Τα Παιδιά της Παλαιότητας και το πρόσφατο άλμπουμ τους “Consortium in Amato”

Τα Παιδιά της Παλαιότητας και το πρόσφατο άλμπουμ τους “Consortium in Amato” Facebook Twitter
Ο Π.Ε. Δημητριάδης στο “Consortium in Amato” [ραδΥο Κορέα/ Λ39/ Ανούσια Ένταση, 2015] γράφει γι’ αυτές ακριβώς τις ζωές, τις δικές του ζωές –σημερινές και χθεσινές– με γλυκό πόνο και αυταπάρνηση, και κυρίως με αγάπη..
0

Δεύτερος δίσκος (CD) για τα Παιδιά της Παλαιότητας από την Κέρκυρα. Π.Ε. Δημητριάδης φωνή, όργανο, θόρυβοι, Μάριο Πλασκασοβίτης κιθάρες, πιάνο, σύνθια, μπάσο, Χριστίνα Παπαλίτσα τσέλο, Αριστοτέλης Κροκίδης ντραμς, Θοδωρής Άνθης κιθάρα, Νούμερο Μπλε μπάσο, συν κάτι… Παραπαίδια (έτσι αυτοαποκαλούνται) σε κιθάρες, μαντολίνα, σαξόφωνα, ακορντεόν κ.λπ. Ένας δεύτερος δίσκος, που στέκεται εξ ίσου ψηλά με τα «12 Τραγούδια από τις Κατακόμβες» και που ξαναδείχνει κάτι που φαίνεται να λησμονιέται, ή που μας ξεφεύγει μες στα χρόνια…

Πως αν έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις, εδώ στον τόπο που πλανιέσαι, κάτι που να μαρκάρει όλα όσα σκέφτεσαι και βιώνεις, τότε θα το πεις στη γλώσσα των γονιών σου. Καλές οι άλλες γλώσσες, και ό,τι μαθαίνει ο καθείς κέρδος είναι, αλλά επί του προκειμένου έχουμε να κάνουμε με το τραγούδι, με το ελληνικό τραγούδι, το αποτύπωμα της ζωής μας – αυτής που ζούμε, καθώς και της άλλης, που, αν και μεταμφιέζεται διαρκώς σε χθες, στέκεται μπροστά μας κάθε τόσο.

Τα τραγούδια των Παιδιών της Παλαιότητας στο "Consortium in Amato" είναι γεμάτα από παρόν και μνήμες... κυρίως μνήμες. Και από μουσικής πλευράς, με αυτά τα προαιώνια βαλσάκια (ηλεκτρικά, θορυβώδη ή λιγότερο), που κάθε φορά είναι σαν να τ' ακούς για πρώτη φορά, ο Π.Ε. Δημητριάδης κάνει θαύματα.

Ο Π.Ε. Δημητριάδης στο “Consortium in Amato” [ραδΥο Κορέα/ Λ39/ Ανούσια Ένταση, 2015] γράφει γι’ αυτές ακριβώς τις ζωές, τις δικές του ζωές –σημερινές και χθεσινές– με γλυκό πόνο και αυταπάρνηση, και κυρίως με αγάπη.

Τα λόγια του είναι εμποτισμένα από τις θετικές αξίες του λελογισμένου χώρου, τις οποίες μετατρέπει, πάντα μέσα από μια τολμηρή στιχουργική (όχι μόνο σε σχέση με το τι θέλει να πει, αλλά και με το πώς θα το πει), σε εύφλεκτο υλικό ΚΑΙ για τον άνθρωπο της μεγαλούπολης.

Τα Παιδιά της Παλαιότητας και το πρόσφατο άλμπουμ τους “Consortium in Amato” Facebook Twitter
Τα τραγούδια του Δημητριάδη στο “Consortium in Amato” (πώς να το πούμε κάπως ελεύθερα κι απλά –φράση από το «Όνομα του Ρόδου» του Umberto Eco είναι αυτή– «είμαστε μαζί σε ό,τι αγαπιέται»;) είναι γεμάτα από παρόν και μνήμες… κυρίως μνήμες...

Είναι αυτή η καταβύθιση στους έρωτες, στις σχέσεις, στις φιλίες, στον παιδικό και νεανικό περίγυρο –τον καθορισμένο από την τοπική κουλτούρα, τα λαϊκά μεταφυσικά στοιχεία, τον τρόπο που ακουμπά η γειτονιά στις παρυφές της κοινωνίας– που σε φέρνουν μπροστά στο απροχώρητο.

Τι θα ήταν το τραγούδι χωρίς αυτό το έρμα; Χωρίς αυτές τις οσμές; Μια… παγκόσμια χλαπάτσα. Όπως και είναι δηλαδή, στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Έχει ειπωθεί. Όσο πιο βαθιά κοιτάς μέσα σου, και όσο πιο ανοιχτά δίπλα σου, τόσο πιο αληθινά παγκόσμιος γίνεσαι. Μόνο τότε συναντάς τη συλλογική μνήμη και συνείδηση, μόνο τότε μπορείς να συνδιαλεχθείς με το γενικό. Όταν έχεις κατανοήσει το μερικό. Όταν γίνεσαι κύριος του εαυτού σου, και δεν σε παρασύρει ο αέρας σαν το φρόκαλο.

Ο Π.Ε. Δημητριάδης έχει ρίξει άγκυρα βαθιά, κι είναι γερά στερεωμένος πάνω σ’ εκείνα που τον νοιάζουν κι αγαπάει. Ποια είναι αυτά; Η ιδιαίτερη πατρίδα του η Κέρκυρα, η φύση της, οι άνθρωποι που είναι κοντά του, οι διάφορες όψεις τού νησιού του και, από ’κει και κάτω, οι ιστορίες τους…

Τα Παιδιά της Παλαιότητας και το πρόσφατο άλμπουμ τους “Consortium in Amato” Facebook Twitter
Και εν τέλει… τι φοβερά τραγούδια είναι αυτά, έτσι ακριβώς όπως τα παίζουν τα Παιδιά – από το πρώτο «Επίκληση στον νεαρό Βέρθερο», μέχρι το έσχατο «Κύκλοι»;

Τα τραγούδια του Δημητριάδη στο “Consortium in Amato” (πώς να το πούμε κάπως ελεύθερα κι απλά –φράση από το «Όνομα του Ρόδου» του Umberto Eco είναι αυτή– «είμαστε μαζί σε ό,τι αγαπιέται»;) είναι γεμάτα από παρόν και μνήμες… κυρίως μνήμες. Και από μουσικής πλευράς, με αυτά τα προαιώνια βαλσάκια (ηλεκτρικά, θορυβώδη ή λιγότερο), που κάθε φορά είναι σαν να τ’ ακούς για πρώτη φορά, ο Δημητριάδης κάνει θαύματα. Εντάξει, είναι και τα Παιδιά με τα Παραπαίδια, οι ενορχηστρώσεις της ομάδας θέλω να πω, όμως εγώ θα υποστηρίξω τούτο, χωρίς να θέλω να μειώσω την αξία αυτού του γκρουπ, την παρέα της Αγάπης.

Ο Π.Ε. με τέτοια λόγια, και τέτοιες απλές, λαϊκές μελωδίες, θα μπορούσε και με δυο κιθάρες (κλασικές-ακουστικές) να μεγαλουργήσει. Σαν καντάδα. Να γιατί, προσωπικά, βρίσκω χωρίς νόημα την κουβέντα για το «τι» και για το «πώς», για το «γιατί εκείνο» και όχι «το άλλο»…

Εντάξει, οι άνθρωποι δούλεψαν και παρουσίασαν αυτό που παρουσίασαν, και είναι άξιοι καθ’ όλα, αλλά εδώ μετράει η πρώτη ύλη. Τι να τις κάνεις τις… μαλαγανιές των στούντιο και τις ξανά-μανά ηχογραφήσεις, το «τι παίζει» σήμερα και όλα τ’ άλλα συναφή, όταν τα πάντα είναι ζουμί;

Τα Παιδιά της Παλαιότητας και το πρόσφατο άλμπουμ τους “Consortium in Amato” Facebook Twitter
Γιατί, όλα τελικά δένουν φοβερά σ’ αυτό το γκρουπ, σ’ αυτό το άλμπουμ, που ευτυχεί να τα έχει όλα πλούσια...

Και εν τέλει… τι φοβερά τραγούδια είναι αυτά, έτσι ακριβώς όπως τα παίζουν τα Παιδιά – από το πρώτο «Επίκληση στον νεαρό Βέρθερο», μέχρι το έσχατο «Κύκλοι»; Αυτό το ταξίδι, που άρχεται από τον Αριστοτέλη και τον Ιησού, που περνά από τον Γκαίτε και τον Λόρκα, για να καταλήξει στον… Βαρδή και τον Πάριο. Γιατί, όλα τελικά δένουν φοβερά σ’ αυτό το γκρουπ, σ’ αυτό το άλμπουμ, που ευτυχεί να τα έχει όλα πλούσια. Έξυπνο και ουσιαστικό τραγουδοποιό, θερμούς συμπαραστάτες, ωραία παραγωγή και, κυρίως, λόγια σαν και τούτα…

ΤΑ ΠΑΘΗ ΣΟΥ ΖΗΛΕΥΩ, νεαρέ μου,

διψάω για αγάπη με οδύνη νοθευμένη.

Μες στο μαρτύριο να χάνεται η χαρά

κι απ’ το μαρτύριο να ξεπηδάει ξανά.

Να ξεπηδάει απ’ το μαρτύριο η χαρά

και στο μαρτύριο να χάνεται ξανά…

 

Έτσι γεννήθηκα, αυτή είναι η αλήθεια,

και το εκ φύσεως ανατρέφει ο εθισμός.

Τρέμω όταν βλέπω στους καθρέφτες των σελίδων

200 χρόνια ματαιώσεων και ελπίδων.

200 χρόνια ματαιώσεων και ελπίδων

εμάς ζηλεύουν στους καθρέφτες των σελίδων. 

 

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Συναυλία Μαλερ

Μουσική / Ένας έξοχος Μάλερ του Κουρεντζή στο Μέγαρο

Ο Κουρεντζής βημάτισε αργά πάνω στο λεπτό σκοινί που συνδέει το υπαρκτό και του μαγικό, του εδώ και του επέκεινα, και με αδρές κινήσεις δεν παρουσίασε απλώς το Adagietto αλλά εξήγησε στον ακροατή κάθε του συλλαβή
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΜΠΙΔΗΣ
Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμένομενη συνεργασία τους

Πολιτισμός / Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμενόμενη συνεργασία τους

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές θα συναντηθούν επί σκηνής από τις 5 Δεκεμβρίου στο Vox σε μια θεατροποιημένη παράσταση με κείμενα του Οδυσσέα Ιωάννου τα οποία θα παρουσιάζει o ίδιος έχοντας τον ρόλο του αφηγητή
LIFO NEWSROOM
Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

The Review / Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

O Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο ραδιοφωνικός παραγωγός και DJ Νίκος Ζώης συναντήθηκαν στη δεύτερη μέρα του φετινού Techniques και σχολιάζουν τη βραδιά, το σετ της –ακριβοθώρητης πλέον– Charlotte de Witte και όσα είναι hot τώρα στην ηλεκτρονική σκηνή και στο αθηναϊκό nightlife.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
νταλαρας παπακωνσταντίνου

Μουσική / Γιώργος Νταλάρας και Βασίλης Παπακωνσταντίνου ξανά μαζί 33 χρόνια μετά

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές ετοιμάζονται να μοιραστούν και πάλι τη σκηνή, παρουσιάζοντας μια θεατροποιημένη μουσική παράσταση με κείμενα και αφήγηση του Οδυσσέα Ιωάννου που θα αφορούν το ελληνικό τραγούδι.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tsugranes

Μουσική / Η επιρροή των ελληνικών '90s -’00s στις Tsugranes και τον ήχο τους

Με αναφορές στον ΛεΠα και την Charli XCX, το τριμελές σχήμα από τα Γιάννενα, που άνοιξε τη συναυλία της Μαρίνας Σάττι στην Τεχνόπολη, φέρνει την πιο φρέσκια μουσική στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι Khirki παντρεύουν το metal με τα ποραδοσιακά, σείοντας τις Συμπληγάδες 

Μουσική / Οι Khirki παντρεύουν το metal με παραδοσιακά στοιχεία και pop ευαισθησίες

Η νέα μπάντα του ελληνικού underground, που έχει ήδη ξεχωρίσει, ετοιμάζεται να αναχωρήσει για τη δεύτερη ευρωπαϊκή της περιοδεία, περιμένοντας το κοινό από κάτω να φωνάζει «the Greek song, the Greek song».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Μουσική / Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Το «Ταξίδι στο φως», μια σειρά συναυλιών του σπουδαίου μαέστρου Σταύρου Ξαρχάκου σε εμβληματικά μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, συνεχίστηκε στην Αίγινα με την υποστήριξη της METLEN Energy & Metals.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ