1Α.Π. Τσέχοφ, Επιλογή από το έργο του. Τρεις τόμοι, εκδόσεις Κέδρος.
Διάβασα ξανά τα Διηγήματα του Τσέχοφ με ευκαιρία το ανέβασμα τουΒυσσινόκηπου στο θέατρό μας. Πρόκειται για αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Αυτήν τη βαθιά «διαγνωστική» ματιά πάνω στον άνθρωπο, την αποκαλυπτική, τρυφερή και παιχνιδιάρα μόνο από αυτόν το σπουδαίο συγγραφέα την εισπράττει κανείς. Η ιδιότητα του γιατρού μοιάζει να τον κάνει να βλέπει πιο καθαρά, μέσα από το μικροσκόπιο του ταλέντου του, τον πυρήνα της ανθρώπινης φύσης.
2Δημήτρης Σωτάκης, Το θαύμα της αναπνοής, εκδόσεις Κέδρος.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο, που βασίζεται σε μια πολύ πετυχημένη αλληγορία, καταφέρνοντας να αντλήσει με λιτά και ουσιαστικά μέσα από την πραγματικότητα το παράλογό της στοιχείο. Ο Σωτάκης κατασκευάζει μια οριακή συνθήκη, την οποία παρακολουθεί χωρίς εκπτώσεις και μέσα από την οποία προκύπτει ένα σαρκαστικό αλλά και άγριο σχόλιο για τις σημερινές μας κοινωνίες και τα αδιέξοδά τους.
3Σωτήρης Δημητρίου, Τα ζύγια του προσώπου μου, εκδόσεις Πατάκη.
Ο Δημητρίου είναι ένας συγγραφέας που παρακολουθώ χρόνια. Μου αρέσει πάρα πολύ ο τρόπος που βλέπει τα πάθη και δράματα των ηρώων του, χωρίς να εκπίπτει ποτέ σε ρητορεία, αφήνοντας ουσιαστικές εκκρεμότητες που καλούν τον αναγνώστη να συμπληρώσει το τοπίο. Οι ήρωες του Δημητρίου μέσα από την ταπεινότητά τους φωτίζονται πολλαπλά με τη βοήθεια μιας γλώσσας που δείχνει τα πάντα, χωρίς να τα ονοματίζει.
4Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης, Οι τέσσερις τοίχοι, εκδόσεις Το Ροδακιό.
Μια εξαιρετικά καλαίσθητη, υψηλής τεχνικής γραφή, που δημιουργεί έναν κόσμο μαγικό αλλά και σκληρό μαζί. Κατασκευές που ανατρέπονται, ειρωνεία, αμφισημία και το αίνιγμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ένας πολυτάλαντος δημιουργός που διακρίνεται και στο θέατρο.
5Αλέξης Σταμάτης, Σκότωσε ό,τι αγαπάς, εκδόσεις Καστανιώτη.
Το τελευταίο βιβλίο του γιου μου! Θεωρώ ότι, πέρα από τις αναμφισβήτητες αρετές του, έχει μεγαλύτερη ελευθερία αφήγησης που το απογειώνει. Το καλύτερό του μέχρι τώρα.
