Lucile Peytavin: «Στη Γαλλία η ανδρική βία στοιχίζει 95,2 δισ. ευρώ ετησίως»

Lucile Peytavin: Στη Γαλλία η ανδρική βία στοιχίζει 95,2 δις ευρώ ετησίως Facebook Twitter
Όταν μερικές γυναίκες μου λένε ότι οι σημερινές φεμινίστριες «είναι πολύ ακραίες», τις ρωτάω για τη ζωή τους και στη συντριπτική πλειοψηφία τους μου μιλούν για πράξεις σεξιστικής βίας. Φωτ.: Thomas Decamps
0

Συνηθίζουμε να μιλάμε για την «τοξική αρρενωπότητα» και τις άγριες, ανυπολόγιστες ζημιές της στη ζωή γυναικών, ανδρών και παιδιών, όμως σχεδόν ποτέ δεν συζητάμε για το πραγματικό κόστος του machismo σε επίπεδο κρατικής οικονομίας. Κι όμως, αν τεθούν κυνικά, στη γλώσσα των αριθμών, τα έξοδα που προκαλεί ο «ανδρισμός» στις κυβερνήσεις και στα κρατικά ταμεία των χωρών σε παγκόσμιο επίπεδο, μακριά από συναισθηματισμούς και εκκλήσεις, ίσως αλλάξει άρδην ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η εκάστοτε διακυβέρνηση τα επίχειρα των γυναικοκτονιών, των βιασμών, των εγκλημάτων έμφυλης βίας, της κάθε ακραίας πράξης που προκαλείται από άνδρες επειδή θίχθηκε ο ανδρισμός τους.

Υπό αυτό το πρίσμα λειτούργησε και η Γαλλίδα ιστορικός Lucile Peytavin, η οποία υπογράφει το εξαιρετικά ενδιαφέρον «Le coût de la virilité» («Το κόστος του ανδρισμού: μια δαπανηρή ιστορία»). Η ίδια, με την πολλαπλή ιδιότητα της ιστορικού, ερευνήτριας και μέλους του Παρατηρητηρίου για την Οικονομική Ενδυνάμωση των Γυναικών του Ιδρύματος των Γυναικών της Γαλλίας, καταγράφει ενδελεχώς τα άμεσα κόστη που η «τοξική αρρενωπότητα» προκαλεί στο κράτος, το οποίο δαπανά δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για να ανταποκριθεί στη σωματική και ψυχολογική ταλαιπωρία των θυμάτων έμφυλης βίας, υφίσταται απώλειες παραγωγικότητας και καταστροφές περιουσίας και κυρίως θρηνεί ανθρώπινες ζωές. Ωστόσο, και αυτή η πραγματικότητα –η οικονομική προέκταση της έμφυλης βίας– παραβλέπεται σχεδόν πάντα, όπως όλα όσα την αφορούν και τη συνοδεύουν.

Νομίζω ότι ο φεμινισμός επωφελείται από τη δύναμη των κοινωνικών δικτύων και τον καθοριστικό ρόλο που αυτά διαδραματίζουν στην ευαισθητοποίηση του κοινού, και δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε τόσο δημοφιλής.

Η Peytavin με επιμονή, συνέπεια και υποδειγματική ακρίβεια συνέλεξε στοιχεία που αποδεικνύουν όσα υποψιαζόμασταν εδώ και καιρό: στη συντριπτική πλειονότητά τους οι τρόφιμοι των φυλακών είναι άνδρες. Τα σοβαρότερα και πιο κοστοβόρα –για τις οικονομίες των κρατών– εγκλήματα έχουν διαπραχθεί από άνδρες. Ολόκληρες κοινωνίες επενδύουν σε στρατηγικές αποτροπής εγκλημάτων και προτροπής σε πολέμους που διαπράττονται και αποφασίζονται από άνδρες.

Με αφορμή τη θεματική του βιβλίου της που έχει προσελκύσει παγκόσμιο ενδιαφέρον και έχει δώσει αφορμή για ομιλίες και διαλέξεις, η Peytavin συμμετέχει φέτος στο 2ο Φεστιβάλ Φιλοσοφίας του Γαλλικού Ινστιτούτου που διεξάγεται στις 26 και 27 Μαΐου και επικεντρώνεται στις «Μεταμορφώσεις του Θηλυκού και του Αρσενικού».

Στη LiFO μιλά αποκλειστικά για την έμπνευση πίσω από την έρευνα, για τον φεμινισμό στη μετά #MeToo εποχή και για το κατά πόσο το ανδρικό κοινό που την παρακολουθεί μπορεί, αν όχι να ασπαστεί το αίτημα για κατάργηση των έμφυλων διακρίσεων, τουλάχιστον να κατανοήσει το «γιατί» και το «πώς» το πατριαρχικό αφήγημα και η συστημική πατριαρχική διοίκηση ζημιώνει, τελικά, και το ταμείο του (εκάστοτε) έθνους.

Feminismos
Lucile Peytavin, Le coût de la virilité

— Πώς γεννήθηκε η κεντρική ιδέα για το βιβλίο σας και τι ακριβώς θέλατε να αποδείξετε μέσα από αυτή την πρωτότυπη έρευνα;
Όλα ξεκίνησαν όταν ανακάλυψα ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κρατουμένων στις φυλακές της Γαλλίας είναι άνδρες, σε ποσοστό 96,3%. Με λίγα λόγια, οι φυλακές είναι γεμάτες από άνδρες. Αντίστοιχα ποσοστά καταγράφονται σε όλες τις χώρες του κόσμου. Τα στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα: οι άνδρες εμπλέκονται στην πλειοψηφία των αδικημάτων και εγκλημάτων, και ειδικότερα στα πιο σοβαρά. Στην Ευρώπη, οι άνδρες αποτελούν το 95% των κρατουμένων, το 83% των κατηγορουμένων από τη δικαιοσύνη, το 85% των καταδικασθέντων από τα δικαστήρια, το 95% των καταδικασθέντων για φόνο, το 99% των καταδικασθέντων για βιασμό, το 99% των καταδικασθέντων για σεξουαλική επίθεση και το 76% των φερόμενων ως υπαιτίων θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων (Eurostat).

Ανακαλύπτοντας όλα αυτά, συνειδητοποίησα ότι τα υπουργεία Δικαιοσύνης και Εσωτερικών, οι υπηρεσίες ασφαλείας και οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης διοικούνται κυρίως από άνδρες... με τους φόρους μας! Υπολόγισα, λοιπόν, πόσα χρήματα θα εξοικονομούσε η Γαλλία αν οι άνδρες συμπεριφέρονταν όπως οι γυναίκες, δηλαδή αν διέπρατταν εξίσου λίγες παραβάσεις και εγκλήματα όσο οι γυναίκες: οι γυναίκες εμπλέκονται στο 17% των υποθέσεων που φθάνουν στα δικαστήρια της Γαλλίας. Και κατέληξα σε ένα συνολικό ποσό που αγγίζει τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως (συγκεκριμένα τα 95,2 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως) σε άμεσο κόστος (για τις κρατικές υπηρεσίες) και έμμεσο κόστος (για την κοινωνία).

Η καταμέτρηση αυτή επιτρέπει την αντικειμενική εκτίμηση των συνεπειών της ανδρικής κυριαρχίας, την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών και των πολιτικών για την επείγουσα δράση που απαιτείται.

— Καθώς δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα στα ελληνικά, μπορείτε να μας δώσετε μερικά από τα ενδιαφέροντα στοιχεία που κυκλοφορούν στον γαλλικό Τύπο και αφορούν στον τρόπο με τον οποίο το έμφυλο ζήτημα κατευθύνει και ενίοτε απομυζά την οικονομία των κρατών;
Η έρευνά μου βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των μέσων ενημέρωσης της Γαλλίας. Εδώ και δύο χρόνια, ταξιδεύω σε όλη τη Γαλλία δίνοντας διαλέξεις για το ευρύ κοινό (σε εταιρείες, φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, σχολεία κ.λπ.). Σήμερα, γίνομαι δεκτή από πολιτικούς ηγέτες. Είναι αξιοσημείωτη η απόφαση της Αρχής Οδικής Ασφάλειας να αναφερθεί στην έννοια του ανδρισμού στο πλαίσιο της πρώτης εκστρατείας για την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων (στη Γαλλία, οι άνδρες αποτελούν το 84% των υπαιτίων θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων και το 78% των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων). Το ανδρικό φύλο αποτελεί καθοριστικό στοιχείο του προφίλ των παραβατών του ΚΟΚ (και όλων των άλλων παραβατών), το οποίο δεν λαμβάνεται επαρκώς υπόψη μέχρι σήμερα από τον πολιτικό σχεδιασμό.

Lucile Peytavin: Στη Γαλλία η ανδρική βία στοιχίζει 95,2 δις ευρώ ετησίως Facebook Twitter
Προσπαθώ να δείχνω κατανόηση στις γυναίκες που δεν είναι φεμινίστριες ή αντιτίθενται στον φεμινισμό. Φωτ.: @LucieGracies

— Αν σας ζητούσα να αξιολογήσετε τη φάση στην οποία βρίσκεται αυτήν τη στιγμή ο φεμινισμός, τι θα μου λέγατε; Αντιμετωπίζουμε κρίση φεμινιστικής συνείδησης ή αγωνιζόμαστε όσο άγρια και μαχητικά απαιτούν τα έμφυλα προβλήματα της εποχής;
Νομίζω ότι ο φεμινισμός επωφελείται από τη δύναμη των κοινωνικών δικτύων και τον καθοριστικό ρόλο που αυτά διαδραματίζουν στην ευαισθητοποίηση του κοινού, και δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε τόσο δημοφιλής. Ο φεμινισμός δεν αποτελεί πλέον (ή σχεδόν) «κακιά» λέξη – μην ξεχνάμε ότι ο φεμινισμός είναι ένα κίνημα που απλώς αγωνίζεται για την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Ο φεμινισμός καταπιάνεται με νέα θέματα, όπως αυτό της σχέσης των γυναικών με το χρήμα (στη Γαλλία, για παράδειγμα, συζητιούνται όλο και περισσότερο θέματα ισότητας και φορολογίας). Ωστόσο, με κάθε βήμα που γίνεται προς τα εμπρός, προκύπτουν αντιδράσεις και μερικά αντιφεμινιστικά ζητήματα κερδίζουν έδαφος, όπως η εξώθηση στην πορνεία ή η απαγόρευση της πρόσβασης στις αμβλώσεις. Δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω και πρέπει να συνεχίσουμε την ενημέρωση.

— Γνωρίζω ότι έχετε ενεργή παρουσία στα κοινωνικά δίκτυα, ενώ τα βίντεό σας κάνουν trigger σε μισογύνηδες και πολέμιους του φεμινισμού. Πώς αντιδράτε σε αυτού του είδους τις επιθέσεις και πώς διαχειρίζεστε το διαδικτυακό μίσος που στις μέρες μας γνωρίζει τεράστια άνθηση;
Οφείλω να πω ότι η προσέγγιση του τοξικού ανδρισμού που προτείνω, μέσα από στατιστικά και οικονομικά στοιχεία, με προφυλάσσει από την παρενόχληση. Είμαι περισσότερο αποδέκτης «mansplaining» από άνδρες που μου λένε ότι δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάω: περισσότερο όμως μου προκαλούν γέλιο, για να είμαι ειλικρινής. Μερικές φορές αφιερώνω χρόνο για να απαντήσω και συνήθως η επικοινωνία παραμένει εγκάρδια. Νομίζω ότι οι άνδρες αισθάνονται ότι η «ανδρική» τους ταυτότητα απειλείται όταν αμφισβητείται ο ανδρισμός τους, αλλά όταν κατανοούν ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της ανατροφής τους και ότι δεν πρόκειται για προσωπική επίθεση, τότε είναι πιο πρόθυμοι να ακούσουν. Και οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους!

Νομίζω ότι οι άνδρες αισθάνονται ότι η «ανδρική» τους ταυτότητα απειλείται όταν αμφισβητείται ο ανδρισμός τους, αλλά όταν κατανοούν ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της ανατροφής τους και ότι δεν πρόκειται για προσωπική επίθεση, τότε είναι πιο πρόθυμοι να ακούσουν. Και οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους!

— Πώς μιλάει μια γυναίκα με τις δικές σας ιδιότητες για την τοξική αρρενωπότητα στους άνδρες; Γιατί φαντάζομαι στις κατά καιρούς διαλέξεις σας συμμετέχει και ανδρικό κοινό – έστω από περιέργεια ή διάθεση αντιπαράθεσης (ή τουλάχιστον αυτό συμβαίνει πολύ συχνά στην Ελλάδα).
Η συζήτηση που βασίζεται σε στατιστικά και οικονομικά στοιχεία μάς επιτρέπει να προσεγγίσουμε το «ανδρικό» πεδίο, να μιλήσουμε τη... γλώσσα των ανδρών που, κατά το στερεότυπο, έχουν διαπαιδαγωγηθεί να χειρίζονται με άνεση τους αριθμούς. Κατά τη διάρκεια των διαλέξεων, κάποιοι άνδρες επιστρατεύουν όλη τους την εφευρετικότητα στην προσπάθειά τους να βρουν ελαττώματα στην έρευνά μου. Τις περισσότερες φορές τα επιχειρήματά τους επαναλαμβάνονται, οπότε και το συνηθίζω, ακόμη και αν αυτές οι στιγμές δεν είναι ποτέ ευχάριστες. Και δεν χάνω ποτέ από τα μάτια μου τον λόγο για τον οποίο τα κάνω όλα αυτά: για να συμβάλω, μεταξύ άλλων, στον περιορισμό της βίας κατά των γυναικών, οπότε, ακόμα και αν μερικές φορές νιώθω εξαντλημένη, βρίσκω πάντα τη δύναμη να συνεχίσω.

— Έχετε απαντήσει στην παραδοξολογία που λέει ότι αρκετές γυναίκες απεχθάνονται το φεμινιστικό κίνημα; Πώς γίνεται να συμβαίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο γυναικοκτονίες, αμέτρητα περιστατικά έμφυλης βίας, βιασμοί, περιορισμοί, υφαρπαγή δικαιωμάτων, αλλά παρ’ όλα αυτά να μην είμαστε συνταγμένες σε ένα κοινό όραμα;  
Έχετε δίκιο, με όλη τη βία που υφίστανται οι γυναίκες ανά τον κόσμο, αναρωτιέται κανείς πώς και δεν έχουν ξεσηκωθεί μαζικά. Προσπαθώ να δείχνω κατανόηση στις γυναίκες που δεν είναι φεμινίστριες ή αντιτίθενται στον φεμινισμό. Η συνειδητοποίηση της ανισότητας είναι δύσκολη υπόθεση όταν βρίσκεσαι στην πλευρά των καταπιεσμένων, οπότε για κάποιες γυναίκες αυτή η στάση αποτελεί μορφή αυτοπροστασίας και είναι κατανοητή. Επιπλέον, όταν μερικές γυναίκες μου λένε ότι οι σημερινές φεμινίστριες «είναι πολύ ακραίες», τις ρωτάω για τη ζωή τους ως γυναικών και στη συντριπτική πλειοψηφία τους μου μιλούν για πράξεις σεξιστικής βίας. Από την άλλη πλευρά, αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ο μεγάλος αριθμός των γυναικών που υπερασπίζονται τους άνδρες, την ίδια στιγμή που εκείνοι, όταν έρχονται αντιμέτωποι με τα στοιχεία της σεξιστικής βίας, δεν εκφράζουν ποτέ τον αποτροπιασμό τους για αυτή την πραγματικότητα, αλλά παίρνουν θέση άμυνας...  Έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε, αλλά δεν πρόκειται να παραιτηθούμε.

To 2o Φεστιβάλ Φιλοσοφίας που στοχεύει να διερευνήσει τις «Μεταμορφώσεις τοου Θηλυκού και του Αρσενικού» θα διεξαχθεί στους Κήπους της Γαλλικής Σχολής Αθηνών, την Παρασκευή 26 και το Σάββατο 27 Μαΐου, με τη συνδρομή Γάλλων και Ελλήνων στοχαστών, πανεπιστημιακών, καλλιτεχνών και εκπροσώπων των γαλλικών και ελληνικών γραμμάτων, τεχνών και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Για περισσότερες πληροφορίες για τις δράσεις, τα events, τις ομιλίες και τα πάνελ, εδώ 

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μαρία Στρατηγάκη: «Ο όρος γυναικοκτονία πρέπει να εξεταστεί υπερκομματικά»

Κοινωνική Πολιτική / Μαρία Στρατηγάκη: «Ο όρος γυναικοκτονία πρέπει να εξεταστεί υπερκομματικά»

Η αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου μιλά στη LIFO για την αναβάθμιση των Σπουδών Φύλου στο ελληνικό πανεπιστήμιο και απαντά στα φλέγοντα έμφυλα ζητήματα των καιρών.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Maud Le Rest: «Η ιατρική μισογυνική βία δεν μπορεί να αγνοείται πια!»

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας / Maud Le Rest: «Η ιατρική μισογυνική βία δεν μπορεί να αγνοείται πια»

Η Γαλλίδα δημοσιογράφος και συν-συγγραφέας της εκτεταμένης έρευνας για το πώς η ιατρική πολύ συχνά περιφρονεί τη γυναικεία συμπτωματολογία, με ολέθριες συνέπειες για τη ζωή και την υγεία εκατομμυρίων γυναικών, μιλά στη LiFO για το βιβλίο «Les patientes d'Hippocrate» που συνυπογράφει με την Eva Tapiero.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Explainer: Γιατί είναι τόσο δύσκολο να προλάβεις μια γυναικοκτονία, αφού πια είναι τόσο γνώριμο το μοτίβο;

Explainer / Explainer: Γιατί είναι τόσο δύσκολο να προλάβεις μια γυναικοκτονία, αφού πια είναι τόσο γνώριμο το μοτίβο;

Για πόσες γυναικοκτονίες ανά μήνα μιλάμε πλέον βάσει στατιστικών στοιχείων και γιατί η Ελλάδα θυμίζει το «ιταλικό μοντέλο» σε ό,τι αφορά τις γυναικτονίες, την ορατότητά τους και τις προσπάθειες αναγνώρισης του όρου;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
ΕΠΕΞ Γυναικείες φωνές από διαφορετικά μέρη του κόσμου

Βιβλίο / Από τη Μαλαισία μέχρι το Μεξικό: 5 νέα βιλία που αξίζει να διαβάσετε

5 συγγραφείς από διαφορετικά σημεία του πλανήτη χαράζουν νέους δρόμους στη λογοτεχνία. Ανάμεσά τους, η Τζόχα Αλχάρθι που κέρδισε το Booker και η βραβευμένη με Πούλιτζερ Κριστίνα Ριβέρα Γκάρσα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ποιοι ήταν οι αληθινοί «σκλάβοι» της ηδονής στην Αρχαία Ρώμη;

Αρχαιολογία / Ποιοι ήταν οι αληθινοί «σκλάβοι» της ηδονής στην Αρχαία Ρώμη;

Η διακεκριμένη ιστορικός Mary Beard στο βιβλίο της «Οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες. Οι ηγεμόνες του αρχαίου ρωμαϊκού κόσμου», παρουσιάζει τη ζωή και το έργο των αυτοκρατόρων μέσα από ανεκδοτολογικές αφηγήσεις και συναρπαστικές λεπτομέρειες, που θυμίζουν απολαυστικό μυθιστόρημα. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια εστιάζει στον ρόλο των δούλων, τόσο στην καθημερινή ζωή όσο και στη σεξουαλική ζωή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων.
M. HULOT
Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Βιβλίο / Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Από την Αμοργό ως την Αλεξανδρούπολη και από την Ξάνθη ως τη Μυτιλήνη, τα μικρά βιβλιοπωλεία αποκτούν για πρώτη φορά συλλογική φωνή. Βιβλιοπώλες και βιβλιοπώλισσες αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ