Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους;

Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους; Facebook Twitter
0
Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους; Facebook Twitter
Σε όλη τη διάρκεια του έργου, ένα 3D animation σκηνικό βασισμένο σε αυτά τα χαρακτικά προβάλλεται πίσω από τους ηθοποιούς αποτελώντας αναπόσπαστο τμήμα της δράσης

«Η αρχική μας σκέψη ήταν να οργανώσουμε τη συνέντευξη τύπου για την παράσταση κάπου κοντά στην Πεντέλη, σε μέρος που να έχει την αίσθηση του βουνού αλλά να είναι και προσβάσιμο. Μετά σκεφτήκαμε "γιατί να μην μιλήσουμε για τα Ψηλά Βουνά, σε αληθινά ψηλά βουνά, ώστε να μεταφέρουμε στους δημοσιογράφους την αίσθηση που πήραμε κι εμείς οι ίδιοι όταν προετοιμάζαμε το έργο και την αίσθηση που θέλουμε να μεταφέρουμε αυτούσια στους θεατές;"». Κάπως έτσι λοιπόν ο σκηνοθέτης Βασίλης Μαυρογεωργίου και η ομάδα του, οι άνθρωποι που έχουν αναλάβει για τη φετινή σεζόν το μεγάλο στοίχημα της θεατρικής μεταφοράς του μυθιστορήματος του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν σχεδόν αιώνα μετά τη συγγραφή του, μας κάλεσαν για ένα τριήμερο στα Άγραφα, σε ένα ονειρεμένο resort στη μέση του πουθενά. «Θέλαμε να λάβετε τις εικόνες, τους ήχους, τις μυρωδιές του βιβλίου. Η πραγματικότητα της φύσης δεν πλησιάζεται ποτέ μέσω μιας αφήγησης» θα μας πουν αργότερα.

Τα σημερινά παιδιά έχουν δει ταινίες, γνωρίζουν τις έννοιες του χρόνου, του μοντάζ, θα καταλάβουν αμέσως αυτό που έχουμε σκαρφιστεί. Ωστόσο το βιβλίο μιλά για απολαύσεις στις οποίες πλέον δεν έχουν πρόσβαση.

Η ατμόσφαιρα στο Montanema Handmade Village που βρίσκεται κοντά στο Ανθοχώρι Καρδίτσας είναι ταιριαστά ζεστή καθώς ο Μαυρογεωργίου μάς περιγράφει τη δουλειά του. Η θεατρική μεταφορά των Ψηλών Βουνών τον απασχολεί εντατικά τους τελευταίους μήνες. Από τον τρόπο που μας μιλά στην παρουσίαση, αντιλαμβάνομαι το άγχος και το μεγάλο αίσθημα ευθύνης απέναντι σε ένα ανάγνωσμα που έχει γίνει θρύλος με το πέρασμα των χρόνων, καθώς αποτελεί μία από τις «στάνταρ» παρουσίες σε όλες τις παιδικές και προεφηβικές βιβλιοθήκες, ενώ αποσπάσματά του υπάρχουν στα σχολικά εγχειρίδια. Τα Ψηλά Βουνά γράφτηκαν to 1918 κατά παραγγελία Ελευθέριου Βενιζέλου για να γίνουν το πρώτο παιδικό αναγνωστικό στη δημοτική γλώσσα. Μετά την αλλαγή πολιτικού σκηνικού, το βιβλίο κατηγορήθηκε ως κομμουνιστικό και κάηκε στην πυρά από μεταγενέστερες κυβερνήσεις. Έπρεπε να φτάσουμε στη μεταπολίτευση για να αποκατασταθεί πλήρως η φήμη του και στο 2015 για να δούμε μια εντυπωσιακά φιλόδοξη μεταφορά του στο σανίδι.

Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους; Facebook Twitter
Τα Ψηλά Βουνά γράφτηκαν to 1918 κατά παραγγελία Ελευθέριου Βενιζέλου για να γίνουν το πρώτο παιδικό αναγνωστικό στη δημοτική γλώσσα.


Όσοι έχουν μυηθεί κάποια στιγμή
στις σελίδες των Ψηλών Βουνών, γνωρίζουν ότι πρόκειται για μια υπέροχη ιστορία «ενηλικίωσης» μιας παρέας μικρών παιδιών που φεύγουν για πρώτη φορά από το σπίτι τους για να περάσουν το καλοκαίρι τους στο βουνό. Εκεί θα ανακαλύψουν τις αξίες της συντροφικότητας, της οικολογίας, της συλλογικής ευθύνης για το κοινό καλό, βασικές αρχές που διέπουν μια κοινωνία. Εξίσου σημαντικό ρόλο με τις πανέμορφες περιγραφές του Παπαντωνίου, παίζουν τα αυθεντικά χαρακτικά που συνοδεύουν όλες τις εκδόσεις και φιλοτεχνήθηκαν από τον ίδιο τον πολυπράγμονα συγγραφέα. Ο Μαυρογεωργίου, με σπουδές στον χώρο του κόμικ, δεν θα μπορούσε να αποφύγει την πρόκληση να μεταφέρει με κάποιο τρόπο την ουσία αυτών των ζωγραφιών στην παράσταση και το κατάφερε με ένα δύσκολο σκηνικό εύρημα. Σε όλη τη διάρκεια του έργου, ένα 3D animation σκηνικό βασισμένο σε αυτά τα χαρακτικά προβάλλεται πίσω από τους ηθοποιούς αποτελώντας αναπόσπαστο τμήμα της δράσης. Οι πρωταγωνιστές φορούν αισθητήρες που συντονίζουν την κίνησή τους με τα κινούμενα σχέδια του σκηνικού. Έτσι η αίσθηση της φύσης είναι ολοζώντανη, το χωριό, η στάνη, τα σύννεφα, τα γαϊδουράκια, εκτός από τη ζωντάνια του λόγου, αποδίδονται και μέσα από τις εικόνες. Η γλώσσα του βιβλίου και κάποιοι ιδιωματισμοί έχουν διατηρηθεί αυτούσιοι, αφού, ούτως ή άλλως, ήταν τρομερά πρωτοποριακή για την εποχή της. Εκτός όμως από το συνδυασμό ζωντανής δράσης και animation, ο Μαυρογεωργίου έχει προβεί και σε άλλη μία ρομαντική παρέμβαση - έχει συνδέσει μυθοπλαστικά τον Φάνη, τον κεντρικό χαρακτήρα του έργου, με την παιδική ηλικία του συγγραφέα.

«Δουλεύοντας γι' αυτό το έργο, ανακάλυψα ότι δεν έχω χάσει επαφή με την παιδική μου φύση. Τα σημερινά παιδιά έχουν δει ταινίες, γνωρίζουν τις έννοιες του χρόνου, του μοντάζ, θα καταλάβουν αμέσως αυτό που έχουμε σκαρφιστεί. Ωστόσο το βιβλίο μιλά για απολαύσεις στις οποίες πλέον δεν έχουν πρόσβαση». Ούτε τα παιδιά, ούτε οι ενήλικες έχουν πρόσβαση σε αυτές τις απολαύσεις, θα συμπληρώσω εγώ, ειδάλλως δεν μπορώ να εξηγήσω τον ενθουσιασμό όλης της ομάδας που βρεθήκαμε εκεί για τόσο απλά πράγματα όπως μια βόλτα στο δάσος για συλλογή μανιταριών ή μια πεζοπορία στο φαράγγι.

Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους; Facebook Twitter

Info

ΤΑ ΨΗΛΑ ΒΟΥΝΑ

Σκηνοθεσία: Μαυρογεωργίου Βασίλης

Πρωτότυπη Μουσική: Θωμάς Καραχάλιος

Σκηνικά & Κοστούµια: Ζαµάνης Κωνσταντίνος

Χορογραφία: Μαργαρίτης Δηµήτρης

Ψηφιακά Video: Τσιµούρης Νίκος

Κινούµενα Σχέδια: Σιγάλας Βαγγέλης

Διαδραστικές Προβολές: Visual Cortex

Παίζουν: Κουρούµπαλης Δηµήτρης, Τρουπάκης Άρης, Δόβρης Θανάσης, Ποιµενίδης Γρηγόρης, Μάρκου Κλεοπάτρα, Μεντζέλος Σωτήρης, Σύρµας Γιώργος, Φλατσούσης Παντελής, Φλωράτος Γιώργος

 

Θέατρο Ακροπόλ - Παιδική σκηνή (Ιπποκράτους 9, Αθήνα)

Κάθε Σάββατο στις 15:00 και Κυριακή στις 11:30 & 15:00

Εισ.: 10-12 €

www.tapsilavouna.gr

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ