Ένας άνθρωπος -ούτε άνδρας, ούτε γυναίκα– συναντιέται με τους θεατές της παράστασης και σε μια εξομολογητική διάθεση τους εμπιστεύεται την παράδοξη ιστορία του Ορλάντο μέσα στους αιώνες. Δεν είναι θέατρο, δεν είναι μύθος, ούτε παραβολή ή ένας φτηνός συμβολισμός. Είναι μια ψυχαναλυτική διαδικασία όπου χάνονται τα όρια μεταξύ των συμβαλλόντων. Ο χώρος. Ένας μακρύς διάδρομος που κινείται ο ήρωας πάνω στα πατίνια του. Ένα μικρόφωνο, ανάμεσα στους θεατές. Φώτα που υπαινίσσονται, η απόλυτη σιωπή, και όλα σκεπασμένα από μια αιώνια σκόνη που δεν αφήνει τίποτα ευδιάκριτο και όλα τα μπερδεύει σε μια γλυκιά αλληλουχία εντυπώσεων, φαντασμάτων, ρόλων, προσώπων, επιθυμιών και φοβίες, χιλιάδες απροστάτευτες φοβίες. Ένα ταξίδι ψυχής αναζητώντας την αναψυχή.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Κλειστά τα σχολεία στην Αθήνα στις 3 Οκτωβρίου
Κακοκαιρία: Επικαιροποίηση του έκτακτου δελτίου – Βροχές και καταιγίδες έως την Κυριακή
Συνεχίζεται η ταλαιπωρία στο «Ελ. Βενιζέλος» με καθυστερήσεις σε πτήσεις
Τέμπη: Στο Λαϊκό Νοσοκομείο ο απεργός πείνας Δημήτρης Οικονομόπουλος
Τι θα συμβεί αν «σκάσει» η φούσκα της Τεχνητής Νοημοσύνης;
σχόλια