Ένα σπουδαίο βιβλίο για τον Περικλή μόλις κυκλοφόρησε

Ένα σπουδαίο βιβλίο για τον Περικλή μόλις κυκλοφόρησε Facebook Twitter
1

Ένα σπουδαίο βιβλίο για τον Περικλή μόλις κυκλοφόρησε Facebook Twitter

 

O Περικλής, μια μορφή γνώριμη από τις σελίδες των σχολικών εγχειριδίων και των βιβλίων για την αρχαία Ελλάδα, έχει το σπάνιο προνόμιο να ενσαρκώνει μόνος του έναν «αιώνα». Στο όνομά του  συνοψίζεται το απόγειο της αρχαίας Αθήνας και η άνθηση της πρώτης δημοκρατίας στην ιστορία.

 

Το αινιγματικό πρόσωπό του γνωστό από μια προτομή της ρωμαϊκής εποχής, φαντάζει σαν πρόκληση για τον ιστορικό, το να τολμήσει κάποιος να ασχοληθεί με μια τέτοια μνημειώδη μορφή συνεπάγεται προφανώς κάποιο ρίσκο: Μπορεί να περιπλανηθεί για πολύ καιρό στον ωκεανό μιας πληθωρικής ιστοριογραφίας, με κίνδυνο να μη φτάσει ποτέ στο λιμάνι.

 

Είναι γεγονός ότι, στην εποχή του Περικλή, η Αθήνα ήταν το επίκεντρο ενός έντονου πολιτικού και πολιτιστικού αναβρασμού: η άμεση δημοκρατία ενισχύθηκε και θεμελιώθηκε σε βάσεις ανθεκτικές στο χρόνο. Η Ακρόπολη καλύφθηκε από μεγαλοπρεπή μνημεία, τα οποία ακόμα και στα δικά μας μάτια, διακηρύσσουν την ακμή της αρχαίας Ελλάδας. Η Αθηναϊκή δημοκρατία αγνοούσε παντελώς τα δικαιώματα του ανθρώπου και ενδιαφερόταν μόνο για τα δικαιώματα του πολίτη: Την εποχή του Περικλή, η πολιτική κοινότητα παρέμενε μια κλειστή λέσχη, από την οποία είχαν αποκλειστεί οι δούλοι, οι μέτοικοι και οι γυναίκες. Από την άλλη οι Αθηναίοι πολίτες, δεν δίσταζαν να φερθούν ως τύραννοι στους συμμάχους τους, στο πλαίσιο μιας ολοένα και πιο ηγεμονικής θαλασσοκρατίας.

 

Στο βιβλίο βλέπουμε ένα αξέχαστο πορτρέτο του Περικλή και της ταραγμένης εποχής του, ρίχνοντας φως στην ισχυρή του οικογένεια, στην αγάπη τους για τις τέχνες και στην απαράμιλλη επιρροή του στην πολιτική και τον πολιτισμό της Αθήνας, αναγνωρίζοντας τα επιτεύγματα αλλά και τις αποτυχίες του.

 

Στο βιβλίο του Βενσάν Αζουλέ, Περικλής, η Αθηναϊκή Δημοκρατία υπό τη δοκιμασία ενός μεγάλου ανδρός, που κυκλοφορεί σε μετάφραση Δημήτρη Δημακόπουλου, από  τις εκδόσεις Πόλις, βλέπουμε ένα αξέχαστο πορτρέτο του Περικλή και της ταραγμένης εποχής του, ρίχνοντας φως στην ισχυρή του οικογένεια, στην αγάπη τους για τις τέχνες και στην απαράμιλλη επιρροή του στην πολιτική και τον πολιτισμό της Αθήνας, αναγνωρίζοντας τα επιτεύγματα αλλά και τις αποτυχίες του.

  

Επιλέξαμε μερικά πολύ ενδιαφέροντα αποσπάσματα

Ένα σπουδαίο βιβλίο για τον Περικλή μόλις κυκλοφόρησε Facebook Twitter
Αναξαγόρας και Περικλής του Ογκιστέν Λουί Μπελ

 

Ο Περικλής και η πολιτική σκηνή

Ο Περικλής ήταν συγγενής του Κλεισθένη και γιαυτό το λόγο διέθετε  το πλεονέκτημα μιας λαμπρής καταγωγής. Ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε για τα νεανικά του χρόνια. Οι Αθηναίοι είχαν εξοστρακίσει τον πατέρα του Ξάνθιππο, ψηφίζοντας τον εξοστρακισμό του, όπως προέβλεπε ένας θεσμός που, για να αποτρέψει την επάνοδο της τυραννίδας, επέτρεπε την προσωρινή απομάκρυνση ενός μέρους της ελίτ, αν κρινόταν πως είχε αποκτήσει υπερβολική ισχύ.

 

Ο Περικλής έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην πολιτική σκηνή, ίσως ως κατήγορος του Κίμωνα, το 463π.Χ. Με την οριστική απομάκρυνση εκείνου του τόσο ενοχλητικού αντιπάλου, ο Περικλής διαδραμάτιζε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πόλη, ενώ παράλληλα εδραιωνόταν η δημοκρατία.  Ωστόσο η εξουσία του δεν υπήρξε ποτέ αδιαφιλονίκητη, σε  πρώτη φάση δέχτηκε τις επιθέσεις ενός συγγενή του Κίμωνα του Θουκυδίδη και παρέμενε στόχος έντονης κριτικής, όπως μαρτυρούν οι διώξεις των ανθρώπων του στενού του περιβάλλοντος, -ανάμεσά τους, η Ασπασία, ο Φειδίας, ο Αναξαγόρας. 

 

Ο Περικλής υπερασπίσθηκε σθεναρά τα αθηναϊκά συμφέροντα στους κόλπους της συμμαχίας της Δήλου. Όταν η επιρροή του έφθασε στο απόγειό της, το κοινό ταμείο μεταφέρθηκε στην ακρόπολη: οι Αθηναίοι μπορούσαν στο εξής να αντλούν πόρους κατά βούληση, για να χρηματοδοτήσουν τη λειτουργία της δημοκρατίας. Οι εξελίξεις αυτές επόμενο ήταν να προκαλέσουν έντονη δυσαρέσκεια μεταξύ των συμμαχικών πόλεων, αφού άλλωστε ο περσικός κίνδυνος είχε αποτραπεί ήδη από τη δεκαετία του 460π.Χ. Με την Κάλλειο ειρήνη δεν υπήρχε λόγος ύπαρξης της συμμαχίας. Η Αθήνα αρνήθηκε να διαλύσει έναν συνασπισμό από τον οποίο αντλούσε κέρδη και ο Περικλής κατέστειλε χωρίς ενδοιασμό τις εξεγέρσεις που ακολούθησαν: την εξέγερση της Εύβοιας και τον πολύχρονο πόλεμο εναντίον της Σάμου.

Στον Πελοποννησιακό πόλεμο ο Περικλής ήταν εκείνος που καθόρισε τη στρατηγική, η οποία στα πρώτα χρόνια του πολέμου, επέτρεψε στους Αθηναίους να αντισταθούν στην αριθμητική υπεροχή και το πανίσχυρο πεζικό των Πελοποννησίων. Χάρη στη ναυτική τους υπεροχή και την απόρθητη αμυντική τους θωράκιση, οι Αθηναίοι έδειχναν ότι είχαν πολλές ποθανότητες να νικήσουν. Η μεγάλη επιδημία, όμως έπληξε την πόλη το 430π.Χ. και ένα χρόνο αργότερα πέθανε ο Περικλής.

 

 

Κατασκευάζοντας μια ιστορική μορφή στην αρχαιότητα

Είναι ελάχιστες οι αρχαιολογικές και επιγραφικές πηγές που φωτίζουν τη δράση του Περικλή. Κανένα ψήφισμα που εισηγήθηκε δε σώθηκε και μόνο δυο επιγραφές αναφέρουν το όνομά του. Η πρώτη μας υπενθυμίζει ότι χρηματοδότησε τη διδασκαλία των Περσών και η δεύτερη αναφέρει την συμβολή του στην κατασκευή μιας κρήνης στην Ελευσίνα.

Ένα σπουδαίο βιβλίο για τον Περικλή μόλις κυκλοφόρησε Facebook Twitter
Στο έργο του Βικτόρ Λερού, ο περικλής και η Ασπασία θαυμάζουν το άγαλμα της Αθηνάς στο εργαστήριο του Φειδία

Ο Ηρόδοτος δεν τον αναφέρει παρά μια φορά στο έργο του, παρόλο που τον παρουσιάζουν ως ένθερμο υποστηρικτή του Περικλή.

Όσο ζούσε ο Περικλής, οι κωμωδιογράφοι όπως ο Κρατίνος ή ο Έρμιππος δεν έχαναν την ευκαιρία να τον σατιρίζουν στο θέατρο. Οι κωμικοί ποιητές του καταλογίζουν τυραννική συμπεριφορά και κατακρίνουν κυρίως τις προσωπικές του σχέσεις, που είχαν ολέθριες συνέπειες στην πόλη. Στη σκηνή του θεάτρου ο Περικλής εμφανίζεται άλλοτε σαν παντοδύναμος αρχηγός και άλλοτε σαν μαριονέτα στα χέρια των φίλων του όπως ο Δάμων, ή της ερωμένης του Ασπασίας.

Η ερμηνεία των σωζομένων αποσπασμάτων από το έργο του Ίωνα και του Στησιμβρότου είναι εξίσου δυσχερής. Ο Ίων επικρίνει τη στάση του Περικλή ιδίως κατά τη διάρκεια του πολέμου με τη Σάμο.

Ο Θουκυδίδης δεν πραγματεύεται λεπτομερώς παρά τα δυο τελευταία χρόνια της ζωής του. Τον αναφέρει μόνο στο βαθμό που εμπλέκεται με τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Εξάρει βεβαίως την σφραγίδα που άφησε ο Περικλής στον πολιτικό βίο της Αθήνας.

Οι πηγές του 4ου αιώνα εξακολουθούν να ταλαντεύονται ανάμεσα στο εγκώμιο και τον ψόγο. Με ελάχιστες εξαιρέσεις η θεώρηση των φιλοσόφων είναι αρνητική. Στο έργο των μαθητών του Σωκράτη, ο Περικλής γίνεται θέμα για πολιτικό και φιλοσοφικό στοχασμό και εξελίσσεται σύντομα σε αρνητικό πρότυπο. Ο Αντισθένης τον επικρίνει ανοιχτά και λούζει με βρισιές την Ασπασία. Ο Πλάτων τον παρουσιάζει ως επικίνδυνο δημαγωγό  και οι σωκρατικοί τον αντιμετωπίζουν ως παράδειγμα προς αποφυγή.

Στο άλλο άκρο, οι Αττικοί ρήτορες τείνουν να υμνούν τον Περικλή, μολονότι η μορφή του καλύπτεται από την εκθαμβωτική αύρα του Σόλωνα. 

Στο τελευταίο τέταρτο  του 4ου αιώνα, ο Αριστοτέλης και η σχολή του προτείνουν ένα πιο σύνθετο και αντιφατικό πορτρέτο του Περικλή. Στα Πολιτικά, ο φιλόσοφος τον παρουσιάζει ως ενσάρκωση της σύνεσης,  της φρονήσεως και της ικανότητας να στοχάζεται σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο.

Από την άλλη ο συγγραφέας της Αθηναίων Πολιτείας, αποδοκιμάζει ανεπιφύλακτα τη θέσπιση μισθού και κατηγορεί τον Περικλή, ότι επιδίωξε με τον τρόπο του να εξαγοράσει τον όχλο.

Ένα σπουδαίο βιβλίο για τον Περικλή μόλις κυκλοφόρησε Facebook Twitter
Περικλής και Ασπασία

Στον Βίο του Περικλή, ο Πλούταρχος, επέλεξε να τοποθετήσει τον Περικλή αντικριστά στον Φάβιο Μάξιμο, στο όνομα της σύνεσης που χαρακτήριζε και τους δυο. Μεταφέρει και τα εγκώμια και τους ψόγους και διατυπώνει μια αντιφατική κρίση για τον Περικλή. Για να επιλύσει αυτή την αντίφαση ο Πλούταρχος επιλέγει μια τεχνητή διαίρεη του βίου του Περικλή σε δύο μέρη: στο πρώτο τον παρουσιάζει σαν ολέθριο δημαγωγό που πολλαπλασιάζοντας τα δώρα του στον όχλο τον κάνει να αποκτά ολέθριες συνήθειες, στο δεύτερο να αλλάζει ριζικά στάση όταν εδραιώθηκε η θέση του και να χαλιναγωγεί τις λαϊκές προσδοκίες.

Την ίδια περίπου εποχή, στην περιήγησή του, ο Παυσανίας υιοθετεί μια ριζικά διαφορετική οπτική και ενώ εγκωμιάζει τους στρατιωτικούς άθλους του Θεμιστοκλή, του Ξανθίππου και του Κίμωνα, εκφράζει την περιφρόνησή του για τους υπαίτιους του πελοποννησιακού Πολέμου, ιδίως τους πιο διακεκριμένους ανάμεσά τους, θεωρώντας τους δολοφόνους και καταποντιστές της Ελλάδας.

Ο Περικλής και ο έρωτας

Στον αρχαίο Ελληνικό κόσμο, ο έρως δεν αντιστοιχεί σε ένα ρομαντικό συναίσθημα και δεν παραπέμπει στις παστέλ αποχρώσεις του φαντασιακού που συνδέεται σήμερα με τον «έρωτα». Ομόφυλος ή ετερόφυλος, ο έρως είναι, πάνω από όλα, μια δύναμη που ενώνει και μερικές φορές χωρίζει.

Η ζωή του Περικλή συνδυάζει αυτές τις δυο αντιφατικές όψεις του έρωτα. Σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς, ο Περικλής κατόρθωνε να εξάπτει τον πόθο του πλήθους, ενώ παράλληλα είχε υποστηρίξει μια ερωτική αγωγή του πολίτη, φτάνοντας στο σημείο να ζητήσει από τους Αθηναίους να αγαπήσουν την πόλη τους όπως ένας εραστής αγαπά τον ερωμένο του. Η εξουσία του είχε μια καθαρά ερωτική διάσταση : οι πολίτες δεν ήταν μόνο ερωτευμένοι με την πόλη τους αλλά και με τον αρχηγό τους. Ο Περικλής κατηγορήθηκε ότι είχε γευτεί τις απολαύσεις όλου του φάσματος των ετερόφυλων σχέσεων φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να εκθέσει την πόλη με τις πολυάριθμες παραβατικές του σχέσεις. Οι αντίπαλοί του τον κατηγορούσαν όχι μόνο ότι χρησιμοποιούσε τη γοητεία του για να παρασύρει τις συζύγους των άλλων μα και πως αφηνόταν ο ίδιος να αποπλανηθεί από καλλονές που τον μεταχειρίζονταν σαν άβουλο ανδρείκελο.

Η Ασπασία συγκέντρωσε στο πρόσωπό της τα καταιγιστικά πυρά των επικρίσεων που απευθύνονταν στον Περικλή. Είναι μια αινιγματική μορφή την οποία αποκαλούσαν φιλόσοφο ή πόρνη.

Ο Πλούταρχος απηχεί τις φήμες για την αμφιλεγόμενη διαγωγή του Περικλή σε πολλά σημεία του Βίου του. Πρώτα απ΄ όλα οι αντίπαλοι τον κατηγορούσαν ότι χρησιμοποιούσε τον Φειδία σαν μεσάζοντα ή ακόμα και ως προμηθευτή θυμάτων για σεξουαλική κατανάλωση. Ο γλύπτης συκοφαντήθηκε ότι υποδεχόταν για λογαριασμό του Περικλή ελεύθερες γυναίκες.

Ένα σπουδαίο βιβλίο για τον Περικλή μόλις κυκλοφόρησε Facebook Twitter
Η Ασπασία της Μιλήτου, έργο του Χένρι Χάλιντέι.

Οι κωμικοί ποιητές τον παρουσιάζουν ως ακόλαστο και σύμφωνα με τις φήμες που διαδίδονταν στο θέατρο είχε κηλιδώσει την τιμή της συζύγου του Μενίππου. Ως μοιχός, ο Περικλής θα μπορούσε να θανατωθεί χωρίς καν να περάσει από δίκη. Ο Στσίμβροτος διαδίδει χωρίς να κρύβει την έχθρα του για τον Περικλή ότι έφτασε στο σημείο να πλαγιάσει με την γυναίκα του γιού του, του Ξανθίππου. Οι κωμικοί ποιητές έχουν παρουσιάσει τον Περικλή ως βασιλιά των Σατύρων, αφήνοντας έναν σαφέστατο υπαινιγμό για τη δήθεν αχαλίνωτη σεξουαλικότητά του.

Από όλες αυτές τις ιστορίες υπάρχει μια που θριαμβεύει μέσα στους αιώνες και συνοψίζεται σε μια φράση: Ο Περικλής «πήρε για σύντροφο την Ασπασία και την αγάπησε πολύ».

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια