Rotting Christ: Όταν μάς φυλάκισαν στη Γεωργία ως τρομοκράτες σατανιστές

Rotting Christ: Όταν μάς φυλάκισαν στη Γεωργία ως τρομοκράτες σατανιστές Facebook Twitter
O Σάκης ηχογραφεί φωνητικά στο Pentagram Studios, 2017. Φωτ.: Leonard Koetters
0

Οι Rotting Christ εγκαινίασαν το 2018 με άλλη μια σειρά ζωντανών εμφανίσεων τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, περιοδεύοντας στην Ευρώπη με τους Carach Angren και τους Γάλλους black/death metallers Svart Crown. Δύο μήνες μετά, το συγκρότημα αναχώρησε για μια πολύ πιο σύντομη περιοδεία, ένα εκ πρώτης όψεως απλό τριήμερο ταξίδι στη Γεωργία, την Αρμενία και την Ουκρανία - μόνο που το ταξίδι αυτό θα αποδεικνυόταν ιδιαίτερα περιπετειώδες και μάλιστα για όλους τους λάθος λόγους.

Με την άφιξή τους τα ξημερώματα της 12ης Απριλίου στο Τμπίλισι, την πρωτεύουσα της Γεωργίας, ο Σάκης και οι συνεργάτες του έμειναν έκπληκτοι όταν οι υπεύθυνοι ασφαλείας του αεροδρομίου τους ζήτησαν να τους ακολουθήσουν για να τους ανακρίνουν.

 

Η έκπληξή τους μεγάλωσε ακόμη περισσότερο όταν τους έβαλαν σ’ ένα κελί, αφού πρώτα τους κατάσχεσαν διαβατήρια και κινητά τηλέφωνα, χωρίς καμία απολύτως εξήγηση.

 

Όπως αποδείχτηκε αργότερα, η εχθρική αντιμετώπιση οφειλόταν στο γεγονός πως τα ονόματά τους περιλαμβάνονταν σε μια λίστα ονομάτων που υποτίθεται ότι αποτελούσαν απειλή για την εθνική ασφάλεια της χώρας, καθώς οι δυο τους θεωρούνταν τρομοκράτες.

 

Σάκης: «Το ερώτημα είναι πώς ήξεραν για μας, γιατί οι συνοριοφύ- λακες ήταν ενήμεροι ότι οι "αδερφοί Τόλη” έρχονταν στη χώρα πριν καν φτάσουμε. Ίσως τους είχαν πει πως ήμασταν σατανιστές ή τρομοκράτες-ή ίσως στη γλώσσα τους το “σατανιστής” να είναι ίδιο με το “τρομοκράτης”- αλλά όπως και να ’χε, τα ονόματα μας ήταν στη βάση δεδομένων τους και μας περίμεναν.

 

Μας πήραν τα διαβατήρια και τα τηλέφωνα και μας έβαλαν σ' ένα πολύ στενό δωμάτιο, πολύ βρόμικο, με μια λεκάνη στο κέντρο, και διπλοκλείδωσαν

 

»Τότε φυσικά δεν ξέραμε τίποτα απ’ όλα αυτά, οπότε τους δείξαμε τα διαβατήριά μας και οι αξιωματικοί άρχισαν να μας καθυστερούν λίγο.

 

Μας πήγαν στο τέλος της ουράς, περιμέναμε, περιμέναμε και μετά μας είπαν: “Λοιπόν, μην τα λέμε στην ουρά, πάμε κάπου πιο ήσυχα” και τότε μας πήραν τα διαβατήρια και τα τηλέφωνα και μας έβαλαν σ’ ένα πολύ στενό δωμάτιο, πολύ βρόμικο, με μια λεκάνη στο κέντρο, και διπλοκλείδωσαν.

 

Τους ρωτήσαμε τι συμβαίνει. Μας είπαν πως ήταν άκρως απόρρητο. Μείναμε εκεί μέσα μία, δύο, τρεις ώρες, μόνο εμείς οι δύο. Αρχίσαμε να ρίχνουμε κλοτσιές στην πόρτα και να ρωτάμε πού θα πήγαινε αυτό το πράγμα, γιατί μπορεί κάποιος απ’ τους δυο μας να είχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας.

 

Αλλά δεν ερχόταν κανείς. Μετά από πέντε ή έξι ώρες μας έφεραν λίγο φαγητό - κάτι πατάτες, χάλια φαγητό εννοείται.»0 Γιώργος και οι υπόλοιποι πέρασαν χωρίς κανένα πρόβλημα κι αυτό ήταν καλό, γιατί άρχισαν να διαδίδουν τα νέα και μαζί με τον διοργανωτή μίλησαν στα μέσα ενημέρωσης, το θέμα άρχισε να παίρνει διαστάσεις και οι αρχές άρχισαν ν' ανησυχούν κάπως.

 

Σύντομα άρχισε να μαζεύεται κόσμος - άνθρωποι από το χώρο του metal αλλά και άτομα που δεν συμπαθούσαν το καθεστώς, ή άλλοι που δεν άκουγαν καθόλου metal αλλά ήταν ανοιχτόμυαλοι και αντίθετοι με τη λογοκρισία. Ο διοργανωτής κατάφερε να συγκεντρώσει όλους αυτούς τους ανθρώπους και περιέγραψε στους δημοσιογράφους τι είχε συμβεί. Η κυβέρνηση κατάλαβε ότι θα γινόταν διαδήλωση οπότε μας άφησαν ελεύθερους.

 

»Τελικά, μείναμε υπό κράτηση δώδεκα ώρες. Και πήγαμε στη συναυλία -που, παρεμπιπτόντως, ήταν πολύ καλή- κατευθείαν από τη φυλακή, και μετά οδηγήσαμε άυπνοι άλλες δώδεκα ώρες σερί για να φύγουμε από τη χώρα. Είχαμε κλείσει μια συναυλία στην Αρμενία και η ελληνική πρεσβεία μάς βοήθησε ενημερώνοντας τις αρχές της Αρμενίας για το περιστατικό, ώστε η είσοδός μας στη χώρα να γίνει ευκολότερη.

 

»Δεν το βλέπω πολύ πιθανό να ξαναπαίξουμε στη Γεωργία. Υπάρχουν χώρες που η έννοια της ελευθερίας του λόγου και του black metal είναι πολύ ξένες για τις κυβερνήσεις. Βέβαια ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί και να ξαναπάω. Ανησυχώ μόνο για τους άλλους στο συγκρότημα. Αν ήμουν μόνος μου θα ξαναπήγαινα. Δεν έχω θέμα με τη φυλακή: τζάμπα φαγητό, καμία υποχρέωση... δεν ακούγεται και τόσο άσχημο. Αλλά και πάλι, οι συνθήκες κράτησης στη Γεωργία ήταν πολύ κακές, το κελί ήταν άθλιο».

 

Αν και η κατάληξη ήταν αίσια, ερωτήματα ανακύπτουν σχετικά με τις προθέσεις των αρχών για τους δύο αδερφούς και την πιθανή εξέλιξη σε κάποια άλλη εποχή χωρίς ίντερνετ ή κινητή τηλεφωνία, που επέτρεψαν την κινητοποίηση των άλλων μελών της μπάντας.

 

Ένα αναπάντεχο αποτέλεσμα του όλου περιστατικού ήταν πως ανακίνησε το ενδιαφέρον του Τύπου για το συγκρότημα, όχι μόνο από τη metal κοινότητα αλλά και από mainstream μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα, πράγμα σπάνιο για τους Rotting Christ.

 

__________

Aπό την επίσημη βιογραφία των Rotting Christ «Non serbiam», που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Οξύ

 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
«Ο Χελμός δεν είναι απλά ένα μουσικό φεστιβάλ και αυτό θα το βλέπετε κάθε χρόνο»

Μουσική / «Θα τρέχει ο κόσμος στο βουνό και στο κρύο για φεστιβάλ;» Κι όμως, έτρεξε

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Helmos Mountain Festival, Αλέξης Άγριος, εξηγεί πώς γεννήθηκε η ιδέα για το φεστιβάλ, τι συνέβαλε στην επιτυχία του, ποια φιλόδοξα projects ετοιμάζονται για φέτος και πώς, πέρα από μουσικό γεγονός, έδωσε ώθηση στον τουρισμό της περιοχής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Καλά, πάλι για τη ραπ θα λέμε;

Guest Editors / «Γιατί απαιτούμε από τη ραπ να είναι κάτι άλλο από αυτό που όντως είναι;»

Το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού που ήρθε σε επαφή με τη ραπ τα τελευταία χρόνια ξαφνικά ανακάλυψε, ομολογουμένως με άσχημο τρόπο, τι ήταν αυτό που προηγουμένως εκθείαζε ως ποίηση του περιθωρίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ