Πες μας ένα τραγούδι που δεν θα είχες ακούσει ποτέ αν δεν υπήρχε το YouTube

Πες μας ένα τραγούδι που δεν θα είχες ακούσει ποτέ αν δεν υπήρχε το YouTube Facebook Twitter
YouΤube, πάλι καλά που υπάρχεις κι εσύ!
4

 

Στις 14 Φεβρουαρίου του 2005, τρεις πρώην εργαζόμενοι της PayPal έφτιαξαν ένα site όπου κάποιος θα μπορούσε εύκολα να βρίσκει βιντεάκια, χωρίς να χάνει δευτερόλεπτα στο google. Το site πήγε καλά.


Πέραν όλων των άλλων, το YouTube έγινε και μια πολύτιμη πηγή για τους μουσικόφιλους.


Ακριβώς 10 χρόνια μετά, με αφορμή την επέτειο, ζητήσαμε από ανθρώπους που ασχολούνται με τη μουσική από διαφορετικά πόστα, να σκεφτούν ένα τραγούδι που δεν θα είχαν ακούσει ποτέ αν δεν υπήρχε το YouTube και να γράψουν ένα κειμενάκι γι' αυτό.

 

Χάρης Συμβουλίδης

Mουσικοκριτικός, αρχισυντάκτης avopolis.gr

Emmylou Harris & Mary Black – "The Green Rolling Hills Of West Virginia"

Επισκέφθηκα τους Πράσινους Λόφους της Δυτικής Βιρτζίνια πριν από τέσσερα χρόνια περίπου, εντελώς τυχαία: κάτι άλλο έψαχνα να βρω στο YouTube, το είδα στη λίστα με τις προτάσεις δεξιά και λίγο ο τίτλος (που μου άρεσε), λίγο η εκτίμηση στην Emmylou Harris, με έπεισαν να κάνω το κλικ. Έκτοτε το τραγούδι έχει γίνει ένα πολύτιμο προσωπικό καταφύγιο, στο οποίο επιμένω να ξαναγυρνώ μέσω YouTube (και όχι CD), ώστε να μπορώ να βλέπω την Emmylou Harris να το ερμηνεύει με τα μάτια κλειστά και μ' εκείνη την αγέρωχη country γοητεία, που την έκανε τόσο όμορφη, παρά τα 48 της χρόνια (τότε, το 1995). Κι ενώ δεν είμαι από όσους απαξιώνουν τα περιοδικά –τα οποία τόσα ωραία πράγματα μας έμαθαν– έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι δεν θα μάθαινα για αυτήν την εκπληκτική ιρλανδοαμερικάνικη σύμπραξη δίχως το YouTube. Γιατί, καλώς ή κακώς, το «χάος» του ίντερνετ δεν έχει τα αναγκαστικά σύνορα του μουσικού τύπου.

Φοίβος Δεληβοριάς

Tραγουδοποιός


«Το Πουλάκι Τσίου» (Greek version)

Τρελαίνομαι για το ΥouΤube. Μ' ενθουσιάζει ο τρόπος με τον οποίο κερδίζει τόσα πολλά από την πεθαμένη τη μουσική. Ωραίες ήταν οι πολυεθνικές και ο τρόπος τους να ευθυγραμμίζουν την λίγη ελευθερία μας, αυτή τη στιγμή όμως έχουμε (μες στο κελί μας) τον μεγάλο, τον μοναδικό, τον απόλυτα φτηνιάρη παίκτη. Που καταστρέφει στο όνομα του «δωρεάν» την όποια φροντίδα στην εικόνα και στον ήχο χαρίστηκε ποτέ στο έργο κάποιου ανθρώπου από μια μικρή αφοσιωμένη ομάδα (μουσικών, ηχοληπτών, παραγωγών). Και κερδίζει πακτωλούς χρημάτων απ' τον ακριβό κόπο τους - χωρίς να τους αποδώσει ποτέ τίποτα. Κυρίως δε, κάνει απολύτως μη προσβάσιμη την όποια εμπειρία αποζητούσαμε μέσα απ' τη μουσική, όταν αυτή ακόμα υπήρχε. Για να μην είμαι άδικος ωστόσο, υπάρχει ένα τραγούδι που μόνο μέσω του youtube θα ανακάλυπτα - και που με συνέδεσε ανεπανάληπτα με 16.000.000 αληθινούς φίλους. Αναρωτιέμαι μόνο αν το τραγούδι θα μου άρεσε εξίσου, χωρίς εκείνο το θαυμάσιο διαφημιστικό που προηγείτο (ακόμη ευλογώ την απόφασή μου να μην πατήσω skip και να το δω ολόκληρο).

Παναγιώτης Χούντας

Hχολήπτης, παραγωγός (In a Jam Studios, 105,5 Στο Κόκκινο)

 

Αφροδίτη Μάνου - «Έγειραν τα Μάτια σου»

Αργά ένα βράδυ ή νωρίς ένα πρωί από αυτά που μένω ξύπνιος μαζεύοντας το μυαλό μου, μπήκα στο YouΤube, που εκείνη τη στιγμή λειτούργησε ως χρονομηχανή. Πίσω στο 1972, ο Σταύρος Ξαρχάκος παρουσιάζει το «Διόνυσε Καλοκαίρι μας», δίσκο που αγνοούσα αν και ήξερα ένα-δύο τραγούδια του, όπως το «Αυτό τον Κόσμο τον Καλό» και το «Γυρνάν Αμίλητα Παιδιά». Από αυτή την πρωτοποριακή για την εποχή δισκογραφική δουλειά, εγώ κόλλησα στο «Έγειραν τα Μάτια σου». Τι να πω; Εξαιρετική ενορχήστρωση (σιτάρ εκείνη την εποχή στην Ελλάδα, μαζί με σαντούρι!), εξαιρετική παραγωγή και εξαιρετική ερμηνεία από την Αφροδίτη Μάνου.


Δημήτρης Πάντσος

DJ, δημοσιογράφος


s & momo-chan – "Opa nina (Sikw xorepse koukli mou)"

Έσκασε ένα βράδυ στο inbox μου σαν ζαλισμένος ιός (έχω φίλους που ξέρουν πώς να με φροντίζουν) και από τότε έχει κάνει τη ζωή μου καλύτερη. Όταν το μυαλό μου σκοτίζεται, ανατρέχω σε αυτό και αμέσως όλα ξεσκοτίζονται. Δεν ξέρω ποιοι είναι, από πού στην πραγματικότητα είναι και κυρίως γιατί φοράνε αυτά που φοράνε στο κεφάλι τους. Επίσης δεν ξέρω αν αυτό το μεταβαλκάνιοτζιψιτζαπανιζκαρναβαλ μουσικό ιντερλούδιο προϋπήρχε ως μουσικό είδος, ή κάποιος το εφηύρε για την περίσταση. Αυτό που ξέρω όμως είναι πως όταν άκουσαν τον Καζαντζίδη, αυτοί οι τύποι την άκουσαν περισσότερο από όσο την ακούω εγώ συνήθως- και γι αυτό θα τους εκτιμώ για πάντα.


Κατερίνα Τέλιου

Ραδιοφωνική παραγωγός (musicsociety.gr)

Σταυρούλα Μανωλοπούλου, Βαγγέλης Κορακάκης – «Σιγά τις μαχαιριές»

Η επιστροφή από το χειμερινό πάλκο του Βαγγέλη Κορακάκη ήταν γραφτό να πυροδοτήσει το νυχτερινό domino effect που βιώνει κάθε λάτρης της λαϊκής μουσικής με ζωντανό rooter για κατοικίδιο: Η ώρα τέσσερις το πρωί, ένα τελευταίο, σπιτίσιο ποτό συνοδεύει την παραδοχή ότι οι τραγουδίστριες που επιλέγει ο συνθέτης είναι πάντοτε εξαιρετικές. Η εκ νέου αναζήτηση μιας από εκείνες τις φωνές καταλήγει σε μια τηλεοπτική λήψη, με τη Σταυρούλα Μανωλοπούλου να ερμηνεύει σπαραχτικά ένα τραγούδι που «κυκλώνει» το γυναικείο παράπονο με τρόπο μαγικό. Είναι το «Σιγά τις μαχαιριές» του Γιάννη Βέλλα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Δυο ακόμη ποτά και η Μανωλοπούλου στο repeat, για το πέρασμα στην πρώτη εκτέλεση: Εύα Στυλ και Βούλα Γκίκα, δυο κόσμοι, η ελαφρά και η λαϊκή μουσική, σε θαυμαστή ένωση, στο studio της Odeon Ελλάδος, πίσω στο 1959.
Hot tip: Ακούστε το νυχτερινή ώρα, προχωρημένη.


Π.Ε. Δημητριάδης

Τραγουδοποιός (Κόρε. Ύδρο., Τα Παιδιά της Παλαιότητας)


Gigliola Cinquetti – "Alle Porte Del Sole"

Ήταν η σχολική χρονιά 2010-2011. Όταν τελείωνα το μάθημά μου πήγαινα στα ιταλικά, στο τότε Κέντρο Εκπαίδευσης Ενηλίκων, που στεγαζόταν στο ίδιο σχολείο. Η δασκάλα μας, η Βάσια, συχνά μας έφερνε τραγούδια με κενά στους στίχους, που έπρεπε να συμπληρώσουμε ακούγοντας το τραγούδι. Ήταν όλα σύγχρονα ιταλικά τραγούδια. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, περιηγούμενος στο youtube, έπεσα σ' αυτό το βίντεο. Είχα μια αίσθηση μεγάλης προσωπικής ανακάλυψης όταν το άκουσα, σαν να είχα βρει το απόλυτο τραγούδι. Το άκουγα συνέχεια και είχα μάθει όλους τους στίχους απ' έξω, το τραγουδούσα μόνος μου, το διέδιδα. Είχα ερωτευτεί την τραγουδίστρια, την Ιταλία, μια συμμαθήτριά μου, το σύμπαν ολόκληρο. Ήταν μια από τις σπάνιες συναντήσεις μου με το ιδανικό, που σχεδόν μόνο το τραγούδι μού έχει προσφέρει.

Τι είναι το youtube για μένα;
Η συνταξούλα μου.

Είμαστε εντάξει;

4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

H ψευδαίσθηση της «ανακάλυψης» μουσικής στις επιμελημένες playlists του Spotify

Μουσική / Ανακαλύπτουμε πράγματι μουσική στο Spotify ή ζούμε μια ψευδαίσθηση;

Αρχικά, τις επιμελημένες playlists της δημοφιλούς πλατφόρμας τις έφτιαχναν επαγγελματίες, που προσλαμβάνονταν για το γούστο και την κρίση τους. Όμως, πια τα πράγματα δεν λειτουργούν έτσι. Και παρότι μας περιβάλλει ένας ωκεανός ήχων, το Spotify αρκείται στο να μας κρατά αποκλεισμένους στο νησί μας.
THE LIFO TEAM
Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι (1840-1893)

Μουσική / Τσαϊκόφσκι: Πώς μπορεί ο κορυφαίος συνθέτης να ενοχλεί τη σημερινή Ρωσία;

Στη Ρωσία θεωρούν αδιανόητο το να φέρει η εθνική τους κληρονομιά ομοφυλοφιλική ταυτότητα, ακόμα κι αν πρόκειται για τον συνθέτη της «Λίμνης των κύκνων» και του «Καρυοθραύστη», καθώς και της «Παθητικής συμφωνίας», η οποία ίσως προμηνύει τη φημολογούμενη κρατική δολοφονία του. Με αφορμή την παράσταση που ανεβαίνει στην Εθνική Λυρική Σκηνή ανατρέχουμε στα νέα στοιχεία για τη ζωή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Λουκιανός Κηλαηδόνης (1943-2017): Μια ζωή

Μουσική / Λουκιανός Κηλαηδόνης (1943-2017): Μια ζωή

Σαν σήμερα πεθαίνει ο «φτωχός και μόνος κάου-μπόυ», που την εποχή της επικράτησης του πολιτικού τραγουδιού στη χώρα μας πρότεινε την επανασύνδεση με τον Αττίκ και τον Κώστα Γιαννίδη, αλλά και την αμερικανική τζαζ, country και σουίνγκ μουσική.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΣΚΟΪ́ΤΗΣ
Βασίλης Λούρας: «Η Κάλλας θα είναι πάντα ένα σύμβολο δύναμης για τους φοβισμένους»

Μουσική / «Η Κάλλας θα είναι πάντα ένα σύμβολο δύναμης για τους φοβισμένους»

Το ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Tα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας» που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Βασίλης Λούρας -και θα κυκλοφορήσει σύντομα στους κινηματογράφους από το Cinobo- είναι μια συναρπαστική ταινία για την Κάλλας που αποκαθιστά την αλήθεια για τα χρόνια της στην Ελλάδα αλλά και για τη θυελλώδη σχέση της με τη χώρα που η μεγάλη ντίβα θεωρούσε πατρίδα.
M. HULOT
67α Grammy: Βεντέτες, βραβεία που άργησαν και ομιλίες που δεν έκαναν γκελ

Μουσική / 67α Grammy: Βεντέτες, βραβεία που άργησαν και ομιλίες που δεν έκαναν γκελ

Η Beyoncé έδειξε να εκπλήσσεται όταν άκουσε το όνομά της από τα χείλη τής πάλαι ποτέ country artist και νυν βασίλισσας της pop, Τέιλορ Σουίφτ, ενώ όλοι οι υπόλοιποι έμειναν έκπληκτοι από μια γυμνή εμφάνιση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Μουσική / «Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Η Michelle Gurevich γράφει μουσική για την ψυχή και τις εμπειρίες της, με μια γερή δόση μαύρου χιούμορ και αφοπλιστικής ειλικρίνειας. Μιλά στη LiFO λίγο πριν από την εμφάνισή της στο Fuzz.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Πώς είναι άραγε να γράφεις το κορυφαίο σου έργο στα 25 σου χρόνια; Πόση αγωνία αισθάνεται ένας συνθέτης που καταλαβαίνει ότι όλοι προσδοκούν από εκείνον το επόμενο μεγάλο έργο; Πού κρύβεται η ακαταμάχητη δύναμη του Κοντσέρτου για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ; Η Ματούλα Κουστένη εξερευνά ένα από τα διασημότερα έργα για πιάνο και ορχήστρα, την ομορφιά του και την ιστορία του.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μπάρι Άνταμσον: «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα τελευταία κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Μουσική / «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Λίγο πριν προσγειωθεί στην Αθήνα για ένα χορταστικό συναυλιακό διήμερο, ο πολυτάλαντος Μπάρι Άνταμσον μιλά για τη σκηνή του Mad-chester, για το ροκ εν ρολ που όσο «γερνάει» τόσο δυναμώνει, για τη γνωριμία του με τον Λιντς και τον εθισμό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Συνέντευξη Saturday Night Satan

Μουσική / «Όσο υπάρχει κόσμος που πηγαίνει στις συναυλίες, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε κι εμείς»

Mε μια γυναικεία φωνή να ηγείται, αντλώντας έμπνευση από τον horror κινηματογράφο και με επιρροές από τα ’70s και ’80s, οι Saturday Night Satan φέρνουν νέο αέρα στην εγχώρια metal σκηνή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ

σχόλια

4 σχόλια
Κάθε μέρα ανακαλύπτω μουσική στο youtube που μου αρέσει αλλά αυτό το κομμάτι το ξεχωρίζω γιατί το είχα ανακαλύψει από τους πρώτους και έφτασε αργότερα στα 1.000.000 views...το συγκρότημα είχε έρθει το 2012 στην Αθήνα και άνοιξαν τη συναυλία των Mogwai στο Fuzz.Επειδή όμως το youtube είναι ήχος και εικόνα, το videoclip του, είναι μαγευτικό...αν δεν ήταν το videoclip ίσως να μη μου τραβούσε το ενδιαφέρον το τραγούδι από μόνο του.