Η Μαρί Ζαν και ο Ρομπέρ έχουν τρία παιδιά: τον Αλμπέρ, τον Ραφαέλ και τη Φλερ. Μέσα σε ένα διάστημα δώδεκα ετών ζουν πέντε μέρες κλειδιά, μια για τον καθένα τους. Πρόκειται για πέντε κρίσιμες ημέρες, πολύ σημαντικότερες και πολύ πιο αποφασιστικές από οποιεσδήποτε άλλες, πέντε μέρες που αλλάζουν τους ίδιους και τις σχέσεις τους. Πέντε ημέρες που δεν θα αφήσουν πίσω τους τίποτα ίδιο με πριν. 

Ευχάριστη και σκεπτόμενη οικογενειακή ταινία, που θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσουμε κανονική αλλά λόγω της αμερικανικής κυριαρχίας βαπτίζεται «εναλλακτική». Ο μπαμπάς ταξιτζής, η μαμά ωραιοπαθής, και τα παιδιά με τα προβλήματα και τις στιγμές τους μάς προσκαλούν να συγκριθούμε μαζί τους, να αναμετρηθούμε σε τρυφερότητα και αστειότητα, χωρίς υπερβολές, όχι όμως και με τη ρεαλιστική διάθεση μιας καθημερινής μιζέριας. Πολύ έξυπνη η ιδέα των πέντε ημερών που καθορίζουν τη ζωή του καθενός και δίνουν ανάγλυφα το πορτρέτο. Η ικανότητα του Μπεζανσόν, που εδώ υπογράφει τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, έγκειται στο ότι αποτυπώνει ένα συνολικό φιλμ, με αίσθηση του χρόνου που περνάει και βαραίνει, και με αξιοσημείωτες ensemble ερμηνείες, σκιτσάροντας ξεχωριστά κάθε περίπτωση. Σταδιακά, το ανώδυνο δίνει τη θέση του στους χαρακτήρες.