Τρία πρόσωπα. Τρείς ηθοποιοί. Ένα αιμομικτικό τρίο σε γεύμα. Μία κωμικοτραγική ιεροτελεστία. Σαν χορωδία από παράφρονες, τρία αδέλφια αποπειρώνται ενάντια στην αφασία, στην παράλυσή τους, στο μηδενισμό, με όπλο τον μηδενισμό.
Ο Τόμας Μπέρνχαρντ (1931-1989) δανείζεται στοιχεία από την οικογενειακή ιστορία του συμπατριώτη του φιλόσοφου της Λογικής, Λούντβιχ Βίτγκενστάιν (1889-1951), του ανηψιού του Πολ Βίτγκενστάιν αλλά και από τις προσωπικότητες αγαπημένων του ηθοποιών της σύγχρονής του γερμανικής σκηνής, την Ίλζε Ρίττερ, την Κρίστεν Ντένε και τον Γκέρτ Φός, σχηματίζοντας τον τίτλο με τα επίθετά τους. Το έργο γράφτηκε το 1984.
" Όλοι οι χαρακτήρες του Τόμας Μπέρνχαρντ παίζουν με τη ζωή το ίδιο παιχνίδι: Επιστρατεύουν την τέχνη για να πολεμήσουν την αρρώστια, πασχίζουν με τα χάχανά τους να τρομάξουν το θάνατο, η λεκτική τελειότητα είναι το δικό τους όπλο κατά της σωματικής αποσύνθεσης. Μία πολυκέφαλη, μυριόστομη χορωδία ταραχοποιών, παράφρονων, αναμορφωτών του κόσμου υψώνει τη φωνή της ως αντίδραση κατά της οριστικής αφασίας". (μετάφραση Θ. Λουπασάκη, από το βιβλίο "Ο άγνωστος Τ. Μπέρνχαρντ", εκδ. ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ 2005).
σχόλια