Weeknd: Τίτλοι τέλους ή απλώς μια καινούργια αρχή;

Weeknd: Τίτλοι τέλους ή απλώς μια καινούργια αρχή; Facebook Twitter
Ο Tesfaye χαρακτήρισε τον ήχο του «Hurry Up Tomorrow» ως «Φρανκενστάιν», έτσι όπως παίζει με τα είδη. Φωτ.: Getty Images/ Ideal Image
0


ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΚΑΝΕΙΣ να είναι κακό το «Hurry Up Tomorrow», το έκτο κατά σειρά άλμπουμ του Weeknd που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Ο 34χρονος Καναδός ολοκληρώνει την τριλογία που ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια με το «After Hours» με έναν εξαιρετικό δίσκο. Πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Το συνειδητοποιείς λίγο στον τρόπο που το κοινό υποδέχτηκε το «Hurry Up Tomorrow»: αν και έκανε μεγάλα streaming νούμερα, δεν ήταν τόσο μεγάλα όσο τα προηγούμενα, παρ’ όλα αυτά ανέβηκε στην κορυφή του Billboard και θεωρείται το πιο εμπορικό άλμπουμ της χρονιάς που μόλις ξεκίνησε.

Το «After Hours», που κυκλοφόρησε μέσα στην πανδημία, λατρεύτηκε όσο κανένα άλλο άλμπουμ εκείνη την περίοδο σε παγκόσμιο επίπεδο. Γεμάτο τραγούδια που μιλούσαν άμεσα στη χρονική στιγμή την οποία βιώναμε τότε, ήταν αδύνατο να το προσπεράσεις. Ο Abel Tesfaye εμφανιζόταν πιο σοβαρός, πιο σκοτεινός και απαισιόδοξος, υιοθετώντας μια αινιγματική περσόνα, καταρρακωμένη από αυτοκαταστροφικές τοξικές σχέσεις και λάθος αποφάσεις. Έντονα αυτοαναφορικός, κοιτούσε πίσω στο έργο του και στην αρχή της καριέρας του, προσπαθώντας να κάνει τον απολογισμό του, κάτι που δεν φαίνεται γενικά να αποτινάζει και εδώ. 

Για τους φαν του, η τριλογία του δανείζεται στοιχεία από τη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη, με τα τρία άλμπουμ να συμβολίζουν τη διαδρομή του από την κόλαση («After Hours») προς το καθαρτήριο («Dawn FM») και τον παράδεισο («Hurry Up Tomorrow»). Ενδιαφέρουσα θεωρία, αν μη τι άλλο.

Μουσικά πλουραλιστικό, το «Hurry Up Tomorrow» κρύβει κάτι για όλους: από πειραματισμούς του τρομερού «Sao Paolo», ένα εκρηκτικό μείγμα house και Brazilian funk, μέχρι trap όπως το «Timeless» με τον Playboi Carti αλλά και πειραγμένες φολκ μπαλάντες και ’70s soul.

Ο ίδιος άφησε υπόνοιες ότι ίσως η τωρινή δουλειά του να είναι και η τελευταία του ως Weeknd, το ψευδώνυμο –ή την περσόνα– που χρησιμοποιεί εδώ και 13 χρόνια και θέλει τώρα να «σκοτώσει». Η προώθηση του άλμπουμ έγινε με εσχατολογικά μηνύματα όπως «το τέλος είναι κοντά», ενώ στο «Wake Me Up», εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου, πριν αυτό μετατραπεί σε μια σύγχρονη απόδοση του «Thriller» του Michael Jackson διά χειρός Justice, ερμηνεύει τους στίχους «το μόνο που μου έχει απομείνει είναι η κληρονομιά μου/Χάνω τη μνήμη μου/Δεν υπάρχει μετά θάνατον ζωή, καμιά άλλη πλευρά/Είμαι ολομόναχος όταν πέφτει το σκοτάδι», κάνοντας μια σύνδεση με τον πεσιμισμό του «Gasoline» από το προηγούμενο άλμπουμ του.  

The Weeknd, Justice - Wake Me Up (Audio)

Βέβαια, παραμένει άγνωστο αν όντως το εννοεί: αν θα κυκλοφορεί δηλαδή μουσική από εδώ και μπρος με το κανονικό του όνομα, Abel Tesfaye, ή αν θα τα παρατήσει όλα και θα ασχοληθεί αποκλειστικά με τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Αν και θα έπρεπε να τρέμει κανείς στην ιδέα, όπως γράφουν στον «Guardian», αν αναλογιστεί το «The Idol», στο οποίο πρωταγωνιστούσε και το οποίο ήταν άθλιο, σύμφωνα με πολλούς – η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω δει για να έχω προσωπική άποψη. Εκεί, όμως, φαίνεται ότι το πηγαίνει. Αμέσως μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, κυκλοφόρησε το τρέιλερ ενός φιλμ με τον ίδιο τίτλο στο οποίο πρωταγωνιστεί και το οποίο θα προβληθεί στους κινηματογράφους τον Μάιο.

Αν θεωρήσουμε ότι όλα αυτά ισχύουν, τότε μας αφήνει με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Ένα άλμπουμ με 22 κομμάτια στο οποίο συμμετέχει μια πλειάδα από ονόματα, όπως οι Justice, Giorgio Moroder, οι μακροχρόνιοι συνεργάτες του Metro Booming και Oneohtrix Point Never, οι Future, Playboi Carti, Anitta και Lana Del Rey. Μουσικά πλουραλιστικό, το «Hurry Up Tomorrow» κρύβει κάτι για όλους: από πειραματισμούς του τρομερού «Sao Paolo», ένα εκρηκτικό μείγμα house και Brazilian funk, μέχρι trap όπως το «Timeless» με τον Playboi Carti αλλά και πειραγμένες φολκ μπαλάντες και ’70s soul. Ο Tesfaye χαρακτήρισε τον ήχο του άλμπουμ ως «Φρανκενστάιν», έτσι όπως παίζει με τα είδη.

Το μόνο μελανό σημείο του είναι ότι στα εξαντλητικά 90 λεπτά που διαρκεί απαιτεί να του αφιερωθείς σαν να βλέπεις μια ταινία, αλλά, αντίθετα από μια ταινία, ως ακροατής πλέον είναι αρκετά δύσκολο να συγκεντρωθείς σε ένα άλμπουμ χωρίς διακοπές. Δεν ξέρω αν αφαιρεί από τη συνολική ακρόαση, αλλά σίγουρα αυτή η αποσπασματικότητα δεν λειτουργεί και απόλυτα υπέρ της. Τα απίθανα περάσματα που κάνει, π.χ., από κομμάτι σε κομμάτι χάνονται, όπως συμβαίνει με το «Niagara Falls» και το «Take Me Back to L.A.».

The Weeknd - São Paulo (Official Music Video)

Κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας του το 2022, ο Tesfaye αναγκάστηκε να τα παρατήσει στη μέση επειδή η φωνή του έσπασε όταν τραγουδούσε το «Can’t Feel My Face». Δεν ανακάλυψε ποτέ τον λόγο, αν ήταν κάποιο πρόβλημα στις φωνητικές του χορδές από υπερβολική χρήση ή κόπωση. Το σοκ που έπαθε εκείνη τη βραδιά ίσως αποτυπώνεται ιδανικά στο κομμάτι «Baptized in Fear», στο οποίο περιγράφει μια κρίση πανικού.

Δεν ξέρω αν αυτό τον οδήγησε στην απόφαση να επαναπροσδιορίσει την καριέρα του. Το «Hurry Up Tomorrow» μάς αποχαιρετά υποβλητικά με μπαλάντες. Στην τελευταία του στιγμή, στο ομώνυμο κομμάτι, κάνει μια ηχητική αναφορά που το ενώνει με το «High for This», το κομμάτι που ανοίγει το «House of Balloons», το πρώτο επίσημο άλμπουμ του, ολοκληρώνοντας τον κύκλο, κοιτώντας προς το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.

The Weeknd - Baptized In Fear (Audio)

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ