Ο Παύλος Παυλίδης και οι δεινόσαυροι του Κωστή

Ο Παύλος Παυλίδης και οι δεινόσαυροι του Κωστή Facebook Twitter
Δίπλα μου σε όλη τη συναυλία καθόταν ο Κωστής. Πριν από λίγες μέρες ξεκίνησε την Ε' Δημοτικού. Είχε έρθει με έναν πλαστικό δεινόσαυρο που κρατούσε σε όλη τη συναυλία. Φωτ.: Μιχάλης Γελασάκης
0

«ΤΙ ΒΡΑΔΙΑ ΑΠΟΨΕ!», είπε μερικές φορές ο Παυλίδης. Και είχε κάθε λόγο να νιώθει ωραία, αφού εισέπραττε την αγάπη και τη δύναμη που του γύριζε πίσω το κοινό. Ήταν μια λυτρωτική βραδιά, μια συναυλιακή νύχτα στον Λυκαβηττό όπως παλιά, με τον σημερινό του ήχο, τον σημερινό του τρόπο. Και τον ευχαριστούμε που, ενώ μίλησε ελάχιστα, μάς είπε τόσα πολλά, σε μια από τις πιο δυνατές του συναυλίες. 

Ο Παυλίδης, ύστερα και από την (ευχόμαστε προσωρινή) συναυλιακή παύση του Αγγελάκα φυλάει τις Θερμοπύλες της εγχώριας ροκ σκηνής.

Ο Παύλος περιέγραφε τον κόσμο που ζούμε και ο Κωστής τον κόσμο που θα θέλαμε να ζήσουμε. Ερήμην του ο καθένας συνομιλούσε με τον άλλο με έναν τρόπο οικογενειακό, πάνω από ένα τραπέζι Κυριακής στις αρχές του φθινοπώρου. Ο καθένας με τους δικούς του δεινόσαυρους. 

Έχει συμφιλιωθεί με το παρελθόν του, αλλά δεν φαίνεται να είναι συμβιβασμένος με το μέλλον του. Γι' αυτό ίσως διάλεξε να παίξει μεγάλες επιτυχίες από την εποχή των Ξύλινων Σπαθιών και να κλείσει με ένα κομμάτι από τη σημαντική και σχετικά πρόσφατη συλλογή με τις διασκευές του στο έργο του συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου, για την οποία κατακρίθηκε με τρόπο άδικο –στα όρια της χυδαιότητας– από μερίδα του κοινού.

Ο Παύλος Παυλίδης και οι δεινόσαυροι του Κωστή Facebook Twitter
Ήταν για ακόμη μία φορά πολιτικός, κοινωνικός, ερωτικός, συμπαραστάτης, όπως η τέχνη που ξεπερνάει το επίκαιρο. Φωτ.: Μιχάλης Γελασάκης

Ήταν η παρέμβασή του στα «Γκρεμισμένα Σπίτια».

Θα χτυπάτε και θα καταστρέφετε 
θα αντέχουμε, θα ξαναχτίζουμε 
όσο εσείς στα ρηχά θα μας σέρνετε 
τόσο εμείς πιο βαθιά θ' αρμενίζουμε 

«Ερχόμαστε απ' τον ορίζοντα…» Έτσι έκλεισε το κομμάτι και η συναυλία λίγο πριν βγούμε από το θέατρο και δούμε την αναμμένη Αθήνα στον δικό μας ορίζοντα. 

Παύλος Παυλίδης / Γιάννης Μαρκόπουλος - Γκρεμισμένα σπίτια

Καλά όλα αυτά, αλλά τι σχέση έχουν με τους δεινόσαυρους και τον Κωστή; 

Δίπλα μου σε όλη τη συναυλία καθόταν ο Κωστής. Πριν από λίγες μέρες ξεκίνησε την Ε' Δημοτικού. Είχε έρθει με έναν πλαστικό δεινόσαυρο που κρατούσε σε όλη τη συναυλία. Τον αποχωρίστηκε μόνο για μια στιγμή, έχοντάς με σε σκληρή επιτήρηση όταν του τον ζήτησα για να βγάλω μερικές φωτογραφίες. Η ζακέτα του Κωστή ήταν λευκή, γεμάτη χρωματιστούς δεινόσαυρους επίσης. Τη ζήλεψα, αλλά μάλλον δεν μου έκανε.

Ο Κωστής περίμενε υπομονετικά. Είχε κουραστεί. Ήθελε οπωσδήποτε να ακούσει το «Λιωμένο Παγωτό» κι ας αγνοεί σε τι ακριβώς αναφέρεται το κομμάτι. Όταν ήρθε εκείνη η στιγμή, ήταν η πολλοστή φορά που πετάχτηκε από την ποδιά της μητέρας του, όπου είχε ξαπλώσει εξαντλημένος. Κάπως έτσι βρέθηκα να παρακολουθώ μια δροσερή βραδιά τη συναυλία του Παύλου Παυλίδη. Υπό το βλέμμα των δεινοσαύρων. Τόσο σουρεαλιστικό όσο και πολλές από τις στιχουργικές στιγμές του καλλιτέχνη, σκέφτηκα.

Φωτιά στο λιμάνι

Ο Παύλος Παυλίδης σήμερα κοντεύει τα 60, αλλά «όσο περνάει ο καιρός με κάνετε να αισθάνομαι όλο και πιο νέος», είπε λίγο πριν παίξει το «Φωτιά στο λιμάνι». Έχει κερδίσει εδώ και χρόνια το δύσκολο στοίχημα να αλλάζει ήχο, μπάντες, συνεργάτες και να τον ακολουθεί ο κόσμος που θέλει να ακούσει το παρόν του, την ώρα που πολλοί συνομήλικοι ομότεχνοί του μοιάζουν αμήχανοι και εγκλωβισμένοι στην εικόνα και την επιτυχία της νεότητάς τους. 

Ο Παύλος περιέγραφε τον κόσμο που ζούμε και ο Κωστής τον κόσμο που θα θέλαμε να ζήσουμε. Ερήμην του ο καθένας συνομιλούσε με τον άλλο με έναν τρόπο οικογενειακό, πάνω από ένα τραπέζι Κυριακής στις αρχές του φθινοπώρου. Ο καθένας με τους δικούς του δεινόσαυρους. 

Με έναν παράξενο τρόπο βρέθηκα να ακούω για τον Λόρδο Μπάιρον, τη Μαίρη που θα πήγαινε σινεμά –αν μπορούσε– κάθε βράδυ, τη Ρίτα, το Μπρανκαλεόνε και τα Μπόρα Μπόρα, τα καράβια με τους πειρατές, τον βασιλιά της σκόνης και τα αλλιώτικα παιδάκια πίσω από έναν τυραννόσαυρο και πλάι σε έναν τρικεράτωπα.

«Αυτή είναι η δική σας εποχή, μην αφήσετε κανέναν να σας διαλύσει τα όνειρα», είπε μετά το κομμάτι «Ρίτα», που ήταν μιας άλλης εποχής. Αυτή όντως είναι η δική μας εποχή, σκέφτομαι, μέσα στους δεινόσαυρους. Ένα μεταμοντέρνο Jurassic Park.

Ο Παύλος Παυλίδης και οι δεινόσαυροι του Κωστή Facebook Twitter
Έχει συμφιλιωθεί με το παρελθόν του, αλλά δεν φαίνεται να είναι συμβιβασμένος με το μέλλον του. Φωτ.: Μιχάλης Γελασάκης

Ήταν για ακόμη μία φορά πολιτικός, κοινωνικός, ερωτικός, συμπαραστάτης, όπως η τέχνη που ξεπερνάει το επίκαιρο.

Όπως και να έχει, αυτό που νιώσαμε το βράδυ της Δευτέρας το έγραψε κάποια στιγμή ως επιμύθιο και στο video wall (το οποίο συνομιλούσε σε όλη τη συναυλία με τον δικό του τρόπο με τη σκηνή και το κοινό): 

«Η ΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ».

Για όποιον ενδιαφέρεται, το setlist της συναυλίας θα το βρει εδώ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Παύλος Παυλίδης, μουσικός

Οι Αθηναίοι / Παύλος Παυλίδης: «Kάποιος πιτσιρικάς φτιάχνει τώρα κάτι στο δωμάτιό του, που θα μας αφήσει άφωνους»

Μωρά στη φωτιά, Ξύλινα Σπαθιά, B Movies, μια αξιοζήλευτη πορεία στο ελληνικό τραγούδι: Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του υλικού, ο Παύλος Παυλίδης αυτοβιογραφείται στη LiFO.
M. HULOT
Το αμφιλεγόμενο άλμπουμ του Παύλου Παυλίδη «Πέρα από τη Θάλασσα»

Μουσική / Η προβληματική «ανάγνωση» του Γιάννη Μαρκόπουλου από τον Παύλο Παυλίδη

Στο «Πέρα από τη θάλασσα» τα τραγούδια του Μαρκόπουλου κονιορτοποιούνται, σαν να ενοχλούν οι πρώτες εκτελέσεις τους, σα να θυμίζουν γεγονότα και καταστάσεις που θα πρέπει να ξεχάσουμε.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
the boy irodeio

Μουσική / Παύλος Παυλίδης & The Boy: Η εμπειρία της αντανάκλασης ενός live στα γυαλιά της μυωπίας μου

Για πολλούς από εμάς είναι η πρώτη συναυλία, μετά από καιρό, που δεν παρακολουθούμε κοκαλωμένοι μπροστά στον υπολογιστή και ο ενθουσιασμός είναι διάχυτος στον χώρο.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ