Ο Παύλος Παυλίδης και οι δεινόσαυροι του Κωστή

Ο Παύλος Παυλίδης και οι δεινόσαυροι του Κωστή Facebook Twitter
Δίπλα μου σε όλη τη συναυλία καθόταν ο Κωστής. Πριν από λίγες μέρες ξεκίνησε την Ε' Δημοτικού. Είχε έρθει με έναν πλαστικό δεινόσαυρο που κρατούσε σε όλη τη συναυλία. Φωτ.: Μιχάλης Γελασάκης
0

«ΤΙ ΒΡΑΔΙΑ ΑΠΟΨΕ!», είπε μερικές φορές ο Παυλίδης. Και είχε κάθε λόγο να νιώθει ωραία, αφού εισέπραττε την αγάπη και τη δύναμη που του γύριζε πίσω το κοινό. Ήταν μια λυτρωτική βραδιά, μια συναυλιακή νύχτα στον Λυκαβηττό όπως παλιά, με τον σημερινό του ήχο, τον σημερινό του τρόπο. Και τον ευχαριστούμε που, ενώ μίλησε ελάχιστα, μάς είπε τόσα πολλά, σε μια από τις πιο δυνατές του συναυλίες. 

Ο Παυλίδης, ύστερα και από την (ευχόμαστε προσωρινή) συναυλιακή παύση του Αγγελάκα φυλάει τις Θερμοπύλες της εγχώριας ροκ σκηνής.

Ο Παύλος περιέγραφε τον κόσμο που ζούμε και ο Κωστής τον κόσμο που θα θέλαμε να ζήσουμε. Ερήμην του ο καθένας συνομιλούσε με τον άλλο με έναν τρόπο οικογενειακό, πάνω από ένα τραπέζι Κυριακής στις αρχές του φθινοπώρου. Ο καθένας με τους δικούς του δεινόσαυρους. 

Έχει συμφιλιωθεί με το παρελθόν του, αλλά δεν φαίνεται να είναι συμβιβασμένος με το μέλλον του. Γι' αυτό ίσως διάλεξε να παίξει μεγάλες επιτυχίες από την εποχή των Ξύλινων Σπαθιών και να κλείσει με ένα κομμάτι από τη σημαντική και σχετικά πρόσφατη συλλογή με τις διασκευές του στο έργο του συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου, για την οποία κατακρίθηκε με τρόπο άδικο –στα όρια της χυδαιότητας– από μερίδα του κοινού.

Ο Παύλος Παυλίδης και οι δεινόσαυροι του Κωστή Facebook Twitter
Ήταν για ακόμη μία φορά πολιτικός, κοινωνικός, ερωτικός, συμπαραστάτης, όπως η τέχνη που ξεπερνάει το επίκαιρο. Φωτ.: Μιχάλης Γελασάκης

Ήταν η παρέμβασή του στα «Γκρεμισμένα Σπίτια».

Θα χτυπάτε και θα καταστρέφετε 
θα αντέχουμε, θα ξαναχτίζουμε 
όσο εσείς στα ρηχά θα μας σέρνετε 
τόσο εμείς πιο βαθιά θ' αρμενίζουμε 

«Ερχόμαστε απ' τον ορίζοντα…» Έτσι έκλεισε το κομμάτι και η συναυλία λίγο πριν βγούμε από το θέατρο και δούμε την αναμμένη Αθήνα στον δικό μας ορίζοντα. 

Παύλος Παυλίδης / Γιάννης Μαρκόπουλος - Γκρεμισμένα σπίτια

Καλά όλα αυτά, αλλά τι σχέση έχουν με τους δεινόσαυρους και τον Κωστή; 

Δίπλα μου σε όλη τη συναυλία καθόταν ο Κωστής. Πριν από λίγες μέρες ξεκίνησε την Ε' Δημοτικού. Είχε έρθει με έναν πλαστικό δεινόσαυρο που κρατούσε σε όλη τη συναυλία. Τον αποχωρίστηκε μόνο για μια στιγμή, έχοντάς με σε σκληρή επιτήρηση όταν του τον ζήτησα για να βγάλω μερικές φωτογραφίες. Η ζακέτα του Κωστή ήταν λευκή, γεμάτη χρωματιστούς δεινόσαυρους επίσης. Τη ζήλεψα, αλλά μάλλον δεν μου έκανε.

Ο Κωστής περίμενε υπομονετικά. Είχε κουραστεί. Ήθελε οπωσδήποτε να ακούσει το «Λιωμένο Παγωτό» κι ας αγνοεί σε τι ακριβώς αναφέρεται το κομμάτι. Όταν ήρθε εκείνη η στιγμή, ήταν η πολλοστή φορά που πετάχτηκε από την ποδιά της μητέρας του, όπου είχε ξαπλώσει εξαντλημένος. Κάπως έτσι βρέθηκα να παρακολουθώ μια δροσερή βραδιά τη συναυλία του Παύλου Παυλίδη. Υπό το βλέμμα των δεινοσαύρων. Τόσο σουρεαλιστικό όσο και πολλές από τις στιχουργικές στιγμές του καλλιτέχνη, σκέφτηκα.

Φωτιά στο λιμάνι

Ο Παύλος Παυλίδης σήμερα κοντεύει τα 60, αλλά «όσο περνάει ο καιρός με κάνετε να αισθάνομαι όλο και πιο νέος», είπε λίγο πριν παίξει το «Φωτιά στο λιμάνι». Έχει κερδίσει εδώ και χρόνια το δύσκολο στοίχημα να αλλάζει ήχο, μπάντες, συνεργάτες και να τον ακολουθεί ο κόσμος που θέλει να ακούσει το παρόν του, την ώρα που πολλοί συνομήλικοι ομότεχνοί του μοιάζουν αμήχανοι και εγκλωβισμένοι στην εικόνα και την επιτυχία της νεότητάς τους. 

Ο Παύλος περιέγραφε τον κόσμο που ζούμε και ο Κωστής τον κόσμο που θα θέλαμε να ζήσουμε. Ερήμην του ο καθένας συνομιλούσε με τον άλλο με έναν τρόπο οικογενειακό, πάνω από ένα τραπέζι Κυριακής στις αρχές του φθινοπώρου. Ο καθένας με τους δικούς του δεινόσαυρους. 

Με έναν παράξενο τρόπο βρέθηκα να ακούω για τον Λόρδο Μπάιρον, τη Μαίρη που θα πήγαινε σινεμά –αν μπορούσε– κάθε βράδυ, τη Ρίτα, το Μπρανκαλεόνε και τα Μπόρα Μπόρα, τα καράβια με τους πειρατές, τον βασιλιά της σκόνης και τα αλλιώτικα παιδάκια πίσω από έναν τυραννόσαυρο και πλάι σε έναν τρικεράτωπα.

«Αυτή είναι η δική σας εποχή, μην αφήσετε κανέναν να σας διαλύσει τα όνειρα», είπε μετά το κομμάτι «Ρίτα», που ήταν μιας άλλης εποχής. Αυτή όντως είναι η δική μας εποχή, σκέφτομαι, μέσα στους δεινόσαυρους. Ένα μεταμοντέρνο Jurassic Park.

Ο Παύλος Παυλίδης και οι δεινόσαυροι του Κωστή Facebook Twitter
Έχει συμφιλιωθεί με το παρελθόν του, αλλά δεν φαίνεται να είναι συμβιβασμένος με το μέλλον του. Φωτ.: Μιχάλης Γελασάκης

Ήταν για ακόμη μία φορά πολιτικός, κοινωνικός, ερωτικός, συμπαραστάτης, όπως η τέχνη που ξεπερνάει το επίκαιρο.

Όπως και να έχει, αυτό που νιώσαμε το βράδυ της Δευτέρας το έγραψε κάποια στιγμή ως επιμύθιο και στο video wall (το οποίο συνομιλούσε σε όλη τη συναυλία με τον δικό του τρόπο με τη σκηνή και το κοινό): 

«Η ΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ».

Για όποιον ενδιαφέρεται, το setlist της συναυλίας θα το βρει εδώ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Παύλος Παυλίδης, μουσικός

Οι Αθηναίοι / Παύλος Παυλίδης: «Kάποιος πιτσιρικάς φτιάχνει τώρα κάτι στο δωμάτιό του, που θα μας αφήσει άφωνους»

Μωρά στη φωτιά, Ξύλινα Σπαθιά, B Movies, μια αξιοζήλευτη πορεία στο ελληνικό τραγούδι: Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του υλικού, ο Παύλος Παυλίδης αυτοβιογραφείται στη LiFO.
M. HULOT
Το αμφιλεγόμενο άλμπουμ του Παύλου Παυλίδη «Πέρα από τη Θάλασσα»

Μουσική / Η προβληματική «ανάγνωση» του Γιάννη Μαρκόπουλου από τον Παύλο Παυλίδη

Στο «Πέρα από τη θάλασσα» τα τραγούδια του Μαρκόπουλου κονιορτοποιούνται, σαν να ενοχλούν οι πρώτες εκτελέσεις τους, σα να θυμίζουν γεγονότα και καταστάσεις που θα πρέπει να ξεχάσουμε.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
the boy irodeio

Μουσική / Παύλος Παυλίδης & The Boy: Η εμπειρία της αντανάκλασης ενός live στα γυαλιά της μυωπίας μου

Για πολλούς από εμάς είναι η πρώτη συναυλία, μετά από καιρό, που δεν παρακολουθούμε κοκαλωμένοι μπροστά στον υπολογιστή και ο ενθουσιασμός είναι διάχυτος στον χώρο.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ