Tρία ανέκδοτα ποιήματα του Χάρη Μεγαλυνού ― προδημοσίευση

Tρία ανέκδοτα ποιήματα του Χάρη Μεγαλυνού― προδημοσίευση Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
0

Ο ποιητής Χάρης Μεγαλυνός που πέθανε πρόσφατα μέσα από τα γραπτά του εκφράστηκε για μια σειρά από θέματα τέχνης και ελληνικότητας που τον απασχολούσαν και εν τέλει τον καθόρισαν. Ελληνοκεντρικότητα και ομοερωτικός εστετισμός που ξεπερνάει τα στενά όρια της τρέχουσας πραγματικότητας, της οποίας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι, όσο κι αν μοιάζει να μην ανήκει σε αυτήν.


Χαλκιδική ή Η επιδιόρθωση της αγάπης

Αν η άσφαλτος
Είχε μόνο κορύνες
Κι απαγορευτικά
Αν οι κορυφογραμμές
Αντηχούσαν από χαβάγιες
Και τυρολέζικα χάχανα
Έμενταλ σκεπασμένα απ’ το κρύο
Σαν το ναι του παιδιού
Που απ’ την τρυφερή ηλικία
Το διέφθειραν
Οι λιμνοθάλασσες
Κι οι στρωμένοι
Με τη μυρωδιά της βενζίνης δρόμοι
Αν το υλικό σας ήταν διαφορετικό
Τωρινό σαν τις φορμάικες
Και τ ‘ αφρολέξ των μονόκλινων
Τότε δε θα περνούσαμε
Όλο το πρωινό στο κρεβάτι
Με τις εξωθαλάσσιες εμπειρίες
Των σεντονιών
Και των σερβίτσιων
Με τα τσόφλια του αυγού
Πάνω σε πορσελάνες Λιμόζ
Δε θα γερνούσαμε
Σαν τους εργάτες της γης
Με το σώμα μας εξακολουθητικά
Αραιωμένο σαν τον ασβέστη
Αφού δεν είμαστε σέμπροι πια
Καλοκαίρια εκπρόθεσμα
Που προεξέχετε ημερολογιακά
Από τις Πέμπτες
Όπως τα καμπαναριά
Προεξέχουν απ’ τις Κυριακές
Που επιδιορθώνετε τα σκάφανδρα
Και τους περαστικούς
Σαν να ήσαν αγάπες
Ω Κορδιλλιέρες
Βόσγια Απέννινα
Ποτέ δε θά ‘στεργα
Ούτε ένα δάκρυ μου για σας
Ασίτευτη φλούδα της γης
Οψώνια που κλυδωνίζεστε
Πάνω απ ‘ το εγκόσμιο
Όπως κλυδωνίζεται η Χαλκιδική
Πάνω απ’ τα Τάρταρα
Οικοσκευή που η Αχερουσία της
Είναι αυτά τα σκεπάσματα
Αυτό το περκάλι.


Παραβολή

Έχασε ο παπάς το καλυμμαύχι του
κι η παπαδιά το απάγκιό της.
Η παραδουλεύτρα που άλλα άκουγε στην πλύση της
κι άλλα την Κυριακή στον περίπατο
έχασε το μεροκάματο
κι από μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει
πήρε το οτομοτρίς για τα Γιάννενα.
Ο καφές έχασε το πρωτείο του
κι από θολό κρασί στα κύπελλα των ηγεμόνων
έγινε στέγη και κεραμίδι για τους σκορποχέρηδες
και το κατακάθι που δεν είχε ιδέα
από αρραβώνες και στέφανα
τώρα απ’ το βάθος του φλιτζανιού
κοιτάζει μ’ επιφύλαξη τη στάχτη
που τινάζει στο τασάκι ο σώγαμπρος.
Ο δυό τσιγάρα δρόμος
με τον ήλιο να χτυπάει κατακέφαλα
και το χνώτο να μυρίζει κρασί
έγινε εργοτάξιο
για να ξυπνάν τα χωματουργικά πρωινιάτικα
πιο νωρίς κι απ’τις κότες.


Χωρίς προσθήκη ζάχαρης

Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς το ρυπαρό παραπλήρωμα της συνουσίας,
τον ξεραμένο αφρό του ξυρίσματος πίσω απ’ το αυτί,
την ρινορραγία,τον οξυζενέ πάνω στην πετσέτα και τα τραυμαπλάστ.
Τι θα κάνουμε χωρίς τους πολυδάπανους προσδιορισμούς του φύλου
πάνω στην τελική γνωμάτευση των ερώτων
μήπως και τα προγαμιαία πιστοποιητικά αγνότητας
παραβλέψουν το χάσμα των γενεών και τις προκαταλήψεις του αίματος.
Τι θα κάνουμε χωρίς τις ανατομικές λεπτομέρειες του ανθρώπινου σώματος
που κρεμασμένες μπροστά μας σαν τους χάρτες των πολεμικών συμβουλίων
δείχνουν σαν κάποιο ηλιοβασίλεμα που απομακρύνεται
-τόση είναι η λύπη τους για το όργιο της μέρας που πέρασε-
τους αλλεπάλληλους εαυτούς μας 
με τελευταία εκείνη την λεπτομερή απεικόνιση του νευρικού συστήματος,
αποκρουστική όσο και τελεσίδικη,
σαν να ήσαν όλα εκείνα τα γάγγλια,
όλα τα τριχωτά σαν πόδια σαρανταποδαρούσας αγγεία,
τα λοβώδη κύτταρα, οι  κλώνοι,
υπεύθυνα για το τελικό χρώμα των ματιών,
τους γευστικούς κάλυκες ή την γεροντική άνοια.
Τι θα κάνουμε χωρίς την μητέρα,
την ύστατη λύση που ακούει στο όνομα παιδίατρος 
με τη φωνή του να έρχεται απευθείας απ’ το παγωμένο στηθοσκόπιο
σαν να μπορούσε η γηραλέα κρυάδα της αναπνοής του
ν’ αντικαταστήσει τον πνευμοθώρακα,
τον ψίθυρο χαμηλά στον υπεζωκότα,
το νωθρό σαν του μεταξοσκώληκα ψάξιμο των δακτύλων
πάνω στην ψευδή φυτικότητα του δέρματος.
Τι θα κάνουμε χωρίς την κνίδωση,τον πυρετό
σε φόντο πάντα με τις διαφημίσεις του ραδιοφώνου,
τις οδηγίες ραψίματος του Burda,
την εφεύρεση της οδοντόκρεμας με ρίγες
ή το ντεκόρ των ντουλαπιών της κουζίνας
που πηγαίνουν σετ με τις δόσεις για το ψυγείο,
με το μήκος του διαδρόμου και το φωτάκι του θερμοσίφωνα
απίστευτο σαν τη νύχτα και σαν τον θάνατο.

Η τελευταία ποιητική συλλογή του Χάρη Μεγαλυνού με τίτλο «Παραινέσεις για τον Ύπνο» θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο από τις εκδόσεις Ίκαρος.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Καρολίνα Μέρμηγκα: «Οι συγγραφείς προχωράμε με αναμμένη δάδα στη σκοτεινή σπηλιά της λογοτεχνίας»

Βιβλίο / Καρολίνα Μέρμηγκα: «Όταν γράφουμε για αληθινούς ανθρώπους, πρέπει να σεβόμαστε τη μνήμη τους»

Η καταξιωμένη συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων Καρολίνα Μέρμηγκα μάς μιλάει για τη δύναμη της τέχνης, για το λογοτεχνικό της εργαστήρι αλλά και για τη χαρά της να μεταφράζει Χίλαρι Μαντέλ, τα βιβλία της οποίας επανακυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πόσο διαβάζεται σήμερα ο Νίκος Καζαντζάκης;

Βιβλία και Συγγραφείς / Πόσο διαβάζεται σήμερα ο Νίκος Καζαντζάκης;

Πεθαίνει σαν σήμερα ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης. Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με την Έρη Σταυροπούλου, ομότιμη καθηγήτρια Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, για τον συγγραφέα του «Αλέξη Ζορμπά» και την αντοχή του έργου του.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Στέφαν Τσβάιχ

Το πίσω ράφι / Σε πείσμα όσων περιφρόνησαν τα έργα του Τσβάιχ, η απήχησή τους ακόμα να κοπάσει

Οι ήρωες του Αυστριακού συγγραφέα ταλανίζονται συνήθως από μια αβάσταχτη εσωτερική πίεση, αντικατοπτρίζοντας τη δική του πεισιθάνατη διάθεση. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση αποπνέει η συλλογή διηγημάτων του «Αμόκ».
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Βιβλίο / Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Πέντε αποκαλυπτικά βιβλία για τις γυναίκες με καρκίνο, για τον κόσμο, τα σκουπίδια ακόμα και για τη μακρινή Ιαπωνία ξεχωρίζουν ανάμεσα στις εκδόσεις της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής καλύπτοντας ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και ενδιαφερόντων.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Θανάσης Τριαρίδης: Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι

Βιβλίο / Θανάσης Τριαρίδης: «Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι»

Έγινε αντιρρησίας συνείδησης, γιατί πιστεύει ότι ο στρατός είναι μια δοξολογία εκμηδένισης του άλλου. Άφησε τη Θεσσαλονίκη επειδή τον έπνιγε ο εθνοφασισμός της. Στην Αντίς Αμπέμπα υιοθέτησε την κόρη του, Αργκάνε. Ο συγγραφέας της «Τριλογίας της Αφρικής», Θανάσης Τριαρίδης, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM