Αμερικανός Μονόκερος

Αμερικανός Μονόκερος Facebook Twitter
0

Το ξαναμμένο κουστουμάτο αγόρι πόζαρε στον γκαθρέφτη και έβγαλε έξω τη βατραχίσια γλώσσα του. Προσπάθησε να την τραβήξει με ούλτρα μάρβελ δύναμη. Να την ξεριζώσει και να τη βάλει στο μικροσκόπιο τύπου Μπρέσσερ που του είχε κάνει δώρο η νονά του από τα καρτποσταλικά Γιάννενα. Η βατραχόγλωσσα, όμως, που τον είχε κάνει τόσο δημοφιλή στα XXX τζακούζι ινκλούντεντ πίσω διαμερίσματα του δημοτικού σχολείου με επιμονή παρέμεινε καρφωμένη μέσα στο στόμα. Έτσι σταμπορνιάρα αποδείχτηκε και στα χρόνια της ηλιοθεραπείας μέχρι θανάτου που ακολούθησαν.

Τώρα, η δεκαετία του '80 τα πρωινά τού φαίνεται μακρινή, σαν να συνέβη σε κάποιον λαμέ Μεσαίωνα, ενώ τα βράδια που η χουζούρα νοστάλτζια ξυπνάει τη νιώθει σαν να συμβαίνει ακόμα. Τα μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε κρατικά κανάλια σε στυλ Μπέτι Ντέιβις και Τζόαν Κρόφορντ και η εξάρτηση από την τριγωνική γελαστή αγελάδα. Το τσερνομπιλόγαλο και η πρώτη προβολή των Θάντερκατς σε βραδινή ώρα. Βλέποντας τις τρεμάμενες μασέλες του Μάμρα και τα ριγέ οπίσθια της Τσιτάρα, ένιωσε τον ερεθισμό της πρόκλησης να παλεύει γύρω απ' την καρδιά του στην αρχή και ύστερα μέσα στο παντελόνι του.

Στα Ντίσνεΐ του χρόνια, το ξαναμμένο αγόρι δεν ήταν και Ρίβερ Φοίνιξ ή, μάλλον, δεν πίστεψε ποτέ ότι ήταν και Ρίβερ Φοίνιξ και γι' αυτόν το λόγο δεν βάλθηκε να πείσει και τους άλλους, προτιμώντας τον κοινωνικό ρόλο του Άντονι Μάικλ Χολ. Όταν πήγε στην Α' Δημοτικού, με τα γιγασάιζ γυαλιά του να παραμορφώνουν τη ματιά του, η μητέρα του είπε: «Αν σε πουν τζαμαρία, να τους πεις ότι φοράς γυαλιά επειδή είσαι σοφός». Το ξαναμμένο αγόρι άκουσε μόνο τις τελευταίες δύο λέξεις και αναρωτιόταν πότε θα ανορθώσουν και το δικό του άγαλμα σε κάποια πλατεία δίπλα σε αυτό του Μάστερ Γιόντα, με ορίτζιναλ σάουντρακ σαξόφωνο παιγμένο απ' τον γυμνόστηθο Ρομπ Λόου.

Θυμάται να κλειδώνεται στο δωμάτιό του πολύ. Στην αρχή για να τριμπάρει στα σεντόνια, φαντασιωνόμενος ότι το μαξιλάρι του με τα ζωγραφισμένα διαστημόπλοια είναι το μαυροζαχαρένιο κορμί της Ναόμι Κάμπελ. Μετά για να παίξει άλλον ένα τελικό σπιτικού μουντομπάσκετ, εκπροσωπώντας και τις δύο ομάδες με χαρακτηριστική διαφάνεια, ακόμα και όταν η κλήρωση έδειχνε αναμέτρηση Ελλάδας-Σοβιετικής Ένωσης. Συνήθως, όμως, κλεινόταν για να μεταμορφωθεί σε Τζένιφερ Μπιλς και Μάικλ Τζάκσον. Καθόταν μπροστά στον γκαθρέφτη και αντέγραφε τους πρίγκιπες της ποπ, πάντα για την αγάπη της ξανθιάς στην πρώτη σειρά που πιπιλάει αιώνια ένα σφυριχτό γλειφιτζούρι κεράσι.

Αμερικανός Μονόκερος Facebook Twitter

Το ξαναμμένο αγόρι παρέμεινε ξαναμμένο και στην ενηλικίωση. Η βατραχόγλωσσά του δεν έλεγε να σταματήσει να ξεστομίζει σταμπορνιές, οδηγώντας τον στο συμπέρασμα ότι αυτό που τον κάνει να γελάει περισσότερο είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Ο ερεθισμός της πρόκλησης είναι πια ο λόγος που ξυπνάει κάθε πρωί, κάνοντας μάλιστα τη βλακεία να τον κάνει και δουλειά του. Πια παίζει έρωτα και μπάσκετ με άλλους ανθρώπους, αν και ακόμα φοβάται τις γνωριμίες και του είναι πιο οικείο να συζητάει με τον φανταστικό του φίλο, κύριο Στάνλεϊ, αποθανόντα κινηματογραφιστή, το φιλοβελζεβούλικο έτος 1999. Όταν βάζει τις κλακέτες του είναι οι μοναδικές στιγμές που φαίνεται τόσο όμορφος. Που δεν φοβάται την ειλικρίνεια του γκαθρέφτη. Ο σκουληκιασμένος Σουέιζι του ψιθυρίζει «nobody puts Boy in the corner».

Η πόλη γύρω του παραμένει συναρπαστική. Παραμένει καημένη και ελαφρώς σουβλακοποιημένη. Τώρα χαίρεται που όλοι μας πιστεύουμε σε δράματα που δεν μπορούν να οριστούν. Άλλος στον Θεό. Κι άλλος στην αγάπη. Άλλος στη φιλία. Κι άλλος στην ποπ. Δεν αντέχει αυτούς που πιστεύουν στις ομάδες, εκτός από τους ΠΑΟΚατσίδες που έχουν χιούμορ πέραν του ανεκτού λέβελ. Φοβάται ότι δεν θα καταφέρει να ελευθερωθεί ποτέ από τα αλυσιδωτά συναισθήματα .

Φαντάζεται τον εαυτό του ηλικιωμένο, με τη γριά του αγκαζέ να χορεύει για χιλιοστή φορά το «Τόταλ Εκλίπς», χώνοντας τη βατραχόγλωσσά του στο ημιλειτουργικό αυτί της, να μεγαλώνει τα ευσυγκίνητα εγγόνια του με ατάκες από το Μπρέκφαστ Κλαμπ και να αναπολεί την αίσθηση του να γνωρίζεις κάτι για πρώτη φορά. Τώρα, τα βράδια πριν κοιμηθεί φοβάται μην και δεν ξυπνήσει. Και στο σκοτάδι περιμένει να ανάψει ξανά στον ουρανό το μάτι της Θαντέρα.

=====

Ο δίσκος του The Boy κυκλοφορεί από την Inner Ear.

www.inner-ear.gr

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
«Ο Χελμός δεν είναι απλά ένα μουσικό φεστιβάλ και αυτό θα το βλέπετε κάθε χρόνο»

Μουσική / «Θα τρέχει ο κόσμος στο βουνό και στο κρύο για φεστιβάλ;» Κι όμως, έτρεξε

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Helmos Mountain Festival, Αλέξης Άγριος, εξηγεί πώς γεννήθηκε η ιδέα για το φεστιβάλ, τι συνέβαλε στην επιτυχία του, ποια φιλόδοξα projects ετοιμάζονται για φέτος και πώς, πέρα από μουσικό γεγονός, έδωσε ώθηση στον τουρισμό της περιοχής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Καλά, πάλι για τη ραπ θα λέμε;

Guest Editors / «Γιατί απαιτούμε από τη ραπ να είναι κάτι άλλο από αυτό που όντως είναι;»

Το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού που ήρθε σε επαφή με τη ραπ τα τελευταία χρόνια ξαφνικά ανακάλυψε, ομολογουμένως με άσχημο τρόπο, τι ήταν αυτό που προηγουμένως εκθείαζε ως ποίηση του περιθωρίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ