Ο «Πρωθυπουργός» του Άρη Δαβαράκη, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Νίκος Παππάς και το τέλος μιας σχέσης

Ο «Πρωθυπουργός» του Άρη Δαβαράκη, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Νίκος Παππάς και το τέλος μιας σχέσης Facebook Twitter
6

Συναντιόμαστε με τον Άρη Δαβαράκη στο Zonar’s και το πρώτο μισάωρο της συνάντησης τον ακούω να μιλάει με ενθουσιασμό για τους νέους ανθρώπους που συναντά στο τρένο, τα παιδιά και τα εγγόνια των φίλων του. Γι’ αυτούς που μπορούν να διαπρέψουν φτιάχνοντας ταβέρνες πάνω στο κύμα ή νέους κώδικες στα υπόγεια του CERN.

Αισθάνεται πως έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου στη ζωή του. Όμως τα κατάφερε: επιβίωσε, αθώωσε το παρελθόν και τον εαυτό του. Δηλώνει ευτυχισμένος. Δεν εκπλήσσεται εύκολα, κυρίως με όσα μπορεί να διαβάσει ότι γράφονται γι’ αυτόν. «Άλλωστε έχω ζήσει την περίοδο της “Αυριανής”. Τότε που γράφανε για μένα για να χτυπήσουν και τον Χατζιδάκι. Γράφανε ότι παίρνομαι με τσολιάδες στην Ηρώδου Αττικού, αλλά δεν με πηδάνε, γιατί έχω AIDS. Εντάξει όμως, το χειρίστηκα».

Στο τραπέζι μας ακουμπισμένο το βιβλίο του «Ο Πρωθυπουργός» (εκδόσεις Φερενίκη), που έκανε πολλούς να το διαβάσουν λαίμαργα, αναζητώντας ίσως και ομοιότητες με τον Αλέξη Τσίπρα. Άλλωστε η σχέση του Άρη Δαβαράκη με τον πρωθυπουργό είναι γνωστή – ακατανόητη, αινιγματική κατά πολλούς, αλλά γνωστή.

Δεν είμαι θυμωμένος με τον Τσίπρα. Αλλά είμαι θυμωμένος με αυτό που έχει κάνει στην Ελλάδα με τις κυβερνήσεις του. Προσπάθησα να τον υπερασπιστώ, αλλά δεν μπορούσα άλλο. Ήρθα σε αντίθεση και με τους φίλους μου. Είχαν αγριέψει, μου λέγανε «τι κάνεις, ρε Άρη;». Άρχισα να νιώθω πως τους φέρνω σε δύσκολη θέση. Είχα βέβαια και την κλασική δικαιολογία, «γιατί, και οι προηγούμενοι τι έκαναν;»

Γιατί «Ο Πρωθυπουργός»;

Εκ των υστέρων μπορώ να το αναλύσω και να σας πω ότι από την κεφαλή βρομάει το ψάρι, άρα ας το πιάσουμε από κει.

Πώς προέκυψε η ιδέα για το βιβλίο;

Συζητούσαμε πολύ με τους φίλους μου για την έκρηξη της τεχνολογίας, την τέταρτη βιομηχανική τεχνολογική επανάσταση, αυτά που έρχονται τα επόμενα τρία-τέσσερα χρόνια. Αυτό ήθελα να το περιγράψω και βγήκε μέσω ενός πρωθυπουργού που το έχει μελετήσει και το θεωρεί προτεραιότητα.

Αυτός για τον οποίο γράφετε είναι ο ιδανικός πρωθυπουργός;

Ε ναι, ξέρω ότι δεν υπάρχουν τέτοιοι πρωθυπουργοί. Το γνωρίζω εκ πείρας.

Έχει στοιχεία από Έλληνες πολιτικούς αρχηγούς;

Όχι. Είναι εντελώς μυθιστορηματικό πρόσωπο. Δεν ανήκει στον πολιτικό χάρτη όπως τον ξέρουμε. Δεν θα μπορούσε να ευδοκιμήσει σε έναν χώρο πολιτικό στην Ελλάδα. Αλλά νομίζω, επειδή είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, ότι θα υπάρξει ένας τέτοιος πρωθυπουργός. Κάποιος που θα κοιτάξει την Ελλάδα πέρα από τους όρους «δεξιά» και «αριστερά». Εμείς είμαστε ακόμη πολύ κολλημένοι στον Εμφύλιό μας, το δεξιό μας, το αριστερό μας, ποιος έχυσε περισσότερο αίμα. Όλα αυτά είναι συχνότητες που μας κρατάνε πολύ χαμηλά.

Έχετε και κάποια υποψία από πού θα μπορούσε να προκύψει αυτό το πρόσωπο;

Όχι. Από τον ουρανό μόνο. Σαν τον Σούπερμαν θα πέσει από πάνω. Δεν έχω καμία ελπίδα ότι ο Μητσοτάκης ή κάποια από τα άλλα πρόσωπα που διεκδικούν την εξουσία σήμερα ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.

Οι περισσότεροι, όταν άκουσαν τον τίτλο του βιβλίου, πίστεψαν ότι γράφετε για τον Αλέξη Τσίπρα.

Ναι. Έπαιξα κι εγώ με αυτό, το ομολογώ. Εννοώ τον επόμενο. Αυτόν που περιμένει τον Αλέξη Τσίπρα στη γωνία, με τις βλακείες που κάνει. Βέβαια, κακά τα ψέματα, τον συμπαθώ τον Τσίπρα…

Ακόμα τον συμπαθείτε;

Ναι, προσωπικά δεν έχει αλλάξει κάτι.

 

Πώς γνωριστήκατε;

Ήμουν στο Protagon και είχα απογοητευτεί με όσα γίνονταν με τον Παπανδρέου και τον Σαμαρά, κοίταζα και τις φωτογραφίες με τον Αλαβάνο που του έδωσε το δαχτυλίδι και έλεγα «μήπως αυτή η φάτσα, αυτός ο νέος άνθρωπος, κάνει τη διαφορά;». Και το έγραψα. Έγραψα «άντε, ρε παιδί μου, φτου να μη σε ματιάσω». Και με πήρε ο ίδιος τηλέφωνο και μου είπε «κύριε Δαβαράκη, αχ, να με φτύνανε όλοι όπως εσείς, τι ωραία που θα ήτανε». Βρεθήκαμε, φάγαμε μαζί και κάναμε μια ωραία σχέση των τεσσάρων-πέντε συναντήσεων. Πήγαμε στη θάλασσα, κολυμπήσαμε, φάγαμε με την οικογένειά του.

Τι συζητούσατε; Προέρχεστε από δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους.

Είναι πολύ καλή παρέα ο Αλέξης Τσίπρας. Την ημέρα που περισσότερο επικοινωνήσαμε ήμασταν με τη γυναίκα, τα παιδιά του και ένα φιλικό τους ζευγάρι που δεν έχει σχέση με την πολιτική. Κολυμπήσαμε, μιλήσαμε πολύ, χωρίς ατζέντα.

Ο «Πρωθυπουργός» του Άρη Δαβαράκη, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Νίκος Παππάς και το τέλος μιας σχέσης Facebook Twitter
"Είναι πολύ καλή παρέα ο Αλέξης Τσίπρας. Την ημέρα που περισσότερο επικοινωνήσαμε ήμασταν με τη γυναίκα, τα παιδιά του και ένα φιλικό τους ζευγάρι που δεν έχει σχέση με την πολιτική. Κολυμπήσαμε, μιλήσαμε πολύ, χωρίς ατζέντα". Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Ήθελε να ακούσει την άποψή σας για θέματα της επικαιρότητας;

Δεν αποκόμισα ποτέ την αίσθηση ότι με αντιμετώπιζε ως πρόσωπο που μπορεί να του προσφέρει σκέψεις πολιτικές. Μιλήσαμε και για τέχνη, τόσο με αυτόν όσο και με τη γυναίκα του.

Πώς νιώσατε;

Κατ’ αρχάς, δεν ένιωσα ότι μιλάω με αριστερό. Έναν κεντρώο έβλεπα, έναν αστό. Και από την αρχή το κατάλαβα ότι για εκεί το πάει. Έβλεπα ότι ήταν όπως όλοι μου οι φίλοι. Όταν πέρασε στην αξιωματική αντιπολίτευση και μετά στο πρωθυπουργιλίκι, σταματήσαμε να επικοινωνούμε. Αλλά αν με ρωτήσεις για τον άνθρωπο (αναγκαστικά πρέπει να ξεχωρίζουν τα πράγματα), δεν έχω κάτι αρνητικό να σου πω για τον Αλέξη Τσίπρα. Φυσικά, έχει κάνει δύο γελοίες κυβερνήσεις, μας κατέστρεψε στο πρώτο εξάμηνο, μας οδήγησε σε ένα τρελό δημοψήφισμα, όπου εγώ αναγκάστηκα να διαχωρίσω τη θέση μου και να πάω κόντρα… Δεν μπορούσα να ψηφίσω «όχι». Δεν μπορούσα να μην πω «παιδιά, μέχρι εδώ, δεν μπορώ να συνεχίσω μαζί σας έτσι».

Βάζοντας σε κίνδυνο και την επαγγελματική σχέση που είχατε. Αναφέρομαι στο portal.gr. Αλήθεια, ποια ήταν η πηγή χρηματοδότησής του;

Ήταν το γραφείο του Νίκου Παππά. Αλλά πολύ συγκεκριμένα θα σας πω ότι εγώ έπαιρνα 1.000 ευρώ και ο συνεργάτης μου 500 ευρώ. Όλοι έγραφαν αμισθί. Δούλευα δέκα ώρες την ημέρα. Το έκανα γιατί ήταν κάτι που μου ανέθεσαν με πίστη και το έκανα με ευθύνη και χαρά. Το έκανα γιατί ήθελα να ξεμπερδέψουμε με το παλιό πολιτικό σκηνικό. Άργησα, αλλά κατάλαβα καλά ότι και ο Αλέξης είναι ακριβώς αυτό το παλιό πολιτικό σκηνικό. Το ίδιο και όλοι οι συνεργάτες του. Ταυτίστηκαν με ό,τι είχαμε πριν, υπουργοποίησε και το μισό ΠΑΣΟΚ, και όλο αυτό ήταν μια μεγάλη απογοήτευση.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που μιλήσατε με τον Αλέξη Τσίπρα;

Πριν από περίπου έναν χρόνο, όταν τέθηκε ένα θέμα να αναλάβω το Τρίτο Πρόγραμμα. Το καλοκαίρι της τρέλας, πριν γράψω το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, με πήρε ο ίδιος να μου προτείνει να αναλάβω το Τρίτο Πρόγραμμα. Κάτι που χάρηκα πολύ. Αλλά δεν ήθελε καθόλου ο Διονύσης Τσακνής – και αυτοί διορισμένοι με τον ίδιο τρόπο. Δεν ήθελε ούτε ζωγραφιστό να με δει. Θεωρούσε ότι δεν είμαι κατάλληλος, δεν έχω διπλώματα… Με πρόσβαλε κανονικά μπροστά στα μούτρα μου. Μου είπε «δεν σε θεωρώ κατάλληλο». Ο Ταγματάρχης ήταν πολύ πιο θετικός. Πάντως, έκανα την αίτησή μου, ακολούθησα κανονικά όλη τη διαδικασία…

Αυτή ήταν η τελευταία επικοινωνία;

Ναι. Δεν τον πήρα ποτέ να του πω την αντιμετώπιση που είχα. Και βέβαια κάθε εμπόδιο για καλό, αφού προφανώς δεν θα μπορούσα να κάνω αυτά που ονειρευόμουν.

Θα είχατε πολιτικό προϊστάμενο τον Νίκο Παππά;

Ναι. Ο Νίκος, όχι δεν μπορώ να πω Νίκος… Ο Νίκος Παππάς είναι μια κακή επιρροή. Έχει την αντίληψη «ήρθαμε, πρέπει να μείνουμε, πρέπει να αγκιστρωθούμε». Μπορεί να την έχει και ο Αλέξης Τσίπρας, δεν ξέρω, αλλά αυτή την αίσθηση την έχω έντονα για το πρόσωπο του Παππά.

Τι σχέση είχατε;

Τον έχω δει σε δυο-τρεις συσκέψεις που κάναμε για το Portal. Το site το σκέφτηκε ο Χριστόφορος Βερναρδάκης και πήγαμε στο γραφείο του Τσίπρα να δούμε πώς θα γίνει. Ήταν εκεί και ο Νίκος Παππάς. Στα γραφειάκια της Μητροπόλεως βρεθήκαμε. Εκεί κάναμε κάποιες συναντήσεις, μου έδωσε τα μίνιμουμ που είπα προηγουμένως και έτσι προχωρήσαμε.

Όταν γράψατε για το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα τι ακολούθησε;

Δεν υπήρξε καμία αντίδραση από μέρους τους.

Και ήταν το σημείο όπου άλλαξε η σχέση οικονομικής υποστήριξης προς το Portal;

Ναι. Δεν με πήρε κανείς τηλέφωνο, δεν υπήρξε καμία επαφή. Απλώς σταμάτησαν να μπαίνουν τα χρήματα στους λογαριασμούς. Προσπαθούσα να επικοινωνήσω, αλλά δεν απαντούσαν. Ο μόνος, ο οποίος, αν του έστελνα μήνυμα για καλά Χριστούγεννα μου απαντούσε αμέσως, ήταν ο Αλέξης Τσίπρας.

Μετά απ’ όλα αυτά ακόμα στέλνετε ευχές;

Ναι. Δεν έχω τίποτα με τον Τσίπρα. Είναι περίεργο. Δεν του κρατάω κακία.

Ο Νίκος Παππάς είναι μια κακή επιρροή. Έχει την αντίληψη «ήρθαμε, πρέπει να μείνουμε, πρέπει να αγκιστρωθούμε». Μπορεί να την έχει και ο Αλέξης Τσίπρας, δεν ξέρω, αλλά αυτή την αίσθηση την έχω έντονα για το πρόσωπο του Παππά.

Ο «Πρωθυπουργός» του Άρη Δαβαράκη, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Νίκος Παππάς και το τέλος μιας σχέσης Facebook Twitter
Ο Νίκος Παππάς είναι μια κακή επιρροή. Έχει την αντίληψη «ήρθαμε, πρέπει να μείνουμε, πρέπει να αγκιστρωθούμε». Μπορεί να την έχει και ο Αλέξης Τσίπρας, δεν ξέρω, αλλά αυτή την αίσθηση την έχω έντονα για το πρόσωπο του Παππά. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Αυτό είναι κάπως ακατανόητο…

Το ίδιο μου λένε οι φίλοι μου. Μου λένε «αυτός είναι υπεύθυνος για όλα, αυτός έβαλε τον Παππά, τον Πολάκη, όλους αυτούς που σου τη σπάνε, αυτός λέει ψέματα». Ξέρετε, έχω ένα ελάττωμα: Αν γνωρίσω έναν άνθρωπο από κοντά, πούμε τρεις κουβέντες από την καρδιά και το μυαλό, δεν μπορώ να τον διαγράψω.

 

Σκέφτεστε ότι μπορεί να σας γοήτευσε, να σας εξαπάτησε σε αυτές τις συναντήσεις; Να μην ήταν αυτό που σας έδειξε;

Εμένα όχι. Εξαπατά την Ελλάδα, αυτό είναι σίγουρο. Δεν είμαι θυμωμένος με τον Τσίπρα. Αλλά είμαι θυμωμένος με αυτό που έχει κάνει στην Ελλάδα με τις κυβερνήσεις του. Προσπάθησα να τον υπερασπιστώ, αλλά δεν μπορούσα άλλο. Ήρθα σε αντίθεση και με τους φίλους μου. Είχαν αγριέψει, μου λέγανε «τι κάνεις, ρε Άρη;». Άρχισα να νιώθω πως τους φέρνω σε δύσκολη θέση. Είχα βέβαια και την κλασική δικαιολογία, «γιατί, και οι προηγούμενοι τι έκαναν;».

Άρα περιττό να ρωτήσω αν ψηφίσατε ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές…

Τον Αλέξη ψήφιζα πάντα.

 

Σταυρό δεν βάζατε;

Όχι. Ποτέ. Νομίζω, μια φορά είχα βάλει στον Χριστόφορο Βερναρδάκη, γιατί μου φαινόταν τρομερά ευγενικός στις συναντήσεις μας στο Φίλιον, όπου μιλούσαμε για όλα, πραγματικά. Με βοήθησε στο site. Αλλά μέχρι εκεί. Δεν ξέρω κανέναν άλλο εκτός από τον Παππά και έναν άλλο κύριο που ήταν εκεί στις συναντήσεις μας αλλά δεν θέλω να πω το όνομά του.

Να ρωτήσω αν και στις επόμενες εκλογές, μετά το δημοψήφισμα, ψηφίσατε πάλι ΣΥΡΙΖΑ;

Yes. Πρέπει να πούμε όλες τις αμαρτίες μας…

Και στις επόμενες εκλογές, του 2019, ή όποτε γίνουν τέλος πάντων;

Θα πάω στη Μύκονο, στη Σέριφο, στη Σαντορίνη, κάπου. Δεν θα τον ψηφίσω, όμως δυσκολεύομαι πολύ να μην ψηφίσω. Η μόνη μου λύση θα ήταν ο Σταύρος Θεοδωράκης. Τον ξέρω σαν άλλου είδους πρόσωπο. Μπορεί οι θέσεις του να μην ήταν οι πιο ξεκάθαρες, να μην πήγε όσο κόντρα έπρεπε. Όμως κόμισε υγεία στην πολιτική.

Επαγγελματικά σε τι φάση είστε;

Έκανα ένα νέο τραγούδι με τον Χρήστο Νικολόπουλο και περιμένω τη συνέχεια. Επίσης, ετοιμάζουμε με την Ευανθία Ρεμπούτσικα μια μουσική-θεατρική παράσταση που ελπίζω να προλάβουμε για τις γιορτές. Τα κείμενα γράφει η Αγάπη Τσαχπίνογλου. Αν όλα πάνε καλά, θα ανέβει στο Gazarte. Ο Θεός να με συγχωρέσει, κάτι σαν την «Οδό Ονείρων» ή την «Πορνογραφία», σύγχρονα βέβαια. Πέρα από αυτό, κάνουμε κι έναν δίσκο με την Ευανθία με καινούργια τραγούδια που αγαπάμε πολύ. Και ήδη έχω αρχίσει να γράφω το πέμπτο μου βιβλίο. Μια νουβέλα. Νομίζω ότι κάτι βρήκα στον τρόπο γραφής με τον «Πρωθυπουργό». Ξέφυγα από τα προσωπικά μου και άρχισα να φτιάχνω ήρωες χωρίς να έχω στο μυαλό μου την Αλεξάνδρεια ή άλλους σταθμούς στη ζωή μου.

— Σε τι κατάσταση είστε αυτή την εποχή;

Για πρώτη φορά στη ζωή μου αισθάνομαι ευτυχισμένος, με την έννοια ότι κοιτώντας το παρελθόν, συγχωρώντας το, αθωώνοντάς το, αθωώνοντας τον εαυτό μου, ξαφνικά όλα τα σκοτάδια του παρελθόντος έχουν γίνει φωτεινά. Μου φαίνεται ότι έχω ζήσει μια ευτυχισμένη ζωή. Κάθε μέρα συναντώ ανθρώπους με τους οποίους μπορώ να συνομιλήσω από καρδιάς. Χωρίς να βάζω ασπίδες. Αφήνω τον εαυτό μου να είναι αυτό που είναι. Και όσοι το κάνουμε αυτό έχουμε βρει έναν καινούργιο συντονισμό και μπορούμε να επικοινωνούμε. Είμαι καλά, η υγεία μου είναι μια χαρά και έχω όρεξη για δουλειά.

6

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ