Riot Days: Η πανκ παρακαταθήκη της Μαρία Αλιόχινα και των Pussy Riot σε χαρτί

Riot Days: Η πανκ παρακαταθήκη της Μαρία Αλιόχινα και των Pussy Riot σε χαρτί Facebook Twitter
Η πρώτη έκδοση του «Riot Days» συνοδεύτηκε με μια παγκόσμια περιοδεία της Αλιόχινα βασισμένη σε αυτό, με τις αφηγήσεις της να πλαισιώνουν μουσική και βίντεο.
0

Πρωτοεκδόθηκε στα αγγλικά το 2017, εστιάζοντας στα μπλεξίματα της φοβερής και τρομερής πανκ μουσικής-ακτιβιστικής μπάντας Pussy Riot και βέβαια της συγγραφέως του, Μαρία «Μάσα» Αλιόχινα, με τις ρωσικές αρχές εξαιτίας της «βλάσφημης», αντιεξουσιαστικής περφόρμανς που επιχείρησαν φορώντας μπαλακλάβες στον καθεδρικό ναό του Σωτήρος στη Μόσχα τον Αύγουστο του '12 καταγγέλλοντας τον Πούτιν, τον ασφυκτικό εναγκαλισμό Εκκλησίας - κράτους και καλώντας την Παναγία να γίνει φεμινίστρια!

Η εκ νέου αυθαίρετη φυλάκιση του ηγέτη της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι και οι διώξεις κατά χιλιάδων υποστηρικτών του, ύστερα από διαμαρτυρίες που ξέσπασαν σε όλη τη χώρα, το καθιστούν μάλιστα πιο επίκαιρο, καθώς υπενθυμίζει ότι ο δεσποτισμός και η δυσανεξία στην όποια διαφορετική άποψη έχουν μακρά παράδοση στη Ρωσία, είτε στην αυτοκρατορική, είτε στη σοβιετική, είτε στην «πουτινική» εκδοχή της (στο «Riot Days» γίνεται αναφορά στον Ναβάλνι που, παρότι ιδεολογικά δεν είναι και τόσο κοντά τους, είχε σταθεί στο πλευρό των κοριτσιών, όπως και ο πολιτικός Μπορίς Νεμτσόφ, που αργότερα δολοφονήθηκε).


Η αφήγηση, που διανθίζουν σκίτσα και ιστορικές αναφορές, ξεκινά περιγράφοντας πώς στήθηκε το παράτολμο εκείνο εγχείρημα, τα «προεόρτιά» του με τις δράσεις διαμαρτυρίας κατά του Πούτιν, το σοκ που προκάλεσε, το άγριο κυνηγητό και τις συλλήψεις που οδήγησαν στη φυλάκιση της Αλιόχινα και άλλων δύο μελών του συγκροτήματος στη Μόσχα αρχικά και ακολούθως στη Σιβηρία, με τις κατηγορίες του χουλιγκανισμού και της υποδαύλισης θρησκευτικού μίσους ‒ οι Pussy Riot πιθανώς εμπνεύστηκαν το εν λόγω χάπενινγκ από έναν Γάλλο λετριστή, ο οποίος εισήλθε μασκαρεμένος καλόγερος στην Παναγία των Παρισίων το Πάσχα του '50, για να φωνάξει την ώρα της θείας λειτουργίας «Ο θεός είναι νεκρός!».

Ο παθιασμένος αυτός αγώνας, που δεν καταλάβαινε ούτε από απομόνωση, ούτε από στερήσεις, ούτε από απεργίες πείνας, ευοδώθηκε εν τέλει χάρη και στη μεγάλη διεθνή συμπαράσταση και αλληλεγγύη που ξεσήκωσε η υπόθεση των Pussy Riot.


Ακολουθεί μια μύηση στον εφιαλτικό μικρόκοσμο των ρωσικών φυλακών και στις απάνθρωπες, εξευτελιστικές συνθήκες τους μέσα από μια σειρά ακραίων βιωμάτων που όχι μόνο δεν έκαμψαν αλλά πείσμωσαν περισσότερο την Αλιόχινα στον αγώνα της, τόσο για τα δικά της δίκια όσο και για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής όλων των κρατουμένων και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Φόρο τιμής αποτίνει, επιπλέον, στους ηρωικούς εκείνους συμπατριώτες της που πάλεψαν και παλεύουν για μια αλλιώτικη Ρωσία, από τους τσαρικούς και τους σοβιετικούς αντιφρονούντες μέχρι τους σύγχρονους, στη διωκόμενη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, καθώς και συνολικά στις ιδέες και τις προσωπικότητες που την καθόρισαν.


Ο παθιασμένος αυτός αγώνας, που δεν καταλάβαινε ούτε από απομόνωση, ούτε από στερήσεις, ούτε από απεργίες πείνας, ευοδώθηκε εν τέλει χάρη και στη μεγάλη διεθνή συμπαράσταση και αλληλεγγύη που ξεσήκωσε η υπόθεση των Pussy Riot. Στις 23/12/2013 ο Ρώσος Πρόεδρος απένειμε χάρη στα δύο εναπομείναντα φυλακισμένα μέλη της μπάντας, τη Μαρία και τη Νάντια Τολοκονίκοβα, θέλοντας να φανεί διαλλακτικός και μεγαλόψυχος στη διεθνή κοινότητα εν όψει της διεξαγωγής των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι. Η Αλιόχινα, που την απειλούσαν ότι θα σάπιζε στη φυλακή για τις δράσεις και τη θαρραλέα στάση της τόσο ως κρατούμενης όσο και στις δικαστικές αίθουσες «υιοθετήθηκε» από τη Διεθνή Αμνηστία, ενώ τη στήριξαν δημόσια πολιτικοί, καλλιτέχνες και άνθρωποι του πνεύματος σε Ευρώπη και Αμερική.

Εντούτοις, οι δύο αυτοί «θηλυκοί μπελάδες» δεν συμμορφώθηκαν, αποπειράθηκαν μάλιστα παρέμβαση στη διάρκεια των Αγώνων του Σότσι, για να συλληφθούν ξανά και να απελευθερωθούν δίχως κατηγορίες. Εξέδωσαν επίσης το ιντερνετικό περιοδικό «Mediazona» ως δυναμικό αντίλογο στο ρωσικό δικαστικό και σωφρονιστικό σύστημα. Όπως γράφει, άλλωστε, και στην κατακλείδα του βιβλίου της η Μαρία, «δεν υπάρχει ελευθερία αν δεν παλεύεις γι' αυτήν κάθε μέρα».


Η 32χρονη σήμερα Αλιόχινα, μητέρα ενός παιδιού που ήταν ακόμη 4 ετών όταν φυλακίστηκε, εξακολουθεί να ζει στη Μόσχα και να ασχολείται με τα δικαιωματικά, αξιοποιώντας εκεί τις δημοσιογραφικές της σπουδές. Το 2014 της απονεμήθηκε το βραβείο πολιτικής σκέψης Χάνα Άρεντ, ενώ την επόμενη χρονιά Μαρία και Νάντια εμφανίστηκαν σε ένα επεισόδιο του «House of Cards» να τα «χώνουν» ξανά στον Πούτιν. Η πρώτη έκδοση του «Riot Days» συνοδεύτηκε με μια παγκόσμια περιοδεία της Αλιόχινα βασισμένη σε αυτό, με τις αφηγήσεις της να πλαισιώνουν μουσική και βίντεο. Διαβάστε το και θα καταλάβετε γιατί ακόμα και οι Sex Pistols φαντάζουν μαμόθρεφτα κολεγιόπαιδα μπροστά στις Pussy Riot!

Riot Days: Η πανκ παρακαταθήκη της Μαρία Αλιόχινα και των Pussy Riot σε χαρτί Facebook Twitter
Η αντιεξουσιαστική περφόρμανς της «πανκ προσευχής» φορώντας μπαλακλάβες στον καθεδρικό ναό του Σωτήρος στη Μόσχα τον Αύγουστο του '12.

Αποσπάσματα:

• «Κλειδωθήκαμε στην τουαλέτα των Στάρμπακς και για μισή ώρα δίναμε συνέντευξη μέσω Skype. Οι σερβιτόροι έκλεισαν το φως, ανεβοκατέβαζαν με δύναμη το χερούλι της πόρτας, λέγοντας ότι θα φωνάξουν τον υπεύθυνο. Ήθελα να φωνάξω: "Ποιον υπεύθυνο! Εδώ μας ψάχνει η μισή αστυνομία της Μόσχας!". Τελικά, ανάψαμε τους φακούς των κινητών μας και συνεχίσαμε να μιλάμε».


• «Μας προτείνανε να φύγουμε, αρνηθήκαμε. Είχαμε επιλογές, στα βάθη της Ρωσίας, μακριά από την πρωτεύουσα. Κάποιοι καλοί άνθρωποι μας προτείνανε να ζήσουμε μαζί τους σε ένα απομονωμένο μέρος. Ποια θα μπορούσε, όμως, να συμφωνήσει σε αυτή την εθελούσια εξορία; Δεν έγιναν όλα αυτά για να εξαφανιστούμε».


• «Η πρώτη απεργία πείνας, όπως και η πρώτη αγάπη, είναι κάτι που δεν μπορείς καθόλου να το καταλάβεις... Όση πείρα κι αν έχεις, την πρώτη φορά θα νιώσεις μόνο πόνο, τα πόδια σου θα τρέμουν και θα βλέπεις φρικτά όνειρα. Όμως αξίζει σίγουρα να δοκιμάσεις. Αλλιώς, τι θα 'χεις να λες;»


• «Κοιμόμαστε σε μεταλλικά κρεβάτια με τα μπουφάν... στο κελί κάνει τόσο κρύο, που περπατάμε με κόκκινες μύτες και παγωμένα πόδια. Απαγορεύεται να κάτσεις στο κρεβάτι κάτω από τις κουβέρτες πριν από το σιωπητήριο. Στα παράθυρα οι ρωγμές είναι βουλωμένες με σερβιέτες και μπαλάκια από ψίχα ψωμιού. Τις νύχτες ο ουρανός είναι πορτοκαλί από τα φώτα».

Riot Days: Η πανκ παρακαταθήκη της Μαρία Αλιόχινα και των Pussy Riot σε χαρτί Facebook Twitter
Oι Pussy Riots στην δίκη τους. Φωτ.: ΕΡΑ


• «Το μοναδικό τους έγκλημα είναι ότι είναι νέες, τολμηρές και όμορφες» ‒ Η Patti Smith για τις Pussy Riot


• «Ορθώς τις συλλάβανε και ορθώς το δικαστήριο πήρε τη συγκεκριμένη απόφαση. Δεν μπορείς να παραβαίνεις τους ηθικούς κανόνες, να καταστρέφεις τη χώρα. Τι θα μας απομείνει τότε;» ‒ Ο Βλαντίμιρ Πούτιν μετά την καταδίκη των Pussy Riot


• «Δυο πακέτα τσιγάρα δεν περνάνε ανάμεσα από τα κάγκελα. Πρέπει ένα-ένα. Γρήγορα, γιατί ανά πάσα στιγμή μπορεί η υπάλληλος να πάει προς την πόρτα και να τα δει. Και τότε τη βάψαμε. Όχι εγώ, οι συγκελίτισσές μου. Εγώ είμαι πολιτική κρατούμενη, η Μαντόνα βγάζει για χάρη μου την μπλούζα της στην τηλεόραση, αυτές θα τιμωρήσουν. Το ξέρω».


• «Η εξουσία που είναι θεμελιωμένη στον ολοκληρωτισμό δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα λάθη της... είναι σημάδι αδυναμίας, υποχώρησης. Ήττας. Αυτή η εξουσία βλέπει παντού να εξυφαίνονται συνωμοσίες πίσω απ' την πλάτη της... πρέπει να βρίσκεται πάντα σε επιφυλακή, πάει να πει ότι πρέπει να επιβραβεύει στο μάξιμουμ τους υπηρέτες της, να παρουσιάζεται ανίκητη, απόλυτη».


• «Εκεί, πίσω από τα κάγκελα, δεν πρέπει να ξεχνάς τίποτα. Εκεί, άμα προδώσεις την εαυτή σου μια φορά, δεν σταματάς, θα γίνεις κάποια άλλη, ξένη, θα γίνεις φυλακισμένη. Που σημαίνει ότι έχασες. Και ότι σου στέρησαν όντως την ελευθερία σου».

Riot Days: Η πανκ παρακαταθήκη της Μαρία Αλιόχινα και των Pussy Riot σε χαρτί Facebook Twitter
Η Μαρία Αλιόχινα, που την απειλούσαν ότι θα σάπιζε στη φυλακή για τις δράσεις και τη θαρραλέα στάση της τόσο ως κρατούμενης όσο και στις δικαστικές αίθουσες «υιοθετήθηκε» από τη Διεθνή Αμνηστία. Φωτ.: ΕΡΑ


• «Τον τελευταίο χρόνο (η Αλιόχινα) μετατράπηκε σε αυτόν τον τύπο κρατούμενης που είναι ειδική στο θέμα των δικαιωμάτων. Λένε ότι στη φυλακή πηγαίνει παντού με έναν φάκελο, μέσα στον οποίο έχει άπειρα χαρτιά με παραβάσεις που συμβαίνουν μέσα στη φυλακή και με μηνύσεις» ‒ Μάσα Γκέσεν, συγγραφέας, δημοσιογράφος και ΛΟΑΤΚΙ ακτιβίστρια


• «Πρέπει, είμαστε υποχρεωμένες να αλλάξουμε τη Ρωσία, το πρόσωπό της γίνεται τρομακτικό και χάνεται... Κατέστρεψαν τη χώρα μας. Μας κακοποιούν και μας μισούν. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, κι όμως όλο και κάτι κάνεις ‒ προκλητικά, μάταια, απελπισμένα».


• «Με αμνηστία βγήκαμε εγώ και η Νάντια... και τρεις ακόμα κοπέλες. Πέντε άτομα στη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου. Όλοι χρειάζονταν αυτή την αμνηστία, εκτός από μένα... Στεκόμουν και την κοιτούσα. Μεγάλα παιδικά μαύρα μάτια. Γι' αυτήν ήμουνα μια ζωντανή ηρωίδα, ίδια με αυτήν του παραμυθιού. "Θέλω να γράψω ένα βιβλίο" είπα. "Θα είμαι στο βιβλίο;" ρώτησε η Τσιγγάνα. "Οπωσδήποτε"».

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT