Φιλοτεχνημένα την τελευταία διετία, τα έργα που απαρτίζουν την έκθεση «Εαρινή ισημερία» δομούνται μέσα από συνδυασμούς χρωμάτων και σχημάτων. Κυριαρχεί ένα ημικυκλικό σχήμα με λαιμό, το οποίο ενδύεται ποικίλες μορφές: ανάλογα με τη θέση του, μπορεί να είναι γυναικεία κόμη, σώμα ή και πρόσωπο, δύο σώματα έτοιμα να ενωθούν ή δύο πρόσωπα λίγο πριν φιληθούν. Στο έργο που δίνει τον τίτλο στην έκθεση και σηματοδοτεί την έναρξή της (21 Μαρτίου 2024), το ίδιο σχήμα μοιάζει με τραβηγμένη κουρτίνα, που αφήνει να φανεί η αντίθεση της μέρας με τη νύχτα, του φωτός με το σκοτάδι.

 

Οι εικόνες της Λούρμπα δεν έχουν αρχή και τέλος – συμπληρώνει η μία την άλλη, συμμετέχει η μία στον κόσμο της άλλης, με χάρη, ισορροπία, μουσικότητα, αρμονία και ρυθμό. Τα χρώματα στα έργα της εκφράζουν την ιδιαιτερότητα του ελληνικού τοπίου, όπως έχει εγγραφεί στις αισθήσεις και τις συνειδήσεις μας από τον Όμηρο έως σήμερα. Το σκούρο κόκκινο υποδηλώνει το ηλιοβασίλεμα («Πορφυρή ίρις») και το κρασί («οἶνοψ»), ενώ το μπλε –σήμα κατατεθέν της Ελλάδας– τον ουρανό και τη θάλασσα. Οι τίτλοι των ζωγραφικών κατασκευών αποκαλύπτουν τη σχέση της τέχνης της με την Ελλάδα του μύθου και της εμπειρίας. Ο θεατής συναντά μυθικά νησιά («Αία») και πλοία («Αργώ»), θεότητες-νύμφες της ελληνικής μυθολογίας («Πλειάδες», «Αλκυονίδες»), μορφές που παραπέμπουν σε φουσκωμένα πανιά και σε ασβεστωμένους θόλους κυκλαδίτικων ναών. Η θάλασσα είναι πανταχού παρούσα («Αλμυρόν ύδωρ»), όλα συμβαίνουν δίπλα της («Παρά θίν' αλός»). Η καλλιτέχνις μάς υπενθυμίζει ότι είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι από αυτό το μπλε, από τη θάλασσα που μας περιβάλλει.

 

Οι κατασκευές της Λούρμπα αποτελούνται από στρώσεις ξύλινων επιφανειών βαμμένες με ακρυλικά. Σε κάποια έργα η καλλιτέχνις χρησιμοποιεί και χαρτί, ενώ σε κάποια άλλα ενσωματώνει led φώτα. Από την άλλη, τα γλυπτά της μοιάζουν να αποτελούν μακέτες για μεγαλύτερης κλίμακας κατασκευές, που προορίζονται για τον δημόσιο χώρο. Ο φωτεινός «Αίολος» είναι έτοιμος να υποδεχτεί τον άνεμο. Το «Σώμα» λικνίζεται αποκαλύπτοντας τις γυναικείες καμπύλες του. Αποτελούμενο από τρεις κάθετες επιφάνειες, μία κεντρική μαύρη και δύο λευκές που την πλαισιώνουν αμφίπλευρα και συμμετρικά, αυτό το σχηματοποιημένο γυμνό συνδυάζει τον ερωτισμό με την αυστηρότητα. Τέλος, το «Αντίκρυ», που συνομιλεί οπτικά και χρωματικά με την «Εαρινή ισημερία», συνοψίζει ωραία την ιδέα της έλξης (ανάμεσα σε όμοια αλλά διαφορετικά βαλμένα σώματα), που χαρακτηρίζει τα περισσότερα έργα της Λούρμπα.

 

Η Μαριάννα Λούρμπα γεννήθηκε το 1980 στη Αθήνα. Κατέχει Πτυχίο Art & Design του Πανεπιστημίου Middlesex  του Λονδίνου και μεταπτυχιακό στην Οπτική Επικοινωνία και το Design από το IED (Instituto Europeo di Design) του Μιλάνου. Μέχρι και σήμερα έχει συμμετάσχει σε 20 ομαδικές εκθέσεις και σε 5 ατομικές εκθέσεις παγκοσμίως. Έχει λάβει διακρίσεις και βραβεία από το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ και άλλους διακεκριμένους πολιτιστικούς φορείς και εταιρίες. Από το 2012 συνεργάζεται με το Art Shop του Μουσείου Μπενάκη. Από το 2013 διδάσκει σε ιδιωτικό κολλέγιο της Αθήνας το μάθημα Οπτική Επικοινωνία, ταυτόχρονα είναι Creative Director του εργαστηρίου σύγχρονης τέχνης Apolyto Creative Spot. Έργα της βρίσκονται σε σημαντικές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.