Τότε που έγινε της (Βόρειας) Κορέας: Οι Laibach, ο φασισμός, ο Κιμ και η «Μελωδία της Ευτυχίας»

Τότε που έγινε της (Βόρειας) Κορέας: Οι Laibach, ο φασισμός, ο Κιμ και η «Μελωδία της Ευτυχίας» Facebook Twitter
«Φυσικά και πρόκειται για ολοκληρωτική χώρα. Αλλά και ποια δεν είναι στις μέρες μας;»: Οι Laibach to 2015 στη Βόρεια Κορέα
0

Σαράντα χρόνια κοντεύει να συμπληρώσει στην μουσική / εικαστική πιάτσα η κολεκτίβα των Σλοβένων προβοκατόρων Laibach με λάβαρα πάντα την εικονογραφία του ολοκληρωτισμού και τον βαρύ industrial ήχο. Πριν μερικούς μήνες, ανήμερα της 25 Μαρτίου, μας επισκέφτηκαν κι εμάς με μια μοναδική συναυλία στην Αθήνα όπου εμφάνισαν και επιγραφές που δήλωναν «ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η Μακεδονία».

Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε και το νέο τους άλμπουμ με τίτλο "The Sound of Music", όπου διασκευάζουν τραγούδια από το σάουντρακ της ομώνυμης κλασικής ταινίας που εδώ γνωρίζουμε ως «Μελωδία της ευτυχίας». Σε κάποια από τα τραγούδια έχουν «πειραχτεί» οι στίχοι, όπως στο "Maria" όπου περιλαμβάνεται το ερώτημα «Πώς επιλύεις ένα πρόβλημα σαν την Κορέα;» ως αναφορά στη μνημειώδη συναυλία τους στη Βόρειο Κορέα το 2015 όπου έπαιξαν κυρίως τραγούδια από το διάσημο μιούζικαλ.

Με αφορμή αυτό το νέο άλμπουμ που λειτουργεί ως σουβενίρ εκείνου του σουρεαλιστικού ταξιδιού στην Πγιονγιάνγκ, ο Ίβαν Νόβακ μίλησε στους New York Times για τις μέρες που έζησαν υπό τη σκιά του Κιμ Γιονγκ Ουν.

Τότε που έγινε της (Βόρειας) Κορέας: Οι Laibach, ο φασισμός, ο Κιμ και η «Μελωδία της Ευτυχίας» Facebook Twitter
Το εξώφυλλο του νέου άλμπουμ The Sound of Music με διασκευές τραγουδιών από τη "Μελωδία της ευτυχίας"

«Στις πρόβες μας επισκεπτόταν συνέχεια η επιτροπή λογοκρισίας και απαιτούσε πλήρη αλλαγή ύφους. Μας έλεγαν να παίζουμε πιο γρήγορα τα τραγούδια και ζητούσαν: 'Χαρούμενους σκοπούς! Χαρούμενους σκοπούς!'».

Οι τεχνικές υποδομές της συναυλίας που έγινε σε ένα θέατρο που βρισκόταν δίπλα στο αρχηγείο της μυστικής αστυνομίας ήταν πρωτόγνωρες για το γκρουπ: «Υπήρχε μια πρίζα για τα πάντα και το καλώδιο ήταν κολλημένο με ταινία για να μην σκοντάφτουμε πάνω διαρκώς».

«Στις πρόβες μας επισκεπτόταν συνέχεια η επιτροπή λογοκρισίας και απαιτούσε πλήρη αλλαγή ύφους. Μας έλεγαν να παίζουμε πιο γρήγορα τα τραγούδια και ζητούσαν: 'Χαρούμενους σκοπούς! Χαρούμενους σκοπούς!'».

«Μας ζήτησαν επίσης αν γινόταν να βγάλουμε από την παράσταση τον βασικό τραγουδιστή του γκρουπ [τον Μίλαν Φρας] επειδή η φωνή του [που ακούγεται σαν βαθύ γρύλισμα] έμοιαζε με αυτή του Κιμ Ιλ Σουνγκ, του παππού του σημερινού ηγέτη. Εντάξει, ευγενικοί ήταν. Είναι πολύ ευαίσθητοι με τη μουσική. Την θέλουν να ακούγεται πάντα όμορφη και χαρωπή. Φυσικά και πρόκειται για ολοκληρωτική χώρα. Αλλά και ποια δεν είναι στις μέρες μας;»

Άγνωστο αν είναι ειλικρινής ή αν θέλει να προβοκάρει ο 60χρονος πια Νόβακ. Οι Laibach άλλωστε ποτέ δεν έκατσαν να εξηγήσουν τις αμφιλεγόμενες θέσεις τους. Στα τέλη των '80s όταν είχαν ερωτηθεί μήπως ο κανιβαλισμός ναζιστικών συμβόλων τους κάνει τελικά και τους ίδιους να φαίνονται Ναζί, η απάντηση ήταν: «Όσο ήταν καλλιτέχνης ο Χίτλερ, τόσο είμαστε κι εμείς Ναζί». Ή, όπως είχε πει ο συμπατριώτης και θαυμαστής τους, ο γνωστός φιλόσοφος Σλάβοϊ Ζίζεκ: «Οι Laibach δεν λειτουργούν ως απάντηση αλλά ως ερώτημα».

Ο Νόβακ λέει ότι το γκρουπ ήθελε να διασκευάσει τη «Μελωδία της ευτυχίας» πολύ προτού εμφανιστούν στη Βόρεια Κορέα, όταν έμαθαν όμως ότι οι Βορειοκορεάτες λατρεύουν την ταινία, αποφάσισαν να τα συνδυάσουν: «Είναι μια από τις λίγες Αμερικάνικες ταινίες που επιτρέπεται να δουν. Μαθαίνουν αγγλικά μάλιστα βλέποντάς την».

«Νόμιζα ότι πηγαίνοντας εκεί, θα μαθαίναμε κάτι για τη Βόρεια Κορέα», καταλήγει ο Νόβακ. «Όταν όμως βρεθείς πραγματικά εκεί, συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να μάθεις τίποτα διότι δεν είσαι ποτέ βέβαιος για τίποτα. Είναι αληθινό αυτό που βλέπω; Είναι στημένο; Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αναρωτιέσαι».

Με στοιχεία από τους New York Times

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μαντόνα: «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω ακριβώς τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Χρόνια Πολλά Μαντόνα! / «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Pop icon, μίλησε για το woman empowerment πριν υπάρξει καν ο όρος, gay icon, fashion icon, η απόλυτη σταρ, η πιο πετυχημένη γυναίκα μουσικός όλων των εποχών, όπως και να τη χαρακτηρίσει κανείς, είναι μία και μοναδική και ήρθε για να αλλάξει τα πάντα.
M. HULOT
«Love to love you baby»: Αυτό είναι το τραγούδι που γέννησε τη Disco

Μουσική / «Love to love you baby»: Το τραγούδι των 23 οργασμών που γέννησε τη Disco

Με 23 οργασμούς και τη βοήθεια του μάγου Τζόρτζιο Μορόντερ, η Ντόνα Σάμερ, μισό αιώνα πριν, εγκαινίασε επίσημα, με το επικό και ατελείωτα ερωτικό «Love to love you baby», την ντίσκο μουσική, ένα είδος που πολεμήθηκε λυσσαλέα λίγα χρόνια μετά την επέλασή του και κρατάει γερά μέχρι σήμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
 Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Μουσική / Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Παρά την ακύρωση της πρώτης βραδιάς λόγω έντονης κακοκαιρίας, το 12ο Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας επέστρεψε δυναμικά, με τριήμερο ζωντανών εμφανίσεων, γεμάτο ενέργεια, συγκίνηση και αυθεντικές στιγμές κάτω από τα δέντρα του Αλωνιού.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ