Ο φανταστικός κόσμος του M. Hulot

→The death of a party

Μπαίνοντας στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου «Μελίνα Μερκούρη» στην Καλλιθέα (ήμουν καλεσμένος στον ετήσιο διαγωνισμό καναρινιών· οι γνωριμίες που έχω κάνει μέσα από τη LifΟ ξεπερνούν τα όρια του σουρεαλιστικού), η πρώτη εικόνα που αντίκρισα μου θύμισε αναπαράσταση αναγεννησιακού πίνακα: άντρες καθισμένοι σε σειρές, γύρω από ένα τραπέζι, να παρακολουθούν με ευλάβεια καναρίνια να τραγουδάνε, λουσμένοι από το μεταφυσικό φυσικό φως που έμπαινε από τα παράθυρα. Απέναντί τους, η κριτική επιτροπή άκουγε προσεκτικά τους κελαηδιστικούς συνδυασμούς της τετράδας (τα καναρίνια του κάθε εκτροφέα διαγωνίζονταν ανά 4, συμπληρώνοντας το ένα το άλλο) και σχολίαζε με όρους «κλοκ», «μπολ» και «νερόφωνες», δίνοντας αναλυτική βαθμολογία. Ο Βέλγος κριτής των μαλινουά, κ. Joris Peeters, έκανε στο τέλος την απονομή των βραβείων (αν δεν κάνω λάθος, σάρωσε ο εκτροφέας Ραμαντάνης Νικόλαος), οι νικητές έβγαλαν αναμνηστικές φωτογραφίες και ενώ τα πάντα θύμιζαν γιορτή και όλοι ετοιμάζονταν να φύγουν χαρούμενοι, έναν από τους χομπίστες εκτροφείς απ' τη Θεσσαλονίκη τον πρόδωσε η καρδιά του και άφησε την τελευταία του πνοή στο πλατύσκαλο του Πνευματικού. Είναι σοκαριστικό να βλέπεις έναν άνθρωπο να πεθαίνει μπροστά στα μάτια σου χωρίς να μπορείς να κάνεις τίποτα, συνειδητοποιώντας ανάμεσα στα χαμηλόφωνα κελαηδίσματα των μαλινουά ότι η κοινή μοίρα όλων των ζωντανών είναι μόνο ο θάνατος.

→

Συνοσίες

«"Στη μονή Τεκνοπαιδίου όλα έβαιναν χαλαρά, ευλαβικά και επικοινωνιακά. Ο λοιμός δεν καταδέχεται αδελφές, ο λοιμός είναι για τους λαϊκούς", είπε η ηγουμένη Θεοτέκνη την προηγουμένη. Και την επόμενη αποδήμησε (νευροφυτικά). Την ενταφίασαν στις βραγιές με τα ζαρζαβατικά - τα όσια σώματα είναι το τέλειο βιολογικό λίπασμα. Και πάνω στον μήνα, στις βραγιές, έσκασε μύτη ένα αχνό πρασινωπό χνούδι -«τι βιαστική που μου είσαι, οσία ηγουμένη μου και μακαρίτισσά μου", σχολίασε η αδελφή-μοναχή που το επότιζε (το καλογερικό της ψευδώνυμο Πανσέμνη, η μνήμη της, βοήθειά μας εορτάζεται Ιουνίου δέκα)». Ένα φουτουριστικό μυθιστόρημα ολοκληρωτικής καταστροφής με στοιχεία που το κάνουν να μοιάζει με ένα ξεκαρδιστικό, αιρετικό back to the future, σε μια Αθήνα όπου όλοι οι πολιτικοί (και οι ακόλουθοί τους) έχουν ξεπαστρευτεί από μια κολλητική θανατηφόρα αρρώστια είναι το νέο βιβλίο του Παύλου Μάτεσι Graffito. Μάλλον το καλύτερό του από την εποχή της Μητέρας του σκύλου. Το διαβάζεις με μια νοσηρή ευχαρίστηση που λειτουργεί λυτρωτικά, γιατί συνοψίζει σε 150 σελίδες όλα αυτά που εύχεσαι με μεγάλη διάθεση καφρίλας να συμβούν και δεν τολμάς να γράψεις δημόσια. Προτείνεται ανεπιφύλακτα.

→

Η επιστροφή του Ρίντλεϋ

Η τελευταία φορά που ο Φίλιπ Ρίντλεϊ έκανε κάτι για το σινεμά ήταν το The passion of darkly moon το 1996, τα 15 επόμενα χρόνια ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη ζωγραφική, τη φωτογραφία (με ένα σωρό εκθέσεις ομαδικές και ατομικές από πολύ νεαρή ηλικία), τη συγγραφή βιβλίων και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία (18 συνολικά, τα 9 για παιδιά) και θεατρικών έργων, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια έγραψε λιμπρέτα για δύο όπερες. Ο Ρίντλεϊ, που έχει ζήσει όλη του τη ζωή στο νότιο Λονδίνο και έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα όταν ήταν 7, είναι ο σκηνοθέτης του αριστουργηματικού Διάφανου Δέρματος, μιας ταινίας που δεν ήταν καθόλου παραγνωρισμένη και αγνοημένη στην εποχή της, το '90 (κέρδισε ένα σωρό βραβεία και η κριτική την είχε αποθεώσει), αλλά δεν βγήκε ποτέ σε μια έκδοση της προκοπής σε DVD. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε πριν από καναδυό χρόνια, σκέτη η ταινία, από την Private Cinema. Ο Ρίντλεϊ επιστρέφει ως σκηνοθέτης μέσα στο 2010 με μια ταινία που αναμένεται αγωνιωδώς, το Heartless, σε δικό του σενάριο, που μεταφέρει κατά κάποιον τρόπο την ιστορία του Φάουστ στο παρόν.

→

He's new here

Δεκατρία χρόνια είχε ο 64χρονος Gil Scott Heron να κυκλοφορήσει καινούργια δουλειά. Το νέο του άλμπουμ, που στην «Guardian» πρόλαβαν ήδη να το χαρακτηρίσουν «ένα από τα καλύτερα της νέας δεκαετίας», έχει τίτλο «I'm new here» (στίχος απ' το τραγούδι των Smog που έχει διασκευάσει) και κυκλοφορεί από την XL στις 8 Φεβρουαρίου. Το «Me & the devil» που βγαίνει ως πρώτο single θυμίζει Massive Attack της εποχής του Protection και είναι απ' τις λίγες στιγμές του δίσκου που ο σπουδαίος μουσικός και ποιητής τραγουδάει. Στα περισσότερα κομμάτια απαγγέλλει αυτοβιογραφικούς στίχους με τίτλους όπως «Προέρχομαι από ένα διαλυμένο σπίτι» και «Η Νέα Υόρκη με σκοτώνει». Η slam ποίηση του Heron μετατρέπεται σε σύγχρονα blues που χρειάζονται αρκετές και προσεκτικές ακροάσεις για να τα εκτιμήσεις. Ποτέ δεν ήταν εύκολος. Aπό τις μέρες ακόμα του «Small talk at 125th and Lenox», του «The revolution will be televised» και των υπόλοιπων δίσκων του των '70s είναι το ίδιο ιδιόμορφος, υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων και κόντρα σε κάθε λογής διάκριση, με θυελλώδη προσωπική ζωή. Το χαρακτηριστικό «πρωτόγονο ραπ» της απαγγελίας του και η εξιστόρηση των εμπειριών του μέσα από ένα πολιτικό πρίσμα ήταν μεγάλη επιρροή για τους χιπ χοπ δημιουργούς. Ακόμα κι η νεο-σόουλ οφείλει πολλά στον ήχο του. Ο δίσκος είναι πολύ καλύτερος απ' ό,τι φαίνεται στην αρχή.

→

Numero Group

Η Numero Group είναι μια εταιρεία που επανακυκλοφορεί σε άριστης ποιότητας βινύλιο, CD και DVD ξεχασμένα και δυσεύρετα διαμάντια περασμένων δεκαετιών, κυρίως της «μαύρης» κουλτούρας. Η νέα εξαιρετική συλλογή της με δείγματα από τις κυκλοφορίες της υπάρχει τις τελευταίες μέρες δωρεάν σε διάφορα μπλογκ και περιέχει κυρίως κομμάτια της δεκαετίας του '70 (από ντίσκο μέχρι δακρύβρεχτες μπαλάντες), από ονόματα όπως οι Final Solution, Wee, Arnie Love, Fern Jones, Pisces ή Shirley Ann Lee. www.numerogroup.com (η συλλογή δεν υπάρχει στο site).

Live in Athens

To κουαρτέτο του Vladislav Delay που έρχεται στις 22 του μήνα στην Αθήνα έχει καταπληκτική σύνθεση -εκτός από τον ίδιο στα ντραμς, συμμετέχουν οι Mika Vainio στα ηλεκτρονικά, Derek Shirley στο διπλό μπάσο και Lucio Capece σε σαξόφωνο και bass clarinet- και είναι απ' τις εμπειρίες που δεν μεταφέρονται στο χαρτί. Παρ' όλο που δεν είμαι μεγάλος φαν του Delay (εκτός από καναδυό single του) είναι μια εμφάνιση-γεγονός που κλείνει τον μήνα πανηγυρικά. Στο Bios. Επίσης, στον Σταυρό του Νότου οι Φανταστικοί Ήχοι στις 27/1 κάνουν κατάληψη στον χώρο με καινούργιο υλικό, μαζί με τους Film, και στις 31/1 έρχεται στο πατάρι του Booze Cooperativa μια από τις πιο ξεχωριστές μορφές στον χώρο της σύγχρονης avant-garde, ο Βρετανός Mike Cooper. Be there.

•Ten for my i-Pod: josé james-blackmagic, s. maharba-s. maharba, position normal-position normal, the precidate production guild-glorias theme lp, winter north atlantic-a memento for dr mori, woebot-woebot, broken bells-broken bells, art fag-best coast, build an ark-love part 1, medication-this town lp