Iggy Pop: «Τα ναρκωτικά βοηθούσαν να αποκτήσεις μια ενόραση για τη ζωή και τον κόσμο τριγύρω σου»

Iggy Pop: «Τα ναρκωτικά βοηθούσαν να αποκτήσεις μια ενόραση για τη ζωή και τον κόσμο τριγύρω σου» Facebook Twitter
Ο Iggy Pop στο στούντιο Hit Factory της Νέας Υόρκης, το 1969
0

Ο Τζέιμς Όστερμπεργκ Τζούνιορ, γνωστός ανά την υφήλιο ως Iggy Pop, θα κλείσει στις 21 Απριλίου τα 72, αλλά το παρατσούκλι «νονός του πανκ» του έχει αποδοθεί εδώ και δεκαετίες χάρη στη θητεία του ως τραγουδιστής και ηγέτης του υπέρτατου πρωτο-πανκ σχήματος των Stooges αλλά και της μετέπειτα σόλο καριέρας του, που συνεχίζει να χαρακτηρίζεται από μια απίστευτα δυναμική σκηνική παρουσία ελεγχόμενου χάους και απόλυτης άφεσης.

Ο Iggy βρέθηκε ξανά στην επικαιρότητα αυτές τις μέρες με την παρουσία του αλλά και την ιδιότητά του ως executive producer στο ντοκιμαντέρ με τίτλο "Punk" που έκανε ντεμπούτο πριν λίγες μέρες και θα προβληθεί σε τέσσερα επεισόδια.

Κεντρικός παραγωγός της σειράς είναι ο γνωστός σχεδιαστής μόδας John Varvatos, γεγονός που έχει προκαλέσει αντιδράσεις, ειδικά αν θεωρήσει κανείς ότι ο Varvatos ήταν αυτός που έβαλε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του πανκ το 2007, αγοράζοντας το CBGB, την ιστορική «Μέκκα του πανκ» στη Νέα Υόρκη, μετατρέποντας το σε μπουτίκ των προϊόντων του.

Στη συνέντευξη που παραχώρησε στους New York Times με αφορμή την προβολή του ντοκιμαντέρ, ο κύριος Όστερμπεργκ μίλησε για τη σχέση του με τον Varvatos, για τα διαφορετικά είδη ναρκωτικών στην μακρά πορεία του στο μουσικό προσκήνιο και για το ρόλο του ως «νονός του πανκ»...

«Παλιότερα με ενοχλούσε αυτό το παρατσούκλι, αλλά πια δε με νοιάζει να με αποκαλούν 'νονό του πανκ'. Μάλλον αποφάσισα ότι μου πάει το κουστούμι. Τελικά είναι συγκινητικό και σημαντικό να σου λέει κάποιος, ειδικά πρόσωπο με πρόσωπο, πόσο η δουλειά σου επηρέασε τη ζωή του. Επίσης, είναι σημαντικό να συνεχίζει ένα είδος να μοιάζει ζωτικό και να έχει κοινωνική επίδραση, ακόμα κι αν ανανεώνεται με ακαδημαϊκές προσεγγίσεις».

Iggy Pop: «Τα ναρκωτικά βοηθούσαν να αποκτήσεις μια ενόραση για τη ζωή και τον κόσμο τριγύρω σου» Facebook Twitter
Στιγμιότυπο από το νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο "Punk".

«Όταν ξεκινούσαμε, εκεί γύρω στα 1966 – 1967, οι ουσίες που έπαιζαν κυρίως ήταν το LSD και η μαριχουάνα. Εξαρχής επικρατούσε η αντίληψη ότι τα drugs έσπαγαν τα φράγματα που έχουν ανάγκη οι άνθρωποι για να βρίσκονται σε συνοχή. Συγχρόνως όμως, οι ουσίες βοηθούσαν να αποκτήσεις μια ενόραση για τη ζωή και τον κόσμο τριγύρω σου, ειδικά αν έχεις ανατραφεί ως Αμερικανάκι προορισμένο να καταλήξει σαν αρνί στο σφαγείο, όπως όλοι μας τότε, όταν μας έλεγαν 'πήγαινε στο Βιετνάμ και μη ρωτάς γιατί'».

«Αργότερα ήρθε η κοκαΐνη που έμοιαζε αρχικά καλή εξέλιξη, από τη στιγμή που η φούντα και το LSD δεν φτουρούσαν πλέον. Κάποιοι είχαν αρχίσει να κολλάνε με το speed, η κόκα όμως ήταν πιο ανεβασμένο διεγερτικό που συνέχιζε το πάρτι για πάντα. Στην πορεία, καταστράφηκαν τα νεύρα και στέρεψε η υπομονή των χρηστών, και κάποιοι το γύρισαν στο Valium και στα παρεμφερή. Αυτά ήταν ίσως τα πιο ύπουλα και τα πιο επικίνδυνα από όλα τα ναρκωτικά».

«Τον John Varvatos τον ήξερα πολύ πριν αποδεχτώ τη συνεργασία μαζί του για το ντοκιμαντέρ. Το μόνο βέβαιο είναι ότι το ενδιαφέρον και η αγάπη του για τη μουσική είναι γνήσια».

«Όσον αφορά στο CBGB, υπήρχε πράγματι κάτι σ' αυτήν την τρύπα που τοποθετούσε ένα ευρύτατο φάσμα μουσικών προσεγγίσεων σε έναν κοινό παρονομαστή που θα του έδινα μάλλον τον προσδιορισμό 'art rock' παρά 'πανκ'. Όπως οι Talking Heads λόγου χάρη, ή ακόμα και οι Ramones, που στην πραγματικότητα είχαν κάτι πολύ στυλιζαρισμένο. Και οι Blondie επίσης. Η Ντέμπι Χάρι έμαθε να τραγουδά από το πουθενά και αυτό δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί αν δεν υπήρχε αυτό το κλαμπ να συχνάζει καθημερινά και να μαθαίνει».

«Πιο πολύ κι από το CBGB πάντως, μου έρχεται στο μυαλό ένα ακόμα πιο μικρό κλαμπ εκείνης της εποχής, το Nightingale. Κάθε μέρα έριχναν πριονίδι στο πάτωμα για να απορροφά κάπως τον εμετό, τα ούρα και τις ροχάλες...»

Με στοιχεία από τους New York Times

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Private Recordings»: Στο δωμάτιο του Μίκη

Μουσική / Σε πρόβα με τον Μίκη, ενώ το σταθερό κουδουνίζει μάταια

Τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του μεγάλου Έλληνα συνθέτη, το διπλό άλμπουμ «Private Recordings» φέρνει στο φως ανέκδοτες ηχογραφήσεις του ίδιου του Μίκη Θεοδωράκη, που ξαναζωντανεύουν το αξεπέραστο μουσικό του αποτύπωμα.
ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΟΥΒΑΣ
Νίκος Ζιώγαλας

Μουσική / Νίκος Ζιώγαλας: «Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα τα φέρει η ζωή, να είσαι ευγενικός, να παλεύεις για την καλοσύνη»

Aπό πολύ νωρίς, η μουσική τον χτύπησε στο δόξα πατρί, μπήκε σε αυτό το τριπ και δεν βγήκε ποτέ. «Σαν star του σινεμά», «Πάρε με απόψε πάρε με», «Βασιλική», «Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα», «Πέρασε η μπόρα» και για πολλά ακόμα τραγούδια ευθύνεται ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός που σήμερα αφηγείται τη ζωή του στη LifO
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαντόνα: «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω ακριβώς τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Μουσική / «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Pop icon, μίλησε για το woman empowerment πριν υπάρξει καν ο όρος, gay icon, fashion icon, η απόλυτη σταρ, η πιο πετυχημένη γυναίκα μουσικός όλων των εποχών, όπως και να τη χαρακτηρίσει κανείς, είναι μία και μοναδική και ήρθε για να αλλάξει τα πάντα.
M. HULOT
«Love to love you baby»: Αυτό είναι το τραγούδι που γέννησε τη Disco

Μουσική / «Love to love you baby»: Το τραγούδι των 23 οργασμών που γέννησε τη Disco

Με 23 οργασμούς και τη βοήθεια του μάγου Τζόρτζιο Μορόντερ, η Ντόνα Σάμερ, μισό αιώνα πριν, εγκαινίασε επίσημα, με το επικό και ατελείωτα ερωτικό «Love to love you baby», την ντίσκο μουσική, ένα είδος που πολεμήθηκε λυσσαλέα λίγα χρόνια μετά την επέλασή του και κρατάει γερά μέχρι σήμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ