"Κατά τη διάρκεια της δίκης η πλευρά της Defonseca υποστήριξε ότι, ακόμη και αν η ιστορία ήταν κατασκευασμένη, η ίδια την πίστευε καθ' όλη τη διάρκεια της συγγραφής. Κατέθεσε ότι όταν ήταν 4 χρονών, οι γονείς της δολοφονήθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης επειδή ήταν μέλη της Αντίστασης, και αυτό την έκανε να «νιώθει Εβραία».(...)Η Defonseca δήλωσε ότι μετά από τόσες λεπτομερείς επαναλήψεις της ιστορίας για τόσα χρόνια «άρχισε να δυσκολεύεται να διακρίνει μεταξύ της πραγματικότητας και της φαντασίας της".Πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η "ταυτοτική" διάσταση (αν ισχύει πως δεν ήταν μόνο χρηματικό το κίνητρο). Βέβαια ...φυσικά και δεν είναι εκτιμητέο μία ιστορία μυθοπλασίας να παρουσιάζεται ως αληθινή ...όχι μόνο για τ@ς καλοπροαίρετ@ς που "εξαπατήθηκαν" ότι το ανάγνωσμα αφορούσε πραγματικά γεγονότα, αλλά και τους απανταχού ψεκασμένους μαλακοπίτουρες/ αρνητές ολοκαυτώματος κ.λπ..
Σχολιάζει ο/η