Στην εποχή που τα νούμερα στις διάφορες πλατφόρμες ανταλλάσσονται με επιτυχία, επιδραστικότητα και κύρος, ο Boris Brejcha έχει σπάσει τα κοντέρ.
5,3 εκατομμύρια views μετράει το τελευταίο του Cercle μέσα σε δύο μήνες στο YouTube. 78 εκατομμύρια το set του στο Tomorrowland 2018. 1,4 εκατομμύρια άτομα τον ακολουθούν στο Instagram και 1,6 στο Facebook. Πώς μεταφράζονται όλα αυτά; Στο να γεμίζει στάδια για πλάκα και να αποτελεί μια κατηγορία από μόνος του, κάτι καθόλου ευκαταφρόνητο στον χώρο της χορευτικής μουσικής.
Όχι, δεν έγιναν όλα σε μία νύχτα, ούτε επωφελήθηκε από συγκεκριμένες συγκυρίες – ξεκίνησε το 2006 και δούλεψε σκληρά, με πείσμα, εμπιστευόμενος το ένστικτό του, ώστε να φτάσει στα 40 του χρόνια να συναγωνίζεται σε εκτόπισμα καλλιτέχνες που δραστηριοποιούνται σε πιο δημοφιλή και μαζικά μουσικά είδη.
Δεν αγαπά την προβολή, το αντίθετο: μιλάει δύσκολα στα media και κρατάει τη μαγεία για τα live του. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, άλλωστε, το ότι από την πρώτη του εμφάνιση υιοθέτησε τη γνωστή μάσκα. «Εμφανιζόμουν σε ένα φεστιβάλ στη Βραζιλία και σκεφτόμουν πως έπρεπε να κάνω κάτι ώστε να διαφοροποιηθώ από τους πολλούς άλλους DJs που έπαιζαν εκεί. Γύριζε στο μυαλό μου το καρναβάλι του Ρίο, στις μάσκες, και ιδού το αποτέλεσμα».
Κάθε τραγούδι έχει προσωπικό νόημα για μένα, δεν μπορώ να επιλέξω κάποιο από το σύνολο. Παράγω μουσική με βάση το πώς νιώθω εκείνη τη στιγμή. Έτσι, πολλά συναισθήματα «παίζουν» ως σημεία αναφοράς και ακολουθεί η έμπνευση. Πάντα συνθέτω ανάλογα με τη διάθεσή μου.
Για έναν άνθρωπο που περιγράφει το παρελθόν του ως μοναχικό και συχνά θλιβερό και που δεν έχει καμία προσδοκία για το μέλλον, μάλλον ο Brejcha είναι εξαιρετικά γειωμένος στο παρόν του και συνεχίζει ακάθεκτος την πορεία του στη μουσική με πλήρη συνειδητότητα.
Με αφορμή τις δύο τελευταίες του κυκλοφορίες και την επικείμενη βόλτα του από την Αθήνα, τον αναγκάσαμε να κλέψει λίγο χρόνο από την καλοκαιρινή του περιοδεία για να μιλήσει μέσω της LiFO στους πολλούς φανατικούς Έλληνες φίλους του.
— Γεια σου, Boris! Πού βρίσκεσαι αυτήν τη στιγμή, τι έκανες πριν και τι θα κάνεις μετά τη συζήτησή μας;
Γεια σας, παιδιά! Ψώνιζα λαχανικά σήμερα το πρωί, ήμουν στο στούντιο όλη τη μέρα και θα περάσω το βράδυ στον καναπέ. Άλλη μια κανονική μέρα στη ζωή μου ☺
— Πρόσφατα έφτασες σε ένα ορόσημο στην καριέρα σου, με την κυκλοφορία του 10ου άλμπουμ σου. Τι σε ενέπνευσε αυτήν τη φορά και πόσο διαφορετικό είναι το «Never Stop Dancing» σε σύγκριση με τα προηγούμενα; Πόσο καιρό ασχολήθηκες μαζί του;
Ναι, είμαι ιδιαίτερα περήφανος γι' αυτό! Τα 10 άλμπουμ είναι ήδη αρκετά και ανυπομονώ για πολλά ακόμα. Το «Never Stop Dancing» είναι μια «δροσερή» μείξη πολλών ειδών και σίγουρα μια συλλογή από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια, που έχω δημιουργήσει τον τελευταίο καιρό.
Το άλμπουμ έχει μεγάλη γκάμα και είμαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι πιστεύω πως υπάρχει κάτι για όλους. Είχα έτοιμα τα τραγούδια του άλμπουμ εδώ και λίγο καιρό και τα δοκίμαζα σιγά-σιγά στο κοινό. Συνήθως παράγω πολύ πιο γρήγορα από ό,τι μπορώ να κυκλοφορήσω. Γι' αυτό έχω πάντα πολλά τραγούδια έτοιμα, όταν παρουσιαστεί η ευκαιρία. Κανονικά ένα κομμάτι μού παίρνει περίπου τέσσερις μέρες για να ολοκληρωθεί.
— Ποια κομμάτια είναι τα πιο αγαπημένα σου και εκφράζουν εσένα και τα συναισθήματά σου με πιο προσωπικό τρόπο;
Είναι δύσκολο να πω. Κάθε τραγούδι έχει προσωπικό νόημα για μένα, δεν μπορώ να επιλέξω κάποιο από το σύνολο. Παράγω μουσική με βάση το πώς νιώθω εκείνη τη στιγμή. Έτσι, πολλά συναισθήματα «παίζουν» ως σημεία αναφοράς και ακολουθεί η έμπνευση. Πάντα συνθέτω ανάλογα με τη διάθεσή μου.
— Ας υποθέσουμε ότι πρέπει να παρουσιάσεις/εξηγήσεις/περιγράψεις τον ήχο σου σε ένα άτομο που έχει πλήρη άγνοια για τη δουλειά σου και δεν είναι εξοικειωμένο με την ηλεκτρονική μουσική. Τι θα έλεγες;
Θα έλεγα «φτιάχνω μουσική που παράγω ηλεκτρονικά. Προσπαθώ να μετατρέψω τα συναισθήματά μου και τη διάθεσή μου σε ήχο και να αγγίξω τους άλλους με αυτόν. Ιδανικά, το αποτέλεσμα είναι ένα κομμάτι που θα κάνει και άλλους να χορεύουν σε έναν όμορφο ρυθμό. Δοκιμάστε το, αλλά προσέξτε: μπορεί να γίνει εθιστικό!». (γελάει)
Never Stop Dancing
— Γιατί επέλεξες την Ultra, ως τη δισκογραφική που θα κυκλοφορούσε αυτήν τη δουλειά σου και όχι τη δική σου, τη Fckng Serious; Ποια ήταν η σκέψη πίσω από αυτή την επιλογή;
Μέσω αυτής της κίνησης ήθελα πολύ να αποκτήσω γνώση για το πώς λειτουργεί σήμερα μια εξαιρετικά καταξιωμένη δισκογραφική εταιρεία από τις ΗΠΑ και είμαι χαρούμενος που απέκτησα την εμπειρία να συνεργαστώ μαζί τους σε αυτό το επαγγελματικό επίπεδο. Πραγματικά έμαθα πολλά μέσω αυτής της διαδικασίας.
— Περιγράφεις τον ήχο σου ως «High-Tech Minimal». Σε ποιο σημείο μπορεί να καταχωρηθεί μεταξύ των άλλων ειδών, πώς διαφοροποιείται από αυτά και γιατί αισθάνθηκες την ανάγκη να δημιουργήσεις ένα «νέο» είδος, ως έναν τρόπο να επισημάνεις/εξηγήσεις τη μουσική σου;
Ο λόγος ήταν ότι δεν ήθελα να με βάλουν σε (άλλο ένα) «κουτάκι». Δεδομένου ότι η μουσική μου ακούγεται διαφορετική και εξυπηρετεί πολλά διαφορετικά είδη, δεν ήθελα να περιοριστώ εκεί. Πάντα κάνω αυτό που νιώθω και βάζω τη δική μου πινελιά σε όλα. Ένα συνώνυμο του όρου θα ήταν επίσης το «Μουσική Boris Brejcha». Αλλά επειδή το «High-Tech Minimal» ακούγεται καλύτερα, χρησιμοποιώ αυτό (γελάει). Θέλω οι άνθρωποι που ακούν τη μουσική μου να σκέφτονται εμένα κι όχι οποιοδήποτε είδος με το οποίο ταιριάζω.
— Όταν εμφανίζεσαι live, παίζεις μόνο δικά σου τραγούδια, κάτι που ενδεχομένως γεφυρώνει την υπόσταση του DJ με αυτή του «κλασικού» μουσικού/συνθέτη, που παίζει ζωντανά. Συγχρόνως, φαντάζει αρκετά μοναδικό, καθώς (σχεδόν) όλοι οι DJs παίζουν –φυσικά– δικά τους κομμάτια, αλλά και πολλή μουσική άλλων. Πώς το εξηγείς;
Ναι, τα λες πολύ σωστά. Ήταν πάντα σημαντικό για μένα να παράγω τη δική μου μουσική και να την «εκτελώ» αποκλειστικά. Πολύ απλά πιστεύω ότι είναι δίκαιο, αν οι άνθρωποι στο ακροατήριο είναι θαυμαστές μου, να μπορούν να ακούν ΕΜΕΝΑ, όταν πηγαίνουν σε μια εκδήλωση. Όταν είμαι στη σκηνή, παρουσιάζω μόνο τον εαυτό μου, τη μουσική μου και κανέναν άλλον. Έτσι πρέπει να είναι, σωστά; (γελάει).
— Έχεις κάνει και έχεις πετύχει τόσα πολλά, καταπληκτικά πράγματα στην καριέρα σου, που σε οδήγησαν σε ένα ιδιαίτερο και νέο, δικής σου κοπής superstar DJ status. Πώς νιώθεις με όλο αυτό; Εντοπίζεις ποτέ την πίεση να κάνεις όλο και περισσότερα, ώστε να διατηρήσεις αυτήν τη θέση στη σκηνή;
Πρώτα και κύρια, είμαι απίστευτα περήφανος και ευγνώμων για όλα όσα μου επιτρέπεται να ζω. Φυσικά και όλα αυτά φέρνουν μια συγκεκριμένη πίεση μαζί τους, όταν είσαι λίγο πιο διάσημος. Η ακύρωση μιας συναυλίας όταν είσαι άρρωστος, για παράδειγμα, είναι μεγάλο θέμα. Στεναχωριέσαι πολύ και έχεις ενοχές, όταν ξέρεις ότι χιλιάδες άνθρωποι έχουν ταξιδέψει από όλη τη χώρα για να σε δουν. Νομίζω, όμως, ότι υπάρχει πίεση σε όλα τα επαγγέλματα. Απλά πρέπει να είσαι λίγο προσεκτικός, όταν βρίσκεσαι στη δημόσια σφαίρα. Σε τελική ανάλυση, κάνω αυτήν τη δουλειά γιατί μου αρέσει πολύ, κι αυτό παραμένει αμετάβλητο!
— Έκανα ένα πειραματάκι, πάτησα «Boris» στην αναζήτηση του YouTube και το όνομά σου έρχεται πρώτο. Μετά πληκτρολόγησα «Boris» στην αναζήτηση του Google σε τρεις υπολογιστές διαφορετικών ανθρώπων και το όνομά σου φιγουράρει μέσα στην πρώτη πεντάδα, μετά τους Boris Pasternak, Boris Johnson και πριν από τους Boris Yeltsin και Boris Becker. Σίγουρα ο αλγόριθμος κάνει τη δουλειά του, αλλά πώς το βλέπεις όλο αυτό, ως ένας άνθρωπος, που «απλά κυνηγούσε τα όνειρά του»;
Είμαι πολύ χαρούμενος που κατάφερα να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα. Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο, όταν μπορώ να κάνω μουσική όλη μέρα – ναι, είμαι πραγματικά λίγο σπασίκλας (γελάει). Φυσικά, είναι ακόμα πιο ωραίο να βλέπεις ότι αυτό που κάνεις αρέσει και σε άλλους ανθρώπους. Υπάρχουν αρκετές στιγμές που σκέφτομαι, «ωχ, μου συμβαίνει πραγματικά όλο αυτό»; Κι εκείνη τη στιγμή νιώθω ιδιαίτερα ευγνώμων για όλα αυτά που έχω. Ως ρεζουμέ θα έλεγα ότι με λίγη τύχη, ο καθένας μπορεί να το κάνει. Απλά πρέπει να είσαι επιμελής και να ακολουθείς το πάθος σου!
— Είσαι εξαιρετικά αγαπητός και έχεις φανατικούς θαυμαστές στην Ελλάδα. Ποια είναι η σύνδεσή σου με τη χώρα και ποια είναι η πιο αγαπημένη σου ανάμνηση από τα ταξίδια σου εδώ;
Μου αρέσει να πολύ να βρίσκομαι στην Ελλάδα. Η χώρα έχει όμορφες γωνιές και είναι ιδανική για διακοπές, είτε μιλάμε για την Αθήνα, την Κρήτη, ή τη Μύκονο. Θα ήθελα, επίσης, να επισκεφτώ περισσότερα μικρά ελληνικά νησιά, τη Σαντορίνη, για παράδειγμα. Επίσης, οι άνθρωποι είναι πολύ ωραίοι! Πάντα χαίρομαι όταν σας επισκέπτομαι!
Υπάρχει, πράγματι, μια ιδιαίτερη ανάμνηση... Όταν είχαμε μια εμφάνιση στην Αθήνα πριν από 3 χρόνια, βγήκαμε από το ξενοδοχείο το μεσημέρι κάτω από έντονη ηλιοφάνεια για να ψάξουμε για ένα εστιατόριο. Πήγαμε κατευθείαν στο ωραίο μπιστρό, που βρισκόταν απέναντι, γιατί φαινόταν τόσο υπέροχο. Καθίσαμε έξω, κάτω από τις ομπρέλες, και φάγαμε ελληνικά μεζεδάκια.
Ξαφνικά εκεί που καθόμασταν, άρχισε να βρέχει τόσο δυνατά, που έτρεχαν ποτάμια στον δρόμο, λες και το νερό κατέβαινε από τον ουρανό με κουβάδες. Έπρεπε να έρθουμε πολύ κοντά κάτω από την ομπρέλα, ώστε να μη βραχούμε όλοι. Στην αρχή ενοχληθήκαμε που έβρεχε έτσι ξαφνικά, αλλά μετά σταματήσαμε για λίγο και απολαύσαμε τους ήχους και τον αέρα. Και ήταν μια όμορφη βραδιά... Ένιωθα σαν να βρισκόμουν σε μια τροπική χώρα στη Νότια Αμερική, ή κάτι τέτοιο, και η ατμόσφαιρα, το φως και ο αέρας ήταν πολύ ξεχωριστά. Ήταν όμορφο, διασκεδαστικό και τρελό ταυτόχρονα!
Live του Boris Brejcha στο Παρίσι
Μπορείτε να ακούσετε το LP «Never Stop Dancing» εδώ
Το νέο του EP «Up Down Jumper» βρίσκεται εδώ
Ο Boris Brejcha θα βρίσκεται στο Bolivar Beach Bar την Παρασκευή 8 Ιουλίου.
