«Ποτέ ξανά»: Οι Simpsons στο Άουσβιτς Facebook Twitter

«Ποτέ ξανά»: Οι Simpsons στο Άουσβιτς

1

Το Άουσβιτς χτίστηκε κοντά στη βιομηχανική περιοχή της Σιλεσίας, μετά από διαταγή του Χάινριμ Χίμλερ, ανώτατου αρχηγού των Ες Ες και ιθύνοντα νου του Ολοκαυτώματος, τον Ιούνιο του 1940. Χτίστηκε εκεί λόγω της τοποθεσίας του.


Ήταν το μεγαλύτερο συγκρότημα στρατοπέδων της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Αποτελούνταν από τρία κύρια και 39 μικρότερα στρατόπεδα. Τα κύρια στρατόπεδα ήταν τα Άουσβιτς Ι (διοικητικό κέντρο, στρατόπεδο εξόντωσης πολιτικών κρατουμένων), Άουσβιτς ΙΙ - Μπίρκεναου (στρατόπεδο εξόντωσης) και Άουσβιτς ΙΙΙ (στρατόπεδο εργασίας).


Στο Άουσβιτς εξοντώθηκαν περισσότεροι από 1,1 εκατομμύρια άνθρωποι. Περίπου 900.000 πέθαναν μετά την επιλογή που έγινε άμεσα κατά την άφιξή τους. Άλλοι 200.000 άνθρωποι πέθαναν από ασθένειες, υποσιτισμό, βαρύτατη κακοποίηση, συνέπειες ιατρικών πειραμάτων ή δολοφονήθηκαν. Οι συνηθέστεροι τρόποι εκτέλεσης ήταν: Δηλητηρίαση με το αέριο Κυκλώνας Β σε ειδικούς θαλάμους (θάλαμοι αερίων), πυρά πυροβόλου όπλου, θανατηφόρα ένεση, απαγχονισμός, θάνατος από ασιτία.

Μόνο η συνειδητοποίηση της φρίκης αυτής της περιόδου μπορεί να δημιουργήσει τα αντισώματα για να αποτραπεί η εκ νέου διάδοση του αντισημιτισμού.


Τα θύματα των Ναζί, όπως καταγράφονται στην επίσημη ιστοσελίδα του Μουσείου του Στρατοπέδου ήταν: Εβραίοι, πολιτικοί κρατούμενοι, Πολωνοί, Ρομά και «κοινωνικά απροσάρμοστοι», αιχμάλωτοι πολέμου, σωφρονιστικοί και ποινικοί κρατούμενοι, Μάρτυρες του Ιεχωβά, ομοφυλόφιλοι και άλλες εθνικές ομάδες όπως Τσέχοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Σλοβένοι, κ.ά.

«Ποτέ ξανά»: Οι Simpsons στο Άουσβιτς Facebook Twitter
«Ποτέ ξανά»: Οι Simpsons στο Άουσβιτς Facebook Twitter


Τα κρεματόρια και οι θάλαμοι αερίων άρχισαν να γκρεμίζονται τον Νοέμβριο του 1944. Οι αποτεφρωτήρες αποσυναρμολογήθηκαν για να εγκατασταθούν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν-Γκούζεν, το οποίο οι εθνικοσοσιαλιστές τότε ακόμη πίστευαν ότι δεν θα πέσει στα χέρια των Συμμάχων. Ανατίναξαν το τελευταίο κρεματόριο λίγο πριν από την απελευθέρωση του στρατοπέδου, τον Ιανουάριο του 1945, για να κρύψουν τα ίχνη των πράξεών τους από τους Σοβιετικούς.


Μεταξύ της 17ης και 23ης Ιανουαρίου το στρατόπεδο εκκενώθηκε και περίπου 60.000 κρατούμενοι οδηγήθηκαν σε πορείες θανάτου προς τη Δύση. Στα στρατόπεδα του Άουσβιτς παρέμειναν συνολικά κοντά στους 7.500 φυλακισμένους, οι οποίοι λόγω ασθένειας και αδυναμίας ήταν αδύνατο να ακολουθήσουν την πορεία. Περισσότεροι από 300 τουφεκίστηκαν άμεσα.


Το πρώτο στρατόπεδο που απελευθερώθηκε ήταν το Άουσβιτς Ι, το μεσημέρι της 27ης Ιανουαρίου 1945, από την 60ή Στρατιά, επικεφαλής της οποίας ήταν ο συνταγματάρχης Πάβελ Κουρότσκιν. Δυστυχώς 200 από τους επιζώντες πέθαναν μερικές μέρες αργότερα, εξαιτίας της κακομεταχείρισης τους από τους Ναζί, παρά την ιατρική βοήθεια των Συμμάχων.


Ως μεγαλύτερο στρατόπεδο εξόντωσης του Τρίτου Ράιχ, το Άουσβιτς έγινε σύμβολο για τις μαζικές δολοφονίες των Ναζί και του Ολοκαυτώματος, θύματα του οποίου υπήρξαν περίπου 6 εκατομμύρια άνθρωποι.

«Ποτέ ξανά»: Οι Simpsons στο Άουσβιτς Facebook Twitter
«Ποτέ ξανά»: Οι Simpsons στο Άουσβιτς Facebook Twitter

Ο 46χρονος εικαστικός και ακτιβιστής AleXsandro Palombo είναι γνωστός για τις σκληρές και σατιρικές εικόνες του που αντλούν στοιχεία από την ποπ κουλτούρα και την pop art και επικεντρώνονται στη διαφορετικότητα, τον κοινωνικό σχολιασμό και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Με αφορμή την 75η επέτειο της απελευθέρωσης του Άουσβιτς από τις συμμαχικές δυνάμεις δημιουργεί μια σειρά από στιγμιότυπα μέσα στο Άουσβιτς - Μπίρκεναου με πρωταγωνιστές την οικογένεια των Simpsons, με τίτλο «Never Again»: The Simpsons go to Auschwitz. Μέσα στα έργα ξεχωρίζει, επίσης, μια εικόνα της Άννας Φρανκ, ως συμβόλου του Ολοκαυτώματος και της δίωξης των Εβραίων.


«Πρέπει να εκπαιδεύσουμε τις νέες γενιές και να τους πούμε τι συνέβη. Και χρειάζεται να το κάνουμε χωρίς φίλτρα και με ωμό τρόπο, ξανά και ξανά, μέσω της ανάμνησης των γεγονότων και με τρομακτικές εικόνες που δείχνουν τη φρίκη του Ολοκαυτώματος και την εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων. Μόνο η συνειδητοποίηση της φρίκης αυτής της περιόδου μπορεί να δημιουργήσει τα αντισώματα για να αποτραπεί η εκ νέου διάδοση του αντισημιτισμού» δήλωσε στο Bored Panda.

«Ποτέ ξανά»: Οι Simpsons στο Άουσβιτς Facebook Twitter
«Ποτέ ξανά»: Οι Simpsons στο Άουσβιτς Facebook Twitter
«Ποτέ ξανά»: Οι Simpsons στο Άουσβιτς Facebook Twitter
«Ποτέ ξανά»: Οι Simpsons στο Άουσβιτς Facebook Twitter
«Ποτέ ξανά»: Οι Simpsons στο Άουσβιτς Facebook Twitter
Εικαστικά
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

1 σχόλια
Αυτοί οι Αμερικανοτραφείς αντιμετωπίζουν ακόμη και τις μεγαλύτερες συμφορές του κόσμου, από μια απόσταση ασφαλείας, σαν μέσα από μια τσιχλόφουσκα προστασίας που δεν τους επιτρέπει να έρθουν αληθινά πρόσωπο με πρόσωπο με το πρόβλημα.Για αυτό και κυριαρχούν τα στερεότυπα που έχουν αυτοί κυρίως προβάλει με τις ίδιες σκηνές στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την ευπώλητη μεν, τραγική δε, ιστορία της Άννας Φράνκ.Δεν θα σχολιάσω για τη σχέση ή τα κρυφά νοήματα που έχει η παρουσία των Simpshons στο Άουσβιτς, γιατί ο δημιουργός των σχεδίων δεν σχετίζεται με τη σειρά. Ήταν μια δική του έμπνευση αναζήτησης αναγνωστών.Δεν ξέρω αν διδάσκεται κάπου εκεί στην Αμερική ποιοί μπήκαν πρώτοι στο Άουσβιτς και τι βρήκαν, ή ακόμη αν γνώριζαν ποιες αμερικάνικες εταιρείες εξόπλισαν όχι μόνο το Ράιχ αλλά και τα ίδια τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.Ή αν παρουσιάζανε με τον ίδιο ζήλο τις αγριότητες που βίωσαν οι Σοβιετικοί, γιατί όχι και οι Έλληνες καθώς και άλλοι λαοί της Ευρώπης;Αλλά αυτό δεν γίνεται γιατί σήμερα οι Γερμανοί είναι περισσότερο σύμμαχοι τους από ότι οι Ρώσοι.