Είναι το “Refugees” των Van der Graaf Generator το ωραιότερο τραγούδι για τους πρόσφυγες, που έχει ακουστεί ποτέ;

Είναι το “Refugees” των Van der Graaf Generator το ωραιότερο τραγούδι για τους πρόσφυγες, που έχει ακουστεί ποτέ; Facebook Twitter
Οι Van der Graaf Generator είναι –υπάρχουν και σήμερα– ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα του βρετανικού progressive rock... Φωτό: Ian Dickson
3

 

Οι Van der Graaf Generator είναι –υπάρχουν και σήμερα– ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα του βρετανικού progressive rock. Οι δίσκοι τους από τη δεκαετία του ’70 έχουν γράψει ιστορία, και κομμάτια όπως τα “Darkness (11/11)”, “White hammer”, “Killer, “Theme one”, “Man-erg”, “Pilgrims” κ.λπ. εξακολουθούν και τώρα να συναρπάζουν.

Το ίδιο εξαιρετικοί ήταν οι Βρετανοί και στη φάση της επανασύνδεσής τους, το 2005, μετά από 27 ολόκληρα χρόνια απουσίας! Το “Present”, που σηματοδότησε το τότε comeback, ήταν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της καριέρας τους και tracks όπως τα “Every bloody emperor” και “Nutter alert” ανήκουν, και αυτά, στη διαχρονική χρυσή προσφορά τους. Τυχεροί όσοι τους είχαν δει εκείνο το καλοκαίρι (2005) στο Λυκαβηττό…

Ίσως το ωραιότερο τραγούδι που ηχογράφησαν ποτέ οι Van der Graaf Generator να είναι το “Refugees”, σε μουσική και στίχους του Peter Hammill, που ακούγεται στο LP τους “The Least We Can Do Is Wave to Each Other” [Charisma, 1970].

Είναι το “Refugees” των Van der Graaf Generator το ωραιότερο τραγούδι για τους πρόσφυγες, που έχει ακουστεί ποτέ; Facebook Twitter
Peter Hammill
Είναι το “Refugees” των Van der Graaf Generator το ωραιότερο τραγούδι για τους πρόσφυγες, που έχει ακουστεί ποτέ; Facebook Twitter
Φαίνεται πως κάποια στιγμή η παρέα έσπασε (ξενιτεύτηκαν ο Mike και η Susan;), με τον Hammill να αποτυπώνει τις σκέψεις και τα συναισθήματα τής στιγμής σ’ ένα ανεπανάληπτο τραγούδι...

Στο τραγούδι αυτό ο Hammill χτυπάει κορυφή και στις τρεις διαστάσεις. Και σαν μελωδός, και σαν στιχουργός, και σαν ερμηνευτής. Το “Refugees” είναι ένα θαύμα, με όλο το συγκρότημα να δίνει τον καλύτερο εαυτό του. Πιο συγκεκριμένα ακούγονται οι: Hugh Banton όργανο, φωνητικά, Peter Hammill πιάνο, φωνή, Nic Potter μπάσο, ηλεκτρική κιθάρα, Guy Evans ντραμς, David Jackson σαξόφωνα, φλάουτο, φωνητικά και Mike Hurwitz τσέλο (ως guest).

Η μελωδία είναι σταλμένη. Το φλάουτο και το τσέλο ζωγραφίζουν, με το όργανο (που περνάει από τις νότες τού “A whiter shade of pale” των Procol Harum) να κάνει φανταστική δουλειά. Πάνω απ’ όλα όμως είναι η φωνή του Peter Hammill. Στο δίσκο μπορεί να μην αντιλαμβάνεσαι 100% τη φόρτιση που νοιώθει και τα vibes που βγάζει, καθώς τραγουδάει αυτούς τους πολύ προσωπικούς στίχους, αν όμως τον δεις σ’ εκείνο το κακής ποιότητας promo βίντεο από το 1970 θα πάθεις. Πολύ μεγάλος ερμηνευτής. Ένας από τους ελάχιστους, σ’ αυτή την κλάση, που ανέδειξε το british rock.

Είναι το “Refugees” των Van der Graaf Generator το ωραιότερο τραγούδι για τους πρόσφυγες, που έχει ακουστεί ποτέ; Facebook Twitter
Peter Hammill

Το τραγούδι γράφτηκε περί το 1968, όταν ο Hammill συγκατοικούσε στο Λονδίνο με τους φίλους του – τον Mike McLean και την Susan Penhaligon (γνωστή αργότερα βρετανίδα ηθοποιός). Φαίνεται πως κάποια στιγμή η παρέα έσπασε (ξενιτεύτηκαν ο Mike και η Susan;), με τον Hammill να αποτυπώνει τις σκέψεις και τα συναισθήματα τής στιγμής σ’ ένα ανεπανάληπτο τραγούδι.

Πρόσφυγες δεν είναι μόνον όσοι εγκαταλείπουν τα πάτρια. Είναι κι εκείνοι που μένουν πίσω. Οι πρόσφυγες εντός, που αποχωρίζονται τους δικούς τους ανθρώπους ζώντας παντοτινά με την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα τους ξανασυναντήσουν…

 

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

 

Ο Βορράς ήταν κάπου αλλού πριν χρόνια και ψυχρός…

πάγος κλείδωσε τις καρδιές των ανθρώπων, κάνοντάς τους γέρους·

στο Νότο μπορεί οι τόποι να ήταν ωραίοι, αλλά ήταν ξεροί·

περπάτησα στα βάθη των νερών και κόλλησε το μυαλό μου…

 

Η Ανατολή ήταν η αυγή, που ερχόταν γεμάτη ζωντάνια μέσα στον ολόχρυσο ήλιο…

οι άνεμοι φύσηξαν ήσυχα, και τα κεφάλια μας έγιναν ένα ΤΟ καλοκαίρι,

κι ας χλεύαζαν οι εκδρομείς του Αυγούστου·

Είχαμε ειρήνη και χαιρόμασταν…

 

Περπατούσαμε μαζί, κάποιες φορές χέρι με χέρι

ανάμεσα στις λεπτές γραμμές που σημάδευαν θάλασσα και άμμο,

χαμογελώντας εν ειρήνη·

αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε πως μπορούσε να ήμασταν ελεύθεροι

και προχωρήσαμε μαζί προς τη ΔΥΣΗ.

 

Η Δύση είναι εκεί όπου, κάποτε, όλες οι μέρες θα τελειώσουν,

εκεί όπου τα χρώματα αλλάζουν από γκρι σε χρυσό

εκεί όπου μπορείς να κάνεις παρέα με τους φίλους σου.

Με το φως να ξεφλουδίζει τα χρυσά σύννεφα στον ουρανό…

Δύση είναι ο Μάικ και η Σούζυ, Δύση είναι εκεί όπου αγαπώ…

 

Εκεί θα περάσουμε τις τελευταίες μέρες της ζωής μας,

θα πούμε τις ίδιες παλιές ιστορίες,

και θα ήμαστε ικανοποιημένοι αφού τουλάχιστον προσπαθήσαμε·
και στη Δύση, με χαμόγελα στα πρόσωπά μας, θα πάμε,
και ναι, να μας συγχωρούν όσοι ποτέ δε θα μάθουν πραγματικά τη διαδρομή.

 

Είμαστε πρόσφυγες, που εγκαταλείπουμε τη ζωή που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε,

δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε ούτε να πούμε, ούτε πουθενά να σταθούμε·

τώρα είμαστε μόνοι.

Πρόσφυγες, που κουβαλάμε όλα όσα έχουμε μέσα σε καφέ σάκους, δεμένους σφιχτά με σκοινί·
δεν έχουμε τίποτα να σκεφτούμε, δεν έχει τίποτα νόημα πια για μας,

αλλά παραμένουμε ευτυχείς κι έτσι όπως ζούμε…

 

Η Δύση είναι ο Μάικ και η Σούζυ

Η Δύση είναι ο Μάικ και η Σούζυ
Δύση είναι εκεί όπου αγαπώ,
Η Δύση είναι των προσφύγων το σπίτι…

 

3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Tso: η βυζαντινή μουσική, το τραπ και η σύγχρονη electronica όπως δεν τα έχεις ξανακούσει

Μουσική / Tso: «Δεν με έχωσε η μάνα μου κάπου, ούτε ήταν διάσημη η γιαγιά μου»

Από τη συνεργασία του με τη Μαρίνα Σάττι κατάλαβε πως, για να πας μπροστά, πρέπει να σπάσεις κανόνες. Δεν αποδέχεται την ταμπέλα της queer ποπ για τη μουσική του ενώ προσπάθησε να κάνει τραπ που να είναι respectful προς τις γυναίκες. Ο Tso είναι, σαφώς, μια κατηγορία από μόνος του, δημιουργώντας ένα χαρμάνι με στοιχεία που δύσκολα θα τολμούσε να συνδυάσει κάποιος άλλος. Το πρώτο του single, «ZOMETSO», δίνει μια γεύση από όσα θα ακολουθήσουν.
M. HULOT
Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ