Ο ντράμερ των Talking Heads έχει τις χειρότερες αναμνήσεις από τον David Byrne

Ο ντράμερ των Talking Heads έχει τις χειρότερες αναμνήσεις από τον David Byrne Facebook Twitter
Οι Talking Heads στο Άμστερνταμ, Ιούνιος 1977: Chris Frantz, Tina Weymouth, David Byrne, Jerry Harrison.
0

Πολύ ευνοϊκές είναι ήδη οι κριτικές για το βιβλίο του ντράμερ των Talking Heads, το οποίο κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες και έχει τίτλο "Remain in Love". Ο τίτλος αναφέρεται τόσο στο απολύτως κομβικό για την πορεία της μπάντας άλμπουμ "Remain in Light" του 1980 όσο και στην σχέση του Chris Frantz με την μπασίστρια των Talking Heads, την Tina Weymouth, με την οποία είναι παντρεμένος εδώ και 42 χρόνια, ενώ μαζί έχουν δημιουργήσει κατά καιρούς και υπέροχη μουσική ως Tom Tom Club (το πρώτο άλμπουμ των οποίων, με τους δυναμίτες "Genius of Love" και "Wordy Rappinghood", κόντεψε να επισκιάσει τους Talking Heads, προκαλώντας την έντονη δυσανεξία του David Byrne).

Στα απομνημονεύματά του, ο Chris Frantz γράφει με γλαφυρό αλλά και ευθέως δηλητηριώδη τρόπο για διάφορες εμβληματικές φιγούρες της νεοϋρκέζικης πανκ σκηνής, όπως για την Patti Smith («μας σνόμπαρε εντελώς, διέθετε μπόλικη ενσυναίσθηση για ανθρώπους σαν τον Γουίλιαμ Μπάροουζ, μηδενική όμως για κάτι παιδιά από σχολή καλών τεχνών σαν εμάς» ή για τον γνωστό για την σκληρή και συντηρητική του προδιάθεση Johnny Ramone («αληθινό καθίκι»). Όσο για το θρυλικό κλαμπ CBGB, γράφει ότι «το μέρος μύριζε μπίρα, κατσαριδοκτόνο, κακά σκύλου και Chanel No 5».

Γράφει επίσης για τον άγριο σεξισμό που αναγκαζόταν να υφίσταται η σύζυγος του από το μουσικό κύκλωμα (και όχι μόνο από τους άντρες, ξεκαθαρίζει, «κάποιες γυναίκες ήταν χειρότερες», όπως του έχει πει η ίδια), με αποκορύφωμα την συμπεριφορά του Ziggy Marley, όταν το ζεύγος Frantz-Weymouth είχε κάνει την παραγωγή σε ένα άλμπουμ του.

Ο ντράμερ των Talking Heads έχει τις χειρότερες αναμνήσεις από τον David Byrne Facebook Twitter
Η Tina Weymouth και ο Chris Frantz το 1973

Η αλήθεια είναι όμως ότι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των μέσων έχει προσελκύσει – όπως ήταν ίσως αναμενόμενο – το σφοδρό κατηγορώ που εξαπολύει ο Chris Franz ενάντια στον David Byrne, με τον οποίον έχει να μιλήσει εδώ και 17 χρόνια και στο βιβλίο του τον εμφανίζει ως αυταρχικό, συμπλεγματικό και μωροφιλόδοξο, καταλογίζοντάς του ότι έπρεπε να φτάσει να τον παρακαλεί η υπόλοιπη μπάντα (ο Franz, η Weymouth και ο κιθαρίστας Jerry Harrison) για να αναγνωριστεί επίσημα η συμμετοχή τους στη δημιουργία των τραγουδιών του γκρουπ, ειδικά στην πρώτη «δημοκρατική» φάση των Talking Heads.

Του καταλογίζει επίσης ότι απέσυρε το συγκρότημα από το συναυλιακό κύκλωμα πάνω στην ακμή της παγκόσμιας δημοτικότητάς του (το 1984) για να το διαλύσει οριστικά επτά χρόνια αργότερα. Από τότε αρνείται κάθε πρόταση επανασύνδεσης με μοναδική εξαίρεση την εμφάνιση των Talking Heads κατά την εισαγωγή τους στο Rock and Roll Hall of Fame το 2002.

O Chris γνώρισε την Tina «ένα τέλειο πρωινό της Νέας Αγγλίας» (όπως γράφει στο βιβλίο του) των αρχών της δεκαετίας του '70 στο κολέγιο περιωπής Rhode Island School of Design όπου φοιτούσαν και οι δύο, μια μέρα που την είδε να περνά από μπροστά του πάνω σ' ένα παλιό κίτρινο ποδήλατο «σα να ήταν σε ταινία του Τριφό». Εκεί γνώρισε επίσης και τον David Byrne, ο οποίος τότε «είχε μια μακριά γενειάδα τύπου Ρασπούτιν και συγχρόνως πολύ κοντά μαλλιά που τα έκοβε μόνος του, φορούσε μεταχειρισμένα ρούχα και σπανίως μιλούσε σε οποιονδήποτε».

Ο Frantz ομολογεί πάντως ότι από τότε του άρεσε να παίζει μουσική μαζί με τον μετέπειτα de facto ηγέτη των Talking Heads: «Ήταν πάντα πολύ πρόθυμος να κάνει μια εντελώς απρόσμενη κίνηση, τόσο μουσικά όσο και σωματικά. Έμοιαζε σα να χάνεται στη μουσική για να ξεφύγει από τον εαυτό του». Σε άλλο σημείο του βιβλίου βέβαια γράφει για τον Byrne ότι «δεν μπορούσε να καταχωρήσει στο μυαλό του πού τελείωνε ο ίδιος και πού ξεκινούσαν οι υπόλοιποι άνθρωποι» και ότι «όσο πιο επιτυχημένοι γίνονταν οι Talking Heads τόσο πιο ψυχρός και δυσπεπτικός γινόταν ο David».

Οι σχέσεις του David Byrne με την υπόλοιπη μπάντα είχαν αρχίσει ήδη να ξινίζουν από την εποχή του "Remain in Light", ο Franz όμως διατηρεί κάποιες πικρές (ή πικρόχολες) σκέψεις και για τον παραγωγό του άλμπουμ Brian Eno. «Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο Brian είναι εκτός των άλλων ένας εξαιρετικός παραγωγός, είχε αρχίσει όμως το κεφάλι του να γίνεται όλο και μεγαλύτερο», λέει χαρακτηριστικά στη συνέντευξη που έδωσε σχετικά με το βιβλίο του πριν από λίγες μέρες στον Guardian. «Έκανε πράγματα όπως το να πετάει για πλάκα με το Κονκόρντ και ο λογαριασμός ερχόταν σε μας».

Ο ντράμερ των Talking Heads έχει τις χειρότερες αναμνήσεις από τον David Byrne Facebook Twitter
Ο Chris Frantz τις πρώτες μέρες των Talking Heads

Μοιάζει λίγο δύσκολο πάντως να συνδέσει κανείς απόλυτα τον ξινό, δυσκοίλιο, εγωπαθή ή και κακόβουλο ακόμα τύπο που σκιαγραφεί ο Franz στο βιβλίο του με την γεμάτη «θετική ενέργεια» δημόσια εικόνα του μεσήλικα David Byrne στα χρόνια που ακολούθησαν την διάλυση των Talking Heads και ειδικά στα πιο πρόσφατα επεισόδια της προσωπικής του καριέρας. «Η αλήθεια είναι ότι η δημόσια εικόνα του έχει αλλάξει», παραδέχεται στην ίδια συνέντευξη. «Πολλοί φίλοι μου όμως με διαβεβαιώνουν ότι ο ίδιος δεν έχει αλλάξει. Πιστεύω ότι πιθανότατα αποφάσισε απλά ότι με το μέλι θα πιάσει πιο πολλές μέλισσες».

Επιμένει πάντως ότι, παρά τα μύρια ζητήματα που φαίνεται να έχει με τον τραγουδιστή (και (από ένα σημείο και μετά, αποκλειστικό στιχουργό) των Talking Heads, δεν μεταφέρει πικρία για την κοινή τους πορεία με το συγκρότημα (για το οποίο γράφει στο βιβλίο ότι «ήμασταν μετα-πανκ πριν ακόμα εμφανιστεί το πανκ»). Ούτε, όπως τονίζει στην συνέντευξη, ζηλεύει την καριέρα του. «Πίστεψε με», λέει, «αν ήξερες τον David Byrne, δεν θα τον ζήλευες καθόλου».

Με στοιχεία από το Rolling Stone και τον Guardian
Επιμέλεια: Δ. Πολιτάκης

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Χελμός

Μουσική / Χελμός: 30 στιγμές από το πιο «ψηλό» φεστιβάλ του καλοκαιριού

Στημένο στα 1.700 μέτρα, το 3ο Helmos Mountain Festival υποδέχτηκε μερικά από τα πιο αγαπημένα ονόματα της εγχώριας σκηνής, σε ένα τριήμερο που συνδύασε μουσική, φύση και κορυφές - κυριολεκτικά και μεταφορικά.
LIFO NEWSROOM
Μυρτώ Βασιλείου: «Μου έχουν πει υποτιμητικά "πες κανένα λαϊκό, αυτό τραβάει"»

Μουσική / Μυρτώ Βασιλείου: «Μου έχουν πει υποτιμητικά "πες κανένα λαϊκό, αυτό τραβάει"»

Η νέα φωνή της ελληνικής μουσικής είναι, όπως λέει, «λίγο καθαρίστρια, λίγο ιδιωτική υπάλληλος, λίγο τραγουδίστρια». Μόλις έκλεισε τα τριάντα, ετοιμάζεται να ανέβει ξανά στη σκηνή με τη Νατάσσα Μποφίλιου και δείχνει πως έχει πολλά να προσφέρει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Tsoula Festival

Μουσική / Tsoula Festival: Το πιο φρέσκο νησιώτικο φεστιβάλ στήνεται στην Αστυπάλαια

Με όνομα εμπνευσμένο από το παραδοσιακό φυλαχτό του νησιού, το φεστιβάλ που οραματίστηκαν τρεις δημοσιογράφοι στρέφει τα βλέμματα στην «πεταλούδα του Αιγαίου» – και έχουμε αποκλειστικά το πλήρες πρόγραμμά του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ο Σαίξπηρ, η Αθήνα και ένα Καλοκαιρινό Όνειρο

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ο Σαίξπηρ, η Αθήνα και ένα Καλοκαιρινό Όνειρο

Η Ματούλα Κουστένη μάς ξεναγεί στο «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Φέλιξ Μέντελσον που εμπνέεται από τον Σαίξπηρ και θα ζωντανέψει, όπως και στο κείμενο, «στην Αθήνα, μια καλοκαιρινή νύχτα».
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Στέφανος Αθανασίου

Μουσική / Στέφανος Αθανασίου: «Γράφω για τον έρωτα, ο οποίος δεν έχει φύλο, δεν έχει καταγωγή»

Ο νεαρός τραγουδοποιός από τα Γιάννενα δεν είχε σκοπό να πει δημοτικά, αλλά συνόδεψε τη θεία του, Παγώνα Αθανασίου, σε δύο νεο-παραδοσιακά τραγούδια της Ηπείρου που του προκάλεσαν ανατριχίλα.
M. HULOT