Distant dreamer

Distant dreamer Facebook Twitter
0

«I'm a dreamer, just a dreamer» τραγουδάει η Duffyσε ένα εξαιρετικό κομμάτι από το επερχόμενο άλμπουμ της, πάνω σε μία μελωδία που θυμίζει Walker Brothers, αναπολώντας τις μέρες που έβλεπε την επιτυχία από απόσταση. Το κοριτσάκι που μεγάλωσε στο απομονωμένο Nefyn της βόρειας Ουαλίας με τα αγγλικά για δεύτερη γλώσσα, μακριά από άμεση επαφή με τη μουσική και τις μόδες του παρόντος (το πιο κοντινό δισκάδικο ήταν 40 λεπτά με το λεωφορείο και είχε μόνο τις top 40 επιτυχίες) μπορεί να μην είχε πρόσβαση σε καινούργιους δίσκους και να δηλώνει ότι έπαθε overdose από τον Rod Stewart που άκουγαν η μάνα της και ο πατριός της, αλλά η επαφή της με τους ήχους του παρελθόντος ήταν τελικά το καλύτερο σχολείο.

Μελετώντας τις βιντεοκασέτες του «Ready, Steady, Go!», του δημοφιλούς τηλεοπτικού show των sixties που της δάνεισε ο πατέρας της, βρήκε την έμπνευση που αναζητούσε. «Περιείχαν Beatles, Stones, Walkers Bothers, Sandie Shaw και τη Millie να τραγουδάει "My Boy Lollipop"», λέει, «ήταν τόσο sexy και συναρπαστικά όλα αυτά. Τα έπαιζα ξανά και ξανά μέχρι που διαλύθηκαν οι βιντεοκασέτες». Η Duffy μεγάλωσε χωρίς συγκεκριμένη ιδέα του τι σημαίνει cool και σύγχρονο, χωρίς να ξέρει πώς να συμπεριφερθεί, ακόμα και πώς να τραγουδήσει, όσο για το ταξίδι της στο Λονδίνο, ήταν μια μεγάλη περιπέτεια. Το παραμύθι μιας νεαρής κοπέλας που ξεκίνησε απ' το χωριό της για την πόλη, ταξιδεύοντας μια ολόκληρη μέρα, αλλάζοντας δυο λεωφορεία και δυο τρένα για να βρει στα κουτουρού τον άνθρωπο που της είχαν συστήσει: TονBernard Butler, τον πρώην κιθαρίστα των Suede, για να τη βοηθήσει με τα τραγούδια της. Στον ατελείωτο δρόμο της επιστροφής η Duffy έπαιξε τα τραγούδια που είχαν ετοιμάσει στις κυρίες που γνώρισε στο βαγόνι. Με περηφάνια και λαχτάρα. «Είναι δύσκολο για τους κυνικούς τύπους της μουσικής βιομηχανίας να καταλάβουν πόσο μακριά ήταν απ' όλο αυτόν τον κόσμο, όχι μόνο γεωγραφικά, από κάθε άποψη» λέει ο Butler. «Αυτό που μου αποκαλύφθηκε όμως ήταν μια νεαρή που συμπεριφέρεται όπως ακριβώς τραγουδάει: κατευθείαν απ' την καρδιά της. Είναι κάτι σπάνιο και μαγικό».

Δεν ήταν τυχαία η επιλογή της για δεύτερη μεγαλύτερη ελπίδα του 2008 στο δημοψήφισμα του BBC (πίσω από την Adele) - στο οποίο συμμετέχουν ένα σωρό κριτικοί και ραδιοφωνικοί παραγωγοί.

Οι πρώτοι που την πρόσεξαν και επέμεναν στην Jeannette Lee της Rough Trade να ασχοληθεί μαζί της ήταν ο Richard Parfitt των 60 Ft. Dolls και o Owen Powell των Catatonia το 2004, συστήνοντάς την σαν κάτι ανάμεσα στην Dusty Springfieldκαι την Aretha Franklin. Δεν χρειάστηκαν και πολλά για να την πείσουν. Η Duffy έχει όλα τα στοιχεία που θεωρούνται πλεονέκτημα στη μουσική βιομηχανία: εντυπωσιακή εμφάνιση και καλή φωνή. Πολύ καλή φωνή. Γράφει και τα τραγούδια μόνη της, που σημαίνει ότι επενδύεις πάνω της με κλειστά μάτια. Η συνέχεια είναι απίστευτη για την ίδια. Βρέθηκε να δουλεύει δίπλα στον Butler για δυο ολόκληρα χρόνια για να αναπτύξει τις ικανότητές της, οι συνθέσεις της απογειώθηκαν και ο ήχος έγινε πιο σημερινός, χωρίς να χάσει όμως το ‘60s feeling που την κάνει να ξεχωρίζει. Ο πρώτος δίσκος της (Rockferry) είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά ντεμπούτα της χρονιάς, ένα μείγμα νοσταλγίας και διαχρονικής ποπ με 10 κομμάτια που σε άλλες εποχές θα μπορούσαν να γίνουν τεράστιες επιτυχίες, βγάζοντας ισάριθμα singles. To νέο single της Mercy που ξεκινάει με το rif του «Stand By Me» και εξελίσσεται σε ένα soul δυναμίτη που θυμίζει Motown είναι απλά από τα πιο όμορφα τραγούδια που βγήκαν τελευταία από αγγλικό στούντιο. Εξαιρετική ποπ για μεγάλα ακροατήρια, απ' τη μόνη ίσως νέα σταρ που μπορεί να σταθεί δίπλα στην Amy Winehouse.

«Οι άνθρωποι μου λένε συνέχεια "έχεις φτιάξει ένα σπουδαίο δίσκο", αλλά δεν μπορώ να το δεχτώ», λέει η Duffy, «επειδή δεν τον έφτιαξα μόνη μου». Αναφέρεται με ευγνωμοσύνη στην Jeannette και στον Bernard Butler που ήταν δίπλα της σε κάθε βήμα και της διεύρυναν τους ορίζοντες. «Με ρωτάνε από πού έρχεται αυτή η φωνή και η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω τι να πω. Γιατί είναι τα μάτια σου τέτοιο χρώμα; Δεν υπάρχει απάντηση, αλλά είναι τα μόνα που έχω...».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Septicflesh και των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT