Αυγουστιάτικες ηχογραφήσεις σε ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών στη Δάφνη

Αυγουστιάτικες ηχογραφήσεις σε ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών στη Δάφνη Facebook Twitter
Οι HEX, οι Nerrves, οι Film Jacket 35 και οι Treep, βρήκαν στο πατάρι του παλιού εργοστασίου παπουτσιών το δικό τους καταφύγιο και ένα μέρος για να κάνουν πρόβες, συναυλίες και να αράζουν. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Είναι νωρίς το απόγευμα σε μια ήσυχη γειτονιά της Δάφνης, σε ένα παλιό κτίριο που μοιάζει έρημο και εγκαταλειμμένο, με ψηλό φράκτη και μεγάλες σιδερένιες εξώπορτες που είναι αδύνατο να φανταστείς τι κρύβουν όταν τις περάσεις.

Μπαίνουμε επιφυλακτικά στην αυλή και από την ανοιχτή πόρτα στα αριστερά που οδηγεί στο πατάρι φτάνουμε σε έναν μεγάλο, άδειο χώρο με μια σκηνή, αφίσες στους τοίχους και παντού κονσόλες και μουσικά όργανα. Προσπερνάμε ένα καρότσι σούπερ-μάρκετ γεμάτο δεκάδες μπουκάλια μπίρας και ένα ντραμ-σκουπιδοτενεκέ και συναντάμε μια παρέα παιδιών που μας περιμένει να μας ξεναγήσει στον χώρο, τον οποίο άτυπα ονομάζουν «Factory Shoecase».

Ο λόγος που έχουμε έρθει είναι για να δούμε τις πρόβες των τεσσάρων συγκροτημάτων που μοιράζονται τον χώρο και μέσα στον Αύγουστο θα ολοκληρώσουν τις ηχογραφήσεις των πρώτων άλμουμ τους. Είναι οι HEX, οι Nerrves, οι Film Jacket 35 και οι Treep, τέσσερις νέες μπάντες που βρήκαν στο πατάρι του παλιού εργοστασίου παπουτσιών το δικό τους καταφύγιο και ένα μέρος για να κάνουν πρόβες, συναυλίες και να αράζουν.

«Έχουν ακουστεί πολλά κατά καιρούς, αλλά προς το παρόν κάνουμε τις πρόβες μας η κάθε μπάντα, γιατί ουσιαστικά είναι ένας χώρος δημιουργίας. Όλα όσα συμβαίνουν εδώ μέσα έχουν σχέση με τη μουσική. Κάθε μέρα το μέρος αλλάζει. Υπάρχει ένας πυρήνας και καθημερινά αλλάζει το στήσιμο, πριν από μερικούς μήνες ήταν πολύ διαφορετικά στημένο»


«Στο πατάρι ήταν τα γραφεία του εργοστασίου που λειτουργούσε πολύ παλιότερα» εξηγούν. «Είναι κλειστό πάνω από 20 χρόνια. Για κάποιον καιρό λειτουργούσαν κάποια παραρτήματά του. Εμείς μπήκαμε εδώ πριν από πέντε χρόνια, τον Οκτώβριο του 2013, ως μια παρέα που ήθελε να φτιάξει μουσική. Βρήκαμε τον χώρο από αγγελία, ήταν ο πρώτος που είδαμε, μας άρεσε και μείναμε. Αρχίσαμε να τον μετατρέπουμε σε στούντιο για να ηχογραφούμε και να κάνουμε πρόβες, αλλά τελικά έγινε ο χώρος μας γιατί ήμασταν ελεύθεροι να κάνουμε ό,τι γουστάρουμε».

Εξηγούν πως ένας φίλος τους ηχολήπτης, ο Νίκος Χαλκούσης, τους βοήθησε πάρα πολύ με το στήσιμο του χώρου. «Το έστησε πολύ επαγγελματικά», λένε, «και έχουμε γράψει ήδη τα άλμπουμ των HEX και των Nerrves εδώ μέσα. Τώρα είμαστε στα τελειώματα, ενώ τα άλλα δύο είναι σε εξέλιξη. Κάνουμε και live και πάρτι μία στο τόσο, αλλά σε κλειστό κύκλο, γιατί ο χώρος δεν μπορεί να υποστηρίξει πολλά άτομα». Μας λένε ότι στα δίπλα κτίρια υπάρχουν βουνά με παπούτσια. Πάρα πολλά παπούτσια σε τσουβάλια, άπειρα. Στο live είχαν στήσει ένα βουνό από αυτά με χριστουγεννιάτικα φωτάκια.


Τα σχέδιά τους είναι να στεγαστεί στο πατάρι η δισκογραφική τους και να φτιάξουν πιο οργανωμένο live-άδικο. «Έχουν ακουστεί πολλά κατά καιρούς, αλλά προς το παρόν κάνουμε τις πρόβες μας η κάθε μπάντα, γιατί ουσιαστικά είναι ένας χώρος δημιουργίας. Όλα όσα συμβαίνουν εδώ μέσα έχουν σχέση με τη μουσική. Κάθε μέρα το μέρος αλλάζει. Υπάρχει ένας πυρήνας και καθημερινά αλλάζει το στήσιμο, πριν από μερικούς μήνες ήταν πολύ διαφορετικά στημένο».

Αυγουστιάτικες ηχογραφήσεις σε ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών στη Δάφνη Facebook Twitter
Οι HEX, οι Nerrves, οι Film Jacket 35 και οι Treep, βρήκαν στο πατάρι του παλιού εργοστασίου παπουτσιών το δικό τους καταφύγιο και ένα μέρος για να κάνουν πρόβες, συναυλίες και να αράζουν. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Με τόση ησυχία τριγύρω, τους ρωτάω αν έχει παραπονεθεί ποτέ η γειτονιά λόγω της μουσικής τους. «Προσπαθούμε να μην παίζουμε ώρες κοινής ησυχίας» λένε. «Το κτίριο έχει προδιαγραφές εργοστασίου, έχει παχύ τοίχο και δεν περνάει τόσο πολύ ο θόρυβος προς τα έξω. Δεν είχαμε θέματα, είναι η αλήθεια. Το τελευταίο live μας το ξεκινήσαμε στις 19:30 και τελείωσε 11. Πρόσφατα κατέβηκε μια μπάντα από τη Θεσσαλονίκη, οι Alien Mustangs, για να παίξει, αλλά ακυρώθηκε το φεστιβάλ, έτσι βρέθηκαν να παίζουν εδώ στη μία το βράδυ για μια μεγάλη παρέα. Ήταν η μοναδική φορά που παίξαμε αργά.


Αυτήν τη στιγμή γράφουμε τα άλμπουμ με όσα διαθέτει ο χώρος. Ο ηχολήπτης μας προσπάθησε να κάνει ό,τι καλύτερο μπορούσε με αυτά που είχε και το κατάφερε. Και τα τέσσερα θα βγουν το φθινόπωρο.


Όλο τον Αύγουστο θα τον περάσουν γράφοντας πλήκτρα στο πατάρι. «Ελπίζουμε», λένε, «να προλάβουμε να πάμε και μια βόλτα στα νησιά».

Αυγουστιάτικες ηχογραφήσεις σε ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών στη Δάφνη Facebook Twitter
Βρήκαμε τον χώρο από αγγελία, ήταν ο πρώτος που είδαμε, μας άρεσε και μείναμε. Αρχίσαμε να τον μετατρέπουμε σε στούντιο για να ηχογραφούμε και να κάνουμε πρόβες, αλλά τελικά έγινε ο χώρος μας γιατί ήμασταν ελεύθεροι να κάνουμε ό,τι γουστάρουμε. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Αυγουστιάτικες ηχογραφήσεις σε ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών στη Δάφνη Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Αυγουστιάτικες ηχογραφήσεις σε ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών στη Δάφνη Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Αυγουστιάτικες ηχογραφήσεις σε ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών στη Δάφνη Facebook Twitter
Οι Nerrves. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Αυγουστιάτικες ηχογραφήσεις σε ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών στη Δάφνη Facebook Twitter
Οι HEX. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Αυγουστιάτικες ηχογραφήσεις σε ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών στη Δάφνη Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Αυγουστιάτικες ηχογραφήσεις σε ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών στη Δάφνη Facebook Twitter
Αυγουστιάτικες ηχογραφήσεις σε ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών στη Δάφνη Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Info:

https://www.facebook.com/filmjacket35/

https://www.facebook.com/nerrves/

https://www.facebook.com/hexathens/

https://www.facebook.com/TreepAthens/

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Μουσική / Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Αυτό που κάνει η Lou στην ελληνική μουσική σκηνή είναι μοναδικό και θαρραλέο: queer μουσική για κάγκουρες με εφόδιο τις μουσικές της γνώσεις και επίγνωση αυτού που εκπροσωπεί, κάνοντας το τραπ όχημα για να περάσει τα μηνύματά της.
M. HULOT