Ένας άνθρωπος -ούτε άνδρας, ούτε γυναίκα– συναντιέται με τους θεατές της παράστασης και σε μια εξομολογητική διάθεση τους εμπιστεύεται την παράδοξη ιστορία του Ορλάντο μέσα στους αιώνες. Δεν είναι θέατρο, δεν είναι μύθος, ούτε παραβολή ή ένας φτηνός συμβολισμός. Είναι μια ψυχαναλυτική διαδικασία όπου χάνονται τα όρια μεταξύ των συμβαλλόντων. Ο χώρος. Ένας μακρύς διάδρομος που κινείται ο ήρωας πάνω στα πατίνια του. Ένα μικρόφωνο, ανάμεσα στους θεατές. Φώτα που υπαινίσσονται, η απόλυτη σιωπή, και όλα σκεπασμένα από μια αιώνια σκόνη που δεν αφήνει τίποτα ευδιάκριτο και όλα τα μπερδεύει σε μια γλυκιά αλληλουχία εντυπώσεων, φαντασμάτων, ρόλων, προσώπων, επιθυμιών και φοβίες, χιλιάδες απροστάτευτες φοβίες. Ένα ταξίδι ψυχής αναζητώντας την αναψυχή.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Κέιτ Μίντλετον - Πρίγκιπας Ουίλιαμ: Το δείπνο που άλλαξε τα πάντα μετά την επανασύνδεση τους το 2008
Η Κίνα χτίζει τη «νέα Διώρυγα του Σουέζ» για να ενώσει την Ευρώπη με την Ασία
Στάθης Μαντζώρος: «Οι πιθανότητες να ξυπνήσει είναι 50–50» λέει ο πατέρας του ηθοποιού
Καιρός - Μαρουσάκης: Επιστρέφουν οι μπόρες και οι καταιγίδες από αύριο το απόγευμα
Δεν θα επιτρέπονται τα ταξίδια στην ΕΕ με την παλιά ταυτότητα
σχόλια