Καφές με τον Κοτανίδη, ουίσκι με τον Πίττα, αντιβηχικό με την Μπασδέκη

Καφές με τον Κοτανίδη, ουίσκι με τον Πίττα, αντιβηχικό με την Μπασδέκη Facebook Twitter
Επεξεργασία: Ατελιέ/ LIFO
0

1.

Καφές και Ποίηση. Συναντιόμαστε στο στέκι Poems & Crimes, τυχαία, ως είθισται στη μεγαλούπολη που είναι λαβύρινθος και σκακιέρα. Τον ξέρω από το θέατρο, από τις ταινίες, από το Dolce που το τώρα το λένε Φίλιον, από το αρχαίο Dada στα Εξάρχεια. Τον ξέρω από τα βιβλία όπου καταγράφει την περιπέτεια μιας γενιάς. Τον ξέρω από το βλέμμα της λαϊκής ελίτ ή/και της αριστοκρατικής αλητείας, το βλέμμα εκείνων που καταβυθίστηκαν στη Μεγάλη Ποίηση, στο Μεγάλο Μυθιστόρημα, στις Μεγάλες Αφηγήσεις, το βλέμμα εκείνων που είναι μεν θύματα των Μεγάλων Αφηγήσεων, αλλά παρέμειναν αγέρωχοι, περήφανοι, εννοηματωμένοι. Τώρα τον μαθαίνω και ως ποιητή. Διαβάζω: «Μια άλλη αγάπη / Από αστραπή πιο δυνατή / Έδιωξε την αγάπη μου / Για του θεάτρου τη σκηνή // Όπου τον χάρο ξεγελώ / Σαν γίνομαι κάποιος άλλος / Ένας εραστής της ετερότητας / Που κολυμπά στων ανθρώπων τις ψυχές // Μια προδοσία με έφερε μακριά / Απ' το σπίτι μου / Μια αγάπη μ' έκανε να χάσω / Τον δρόμο μου και να πλανιέμαι». Ανάβω τσιγάρο, πίνω μια γουλιά ιρλανδέζικο, πίνει μια γουλιά καφέ, αν δεν απατώμαι, τον φωτογραφίζω να μου υπογράφει το βιβλίο του, τον κοιτάζω, συνεχίζω να διαβάζω το ποίημα «Έρωτας και Προδοσία» που κλείνει με ένα δίστιχο του θρυλικού Τέο Σαλαπασίδη: «Ένας Εβραίος χωρίς συναγωγή / Ένας Ιακωβίνος δίχως λέσχη». Τα λέμε. Γελάμε. Μέσα μας, ενίοτε, βουρκώνουμε. Διαβάζω το ποίημά του για τον απίθανο, τον κολοσσιαίο ηθοποιό Νίκο Σκυλοδήμο: «Εκείνη η αστραπιαία λάμψη / Η στιγμιαία πτήση / Που ένιωθα να σε απογειώνει / Σαν παίζαμε μαζί // Ίσως είναι αλήθεια / Πρέπει να το αποδεχτώ / Πως τα ψηλά πετάγματα / Πολύ δεν διαρκούν // Άλλοι πάλι θα πουν / Πως η ιδιοφυΐα αγαπά / Με τον θάνατο / Να φλερτάρει // Προσπαθώ να σε περιγράψω / Να πω ποιος ήσουν / Μα οι λέξεις δραπετεύουν / Τα λόγια δεν αρκούν // Μόνο η εικόνα σου υπάρχει / Είναι μέσα σε μια λάμψη / Κι όταν έφυγες / Έμεινε το φως // Πέταξες πολύ ψηλά / Σαν τον Ίκαρο / Άγγιξες τον ήλιο/ Και χάθηκες». Είναι ο Γιώργος Κοτανίδης (Θεσσαλονίκη, 1945) και είναι η ποιητική του συλλογή Ηθοποιός σημαίνει φως; (εκδ. Γαβριηλίδης).

2.

Ουίσκι και Φωτογραφία. Πίνουμε ουίσκι και τα λέμε. Πάθος για τη φωτογραφία. Πάθος για την έστω στιγμιαία ακινητοποίηση του χρόνου, για πώς λες «στάκαμαν» στον χρόνο. Εμμονή με το ασπρόμαυρο. Επιμονή στην Ευρώπη, στην περιπέτεια της Ευρώπης, στα πρόσωπα και στα σώματα που βλέπεις στο Βερολίνο και στη Βαρκελώνη, στο Βουκουρέστι και στο Βελιγράδι, στη Βιέννη και στη Βουδαπέστη. Το βλέμμα του είναι το βλέμμα του ευαίσθητου ταξιδιάρη που βλέπει βλέμματα. Αλώνισε την Ευρώπη με ένα Pony, αυτό το ξαδελφάκι του Trabant. Ξέρω τις φωτογραφίες του από το facebook. Μου αρέσουν, όλες, πάντα. Έχουν βγει από μυθιστορήματα του Χάινριχ Μπελ, από θρυμματισμένα θεατρικά του Χάινερ Μίλερ, από σενάρια του Πέτερ Χάντκε. Φωτογράφισε με μια Minox την άλλη Ευρώπη, την Ευρώπη των καθημερινών θαυμάτων, των γιορτών μέσα στην ένδεια, των ποιημάτων που έγραφες στο σπιράλ μπλοκάκι με έναν πάμφθηνο στυλογράφο. Έθαψε, θλιμμένος και αποφασισμένος να στρώσει τη ζωή του, είκοσι τέσσερις χιλιάδες (24.000!) αρνητικά. Χάρη στο facebook, τα ξέθαψε και μας τα προσφέρει. Ουσιαστικά, μας προσφέρει στο πιάτο το παρελθόν μας, αυτό το παρελθόν που δεν λέμε, και σωστά, να το αφήσουμε να μαραγκιάσει, που δεν μας αφήνει σε ησυχία γιατί δεν το αφήνουμε σε ησυχία, αυτό το παρελθόν που, πονηρά, υπέροχα, με την Πανουργία του Λόγου, για την οποία σοφά μιλούσε ο Χέγκελ, γίνεται περίτρανα Παρόν και Μέλλον. Είναι ο Κωνσταντίνος Πίττας και το φωτογραφικό λεύκωμα Εικόνες μιας άλλης Ευρώπης, 1985-1989 (εκδ. Αυτοέκδοση).

3.

Αντιβηχικό και Θέατρο. Κατέβαζε μανιωδώς τα αντιβηχικά και γελούσε υπέροχα. Μου έσπαγε συστηματικά τα νεύρα, αλλά κατάφερνε πάντα να με κατευνάζει και να τη συγχωρώ πατόκορφα. Ήπιαμε παρέα αναρίθμητα αντιβηχικά στον Πειναλέοντα και στην Οκτάνα, στου Λώρα και στα σπίτια των φίλων που μας ανέχονταν και μας φίλευαν. Φίλε Φέρε Φίλους Φάγε Φύγε. Αυτή ήταν η συνάφειά μας, από το 1989. Έγραφε ποιήματα από μόνη της, και πεζά, υπέροχα πoπ πεζά, κατά παραγγελίαν. Την έπεισα να της αρέσει ο Roberto Bolaño και να ρίξει ένα βλέφαρο σε κάτι αλλόκοτα επαναστατικά κείμενα άλλων εποχών. Τον τελευταίο καιρό, έγραψε τέσσερα θεατρικά, το ένα πιο δυνατό από το άλλο. Αν είχε σαλτάρει για τα καλά και είχε χορέψει τον Χορό του Μεταμοντέρνου Ζαλόγγου παρέα με τη Βέρα από το έπος Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα του Νικολαΐδη, θα μιλούσανε οι πάντες για την Ελληνίδα Σάρα Κέιν. Αλλά αυτή προτιμά να ξεγελάει την οδύνη και να ελίσσεται ανάμεσα στις Συμπληγάδες του Χαμούρη Χρόνου. Γράφει: «... ωδείο δεν πήγα, από κάτι κασέτες με τη Βέμπο έμαθα... ούτε νότες, τίποτε... ούτε μια νότα, αγάπη μου, ούτε μια νότα, ρε σκύλα, που να μην έλιωνες... για το τέκνο που αγαπάει, για το τέκνο που φιλεί... νεκροφιλεί, νεκροφιλεί να λες, εσύ με νεκροφίλησες, με γλώσσα με νεκροφίλησες κι ας πέθανες πρώτη». Είναι η Γλυκερία Μπασδέκη (Λάρισα, 1969) και το βιβλίο της Τέσσερα Θεατρικά (εκδ. Bibliothèque).

Τα βιβλία της εικόνας:

1. Γιώργος Κοτανίδης, Ηθοποιός σημαίνει φως;, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Σελίδες: 48

2. Κωνσταντίνος Πίττας, Εικόνες μιας άλλης Ευρώπης, 1985-1989, Εκδόσεις Αυτοέκδοση, Σελίδες: 240

3. Γλυκερία Μπασδέκη, Τέσσερα Θεατρικά,  Εκδόσεις Bibliothèque, Σελίδες: 200

radiobookspotting.blogspot.gr

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ