Σύμφωνα με την ιστορικό τέχνης Δρ. Σωζήτα Γκουντούνα που υπογράφει το κείμενο της έκθεσης: «Η ακτογραμμή του Αντώνη Τσακίρη, η δική του «ριβιέρα», είναι ένα ταξίδι στον κόσμο της μνήμης, του ενστίκτου και της φαντασίας, μέσα από τον μοναδικό τρόπο ζωγραφικής του. Ο καλλιτέχνης, με βιωματική αφετηρία και εσωτερική αναζήτηση, δημιουργεί μια σειρά έργων που αποτυπώνουν την κίνηση ανάμεσα στο υπαρξιακό, το προσωπικό και το συλλογικό. Η πολυδιάστατη και βαθιά προσωπική αυτή έκθεση συνδιαλέγεται με την ιστορία της τέχνης και την ίδια την αισθητική της δύναμη. Μέσα από περίπου τριάντα έργα, ο ζωγράφος αναζητά τον αντίλογο στην πραγματικότητα που μας περιβάλλει, επιχειρώντας ένα είδος εικαστικού διαλόγου με την ιστορική κληρονομιά και τη σύγχρονη πολιτισμική ταυτότητα.

 

Βασικός πυλώνας της έκθεσης είναι μια επίμονη σκέψη που ξεκίνησε από ένα θραύσμα της μνήμης: μια βραδινή βόλτα στην Αθηναϊκή Ριβιέρα, κατά την πανσέληνο του καλοκαιριού. Σύμφωνα με τον ίδιο, το υποσυνείδητο, λειτουργώντας συνθετικά, πρόβαλε τη συγκεκριμένη εικόνα άρρηκτα και αυθαίρετα συνδεδεμένη με μια άλλη, εκείνη ενός διαλυμένου αυτοκινήτου στον παραλιακό δρόμο, δίπλα στη νυχτερινή, παραθαλάσσια πόλη. Μέσα από μια φωτεινή και λιτή ζωγραφική γλώσσα, ο ζωγράφος απεικονίζει όχι απλά το ίδιο το αυτοκινητιστικό δυστύχημα, αλλά, κυρίως, την ευρύτερη ατμόσφαιρα, τα ανθρώπινα πρόσωπα και τα περιβάλλοντα που το συνοδεύουν.

 

Οι πίνακες, με γεωμετρική αυστηρότητα και ζωηρό χρώμα, αναδεικνύουν μια δομημένη αλλά και παιχνιδιάρικη σχέση με το χώρο και την προοπτική, εντείνοντας την αίσθηση της αμφισβήτησης και της φαντασίας, καθώς αναμειγνύει πραγματικότητα και μνήμη, μύθο και ψυχολογία.

 

Η έκθεση αποτελεί μια σύνθεση έργων, ελαιογραφίες και μελάνια, που ταξιδεύουν τον θεατή σε μια φαντασιακή πόλη, όπου οδηγοί-πεταλούδες, οι ερωτευμένοι, οι θρυμματισμένοι, εργαζόμενοι και περαστικοί, πολίτες της καθημερινότητας, αντιπροσωπεύουν τις ψυχικές και κοινωνικές διαστάσεις της σύγχρονης ανθρώπινης συνθήκης. Ο ζωγράφος δημιουργεί ένα αίνιγμα, μια αφήγηση ζωής που αποκαλύπτει πώς το παρελθόν και το υποσυνείδητο μπορούν να γίνουν η καύσιμη ύλη για τη ζωγραφική έκφραση.

 

Στη νέα του σειρά, ο καλλιτέχνης διαμορφώνει ένα νέο εξωτερικό, ανθρώπινο πεδίο, όπου η θάλασσα και η ακτογραμμή μετατρέπονται σε συμβολική «ριβιέρα», ένα μεταβατικό σκηνικό, μια αλήθεια που αναδύεται και εξαφανίζεται, ενώ παράλληλα ενώνεται με την ανθρώπινη ιστορία και το συλλογικό ασυνείδητο.

 

Ο Τσακίρης, πειραματίζεται και εμβαθύνει, αναζητώντας την ουσία σε κάθε σύσταση χρώματος και μορφής. Συνεχίζει την παράδοση των μοντερνιστών και των πρωτοποριακών, αλλά παράλληλα διαμορφώνει ένα στίγμα που είναι μοναδικό στην ελληνική εικαστική σκηνή.

 

Οι πίνακες του Αντώνη Τσακίρη λειτουργούν ως μικροί μύθοι, αντανάκλαση των φόβων και των επιθυμιών μας. Εκφράζουν τις ψυχικές και κοινωνικές διαστάσεις του σύγχρονου ανθρώπου καθώς διερευνά την πραγματική του θέση και στάση στο σήμερα, στο τώρα. Ο ίδιος βλέπει την τέχνη ως ένα διαχρονικό όχημα επικοινωνίας και συλλογικής αντίδρασης, και μέσω αυτής προσπαθεί να κατανοήσει και να εκφράσει το βαθύτερο εγώ του.

 

Στα έργα του, συνδέεται η τόλμη με τη σύνεση, το παρελθόν με το παρόν, η καθημερινότητα με το φαντασιακό. Και η αλήθεια με την ανάμνηση κάποιας νυχτερινής βόλτας στην Αθήναϊκή Ριβιέρα».

 

O Αντώνης Τσακίρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Το 1996 αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Εφαρμοσμένων Γραφικών Τεχνών και Σχεδίου – Παράρτημα Αθηνών» (Gebrauchsgraphik der Akademie fuer das Graphische Gewerbe in Muenchen, Αthen) με επικεφαλής τον καθηγητή Fritz Lüdtke. Έχει πραγματοποιήσει τέσσερις ατομικές εκθέσεις σε Ύδρα, Αθήνα και Παρίσι και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, τις Η.Π.Α. και την Ευρώπη. Η «Ριβιέρα» είναι η πέμπτη του ατομική έκθεση και η πρώτη ως συνεργάτης της Αίθουσας Τέχνης Αθηνών. Έργα του βρίσκονται σε Ιδιωτικές και Δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Συλλογή Δάκη Ιωάννου, Καλλιτεχνική Συλλογή Εθνικής Τράπεζας, Συλλογή Luciano Benetton (Imago Mundi), Συλλογή Μουσείου Οικογένειας Κοπελούζου, Συλλογή Αντώνη & Άζιας Χατζηιωάννου, Συλλογή Πινακοθήκης Γιώργου Βογιατζόγλου, Συλλογή Μουσείου Φρυσίρα κ.α.

 

Επιμέλεια & κείμενο καταλόγου: Δρ. Σωζήτα Γκουντούνα