Ο Άρντεν από το Φέβερσαμ

Ο Άρντεν από το Φέβερσαμ Facebook Twitter
Χρειαζόμουν, και ευτυχώς είχα, ηθοποιούς που να μπορούν να μεταβαίνουν γρήγορα από τη μια ψυχική κατάσταση στην άλλη. Γιατί η ποίηση έχει μια ταχύτητα εσωτερική και οι ηθοποιοί πρέπει να ακολουθούν τον ρυθμό του ακαριαίου νοήματος... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
0

Να παίζει (κυρίως) θέλει ο Χάρης Φραγκούλης. Αλλά μερικές φορές ονειρεύεται κόσμους μέσα από ιστορίες, ανθρώπους και τόπους που ζητούν να ζωντανέψουν στη σκηνή. Τότε, η επιθυμία του να μοιραστεί την ποίηση και την ελευθερία της θεατρικής τέχνης απομακρύνει όλους τους ενδοιασμούς του. Όπως τώρα, που σκηνοθετεί τον Άρντεν από το Φέβερσαμ (1592), ένα ελισαβετιανό θρίλερ αγνώστου συγγραφέα (που κατά καιρούς έχει αποδοθεί στον Σαίξπηρ, στον Μάρλοου, στον Κιντ). Μαζί του συνοδοιπόροι ο Αργύρης Πανταζάρας και η Υρώ Μπέζου, με τους οποίους (ως ομάδα Κursk) έχει παρουσιάσει ως τώρα δύο παραστάσεις: τον Βόιτσεκ του Μπίχνερ στο Απλό Θέατρο και, πέρσι, το δικό τους Η προσευχή της κοπέλας που έπεσε μέσα στο πηγάδι και δεν θέλει να πεθάνει στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής.

Δεν είναι έπαρση αλλά βαθιά πίστη που διαπνέει τα λόγια του – που εμένα τουλάχιστον μ' έπεισε ότι πρέπει να δω οπωσδήποτε την παράστασή του.


«Τα πράγματα κάπως πρέπει να συμβούν για να αποκτήσεις την εμπειρία και τη γνώση της λειτουργίας τους. Αν δεν είχαμε κάνει τις δύο προηγούμενες παραστάσεις, δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε στον ελισαβετιανό Άρντεν, σ' ένα έργο πεντάπρακτο, με πολλούς ρόλους και σύνθετη πλοκή. Δοκιμάσαμε πρώτα να πούμε τη δική μας "ποίηση", τώρα ανοιγόμαστε στα βαθιά» λέει.


Διάβασε πολλά έργα του ελισαβετιανού θεάτρου προτού καταλήξει στον Άρντεν. «Με ιντριγκάρει αυτή η εποχή, το πέρασμα των ανθρώπων από τον Μεσαίωνα στην Αναγέννηση. Στα έργα του Σαίξπηρ, ας πούμε, κάθε τόσο συναντάμε μάγισσες, όνειρα που προφητεύουν, πίστη στις δυνάμεις των αστερισμών, προλήψεις – στοιχεία των σκοτεινών αιώνων που παραμένουν βαθιά ριζωμένα στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Η καινούργια εποχή ανοίγεται μπροστά τους, αλλά ο παλιός κόσμος τούς τραβάει πίσω. «Ο έρωτας είναι θεός, κι ο γάμος μόνο λόγια» λέει η ηρωίδα στις πρώτες γραμμές του έργου, μια φράση που παραπέμπει στο πνεύμα της Αναγέννησης, αλλά τελικά ο θάνατος περιμένει όχι μόνο τους δύο εραστές αλλά και πέντε-έξι ακόμη που εκούσια ή ακούσια συμμετείχαν στο σχέδιο δολοφονίας του συζύγου.

Ο Άρντεν από το Φέβερσαμ Facebook Twitter
Ξέρω τι θέλω, οι άνθρωποι με τους οποίους δουλεύω είναι δικοί μου, συνεννοούμαστε, έχουμε προσπαθήσει και δουλέψει μαζί και μου αρέσει αυτό που κάνουμε στον Άρντεν... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Ήθελε ένα έργο με μέγεθος, έρωτα, πάθος, εκδίκηση, τιμωρία. Επιπλέον, ο Άρντεν από το Φέβερσαμ έχει επτά ρόλους, που είναι όλοι σπουδαίοι, και δραματουργική ποικιλία. «Έχει σκηνές που παραπέμπουν στην κομέντια ντελ άρτε (οι δολοφόνοι, στους οποίους οι δύο εραστές αναθέτουν τον φόνο του συζύγου, είναι μπουφόνοι) κι άλλες που θυμίζουν Ίψεν και Στρίντμπεργκ (οι διάλογοι της Αλίκης και του εραστή της). Συμβαίνουν κατά μία έννοια άλματα στον χρόνο, από τον 16ο στον 19ο αιώνα. Έτσι μου ήρθε η ιδέα για το πώς πρέπει να διαμορφωθεί ο σκηνικός χώρος: δύο κύκλοι που γυρνάνε ο ένας μέσα στον άλλον. Το πολύ απαιτητικό σκηνικό (μια εγκατάσταση που γυρίζει, ανοίγει, πέφτει) έφτιαξε με πολύ μεράκι και δουλειά ο Αργύρης Πανταζάρας, του οποίου το σκηνογραφικό ταλέντο φάνηκε και στην Προσευχή» λέει ο 29χρονος ηθοποιός και σκηνοθέτης.


Από τον τρόπο που μιλά για την παράσταση, ήδη σχεδόν έτοιμη για την πρεμιέρα στις 2 Ιουνίου, φαίνεται πως όλα τα στοιχεία της, ακολουθώντας μια στερεή άποψη, έχουν δέσει καλά. Έτσι, η υποκριτική των επτά ηθοποιών (Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μαρία Πανουργιά, Γιάννος Περλέγκας, Θάνος Τοκάκης, Υρώ Μπέζου, Γιάννης Παπαδόπουλος και Νίκος Χανακούλας) υπαγορεύεται από τη δραματουργική «πολυφωνία» του πρωτοτύπου. «Είχα στο μυαλό μου εξαρχής ηθοποιούς που να παίζουν σαν μαριονέτες – είχα διερευνήσει αρκετά αυτό τον τρόπο στον Βόιτσεκ, αλλά κυρίως στην Προσευχή. Για να μην παρεξηγηθώ, όταν λέω "μαριονέτες" δεν εννοώ άψυχες κούκλες αλλά ακριβώς το αντίθετο. Εννοώ την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο άνθρωπος σε ακραία ψυχοσυναισθηματική συνθήκη, τότε που μπορεί να κλαίει τη μια στιγμή και να γελάει την επόμενη. Τη μια στιγμή να ονειρεύεται και την άλλη να θέλει να πεθάνει. Μόνο έτσι μπορούσα να πλησιάσω το ζευγάρι των εραστών, με τις συνεχείς μεταπτώσεις στις διαθέσεις τους. Χρειαζόμουν, και ευτυχώς είχα, ηθοποιούς που να μπορούν να μεταβαίνουν γρήγορα από τη μια ψυχική κατάσταση στην άλλη. Γιατί η ποίηση έχει μια ταχύτητα εσωτερική και οι ηθοποιοί πρέπει να ακολουθούν τον ρυθμό του ακαριαίου νοήματος».


Η σαν παιδική ελαφρότητα και οι συνεχείς αλλαγές διαθέσεων των τριών κεντρικών προσώπων υπαγόρευσαν πώς πρέπει να είναι τα κοστούμια. «Βοήθησε πολύ το ότι η Ιωάννα Τσάμη που τα σχεδίασε ξέρει να ράβει κι έτσι μπόρεσε να τα φτιάξει πάνω στις σκέψεις και στις ιδέες μας (να θυμίζουν ρούχα παιδιών και κοστούμια καρναβαλιού), χρησιμοποιώντας ύφασμα, χαρτί, σελοφάν» λέει ο Χάρης Φραγκούλης και καταλήγει, «θέλησα να σκηνοθετήσω από σφοδρή επιθυμία και όχι στο πλαίσιο επαγγελματικής ρουτίνας. Γι' αυτό και δεν ανησυχώ για την υποδοχή που θα έχει η παράσταση από το κοινό. Ξέρω τι θέλω, οι άνθρωποι με τους οποίους δουλεύω είναι δικοί μου, συνεννοούμαστε, έχουμε προσπαθήσει και δουλέψει μαζί και μου αρέσει αυτό που κάνουμε στον Άρντεν». Δεν είναι έπαρση αλλά βαθιά πίστη που διαπνέει τα λόγια του – που εμένα τουλάχιστον μ' έπεισε ότι πρέπει να δω οπωσδήποτε την παράστασή του.

2-6, 8-12 Ιουνίου
Θέατρο της Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής
21:00

Η προπώληση έχει ήδη ξεκινήσει!
Επωφεληθείτε από τα νέα πακέτα προσφορών και ενημερωθείτε για το αναλυτικό πρόγραμμα μέσα από το site του Φεστιβάλ.


Η προπώληση των εισιτηρίων για τις παραστάσεις του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου έχει ήδη ξεκινήσει. Μπορείτε να προμηθεύεστε εισιτήρια για όλες τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ online στην ανανεωμένη ιστοσελίδα του ή τηλεφωνικά στο 210 3272000, καθημερινά από τις 9:00 έως τις 21:00. Και στις δύο περιπτώσεις η χρέωση γίνεται μέσω πιστωτικής κάρτας. Τα κεντρικά εκδοτήρια απ' όπου μπορείτε επίσης να αγοράσετε εισιτήρια βρίσκονται στη στοά Πεσμαζόγλου (Πανεπιστημίου 39) και λειτουργούν από Δευτέρα έως Παρασκευή, 9:00-17:00, και Σάββατο, 9:00-15:00, ενώ εισιτήρια εκδίδονται και στα βιβλιοπωλεία Παπασωτηρίου, Ιανός, στα καταστήματα Public και στα Reload Stores. Θα διατίθενται εισιτήρια μειωμένης τιμής για παιδιά, νέους, φοιτητές, πολύτεκνους, στρατιώτες, άτομα άνω των 65 ετών καθώς και ανέργους και άλλες κοινωνικές ομάδες. Επίσης, φέτος, για πρώτη φορά, οι θεατές έχουν τη δυνατότητα να φτιάξουν «πακέτα» εισιτηρίων για παραστάσεις της επιλογής τους: επιλέγοντας 3 παραστάσεις, θα έχουν έκπτωση 5% επί του συνόλου της τιμής, στις 4 παραστάσεις έκπτωση 7% και στις 5 παραστάσεις έκπτωση 10%. Η προσφορά ισχύει για παραγωγές του Φεστιβάλ και για ατομικά ή εισιτήρια 2 ατόμων ανά παράσταση. Οι χώροι διεξαγωγής του Φεστιβάλ είναι, μεταξύ άλλων, η Πειραιώς 260, το Ηρώδειο, το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, η Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων, το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν κ.ά.


Αναλυτικές πληροφορίες στο www.greekfestival.gr

Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ