Ένας άνθρωπος -ούτε άνδρας, ούτε γυναίκα– συναντιέται με τους θεατές της παράστασης και σε μια εξομολογητική διάθεση τους εμπιστεύεται την παράδοξη ιστορία του Ορλάντο μέσα στους αιώνες. Δεν είναι θέατρο, δεν είναι μύθος, ούτε παραβολή ή ένας φτηνός συμβολισμός. Είναι μια ψυχαναλυτική διαδικασία όπου χάνονται τα όρια μεταξύ των συμβαλλόντων. Ο χώρος. Ένας μακρύς διάδρομος που κινείται ο ήρωας πάνω στα πατίνια του. Ένα μικρόφωνο, ανάμεσα στους θεατές. Φώτα που υπαινίσσονται, η απόλυτη σιωπή, και όλα σκεπασμένα από μια αιώνια σκόνη που δεν αφήνει τίποτα ευδιάκριτο και όλα τα μπερδεύει σε μια γλυκιά αλληλουχία εντυπώσεων, φαντασμάτων, ρόλων, προσώπων, επιθυμιών και φοβίες, χιλιάδες απροστάτευτες φοβίες. Ένα ταξίδι ψυχής αναζητώντας την αναψυχή.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Κλιμάκωση στη σύγκρουση Ισραήλ - Ιράν: Σχέδιο έκτακτης εκκένωσης ενεργοποίησε η Κύπρος
Νέο μπαράζ πυραυλικών επιθέσεων του Ιράν - Στα καταφύγια οι Ισραηλινοί
«Έρχονται καταστροφικές επιθέσεις τις επόμενες ώρες» προειδοποιεί το Ιράν
Μύκονος: Δις ισόβια και 20 χρόνια κάθειρξη σε εργολάβο για τον κατ’ εξακολούθηση βιασμό των δίδυμων κορών του
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο
σχόλια