Για τον σεισμό της Κεφαλονιάς το '53: Το μόνο βιβλίο που διάβασα στην πανδημία

Για τον σεισμό της Κεφαλονιάς το '53: Το μόνο βιβλίο που διάβασα στην πανδημία Facebook Twitter
Άγγλοι στρατιώτες μεταφέρουν τραυματισμένους στο σεισμό της Κεφαλονιάς το 1953
0



ΔΕΝ ΕΧΩ
καταφέρει ν' ανοίξω βιβλίο όλη αυτή την περίοδο που ζούμε υπό τη σκιά της πανδημίας και των επακόλουθών της, που κάθε μέρα γίνονται πιο πολλά και πιο σύνθετα. Μόνο άρθρα, άρθρα, άρθρα. Που όλα –ακόμα και τα μη ιατρικά/επιστημονικά ή, μάλλον, κυρίως αυτά– είναι φιλτραρισμένα μέσα από τις αναθυμιάσεις αυτής της περίεργης και γεμάτης αβεβαιότητα συνθήκης που μας έτυχε.


Έχουμε γίνει όλοι λίγο-πολύ εξπέρ στην πληροφορία, στα διαγράμματα, στα στοιχεία, στις «καμπύλες», στα μέτρα, στις προβολές για το κοντινό αλλά και για το απώτερο μέλλον, στις ορολογίες και στους νεολογισμούς που έχει γεννήσει η περιφορά του ιού. Όπως ο όρος που συνάντησα τελευταία και αναφέρεται στο σύνδρομο στέρησης της ανθρώπινης επαφής για μεγάλο χρονικό διάστημα: «skin hunger», ήτοι «πείνα του δέρματος» ή «πείνα για δέρμα», που μοιάζει όμως λίγο σαν έξη προς τον κανιβαλισμό.

Για τον σεισμό της Κεφαλονιάς το '53: Το μόνο βιβλίο που διάβασα στην πανδημία Facebook Twitter
Το πεζογράφημα που είχε γράψει η Καίη Τσιτσέλη με τίτλο «Ο θάνατος μιας πόλης» (εκδόσεις Άγρα) περιγράφει τα επακόλουθα του μεγάλου και πολύνεκρου σεισμού που ρήμαξε την Κεφαλονιά τον Αύγουστο του 1953.

Αυτό το μικρό βιβλίο μοιάζει περίεργα οικείο και σύγχρονο στον τρόπο –θερμό και αποστασιοποιημένο συγχρόνως– και στο ύφος με το οποίο απεικονίζει την επίδραση της «επόμενης μέρας» στους χαρακτήρες του με τα ωραία επτανησιακά ονόματα.


Μοναδική εξαίρεση σε αυτή την περίοδο «κοινωνικής απόστασης» από το σώμα των βιβλίων, ένα βιβλιαράκι που βρήκα καταχωνιασμένο ανάμεσα σε άλλα, μεγαλύτερα, και είχα ξεχάσει ότι το είχα αγοράσει κάποτε. Πρόκειται για το πεζογράφημα που είχε γράψει η Καίη Τσιτσέλη (μία από αυτές τις σπάνιες, υπέροχες περιπτώσεις, που δεν είχαν στριμωχτεί στον φιλολογικό/ιδεολογικό κανόνα) με τίτλο Ο θάνατος μιας πόλης (εκδόσεις Άγρα) για τα επακόλουθα του μεγάλου και πολύνεκρου σεισμού που ρήμαξε την Κεφαλονιά τον Αύγουστο του 1953.


Πολλά αφηγήματα του παρελθόντος μοιάζουν προφητικά και απόκοσμα καίρια (υπάρχει όνομα γι' αυτό το σύνδρομο;), καθώς αναζητούμε μπούσουλες και αναφορές και αναλογίες για την κατάστασή μας. Αυτό το μικρό βιβλίο, όμως, που είχε κυκλοφορήσει αρχικά σε αγγλική έκδοση το 1954, μοιάζει περίεργα οικείο και σύγχρονο στον τρόπο –θερμό και αποστασιοποιημένο συγχρόνως– και στο ύφος με το οποίο απεικονίζει την επίδραση της «επόμενης μέρας» στους χαρακτήρες του με τα ωραία επτανησιακά ονόματα:


«Ο Μαρίνος Λοβέρδος βρίσκεται στην παράγκα του. Γράφει στους φίλους του που ζούσαν άλλοτε στο Αργοστόλι. Αραιά και πού, το βλέμμα του καρφώνεται στη γιγάντια αγριαγκινάρα που φύτρωσε στο πάτωμα».


«Ο παπα-Ρουσέλλος ξαναθυμήθηκε το παλιό του πάρεργο: επιδιορθώνει ρολόγια. Είναι αδύνατο να καταπιαστεί με οποιαδήποτε εξωτερική δουλειά. Κάθεται στην παράγκα του, σε ένα πράσινο μεταλλικό τραπέζι κήπου· μπροστά του βρίσκονται τρία ανοιγμένα ρολόγια. Εξετάζει σχολαστικά τα μικρά γρανάζια, αλλά δεν ρίχνει ούτε μια ματιά στην πλάκα του ρολογιού για να διαπιστώσει αν πηγαίνει μπροστά ή πίσω».

Το μικρό βιβλίο καταλήγει ως εξής (δεν πρόκειται για «spoiler», αφού μιλάμε για ιστορικά γεγονότα):

«Ο χρόνος έχει σταματήσει. Δεν είναι πλέον σήμερα το πρωί, είναι οποιοδήποτε πρωί. Η εικόνα είναι ακίνητη όπως προηγουμένως· σταθερή και καθαρή. Στο πρώτο πλάνο, η θάλασσα. Στη μέση, σωροί από σκουριασμένα ερείπια. Δεξιά κι αριστερά, οι καταυλισμοί. Και στο βάθος της φωτογραφίας, το τοπίο που αποκαλύφθηκε. Υπάρχει μια μονοτονία· και μια ακινησία. Μια εικόνα ασάλευτου χειμώνα· μια εικόνα αναμονής. Εντούτοις, είναι η φωτογραφία μιας πόλης. Γι' αυτό, δεν θα την τοποθετήσω ακόμα σε κορνίζα».


Ακολούθως, πέτυχα στο Ίντερνετ και μια συνέντευξη που είχε δώσει κάποτε η συγγραφέας στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο και, μεταξύ άλλων, του έλεγε κάποια –επίσης διαχρονικά και αιωνίως καίρια– πράγματα για την απομόνωση, για την επικοινωνία και για τη ζωή (με ή χωρίς φυσικές ή βιολογικές καταστροφές):


«Εξακολουθεί κανείς να παραμένει μόνος. Υπάρχουν πράγματα που δεν μοιράζονται, που ο άλλος δεν θα τα νιώσει ποτέ. Πού και πού ψιλοσυναντιόμαστε με ανθρώπους που ζούμε μαζί τους για χρόνια, ο καθένας όμως έχει το δικό του σενάριο. Είναι πολύ δύσκολη η επικοινωνία. Κάποιος λέει ότι πρέπει διαρκώς να μεταφράζουμε ο ένας τον άλλον, ενώ συχνά είμαστε κακοί μεταφραστές. Μας εμποδίζει αυτός ο απαίσιος όγκος του εγώ. Το κραυγαλέο εγώ που φωνάζει, πεινάει, ζητάει και δεν αφήνει τίποτε άλλο να υπάρξει έξω απ' αυτό».

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής και της επιτυχίας της»

Βιβλίο / Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής της»

Από τη Βαβυλώνα ως την Αθήνα, ο διάσημος ιστορικός και συγγραφέας βλέπει τις πόλεις ως ζωντανούς οργανισμούς, όπου η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους και όχι από τα κτίρια – με δημόσιες διεκδικήσεις και αντιστάσεις στο gentrification.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Βιβλίο / 10 βιβλία για 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ξεδίπλωσαν και ενίοτε αποθέωσαν κρυφές ή φανερές μεριές της Ελλάδας και κατέληξαν να γίνουν συνώνυμα συγκεκριμένων τόπων. Από τις ονειρικές, σχεδόν ψυχεδελικές Σπέτσες στον Μάγο του Φόουλς μέχρι τη Μάνη του Φέρμορ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM