Λίγα βιβλία μ' έχουν συγκλονίσει κι επηρεάσει τόσο όσο «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος» της Μαργαρίτας Καραπάνου. Απ' την πρώτη παγερή σελίδα μέχρι την τελευταία, η καλειδοσκοπική της κατάδυση στην αγριότητα της παιδικής ηλικίας, της μνήμης και των αισθήσεων, συνθέτει κατ' εμέ έναν απ' τους σπουδαιότερους θησαυρούς της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας. Και, καθώς το ζήτημα της ψυχικής νόσου και η μετάπλασή της μέσα απ' την τέχνη της γραφής, είναι στοιχεία αλληλένδετα με τον βίο και τα βιβλία της Καραπάνου, όταν η μητέρα μου αυτοκτόνησε στα τέλη του 2002 - έπειτα από τριάντα χρόνια πάλης με τη διπολική διαταραχή - ο πόνος της απώλειάς της δέθηκε αυθόρμητα κι ανεξήγητα με την Κασσάνδρα, γεννώντας έναν μονόλογο που συνδύαζε πραγματικότητα και μύθο. Ελπίζω μονάχα να στάθηκα αντάξιος των περιστάσεων και των αισθημάτων.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Λάμπρος Κωνσταντάρας: Μέσα στην εβδομάδα αναμένεται καταγγελία εις βάρος γνωστού τραγουδιστή για σεξουαλική κακοποίηση
Tρομοκρατική επίθεση στο Σίδνεϊ: 12 νεκροί, 29 τραυματίες και δύο συλλήψεις - Βίντεο από την επίθεση
Ηράκλειο: Πού στρέφονται οι έρευνες για τον αγνοούμενο γιατρό - «Μου είπε πως δεν είναι καλά» λέει ο πατέρας του
«Απλώς για να πω ευχαριστώ»: Η Τέιλορ Σουίφτ μοίρασε 197 εκατ. δολάρια στο προσωπικό της περιοδείας της
Τρομοκρατική επίθεση στο Σίδνεϊ: Τι συμβολίζει η εβραϊκή γιορτή Χάνουκα
σχόλια