Τέσσερα νέα βιβλία που αξίζουν την προσοχή σας

Τέσσερα νέα βιβλία που αξίζουν την προσοχή σας Facebook Twitter
Επεξεργασία: Ατελιέ/ LIFO
0

 

1.

Μυστήριο μπαρ. Το όνομα είναι όμορφο και το βιβλίο είναι κομψό. Το ύφος είναι στρωτό, με ακαριαίες, αναπάντεχες, ποιητικές εκλάμψεις να το κοσμούν θελκτικά. «Πιστοί όλοι στην εντολή του Μητσούλα, κράτησαν τις υποσχέσεις τους. Ο μεζές του παρέμεινε μερακλίδικος, γι' αυτό και άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός. Θες το νέο ξύλο, που έδωσε επαγγελματικό αέρα στο μαγαζί, θες λίγο τα δίχτυα που έφυγαν από τη διακόσμηση –μπορεί να ήταν και το στόλισμα του μπαρ με τα μπουκάλια των κρασιών και των ηδύποτων–, όλα αυτά δημιούργησαν ένα παράταιρο σκηνικό, το οποίο έκανε εντύπωση σε κάθε Αθηναίο που ήθελε να ξεσκάσει εντός ορίων πρωτευούσης. Ήλθε, μάλιστα, ένα απόγευμα του Σεπτεμβρίου ένας γηραιός δημοσιογράφος, γεύτηκε μπακαλιαράκι και χταποδάκι σ' ένα "παλιακό αλλά αξιοπρεπές", όπως έγραψε, περιβάλλον, ήπιε και το ουισκάκι του. Δεν μπόρεσε, ωστόσο, να λύσει την απορία, γιατί το ταβερνάκι που ήθελε να γίνει μπαρ, αλλά δεν τα κατάφερνε, λεγόταν "Lola Bar's" και όχι "Lola's Bar"». (Ορσαλία Κασσαβέτη, Λόλα Bar's, εκδ. Ποταμός). Η Ορσαλία Κασσαβέτη (Αθήνα, 1980) κάνει μια δυναμική αρχή που, σίγουρα, θα έχει καλή συνέχεια.


2.

Ο Τάφος του Τζιμ Μόρισον. Δεκαετίες στο λογοτεχνικό κουρμπέτι, με πείσμα προσηλωμένος στη ροκ μυθολογία, ο ποιητής Σταύρος Σταυρόπουλος (Μοσχάτο, 1961) μας προσφέρει έναν ωραίο τόμο με αφορισμούς, νύξεις, ποιητικές πολαρόιντ καμωμένες από σφιχτοδεμένες φράσεις, ποτισμένες με τη λογική του παραλόγου, με έναν λοξό λυρισμό. «Πραγματικά μάτια είναι μόνο τα τυπωμένα», επιμένει. Και: «Αυτό που θα μου λείψει περισσότερο από τη βροχή είναι η ανάμνησή της». Και: «Όταν γιορτάζουν οι χειρονομίες, η ομορφιά γίνεται απροσπέλαστη». Και: «Οι λέξεις έχουν τη μεγαλύτερη άγνοια κινδύνου. Αλλά και τα χαμηλότερα ποσοστά θνησιγένειας. Μερικές είναι αθάνατες». Και: «Οι άνθρωποι που μιλούν πολύ για κάτι, δεν μιλούν. Το σκοτώνουν με το στόμα, ανίκανοι να περιθάλψουν μέσα τους έστω μια περίληψη της μορφής του». Και: «Ό,τι υπήρξε, δεν υπήρξε ποτέ. Ήταν εκδρομές δωματίου ανάμεσα σε δυο λάθος αιωνιότητες». Ακούς, διαβάζοντας τον Σταύρο Σταυρόπουλο, τα τραγούδια του Λου Ριντ, τη «Μαύρη Θάλασσα» του Διονύση Σαββόπουλου, τις οιμωγές του Τζιμ Μόρισον. Άλλωστε, ο τίτλος του τόμου παραπέμπει στην επιτύμβια επιγραφή στο μνήμα του Μόρισον στο Παρίσι. (Σταύρος Σταυρόπουλος, Κατά τον Δαίμονα Εαυτού, εκδ. Σμίλη.)


3.

Θραύσματα. Σπαρακτικά σπαραγμένη, κομματιασμένη, αποδιαρθρωμένη έτσι ώστε ο αναγνώστης να περισυλλέξει και να αναδιαρθρώσει, στοχαζόμενος, είναι η ποιητική τροπή της Τασούλας Καραγεωργίου (Αλεξάνδρεια, 1954). Τεμαχίζει η Καραγεωργίου, κρατάει ψαλίδι και πέλεκυ, γιατί ζούμε μέσα σε κατατεμαχισμένες πραγματικότητες, ζούμε εντός της αποδιοργάνωσης των πάντων. Μια ποιητική τροπή που ακολούθησε και ο ύστερος Καρούζος όταν τύπωνε κι αυτός σπαράγματα και ατελή προσχέδια ποιημάτων που τσίγκλιζαν τον αναγνώστη να τα συγκροτήσει σε σώμα ποιητικό. Κρατάει μνήμες από την παράδοση, η ποιήτρια. Στρέφει το βλέμμα στο οδυνηρό παρόν και ψαλμωδεί με πόνο. Γράφει η Τασούλα Καραγεωργίου: «Λόγια που δεν ειπώθηκαν στην ξεχασμένη τσάντα / καταραμένε δισταγμέ, που διώχνεις την αγάπη». Και: «Αίμα απ' την τηλεόραση λερώνει το φουστάνι./ Κόκκινο ανεξίτηλο — μικρών παιδιών το αίμα». Και: «Πονάει το βλέμμα του παιδιού που θέλει να δουλέψει / (τ' αφεντικό κοιτάζει αλλού, δεν βλέπει μες στα μάτια)». (Τασούλα Καραγεωργίου, Τι γίναν οι μαστόροι;, εκδ. Γαβριηλίδης.)


4.

Συνθέματα. Η Σοφία Κουκουλά (Αθήνα, 1984) επιχειρεί να συνθέσει, να οργανώσει το υλικό της, να περιμαζέψει τα σκόρπια κομμάτια και να τα μετατρέψει σε κραταιό σύνολο. Συνδυάζοντας λογική και ευαισθησία, η Κουκουλά δείχνει ότι έχει πολλά να προσφέρει. «Δύο μαύρες τελείες», γράφει. «Τώρα το χαρτί δεν είναι πια λευκό. Διαφανές. Γίνεται θάλασσα. Παίρνει τις τελείες και τις ταξιδεύει. Στα κύματα ενώνονται. Ο φόβος τούς φέρνει πιο κοντά. Στα πετάγματα του νου και στις γαλήνιες θάλασσες δε μιλούν. Χαζεύουν το γλάρο που πετάει ελεύθερος και μόνος. Πόσο θα 'θελαν να του μοιάσουν». Οι τρόποι της έχουν μια ευπρόσδεκτη θεατρικότητα, κρατάνε και από τον κινηματογράφο, από τη λογική του μοντάζ. Αλλά και από τη μεταμφίεση του λογικού σε παράλογο, και του παράλογου σε λογικό, όπως μας τη δίδαξε ο μέγας Επαμεινώνδας Χ. Γονατάς. Γράφει η Κουκουλά: «Μικρά θρυψαλάκια στο πλακάκι. Λαμποκοπάνε. Αμέτρητα όμως και πρέπει να τα μετρήσω. Σαν θα κολλάω τις πλευρές μην και χαθεί κανένα τρίμμα. Στα τρίμματα βρίσκονται οι αλήθειες. Τις χρειάζομαι». (Σοφία Κουκουλά, Πέντε κεράσια στο μωσαϊκό, εκδ. Μωβ Σκίουρος.)

Τα βιβλία της εικόνας:

1. Oρσαλία Kασσαβέτη, Λόλα Bar's, Εκδόσεις Ποταμός, Σελίδες: 118

2. Σταύρος Σταυρόπουλος, Κατά τον Δαίμονα Εαυτού, Εκδόσεις Σμίλη, Σελίδες: 166

3. Τασούλα Καραγεωργίου, Τι γίναν οι μαστόροι;, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Σελίδες: 61

radiobookspotting.blogspot.gr/

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ