Planet of Zeus: Πού να χωρέσει η ελληνική σκηνή μια τέτοια μπαντάρα;

Planet of Zeus: Πού να χωρέσει η ελληνική σκηνή μια τέτοια μπαντάρα; Facebook Twitter
«Απ' τ' αλώνια στα σαλόνια»
0

Τι ωραίο συναίσθημα να βλέπεις την αγαπημένη σου μπάντα να πετυχαίνει τους στόχους της και να ξέρεις πως ήσουν εκεί από την αρχή! Το όνειρο του κάθε ελιτιστή. «Α, τώρα τους μάθατε εσείς; Όταν εμείς...». Δεν ήμουν όμως έτσι ποτέ μου και ούτε σκοπεύω να γίνω τώρα. Κι ας ήμουν εκεί από την αρχή.

Τα στερνά τιμούν τα πρώτα λένε. Πρέπει να ήταν Ιούλιος του 2002. Ξέρεις, εκείνες τις εποχές που δεν μπορούσες να κάνεις stories (γιατί δεν υπήρχαν) και που βλέπαμε τις συναυλίες με τα μάτια στραμμένα στην σκηνή και όχι στο κινητό. Ίσως να ανταλλάσσαμε και SMS.

Συνέβη στο υπόγειο της οδού Χέυδεν, εκεί απέναντι από τη Βίλα Αμαλίας. Αμφότερα στέκονται ως εγκαταλελειμμένα μνημεία σήμερα. Ο κόσμος έφυγε, μα οι αναμνήσεις έμειναν. Και τίποτα και κανείς και ποτέ δεν θα σταθεί ικανό να σβήσει τούτη εδώ την ανάμνηση: Ήμουν με τον Β. από το πρωί. Βαριόμασταν πολύ κι απ' όσο θυμάμαι δεν κάναμε και κάτι για αυτό. Η μισή μέρα είχε φύγει, το σπίτι δεν μας χωρούσε, οι δικοί μου μας είχαν πρήξει, «χαμήλωσε τη μουσική» και «χαμήλωσε τη μουσική»... Επικαλεστήκαμε έξοδο στην καφετέρια της γειτονιάς και μοιραία καταλήξαμε στην Πλατεία Εξαρχείων. Νέκρα! Δεν περνούσε ψυχή! «Ρε, μήπως είναι νωρίς για μπίρα;» είπε ανοίγοντας το πρώτο κουτάκι. Είχε έναν γνωστό, που είχε έναν γνωστό, που είχε έναν άλλον γνωστό... «Παίζουν οι Deepened Nail (και οι Planet, αλλά δεν το ξέραμε) στο Rodeo, είναι φιλαράκια. Πάμε;». «Ξέρω 'γω... Πάμε!». Δεν υπήρχε ελληνική σκηνή τότε, ελάχιστα πράγματα και ακόμη λιγότερα αυτά που εμείς γνωρίζαμε. Η ενημέρωση ανύπαρκτη κι εμείς στο μεταίχμιο της φοιτητικής μας σταδιοδρομίας, να προσπαθούμε να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε στην ζωή μας. Ιδέα δεν είχαμε. Οι Planet όμως ήξεραν από τότε.

Είχαμε δει κι αν είχαμε δει συναυλίες ήδη τότε, τους Rage Against The Machine στο θέατρο Πέτρας, τους Metallica στη Ριζούπολη, τους Slayer στο Περιστέρι κι άλλα πολλά, δεν ήταν παρθένα τα μάτια, τα αυτιά και το μυαλό, όμως ήξερα πως εκεί κάτι σπουδαίο συνέβαινε, και θα επιβεβαιωνόμουν πολλά χρόνια αργότερα.

Δεν ξεχνάω τη στιγμή που πάτησαν στην σκηνή. Ιδρώτας (δεν ήταν και σπουδαίος ο κλιματισμός εκεί μέσα, Ιούλιο μήνα), ενέργεια, διάθεση... Δεν φανταζόμουν πως μια μπάντα της γειτονιάς θα έπαιζε έτσι! Κοίταξα τριγύρω μου, ήμασταν 10-15 άτομα το πολύ. Μπορεί να λέω και πολλά. Πραγματικά, μου έκανε εντύπωση. Είχαμε δει κι αν είχαμε δει συναυλίες ήδη τότε, τους Rage Against The Machine στο θέατρο Πέτρας, τους Metallica στη Ριζούπολη, τους Slayer στο Περιστέρι κι άλλα πολλά, δεν ήταν παρθένα τα μάτια, τα αυτιά και το μυαλό, όμως ήξερα πως εκεί κάτι σπουδαίο συνέβαινε, και θα επιβεβαιωνόμουν πολλά χρόνια αργότερα.

Ακολούθησε το Summer Rock Festival του 2005 στο camping της Αντιπάρου. Πάλι στόμα με στόμα ενημερώθηκα πως οι Lord13 (πόσοι τους θυμάστε) έστηναν τη δική τους stoner / heavy rock γιορτή σε ένα μέρος που προσωπικά θα βρισκόμουν πρώτη φορά! Ναι, καλά ακούσατε: Stoner / heavy rock, από τότε! Κατά το απογευματάκι πάτησαν στη σκηνή. Ήξερα τι να περιμένω, ήμουν και λιάρδα...

Δυο μέρες πέρασαν μέσα στο γέλιο και την τρελή χαρά. Η local stoner / heavy σκηνή έκανε τα πρώτα της βήματα και μάλιστα καθόλου δειλά. Άκουσα τότε για τη Spinalonga Records. Μια εγχώρια δισκογραφική, λέει, που στήριζε τα σχήματα της εποχής κ.λπ. Πρωτάκουστα πράγματα. Μάλλον τελικά δεν ήμασταν τόσο Ουγκάντα όσο μας είχαν αφήσει να νομίζουμε. Δεν ξεχνώ το σχόλιο ενός website εγχώριας κατανάλωσης λίγες μέρες μετά: «Ο τραγουδιστής των Planet of Zeus έχει καταπιεί τον Καιάδα». Ω ναι, κι ακόμη να τον χωνέψει!

 

Planet of Zeus - Macho Libre, Live @ An Club, 2011

Τα υπόλοιπα περνούν από το μυαλό γρήγορα. Σαν ταινία. Πώς πέρασαν τα χρόνια... Το ιδρωμένο sold out στο An Club το 2011. Δεν χωρούσαμε, κυριολεκτικά. Κι εκείνοι το ίδιο. Πού να χωρέσει η ελληνική σκηνή μια τέτοια μπαντάρα; Επέζησαν τα πέτρινα χρόνια και τώρα υψώνονταν αγέρωχοι και άνοιγαν τις φτερούγες τους πάνω από μια πλειάδα μπαντών που ήθελε να ξεχωρίσει και δεν ήξερε πώς. Μαζί ανοιγόταν και ο δρόμος για το εξωτερικό.

Το sold out στο Gagarin ήρθε μοιραία τον Νοέμβριο του 2012. Τι άλλο θα μπορούσε να έχει γίνει δηλαδή; Το 2013, μπαίνοντας στο Gazi Music Hall, καμάρωνα σαν γύφτικο σκεπάρνι! Οι Planet μας παίζουν λαϊβάρα! Λίγο μετά την επική εμφάνισή τους και 30-40 λεπτά αφού οι Clutch είχαν ανέβει στη σκηνή, το μαγαζί ακόμη «βρόμαγε» σουπερσταριλίκι. Οι ίδιοι σίγουρα δεν ένιωσαν τέτοιοι ποτέ, αλλά εμείς έτσι τους βλέπαμε. Ο κόσμος δεν μπορούσε να το ξεπεράσει. Λίγο πριν από την έλευση του «Regulator» οι ιαχές ήρθαν και πάλι αυθόρμητα σαν μια γενετήσια παρόρμηση. «Σεξ και βία στον πλανήτη Δία».

 

Planet of Zeus - Gagarin 205 Live Music Space, 2012

Ιερά Οδός, Απρίλιος 2015, πυροτεχνήματα μέσα στο σκυλάδικο και βάρος, ανείπωτο βάρος. Πόσο δεμένα έπαιζαν! Το 2018 έχασα τις δύο εμφανίσεις στο Gagarin γιατί ήταν άρρωστη η μικρή. Ξέχασα να πω πως στο μεταξύ παντρεύτηκα και έκανα παιδί. Λεπτομέρειες... Μεγάλωσε η μπαντάρα, μεγαλώσαμε κι εμείς μαζί. Το συναίσθημα όμως κάθε φορά που τους έβλεπα ίδιο. Κοίταζα τριγύρω μου και οι 10-15 του Rodeo απλά γίνονταν όλο και περισσότεροι, με αποκορύφωμα τις 9.000 ψυχές του «Parklife», στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Από μερικές χιλιάδες die-hard fans, μέχρι πατεράδες, μαμάδες και παιδιά (αυτή ήταν η δική μας περίπτωση), ήμασταν όλοι εκεί. Και ξέρεις, φίλε, πως είσαι μεγάλη μπάντα, όταν αποτελείς πανανθρώπινο και παγκόσμιο φαινόμενο. Αυτοί ήταν, είναι και θα είναι οι Planet of Zeus!

Αυτό το διήμερο δεν θέλω να έχω παρέα, αποφάσισα να το περάσω μόνος... Την Παρασκευή 20 και το Σάββατο 21 (ναι, και τις δύο ημέρες, τόσο αχόρταγος) θα είμαι στην πρώτη σειρά του Fuzz Live Music Club, μαζί με τους πιτσιρικάδες. Δεν ξέρεις πλέον τι σου επιφυλάσσει το μέλλον, αν και το μέλλον αυτών των κυρίων το είχα δει να προδιαγράφεται από νωρίς. Θα υψώσω ποτήρι και γροθιά στον αέρα, και θα φωνάξω «Σεξ και βία στον πλανήτη Δία», σαν να ήταν η τελευταία μου φορά!

Planet of Zeus, σας ευχαριστώ για 17 υπέροχα χρόνια. Τα χρόνια που μεγαλώσαμε μαζί!

Planet Of Zeus - Revolution Cookbook

Info

Οι Planet of Zeus πραγματοποιούν τη φετινή διπλή headline εμφάνισή τους στην Αθήνα, την Παρασκευή 20 και το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου στο Fuzz Live Music Club.

Πληροφορίες: Facebook

Εισιτήρια: https://bit.ly/2S4ZVxy

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Χελμός

Μουσική / Χελμός: 30 στιγμές από το πιο «ψηλό» φεστιβάλ του καλοκαιριού

Στημένο στα 1.700 μέτρα, το 3ο Helmos Mountain Festival υποδέχτηκε μερικά από τα πιο αγαπημένα ονόματα της εγχώριας σκηνής, σε ένα τριήμερο που συνδύασε μουσική, φύση και κορυφές - κυριολεκτικά και μεταφορικά.
LIFO NEWSROOM
Μυρτώ Βασιλείου: «Μου έχουν πει υποτιμητικά "πες κανένα λαϊκό, αυτό τραβάει"»

Μουσική / Μυρτώ Βασιλείου: «Μου έχουν πει υποτιμητικά "πες κανένα λαϊκό, αυτό τραβάει"»

Η νέα φωνή της ελληνικής μουσικής είναι, όπως λέει, «λίγο καθαρίστρια, λίγο ιδιωτική υπάλληλος, λίγο τραγουδίστρια». Μόλις έκλεισε τα τριάντα, ετοιμάζεται να ανέβει ξανά στη σκηνή με τη Νατάσσα Μποφίλιου και δείχνει πως έχει πολλά να προσφέρει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Tsoula Festival

Μουσική / Tsoula Festival: Το πιο φρέσκο νησιώτικο φεστιβάλ στήνεται στην Αστυπάλαια

Με όνομα εμπνευσμένο από το παραδοσιακό φυλαχτό του νησιού, το φεστιβάλ που οραματίστηκαν τρεις δημοσιογράφοι στρέφει τα βλέμματα στην «πεταλούδα του Αιγαίου» – και έχουμε αποκλειστικά το πλήρες πρόγραμμά του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ο Σαίξπηρ, η Αθήνα και ένα Καλοκαιρινό Όνειρο

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ο Σαίξπηρ, η Αθήνα και ένα Καλοκαιρινό Όνειρο

Η Ματούλα Κουστένη μάς ξεναγεί στο «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Φέλιξ Μέντελσον που εμπνέεται από τον Σαίξπηρ και θα ζωντανέψει, όπως και στο κείμενο, «στην Αθήνα, μια καλοκαιρινή νύχτα».
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Στέφανος Αθανασίου

Μουσική / Στέφανος Αθανασίου: «Γράφω για τον έρωτα, ο οποίος δεν έχει φύλο, δεν έχει καταγωγή»

Ο νεαρός τραγουδοποιός από τα Γιάννενα δεν είχε σκοπό να πει δημοτικά, αλλά συνόδεψε τη θεία του, Παγώνα Αθανασίου, σε δύο νεο-παραδοσιακά τραγούδια της Ηπείρου που του προκάλεσαν ανατριχίλα.
M. HULOT