Ένα μπεστ σέλερ για το Ολοκαύτωμα που ήταν εντελώς ψεύτικο

Ένα μπεστ σέλερ για το Ολοκαύτωμα που ήταν εντελώς ψεύτικο Facebook Twitter
10

Ένα μπεστ σέλερ για το Ολοκαύτωμα που ήταν εντελώς ψεύτικο Facebook Twitter

 

Ασέβεια μυθολογικών διαστάσεων: η Misha Defonseca, συγγραφέας του, υποτίθεται, αυτοβιογραφικού μπεστ σέλερ «Misha: A Mémoire of the Holocaust Years», πρέπει να πληρώσει 22,5 εκατομμύρια δολάρια στον εκδότη της, όταν αυτός ανακάλυψε ότι όλη η ιστορία της ζωής της, όπως την είχε περιγράψει στο βιβλίο, ήταν ένα τεράστιο ψέμα.

 

Η αλήθεια ήρθε στο φως όταν η Defonseca έκανε μήνυση στον εκδότη της για 32,4 εκατομμύρια δολάρια για «παραβίαση του συμβολαίου μετά από απόκρυψη κερδών από τη συγγραφέα». Ο εκδότης άρχισε να ψάχνει κι άλλο το βιβλίο με τη βοήθεια διαφόρων ειδικών και κατά τη διάρκεια της δίκης ανακάλυψε ότι κάποια από τα στοιχεία δεν ευσταθούσαν. Η Defonseca τελικά ομολόγησε ότι όλη η ιστορία ήταν εντελώς φανταστική.

 

Στο βιβλίο της η Defonseca εξιστορεί πώς διέσχισε την χιονισμένη Ευρώπη, πώς έζησε μαζί με ένα κοπάδι λύκους, και πώς μαχαίρωσε έναν Ναζί που προσπάθησε να τη βιάσει, σε ηλικία 7-11 χρονών.

 

Τελικά αποδείχτηκε ότι η Defonseca δεν είναι καν εβραϊκής καταγωγής και ότι κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου φοιτούσε σε ένα σχολείο στις Βρυξέλλες. Το αληθινό της όνομα, όπως αποκαλύφθηκε μετά από έρευνα δημοσιογράφων και ειδικών γενεαλόγων, είναι Monica Ernestine Josephine De Wael.

 

Κατά τη διάρκεια της δίκης η πλευρά της Defonseca υποστήριξε ότι, ακόμη και αν η ιστορία ήταν κατασκευασμένη, η ίδια την πίστευε καθ' όλη τη διάρκεια της συγγραφής. Κατέθεσε ότι όταν ήταν 4 χρονών, οι γονείς της δολοφονήθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης επειδή ήταν μέλη της Αντίστασης, και αυτό την έκανε να «νιώθει Εβραία».

 

Ένα μπεστ σέλερ για το Ολοκαύτωμα που ήταν εντελώς ψεύτικο Facebook Twitter

 

Ο εκδότης έπεισε την Defonseca να γράψει το βιβλίο όταν την άκουσε να διηγείται την ιστορία της σε μια συναγωγή της Μασαχουσέτης.

 

Η Defonseca δήλωσε ότι μετά από τόσες λεπτομερείς επαναλήψεις της ιστορίας για τόσα χρόνια «άρχισε να δυσκολεύεται να διακρίνει μεταξύ της πραγματικότητας και της φαντασίας της».

Βιβλίο
10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βιβλίο / Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Η τελευταία μεγάλη μορφή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας που πίστευε πως «η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα» έφυγε την Κυριακή σε ηλικία 89 ετών. Ξεχωρίσαμε πέντε από τα πιο αξιόλογα μυθιστορήματά του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ

σχόλια

2 σχόλια
Όπως και να χει πάντως το θέμα, κανείς δε μπορεί να ξεχάσει την αξεπέραστη ταινία Survivre avec les loups που βασίζεται στο βιβλίο και τις μαρτυρίες της Defonseca. Γιατί ακόμα και αν πρόκειται για μυθοπλασία, παρουσιάζει σε όλο του το μεγαλείο το τρόμο και τη φρίκη του πολέμου όπως επίσης και τις θηριωδίες του Ναζισμού.
"Κατά τη διάρκεια της δίκης η πλευρά της Defonseca υποστήριξε ότι, ακόμη και αν η ιστορία ήταν κατασκευασμένη, η ίδια την πίστευε καθ' όλη τη διάρκεια της συγγραφής. Κατέθεσε ότι όταν ήταν 4 χρονών, οι γονείς της δολοφονήθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης επειδή ήταν μέλη της Αντίστασης, και αυτό την έκανε να «νιώθει Εβραία».(...)Η Defonseca δήλωσε ότι μετά από τόσες λεπτομερείς επαναλήψεις της ιστορίας για τόσα χρόνια «άρχισε να δυσκολεύεται να διακρίνει μεταξύ της πραγματικότητας και της φαντασίας της".Πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η "ταυτοτική" διάσταση (αν ισχύει πως δεν ήταν μόνο χρηματικό το κίνητρο). Βέβαια ...φυσικά και δεν είναι εκτιμητέο μία ιστορία μυθοπλασίας να παρουσιάζεται ως αληθινή ...όχι μόνο για τ@ς καλοπροαίρετ@ς που "εξαπατήθηκαν" ότι το ανάγνωσμα αφορούσε πραγματικά γεγονότα, αλλά και τους απανταχού ψεκασμένους μαλακοπίτουρες/ αρνητές ολοκαυτώματος κ.λπ..
Μόνο που αυτό δείχνει ότι πολλοί βασιζόμαστε σε ιστορικά γεγονότα τα οποία θεωρούμε de facto ενώ στην πραγματικότητα μπορεί και αυτά να ήταν προϊόντα φαντασίας ή μια καλοστημένη προπαγάνδα. Αφού δεν είμασταν μάρτυρες ποιος μπορεί να πει με σιγουριά; Αυτό δείχνει απλά ότι καλό είναι να κρατάμε και μια πισινή σε όλα.
...και η μαύρη βίβλος της Βούλας Παπαϊωάννου με τα μπιάφρα παιδάκια των Αθηνών της Κατοχής είναι *σίγουρα* προπαγάνδα, γι΄ αυτό καλό είναι να κρατάμε μία πισινή. http://www.quickmeme.com/img/54/54d0a6cdc1ec2b211782191901b383c087d9dc9384c20f01944b014f1e33a8b4.jpg
Μιλούσα φυσικά για γεγονότα στα οποία δεν υπάρχουν απτές αποδείξεις όπως ας πούμε η μαρτυρία ενός ανθρώπου, ή συνέβησαν πολύ πριν την εποχή μας. Δε θεώρησα ότι έπρεπε να το εξηγήσω. Λανθασμένα πίστεψα ότι οι σχολιαστές και αναγνώστες διαθέτουν κάτι τόσο βασικό όπως ο εγκέφαλος.
trollolo, επίτρεψέ μου αλλά το "πισινή σε όλα" δεν είναι ακριβώς σαφές. Άλλωστε όπως πολύ καλά γνωρίζεις υπάρχουν και άνθρωποι που και να τους τρίψεις στη μούρη όλα τα μουσεία ολοκαυτωμάτων, όλες τις φωτό κι όλες τις μαρτυρίες αυτοί θα εξακολουθούν να πιστεύουν ότι οι Εβραίοι πέθαναν από ξαφνική επιδημία τύφου, που προέκυψε, έτσι ξαφνικά.