Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους;

Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους; Facebook Twitter
0
Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους; Facebook Twitter
Σε όλη τη διάρκεια του έργου, ένα 3D animation σκηνικό βασισμένο σε αυτά τα χαρακτικά προβάλλεται πίσω από τους ηθοποιούς αποτελώντας αναπόσπαστο τμήμα της δράσης

«Η αρχική μας σκέψη ήταν να οργανώσουμε τη συνέντευξη τύπου για την παράσταση κάπου κοντά στην Πεντέλη, σε μέρος που να έχει την αίσθηση του βουνού αλλά να είναι και προσβάσιμο. Μετά σκεφτήκαμε "γιατί να μην μιλήσουμε για τα Ψηλά Βουνά, σε αληθινά ψηλά βουνά, ώστε να μεταφέρουμε στους δημοσιογράφους την αίσθηση που πήραμε κι εμείς οι ίδιοι όταν προετοιμάζαμε το έργο και την αίσθηση που θέλουμε να μεταφέρουμε αυτούσια στους θεατές;"». Κάπως έτσι λοιπόν ο σκηνοθέτης Βασίλης Μαυρογεωργίου και η ομάδα του, οι άνθρωποι που έχουν αναλάβει για τη φετινή σεζόν το μεγάλο στοίχημα της θεατρικής μεταφοράς του μυθιστορήματος του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν σχεδόν αιώνα μετά τη συγγραφή του, μας κάλεσαν για ένα τριήμερο στα Άγραφα, σε ένα ονειρεμένο resort στη μέση του πουθενά. «Θέλαμε να λάβετε τις εικόνες, τους ήχους, τις μυρωδιές του βιβλίου. Η πραγματικότητα της φύσης δεν πλησιάζεται ποτέ μέσω μιας αφήγησης» θα μας πουν αργότερα.

Τα σημερινά παιδιά έχουν δει ταινίες, γνωρίζουν τις έννοιες του χρόνου, του μοντάζ, θα καταλάβουν αμέσως αυτό που έχουμε σκαρφιστεί. Ωστόσο το βιβλίο μιλά για απολαύσεις στις οποίες πλέον δεν έχουν πρόσβαση.

Η ατμόσφαιρα στο Montanema Handmade Village που βρίσκεται κοντά στο Ανθοχώρι Καρδίτσας είναι ταιριαστά ζεστή καθώς ο Μαυρογεωργίου μάς περιγράφει τη δουλειά του. Η θεατρική μεταφορά των Ψηλών Βουνών τον απασχολεί εντατικά τους τελευταίους μήνες. Από τον τρόπο που μας μιλά στην παρουσίαση, αντιλαμβάνομαι το άγχος και το μεγάλο αίσθημα ευθύνης απέναντι σε ένα ανάγνωσμα που έχει γίνει θρύλος με το πέρασμα των χρόνων, καθώς αποτελεί μία από τις «στάνταρ» παρουσίες σε όλες τις παιδικές και προεφηβικές βιβλιοθήκες, ενώ αποσπάσματά του υπάρχουν στα σχολικά εγχειρίδια. Τα Ψηλά Βουνά γράφτηκαν to 1918 κατά παραγγελία Ελευθέριου Βενιζέλου για να γίνουν το πρώτο παιδικό αναγνωστικό στη δημοτική γλώσσα. Μετά την αλλαγή πολιτικού σκηνικού, το βιβλίο κατηγορήθηκε ως κομμουνιστικό και κάηκε στην πυρά από μεταγενέστερες κυβερνήσεις. Έπρεπε να φτάσουμε στη μεταπολίτευση για να αποκατασταθεί πλήρως η φήμη του και στο 2015 για να δούμε μια εντυπωσιακά φιλόδοξη μεταφορά του στο σανίδι.

Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους; Facebook Twitter
Τα Ψηλά Βουνά γράφτηκαν to 1918 κατά παραγγελία Ελευθέριου Βενιζέλου για να γίνουν το πρώτο παιδικό αναγνωστικό στη δημοτική γλώσσα.


Όσοι έχουν μυηθεί κάποια στιγμή
στις σελίδες των Ψηλών Βουνών, γνωρίζουν ότι πρόκειται για μια υπέροχη ιστορία «ενηλικίωσης» μιας παρέας μικρών παιδιών που φεύγουν για πρώτη φορά από το σπίτι τους για να περάσουν το καλοκαίρι τους στο βουνό. Εκεί θα ανακαλύψουν τις αξίες της συντροφικότητας, της οικολογίας, της συλλογικής ευθύνης για το κοινό καλό, βασικές αρχές που διέπουν μια κοινωνία. Εξίσου σημαντικό ρόλο με τις πανέμορφες περιγραφές του Παπαντωνίου, παίζουν τα αυθεντικά χαρακτικά που συνοδεύουν όλες τις εκδόσεις και φιλοτεχνήθηκαν από τον ίδιο τον πολυπράγμονα συγγραφέα. Ο Μαυρογεωργίου, με σπουδές στον χώρο του κόμικ, δεν θα μπορούσε να αποφύγει την πρόκληση να μεταφέρει με κάποιο τρόπο την ουσία αυτών των ζωγραφιών στην παράσταση και το κατάφερε με ένα δύσκολο σκηνικό εύρημα. Σε όλη τη διάρκεια του έργου, ένα 3D animation σκηνικό βασισμένο σε αυτά τα χαρακτικά προβάλλεται πίσω από τους ηθοποιούς αποτελώντας αναπόσπαστο τμήμα της δράσης. Οι πρωταγωνιστές φορούν αισθητήρες που συντονίζουν την κίνησή τους με τα κινούμενα σχέδια του σκηνικού. Έτσι η αίσθηση της φύσης είναι ολοζώντανη, το χωριό, η στάνη, τα σύννεφα, τα γαϊδουράκια, εκτός από τη ζωντάνια του λόγου, αποδίδονται και μέσα από τις εικόνες. Η γλώσσα του βιβλίου και κάποιοι ιδιωματισμοί έχουν διατηρηθεί αυτούσιοι, αφού, ούτως ή άλλως, ήταν τρομερά πρωτοποριακή για την εποχή της. Εκτός όμως από το συνδυασμό ζωντανής δράσης και animation, ο Μαυρογεωργίου έχει προβεί και σε άλλη μία ρομαντική παρέμβαση - έχει συνδέσει μυθοπλαστικά τον Φάνη, τον κεντρικό χαρακτήρα του έργου, με την παιδική ηλικία του συγγραφέα.

«Δουλεύοντας γι' αυτό το έργο, ανακάλυψα ότι δεν έχω χάσει επαφή με την παιδική μου φύση. Τα σημερινά παιδιά έχουν δει ταινίες, γνωρίζουν τις έννοιες του χρόνου, του μοντάζ, θα καταλάβουν αμέσως αυτό που έχουμε σκαρφιστεί. Ωστόσο το βιβλίο μιλά για απολαύσεις στις οποίες πλέον δεν έχουν πρόσβαση». Ούτε τα παιδιά, ούτε οι ενήλικες έχουν πρόσβαση σε αυτές τις απολαύσεις, θα συμπληρώσω εγώ, ειδάλλως δεν μπορώ να εξηγήσω τον ενθουσιασμό όλης της ομάδας που βρεθήκαμε εκεί για τόσο απλά πράγματα όπως μια βόλτα στο δάσος για συλλογή μανιταριών ή μια πεζοπορία στο φαράγγι.

Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους; Facebook Twitter

Info

ΤΑ ΨΗΛΑ ΒΟΥΝΑ

Σκηνοθεσία: Μαυρογεωργίου Βασίλης

Πρωτότυπη Μουσική: Θωμάς Καραχάλιος

Σκηνικά & Κοστούµια: Ζαµάνης Κωνσταντίνος

Χορογραφία: Μαργαρίτης Δηµήτρης

Ψηφιακά Video: Τσιµούρης Νίκος

Κινούµενα Σχέδια: Σιγάλας Βαγγέλης

Διαδραστικές Προβολές: Visual Cortex

Παίζουν: Κουρούµπαλης Δηµήτρης, Τρουπάκης Άρης, Δόβρης Θανάσης, Ποιµενίδης Γρηγόρης, Μάρκου Κλεοπάτρα, Μεντζέλος Σωτήρης, Σύρµας Γιώργος, Φλατσούσης Παντελής, Φλωράτος Γιώργος

 

Θέατρο Ακροπόλ - Παιδική σκηνή (Ιπποκράτους 9, Αθήνα)

Κάθε Σάββατο στις 15:00 και Κυριακή στις 11:30 & 15:00

Εισ.: 10-12 €

www.tapsilavouna.gr

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ