Planet of Zeus: Πού να χωρέσει η ελληνική σκηνή μια τέτοια μπαντάρα;

Planet of Zeus: Πού να χωρέσει η ελληνική σκηνή μια τέτοια μπαντάρα; Facebook Twitter
«Απ' τ' αλώνια στα σαλόνια»
0

Τι ωραίο συναίσθημα να βλέπεις την αγαπημένη σου μπάντα να πετυχαίνει τους στόχους της και να ξέρεις πως ήσουν εκεί από την αρχή! Το όνειρο του κάθε ελιτιστή. «Α, τώρα τους μάθατε εσείς; Όταν εμείς...». Δεν ήμουν όμως έτσι ποτέ μου και ούτε σκοπεύω να γίνω τώρα. Κι ας ήμουν εκεί από την αρχή.

Τα στερνά τιμούν τα πρώτα λένε. Πρέπει να ήταν Ιούλιος του 2002. Ξέρεις, εκείνες τις εποχές που δεν μπορούσες να κάνεις stories (γιατί δεν υπήρχαν) και που βλέπαμε τις συναυλίες με τα μάτια στραμμένα στην σκηνή και όχι στο κινητό. Ίσως να ανταλλάσσαμε και SMS.

Συνέβη στο υπόγειο της οδού Χέυδεν, εκεί απέναντι από τη Βίλα Αμαλίας. Αμφότερα στέκονται ως εγκαταλελειμμένα μνημεία σήμερα. Ο κόσμος έφυγε, μα οι αναμνήσεις έμειναν. Και τίποτα και κανείς και ποτέ δεν θα σταθεί ικανό να σβήσει τούτη εδώ την ανάμνηση: Ήμουν με τον Β. από το πρωί. Βαριόμασταν πολύ κι απ' όσο θυμάμαι δεν κάναμε και κάτι για αυτό. Η μισή μέρα είχε φύγει, το σπίτι δεν μας χωρούσε, οι δικοί μου μας είχαν πρήξει, «χαμήλωσε τη μουσική» και «χαμήλωσε τη μουσική»... Επικαλεστήκαμε έξοδο στην καφετέρια της γειτονιάς και μοιραία καταλήξαμε στην Πλατεία Εξαρχείων. Νέκρα! Δεν περνούσε ψυχή! «Ρε, μήπως είναι νωρίς για μπίρα;» είπε ανοίγοντας το πρώτο κουτάκι. Είχε έναν γνωστό, που είχε έναν γνωστό, που είχε έναν άλλον γνωστό... «Παίζουν οι Deepened Nail (και οι Planet, αλλά δεν το ξέραμε) στο Rodeo, είναι φιλαράκια. Πάμε;». «Ξέρω 'γω... Πάμε!». Δεν υπήρχε ελληνική σκηνή τότε, ελάχιστα πράγματα και ακόμη λιγότερα αυτά που εμείς γνωρίζαμε. Η ενημέρωση ανύπαρκτη κι εμείς στο μεταίχμιο της φοιτητικής μας σταδιοδρομίας, να προσπαθούμε να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε στην ζωή μας. Ιδέα δεν είχαμε. Οι Planet όμως ήξεραν από τότε.

Είχαμε δει κι αν είχαμε δει συναυλίες ήδη τότε, τους Rage Against The Machine στο θέατρο Πέτρας, τους Metallica στη Ριζούπολη, τους Slayer στο Περιστέρι κι άλλα πολλά, δεν ήταν παρθένα τα μάτια, τα αυτιά και το μυαλό, όμως ήξερα πως εκεί κάτι σπουδαίο συνέβαινε, και θα επιβεβαιωνόμουν πολλά χρόνια αργότερα.

Δεν ξεχνάω τη στιγμή που πάτησαν στην σκηνή. Ιδρώτας (δεν ήταν και σπουδαίος ο κλιματισμός εκεί μέσα, Ιούλιο μήνα), ενέργεια, διάθεση... Δεν φανταζόμουν πως μια μπάντα της γειτονιάς θα έπαιζε έτσι! Κοίταξα τριγύρω μου, ήμασταν 10-15 άτομα το πολύ. Μπορεί να λέω και πολλά. Πραγματικά, μου έκανε εντύπωση. Είχαμε δει κι αν είχαμε δει συναυλίες ήδη τότε, τους Rage Against The Machine στο θέατρο Πέτρας, τους Metallica στη Ριζούπολη, τους Slayer στο Περιστέρι κι άλλα πολλά, δεν ήταν παρθένα τα μάτια, τα αυτιά και το μυαλό, όμως ήξερα πως εκεί κάτι σπουδαίο συνέβαινε, και θα επιβεβαιωνόμουν πολλά χρόνια αργότερα.

Ακολούθησε το Summer Rock Festival του 2005 στο camping της Αντιπάρου. Πάλι στόμα με στόμα ενημερώθηκα πως οι Lord13 (πόσοι τους θυμάστε) έστηναν τη δική τους stoner / heavy rock γιορτή σε ένα μέρος που προσωπικά θα βρισκόμουν πρώτη φορά! Ναι, καλά ακούσατε: Stoner / heavy rock, από τότε! Κατά το απογευματάκι πάτησαν στη σκηνή. Ήξερα τι να περιμένω, ήμουν και λιάρδα...

Δυο μέρες πέρασαν μέσα στο γέλιο και την τρελή χαρά. Η local stoner / heavy σκηνή έκανε τα πρώτα της βήματα και μάλιστα καθόλου δειλά. Άκουσα τότε για τη Spinalonga Records. Μια εγχώρια δισκογραφική, λέει, που στήριζε τα σχήματα της εποχής κ.λπ. Πρωτάκουστα πράγματα. Μάλλον τελικά δεν ήμασταν τόσο Ουγκάντα όσο μας είχαν αφήσει να νομίζουμε. Δεν ξεχνώ το σχόλιο ενός website εγχώριας κατανάλωσης λίγες μέρες μετά: «Ο τραγουδιστής των Planet of Zeus έχει καταπιεί τον Καιάδα». Ω ναι, κι ακόμη να τον χωνέψει!

 

Planet of Zeus - Macho Libre, Live @ An Club, 2011

Τα υπόλοιπα περνούν από το μυαλό γρήγορα. Σαν ταινία. Πώς πέρασαν τα χρόνια... Το ιδρωμένο sold out στο An Club το 2011. Δεν χωρούσαμε, κυριολεκτικά. Κι εκείνοι το ίδιο. Πού να χωρέσει η ελληνική σκηνή μια τέτοια μπαντάρα; Επέζησαν τα πέτρινα χρόνια και τώρα υψώνονταν αγέρωχοι και άνοιγαν τις φτερούγες τους πάνω από μια πλειάδα μπαντών που ήθελε να ξεχωρίσει και δεν ήξερε πώς. Μαζί ανοιγόταν και ο δρόμος για το εξωτερικό.

Το sold out στο Gagarin ήρθε μοιραία τον Νοέμβριο του 2012. Τι άλλο θα μπορούσε να έχει γίνει δηλαδή; Το 2013, μπαίνοντας στο Gazi Music Hall, καμάρωνα σαν γύφτικο σκεπάρνι! Οι Planet μας παίζουν λαϊβάρα! Λίγο μετά την επική εμφάνισή τους και 30-40 λεπτά αφού οι Clutch είχαν ανέβει στη σκηνή, το μαγαζί ακόμη «βρόμαγε» σουπερσταριλίκι. Οι ίδιοι σίγουρα δεν ένιωσαν τέτοιοι ποτέ, αλλά εμείς έτσι τους βλέπαμε. Ο κόσμος δεν μπορούσε να το ξεπεράσει. Λίγο πριν από την έλευση του «Regulator» οι ιαχές ήρθαν και πάλι αυθόρμητα σαν μια γενετήσια παρόρμηση. «Σεξ και βία στον πλανήτη Δία».

 

Planet of Zeus - Gagarin 205 Live Music Space, 2012

Ιερά Οδός, Απρίλιος 2015, πυροτεχνήματα μέσα στο σκυλάδικο και βάρος, ανείπωτο βάρος. Πόσο δεμένα έπαιζαν! Το 2018 έχασα τις δύο εμφανίσεις στο Gagarin γιατί ήταν άρρωστη η μικρή. Ξέχασα να πω πως στο μεταξύ παντρεύτηκα και έκανα παιδί. Λεπτομέρειες... Μεγάλωσε η μπαντάρα, μεγαλώσαμε κι εμείς μαζί. Το συναίσθημα όμως κάθε φορά που τους έβλεπα ίδιο. Κοίταζα τριγύρω μου και οι 10-15 του Rodeo απλά γίνονταν όλο και περισσότεροι, με αποκορύφωμα τις 9.000 ψυχές του «Parklife», στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Από μερικές χιλιάδες die-hard fans, μέχρι πατεράδες, μαμάδες και παιδιά (αυτή ήταν η δική μας περίπτωση), ήμασταν όλοι εκεί. Και ξέρεις, φίλε, πως είσαι μεγάλη μπάντα, όταν αποτελείς πανανθρώπινο και παγκόσμιο φαινόμενο. Αυτοί ήταν, είναι και θα είναι οι Planet of Zeus!

Αυτό το διήμερο δεν θέλω να έχω παρέα, αποφάσισα να το περάσω μόνος... Την Παρασκευή 20 και το Σάββατο 21 (ναι, και τις δύο ημέρες, τόσο αχόρταγος) θα είμαι στην πρώτη σειρά του Fuzz Live Music Club, μαζί με τους πιτσιρικάδες. Δεν ξέρεις πλέον τι σου επιφυλάσσει το μέλλον, αν και το μέλλον αυτών των κυρίων το είχα δει να προδιαγράφεται από νωρίς. Θα υψώσω ποτήρι και γροθιά στον αέρα, και θα φωνάξω «Σεξ και βία στον πλανήτη Δία», σαν να ήταν η τελευταία μου φορά!

Planet of Zeus, σας ευχαριστώ για 17 υπέροχα χρόνια. Τα χρόνια που μεγαλώσαμε μαζί!

Planet Of Zeus - Revolution Cookbook

Info

Οι Planet of Zeus πραγματοποιούν τη φετινή διπλή headline εμφάνισή τους στην Αθήνα, την Παρασκευή 20 και το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου στο Fuzz Live Music Club.

Πληροφορίες: Facebook

Εισιτήρια: https://bit.ly/2S4ZVxy

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ZOLA JESUS INTERVIEW

Μουσική / Η Zola Jesus δεν φοβάται το σκοτάδι, το κατοικεί

Λίγο πριν την εμφάνισή της στην Αθήνα, η Ρωσοαμερικανίδα καλλιτέχνιδα μιλά στη LIFO για το πώς δημιουργεί τη σκοτεινή και ατμοσφαιρική μουσική της, που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα είδη, καθώς και για το πώς η ίδια αντιστέκεται στην επίθεση που δέχονται σήμερα οι θηλυκότητες.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Μουσική / Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Στον νέο του δίσκο «Εννιά νούφαρα απ’ τη νεκρή όχθη», ο Κ. Βήτα διασκευάζει εννιά τραγούδια της Μαρίκας Παπαγκίκα και της Σωτηρίας Μπέλλου, αναδεικνύοντας τη διαχρονική δυναμική του ρεμπέτικου, που συνεχίζει να συγκινεί βαθιά μέχρι και σήμερα.
M. HULOT
«Εικόνες από μια έκθεση»: Ένα μουσικό έργο-περιπλάνηση σε έκθεση ζωγραφικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / «Εικόνες από μια έκθεση»: Ένα μουσικό έργο-περιπλάνηση σε έκθεση ζωγραφικής

Η Ματούλα Κουστένη μιλά για το σαγηνευτικό αυτό έργο που απεικονίζει τους πίνακες μιας έκθεσης σε μια τεράστια παλέτα ηχοχρωμάτων, τα οποία πολλαπλασιάζονται στην ιδιοφυή ενορχήστρωση του Μορίς Ραβέλ.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
10 εξαιρετικά techno clubs στην Ευρώπη και στον κόσμο

Μουσική / 10 κορυφαία techno clubs για το 2025 που αξίζουν το ταξίδι

Το clubbing μπορεί να μην είναι πια αυτό που ήταν στα ’90s και πολλά θρυλικά clubs να αποτελούν παρελθόν, όμως, η techno μουσική γνωρίζει νέα άνθηση. Συγκεντρώσαμε μερικά από τα καλύτερα techno clubs για το 2025.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΡΛΑΚΟΣ
Οι Adriatique έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα / Οι Adriatique στα λατομεία Διονύσου: Η techno συναντά την αρχαία Ελλάδα / «Είμαστε ενθουσιασμένοι που τα λατομεία Διονύσου θα φιλοξενήσουν το σόου των Adriatique»

Μουσική / Ο άνθρωπος πίσω από τα πολυσυζητημένα events στο λατομείο Διονύσου (και των Adriatique)

O 23χρονος Hennes Alt, εμπνευστής του πρότζεκτ που θα φιλοξενήσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το διεθνούς φήμης μουσικό σόου «X» των Adriatique, μιλά στη LiFO για την ιστορική σημασία του χώρου, όπου μέχρι και σήμερα εξορύσσεται το περίφημο πεντελικό μάρμαρο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Π.Ι.Ε.Β.: Πολλές φορές με τη δυστοπία αυνανιζόμαστε και λίγο

Μουσική / Π.Ι.Ε.Β.: «Φοβάμαι μη γίνει το spoken word η νέα Ντουμπάι»

Το «Detroit» είναι το νέο άκρως χορευτικό άλμπουμ του Π.Ι.Ε.Β., σε παραγωγή του Viktoras, που φέρνει την αστική ποίηση και το spoken word στα κλαμπ και ο ήχος του είναι βγαλμένος από «τα όνειρα που είδαμε μετά από ένα πάρτι μεθυσμένοι».
M. HULOT
Lola δώστα όλα: Η Μαρίνα Σάττι μας κερνάει χαρά και κάθεται σαν κόκαλο στο λαιμό

Μουσική / Lola, δώσ' τα όλα: Η Μαρίνα Σάττι μας κερνάει χαρά και κάθεται σαν κόκαλο στον λαιμό

Το νέο άλμπουμ POP TOO της Μαρίνας Σάττι κατορθώνει ένα εξαιρετικό ακομπλεξάριστο πάντρεμα, αποδεικνύοντας ακόμα μία φορά πως παίζει με τους δικούς της κανόνες και αποτελεί μία κατηγορία από μόνη της.
M. HULOT ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Σαβίνα Γιαννάτου: «Μια καλή κριτική κινητοποιεί κι άλλους ανθρώπους, και μαζί τους κινητοποιείσαι κι εσύ»

Σαβίνα Γιαννάτου / Σαβίνα Γιαννάτου: «Μια καλή κριτική κινητοποιεί κι άλλους ανθρώπους, και μαζί τους κινητοποιείσαι κι εσύ»

Το νέο της άλμπουμ, που αποθέωσε η «Guardian», είναι άλλο ένα λιθαράκι στην αξιοζήλευτη μουσική πορεία της. Λίγες μέρες πριν τις εμφανίσεις της στην Ελλάδα, η «υπέροχη Ελληνίδα τραγουδίστρια» όπως την αποκάλεσαν μιλά για τη δουλειά της και το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο που έχει, τη φωνή της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια σπουδαία συμφωνία σε ένα μόνο μέρος

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Μια σπουδαία συμφωνία σε ένα μόνο μέρος

Η Ματούλα Κουστένη μιλά για την Έβδομη Συμφωνία του Γιαν Σιμπέλιους, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του ρομαντικού κινήματος του 19ου αιώνα, που συνέθεσε ο δημιουργός-σύμβολο της Φινλανδίας.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Δημήτρης Σκύλλας

Μουσική / «Υπήρξα αλαζόνας από τη λαχτάρα μου να πετύχω»

Ο διεθνώς καταξιωμένος συνθέτης Δημήτρης Σκύλλας επιστρέφει με ένα έργο για το Μέγαρο Μουσικής, εμπνευσμένο από την απέριττη ομορφιά της ελληνικής δημοτικής παράδοσης, αντλώντας στοιχεία από το ηπειρώτικο μοιρολόι αλλά και από τα «σκυλάδικα».
M. HULOT