. Δεν το κανω για να το παιξω δυσκολη, ουτε εχω καμια διαθεση να τον βασανιζω, απλα οπως ειπα δεν θελω να μπλεξω με καποιον που δεν εχει ξεπερασει εντελως την πρωην του. Και οσο και αν μου δειχνει ενδιαφερον και με κανει να πιστευω οτι του αρεσω πολυ, εγω δεν μπορω να απαλλαγω απ τους φοβους μου και τις ανασφαλειες μου. Ξερω οτι η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη, αλλα θα ηθελα παρολα αυτα να ρωτησω ανθρωπους που ειχαν μακροχρονιες σχεσεις απο αποσταση, οι οποιες εληξαν λογω της αποστασης, αν θα επεδιωκαν να τα ξαναβρουν με την πρωην τους, αν επαυε να υπαρχει το "εμποδιο" της αποστασης.
1
 
 
 
 
σχόλια
Κάπως έτσι, απλά περνά ο καιρός σας σκεπτόμενοι διάφορα και με το φόβο μην το ένα και μην το άλλο. Θα σου πω πολύ απλά το εξής: αν δε ρισκάρεις, θα σκέφτεσαι όσα αναφέρεις μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία.