Κατάθεση ψυχής

Κατάθεση ψυχής Facebook Twitter
0

Δεν ξέρω ποια είναι η διάρκεια ζωής ενός δίσκου που έχει την ατυχία να κυκλοφορήσει στις μέρες μας. Ένας μήνας; Δύο; Ακόμα και οι τεράστιες -αναλογικά- επιτυχίες των διεθνών ονομάτων δύσκολα μένουν πια στο προσκήνιο για μήνες ή χρόνια όπως παλιότερα - τις μέρες του download, το πότε θα ξεχαστεί ακόμα και το καλύτερο άλμπουμ είναι ζήτημα ημερών.

Η εισαγωγή απαραίτητη, γιατί το Roughest Seaπου κυκλοφόρησε λίγο πριν το τέλος του 2007 φαίνεται ότι είναι ειδική περίπτωση. Δεν είναι μόνο ένα άλμπουμ που σου έρχεται σχεδόν ουρανοκατέβατο -με μαζεμένους όλους τους σκοτεινούς και μελαγχολικούς ήχους που λατρεύει το ελληνικό κοινό- είναι κι απ' αυτά που εκτιμάς όλο και περισσότερο όσο περνάει ο καιρός, είναι ένα άλμπουμ που δεν το «ξεφορτώνεσαι» εύκολα και κάθε φορά που το ακούς τα κομμάτια του δυναμώνουν.

Το σχήμα που προέκυψε από τις στάχτες των Cloudscapeκατάφερε μετά από αρκετές περιπέτειες να κυκλοφορήσει έναν από τους ελληνικούς δίσκους που σε μερικά χρόνια θα μπορεί να θεωρηθεί άνετα «κλασικός». Δεν είναι καθόλου τυχαία η υποδοχή στα site, στα blog και από όσους τυχερούς τον άκουσαν ήδη - ενθουσιώδεις αντιδράσεις και σχόλια με τα οποία δεν γίνεται να διαφωνήσεις. «Είναι δύσκολο να περιγράψουμε τον ήχο μας», μου λένε, «γιατί εξαρχής ο σκοπός μας δεν ήταν να ανήκουμε σε ένα μουσικό στυλ, αλλά απλά να εκφράσουμε άμεσα τα συναισθήματά μας. Κάποιος χαρακτήρισε τη μουσική μας multi-cultural experimental pop!».

Αναφέρουν ότι ξεκίνησαν το 2003 με μόνο σκοπό να εκπληρώσουν την ανάγκη τους για δημιουργία, κυκλοφορώντας με πολύ κόπο έναν δίσκο που έχουν επιμεληθεί ολομόναχοι, από τις ηχογραφήσεις και την παραγωγή μέχρι το εξαιρετικό artwork με τα πύρινα κύματα στο εξώφυλλο. Σε μια εποχή που ένα συγκρότημα δύσκολα συντηρείται και κυκλοφορεί μουσική, δηλώνουν ότι είναι «μεγάλα παιδιά» τα οποία... πράττουν συνειδητά: «Δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο, αλλά αγαπάμε τη μουσική και ταυτόχρονα μας αρέσουν τα δύσκολα! Κι επίσης η εμπειρία μας μας επιτρέπει να είμαστε προσγειωμένοι».

Η κυκλοφορία του The Roughest Seaμπορεί να άργησε αρκετά, αλλά ο δίσκος τους κυκλοφόρησε τελικά σε μία από τις πιο ελιτίστικες ελληνικές εταιρείες, τον Σείριο του Μάνου Χατζιδάκι - που δεν συνηθίζει να κυκλοφορεί αγγλόφωνα CD. «Η συνεργασία μας με τον Σείριο προέκυψε με τον παραδοσιακό τρόπο!», προσθέτουν. «Δηλαδή περάσαμε και αφήσαμε ένα cd στο γραμματοκιβώτιο της εταιρείας. Το να λέμε απλά ότι είμαστε υπερήφανοι και τυχεροί δεν είναι αρκετό για να εκφράσουμε πώς νιώθουμε».

Το όνομά τους, το gravitysays_i, γραμμένο σε μία λέξη και με την παύλα να ενώνει το i, προέκυψε τυχαία. «Μας άρεσε ο ήχος, η εικόνα και πραγματικότητα αυτής της φράσης» λένε, δοκιμάζοντας να κάνουν πράξη αυτό που δηλώνει [τη βαρύτητα] στη φωτογράφηση. Ανεπιτυχώς. Παρ' όλες τις προσπάθειες του φωτογράφου να τους πετύχει στον αέρα, δεν κατάφεραν να νικήσουν τη βαρύτητα. Τα πόδια τους όμως φαίνεται να πατούν στέρεα στο έδαφος. «Για μας επιτυχία είναι η δημιουργία», εξηγούν, «η ιδανική συνέχεια θα είναι να μπορούμε να παίζουμε μουσική με ουσία όσο το δυνατόν περισσότερο».

ΤοRoughest Seaείναι ποπ, όσο ποπ ήταν το Lost soulsτων Doves (το πρώτο άλμπουμ που μου έρχεται στο μυαλό και είναι συγγενές σαν ήχος) και το «Objects in mirror are closer than they appear» είναι από τα κορυφαία κομμάτια που έχει γράψει ποτέ ελληνικό γκρουπ. Το αξιοπερίεργο είναι ότι δεν υπάρχει αδύνατη στιγμή, κάτι σπάνιο για σημερινό άλμπουμ, και τα 9 κομμάτια είναι ένα κι ένα, πραγματικά. Αν ήταν διαφορετική η κατάσταση στο ραδιόφωνο, θα μπορούσαν να ακούγονται συνέχεια και να είναι επιτυχίες. «Δεν υπάρχει δύσκολος ήχος» λένε. «Κάποιες δουλειές -π.χ. του Αγγελάκα- πουλάνε πολύ απλά γιατί είναι εξαιρετικές και ο κόσμος εκεί έξω διψάει για ειλικρινείς καταθέσεις ψυχής. Καμιά φορά τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά απ' όσο νομίζουμε. Οι καιροί αλλάζουν και αυτό είναι μια πραγματικότητα για την οποία δεν μπορεί να κάνει κανείς τίποτα. Τη μουσική δεν μπορείς να την ευτελίσεις, απλώς το μάρκετινγκ μας έχει οδηγήσει σε αυτή την ακατάσχετη μαζικότητα. Υπάρχουν πάρα πολύ καλές μπάντες και είμαστε αισιόδοξοι ότι σύντομα θα περάσει σε περισσότερο κόσμο».

Τι σας δίνει δύναμη; Ο ήλιος! Και τι σας ενοχλεί περισσότερο; «Οι δήθεν... Είναι παντού...».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
 Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Μουσική / Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Παρά την ακύρωση της πρώτης βραδιάς λόγω έντονης κακοκαιρίας, το 12ο Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας επέστρεψε δυναμικά, με τριήμερο ζωντανών εμφανίσεων, γεμάτο ενέργεια, συγκίνηση και αυθεντικές στιγμές κάτω από τα δέντρα του Αλωνιού.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ