Το πολυαναμενόμενο κέντρο που στεγάζει τα αρχεία και τους πολιτιστικούς θησαυρούς που δημιούργησε και κατείχε ο Μπομπ Ντίλαν επί επτά δεκαετίες ανοίγει στις 10 Μαΐου.
Το κέντρο είχε ανακοινωθεί από το 2016, όταν το Ίδρυμα George Kaiser βοήθησε να μεταφερθούν τα μυστικά αρχεία του στην Τάλσα της Οκλαχόμα. Τότε ο Ντίλαν δήλωσε ότι επέλεξε την Τάλσα λόγω της εγγύτητας με το Woody Guthrie Center.
Ο Γούντι Γκάθρι, είδωλο της φολκ μουσικής, υπήρξε μέντορας και μεγάλη επιρροή του Ντίλαν, που έγινε φίλος του αφού μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να ακολουθήσει τη μουσική του καριέρα. Ο Γκάθρι, που καταγόταν από το Okemah, έγραψε εκατοντάδες τραγούδια, μεταξύ των οποίων και το «This Land is Your Land». Ο Ντίλαν, που κατάγεται επίσης από τις μεσοδυτικές Πολιτείες, δήλωσε στο «Vanity Fair» ότι «του αρέσει το χαλαρό βουητό των μεσοδυτικών Πολιτειών».
Το Bob Dylan Center θα χρησιμεύσει για να εκπαιδεύσει, να παρακινήσει και να εμπνεύσει τους επισκέπτες να ενεργοποιήσουν τη δική τους ικανότητα ως δημιουργοί. Θα έχει μια μόνιμη έκθεση για τη ζωή και το έργο του Ντίλαν, και θα προσφέρει επίσης επιπλέον εκθέματα, δημόσια προγράμματα, παραστάσεις, διαλέξεις και εκδόσεις, μέσω των οποίων στοχεύει να προωθήσει μια συζήτηση για το ρόλο της δημιουργικότητας στη ζωή μας.
Θα έχει μια μόνιμη έκθεση για τη ζωή και το έργο του Ντίλαν, και θα προσφέρει επίσης επιπλέον εκθέματα, δημόσια προγράμματα, παραστάσεις, διαλέξεις και εκδόσεις, μέσω των οποίων στοχεύει να προωθήσει μια συζήτηση για το ρόλο της δημιουργικότητας στη ζωή μας.
Το Bob Dylan Archive, που αποκτήθηκε από το George Kaiser Family Foundation το 2016, αναδεικνύει τη μοναδική καλλιτεχνική ικανότητα και την παγκόσμια πολιτιστική σημασία του Ντίλαν. Αρχικά στεγαζόταν στο Κέντρο Αμερικανικής Έρευνας Helmerich του Πανεπιστημίου της Τάλσα στο Μουσείο Gilcrease. Ενώ το κέντρο θα προσφέρει μια επιμελημένη έκθεση με αντικείμενα από τη συλλογή, το ίδιο το αρχείο με περίπου 100.000 αντικείμενα θα είναι ανοιχτό μόνο σε ερευνητές. Περιλαμβάνει τεράστιες ποσότητες εγγράφων, καθώς και ταινίες, ηχογραφήσεις, φωτογραφίες, βιβλία, μουσικά όργανα και αξιοπερίεργα όπως σπιρτόκουτα στα οποία ο Ντίλαν έγραψε μερικές λέξεις.
Το Bob Dylan Center σχεδιάστηκε από το διάσημο αρχιτεκτονικό γραφείο Olson Kundig, με επικεφαλής τον Alan Maskin. Το κέντρο θα διαθέτει τεχνολογία αιχμής σε ένα περιβάλλον πολυμέσων που έχει σχεδιαστεί για να είναι εξίσου εντυπωσιακό και αποκαλυπτικό για τους επισκέπτες που δεν γνωρίζουν το έργο του Ντίλαν όσο και για τους παλιούς οπαδούς και λάτρεις του. Η τριώροφη πρόσοψή του θα βλέπει προς τον εξαιρετικά δημοφιλή δημόσιο χώρο συνάθροισης του κέντρου της Τάλσα, Guthrie Green, και θα απεικονίζει μια σπάνια εικόνα του Ντίλαν του 1965, που δώρισε στο κέντρο ο διάσημος φωτογράφος Τζέρι Σάντμπεργκ. Στον Σάντμπεργκ θα είναι αφιερωμένη η πρώτη έκθεση σε έναν χώρο που θα φιλοξενεί το έργο άλλων δημιουργών.
To αξίας 10 εκατομμυρίων δολαρίων κέντρο θα δίνει στους επισκέπτες και τους φανατικούς θαυμαστές ενός από τους μεγαλύτερους δημιουργούς στη μουσική βιομηχανία και τη δυνατότητα να δουν τον τρόπο με τον οποίο ο Ντίλαν έγραψε βήμα προς βήμα, λέξη προς λέξη, ένα τραγούδι. Με το δερμάτινο μπουφάν του Ντίλαν από το φεστιβάλ φολκ του Νιούπορτ το 1965, μια φωτογραφία του 16χρονου Μπόμπι Ζίμερμαν να ποζάρει με μια κιθάρα σε μια εβραϊκή καλοκαιρινή κατασκήνωση στο Ουισκόνσιν, έγγραφα και αντικείμενα από σχεδόν ολόκληρη την καριέρα του, θα είναι η πιο εντυπωσιακή και με κάθε δυνατό τρόπο έκθεση του έργου ενός δημιουργού.
Ο ίδιος ο Ντίλαν, που είναι πλήρως ενεργός στα 80 του χρόνια, με περιοδεία σε εξέλιξη και ένα νέο βιβλίο που θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο, απέφυγε πεισματικά να ασχοληθεί με τις προσπάθειες εξέτασης του έργου του και δεν είχε καμία ανάμειξη στο κέντρο που φέρει το όνομά του, εκτός από το να συνεισφέρει για μία από τις σιδερένιες πύλες του για την είσοδο. Όταν έδωσε παράσταση στην Τάλσα τον περασμένο μήνα, σε ένα θέατρο λίγα μόλις τετράγωνα μακριά, ο νομπελίστας δεν αναγνώρισε το ίδρυμα προς τιμήν του, που δεν αποκαλείται μουσείο αλλά κέντρο που θα ενθαρρύνει τη συζήτηση γύρω από τη μουσική και θα είναι ένα ζωντανό αρχείο.
Το Dylan Center περιλαμβάνει επίσης ένα ψηφιακό jukebox με 162 τραγούδια που επέλεξε ο Έλβις Κοστέλο, και ένα εικονικό στούντιο που επιτρέπει στους ακροατές να πειράξουν τα πρωτότυπα «στελέχη» ηχογράφησης του Ντίλαν –μεμονωμένα ορχηστρικά κομμάτια ή απομονωμένα φωνητικά– μερικών κλασικών τραγουδιών, συμπεριλαμβανομένου του «Knockin' on Heaven's Door».
Ανάμεσα στα αντικείμενα υπάρχουν και σάκοι αλληλογραφίας θαυμαστών από το 1966, με γράμματα από θαυμαστές, στρατιώτες στο Βιετνάμ και κάποιους που έστελναν κάρτες για «περαστικά» όταν ο Ντίλαν είχε ατύχημα με τη μοτοσικλέτα του. Ωστόσο, ο Ντίλαν δεν διάβασε ποτέ αυτή την αλληλογραφία. Σύμφωνα με τον Mark A. Davidson, τον επιμελητή του αρχείου του, η τσάντα είχε προφανώς παραμείνει ανέγγιχτη για χρόνια και όταν την παρέλαβαν οι αρχειονόμοι, κανένα από τα γράμματα δεν είχε ανοιχτεί.
Η Τάλσα είναι μια πόλη που είναι γνωστή από τη σφαγή που έγινε εκεί το 1921, τη σφαγή του Γκρίνγουντ, κατά την οποία ένας λευκός όχλος κατέστρεψε μια ακμάζουσα κοινότητα μαύρων και σκότωσε έως και 300 άτομα. Το έναυσμα ήταν ένα αμφιλεγόμενο δημοσίευμα της «Tulsa Tribune», που δεν έχει διασωθεί στα αρχεία της εφημερίδας, σχετικά με μια φερόμενη απόπειρα βιασμού από έναν μαύρο νεαρό άνδρα εναντίον μιας λευκής κοπέλας. Η μοίρα των μαύρων της Τάλσα ξεχάστηκε αμέσως μετά.
Μόλις το 1997 το νομοθετικό σώμα της Οκλαχόμα συγκρότησε επιτροπή για τη διερεύνηση του γεγονότος, αναγνώρισε τις δολοφονίες και τις καταστροφές ως αδικία και διέθεσε κονδύλια για συμβολικές αποζημιώσεις. Στα έξι χρόνια από τότε που αποκτήθηκε το Αρχείο Ντίλαν, το τοπικό και εθνικό προφίλ της Τάλσα έχει αλλάξει και το Κέντρο έγινε μια αφορμή για μια νέα συνειδητοποίηση της σφαγής που συνέβη εκεί.
1966 Restoration
