Είναι το «Let It Be» το χειρότερο άλμπουμ των Beatles;

beatles Facebook Twitter
Μεταξύ μας, το γκρουπ διαλύθηκε περισσότερο εξαιτίας του άκρατου ναρκισσισμού και εγωπάθειας των μεγαλύτερων ποπ σταρ του πλανήτη εκείνης της εποχής. 
0

Όνομα: Let It Be

Ηλικία: 51 χρονών

Εμφάνιση: Βγαίνει σε πολλά σχήματα και μεγέθη

Άκου το χειρότερο! Τι σημαίνει δηλαδή «το χειρότερο άλμπουμ των Beatles»; Καλέ σώπα, δεν τους είπαμε και καμπούρηδες. Έτσι κι αλλιώς όλα τα άλμπουμ των Beatles είναι πια κλασικά. Ας πούμε ότι το Let It Be επειδή είναι το τελευταίο τους, θεωρείται και το πιο γρουσούζικο. Μετά από αυτό πάπαλα οι Beatles ή μάλλον, καλύτερα, αυτό έγινε πιο πριν. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1970. Ο χωρισμός τους είχε αποσιωπηθεί μέχρι να τον επιβεβαιώσει επίσημα ο Μακάρτνεϊ έναν μήνα πριν από την κυκλοφορία του. Είχαν γίνει μπίλιες από τις ηχογραφήσεις.

Εντάξει, το δέχομαι, αλλά γιατί έβγαλες αυτό το συμπέρασμα; Δεν είναι τόσο κακό ή μήπως είναι; Λύσσαξες! Σχετικά είναι αυτά. Αντικειμενικά να το πάρουμε, δεν είναι ένα ακόμη White Album, αλλά έχει μέσα κομματάρες όπως το Get Back, το ομώνυμο και το Across The Universe. Οι κριτικοί το μίσησαν το 1970. Για πρώτη φορά στην ιστορία του συγκροτήματος, μια δουλειά τους είχε τόσο εχθρική υποδοχή. Το έθαψαν για τα καλά. Ορισμένοι έγραψαν ότι μερικές εκτελέσεις που έπαιζαν στο ομώνυμο φιλμ ήταν καλύτερες από αυτές του άλμπουμ ενώ άλλοι μίσησαν την παραγωγή του Φιλ Σπέκτορ. Παρόλα αυτά, το Let It Be ανέβηκε στην κορυφή των τσαρτ και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού. 

let it be
Με αφορμή τα 50 χρόνια του, το «Let It Be» επανακυκλοφόρησε σε μια ειδική deluxe έκδοση.

Αχά! Ενδιαφέρον, και γιατί το συζητάμε τώρα; Με αφορμή τα 50 χρόνια του, επανακυκλοφόρησε μια ειδική deluxe έκδοση. Ένα επετειακό box set-τέρας –με την καλή έννοια– που στοιχίζει πανάκριβα και είναι για τους φανατικούς των φανατικών. Έχει μέσα κείμενα, ποίηση, σημειώσεις, ένα μήνυμα από τον Πολ και «800» διαφορετικές εκτελέσεις των ίδιων κομματικών. Είναι εντυπωσιακή κυκλοφορία και μάλιστα πήρε καλύτερες κριτικές από το 1970, π.χ. το Pitchfork του έβαλε 9,1.

Μα, καλά, ποιος έχει λεφτά να αγοράζει τέτοια τη σήμερον ημέρα; Γύρω στα 100 ευρώ κοστίζει. Aρκετός κόσμος το πήρε –τουλάχιστον ψηφιακά, που υποθέτω θα είναι φθηνότερο–, μια και για μια ακόμη φορά κατάφερε να μπει στα τσαρτ και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού. Επρόκειτο να βγει πέρσι, τον Μάιο του ’20, αλλά δεν λογάριαζαν τον ξενοδοχο –τον Covid-19 δηλαδή– και μετέφεραν την κυκλοφορία για φέτος τον Οκτώβριο. Σου έχω, όμως, κι άλλα ωραία. 

Τι; Τι; Ο Πίτερ Τζάκσον –ο γνωστός, του Lord of the Rings– σκηνοθετεί το Get Back, ένα ντοκιμαντέρ τριών επεισοδίων με ακυκλοφόρητο και ακριβοθώρητο υλικό από τα θρυλικά γυρίσματα κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Μιλάμε για υλικό 57 ωρών περίπου. Η ομώνυμη ταινία που κυκλοφόρησε το ’70 διαρκούσε μόνο 80 λεπτά και μνημονεύεται κυρίως επειδή απαθανατίζει την τελευταία απογραμμάτιστη συναυλία τους, τo 1969, στην ταράτσα των στούντιο της Apple. Δες:

Λύσε μου, όμως, μια απορία που με τρώει μέχρι σήμερα, τελικά η Γιόκο ήταν ο φταίχτης; Ας πούμε αρχικά ότι έφταιξε ένα ταξίδι με πλοίο με κατεύθυνση τη Λιβύη, όπου θα έκαναν την πρώτη τους μεγάλη συναυλία από το 1966. Μεταξύ μας, το γκρουπ διαλύθηκε περισσότερο εξαιτίας του άκρατου ναρκισσισμού και εγωπάθειας των μεγαλύτερων ποπ σταρ του πλανήτη εκείνης της εποχής. Ο θάνατος του μάνατζερ τους Μπράιαν Έπσταϊν τούς είχε αποσυντονίσει. Ο Τζορτζ Χάρισον συμπεριφερόταν σαν ντίβα και έλεγε όχι στα πάντα και ο Λένον δεν μπορούσε μακριά από τη Γιόκο ούτε λεπτό και την κουβαλούσε, την άμοιρη, με το ζόρι στις ηχογραφήσεις, μια συμπεριφορά που εξόργισε τους άλλους τρεις. «Ακόμη και ο μεγαλύτερος φαν των Beatles δεν θα μπορούσε να αντέξει αυτές τις έξι εβδομάδες μιζέριας. Ήταν το πιο μίζερο session που είχε γίνει ποτέ στη γη» δήλωσε ο Μακάρτνεϊ κάποια στιγμή. Ακόμη και ο Ρίνγκο, που φαινόταν ο πιο καλόβολος από όλους, δεν τους άντεξε και τους είχε παρατήσει για μερικές εβδομάδες για να πάει διακοπές με την οικογένεια του. Ο Χάρισον τα βρόντηξε κι αυτός και σκεφτόντουσαν να τον αντικαταστήσουν με τον Έρικ Κλάπτον. Υποθέτω ότι το πιο εύκολο πράγμα ήταν να κατηγορήσεις και να μισήσεις μια γυναίκα και ειδικά με ασιατική καταγωγή. Beatlemania γαρ.

Τι να πεις; Στο τρέιλερ μια χαρά τους βλέπω να κάνουν αστειάκια... Ας είναι.

Τι να μην πεις; «See you ’round the clubs».




 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ