Οι αλλόκοτες δημιουργίες της Pottati Pottato Facebook Twitter

Οι αλλόκοτες δημιουργίες της Pottati Pottato

0

Αλλόκοτα και κάπως αστεία είναι τα κεραμικά της Pottati Pottato, της Ελληνίδας καλλιτέχνιδας Τατιάνας Ζαγάρη, τα οποία παρουσιάζονται στην έκθεση με τίτλο Sometimes I cry at work στην γκαλερί Δύο Χωριά στην Μύκονο. Τα έργα της, που περιλαμβάνουν τόσο χρηστικά κεραμικά όσο και γλυπτά, διαθέτουν όλα μια γερή δόση χιούμορ και σίγουρα χαρακτήρα: τα φαντάσματα, οι κάλτσες με σανδάλια ή οι κάλτσες με παντόφλες πάνω σε rollers, οι θλιβερές πισίνες των μοτέλ (από αυτές που υπάρχουν πάντα στις αμερικάνικες ταινίες του ανεξάρτητου κινηματογράφου), οι μπαλακλάβες, ένα τσιγάρο που κρατιέται από τα δάκτυλα μιας πατούσας, τα λουλουδάτα πουκάμισα που φορά ο Νίκολας Κέιτζ στις ταινίες («μερικά πουκάμισα λειτουργούν ως μίνι διακοπές», όπως περιγράφει η ίδια η καλλιτέχνιδα).

Η Τατιάνα σπούδαζε οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ, όταν αποφάσισε να μάθει για χόμπι γραφιστική και αυτό τη βοήθησε να δουλέψει σε δημιουργικά γραφεία σε διάφορες χώρες του κόσμου, όπως η Βραζιλία, η Ινδία και η Κίνα. «Γενικά οι αυθόρμητες κινήσεις και η περιέργεια μού έχουν βγει σε καλό, από εκεί και πέρα βέβαια θέλει πολλή δουλειά» λέει η ίδια, η οποία τα τελευταία δέκα χρόνια δουλεύει στον χώρο της διαφήμισης ως art director.

Ο κοινός παρονομαστής σε όλα της έργα είναι ότι φτιάχτηκαν μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά.

Αποφάσισε να ασχοληθεί με την κεραμική όταν μια συνάδελφος της τής πρότεινε να παρακολουθήσουν παρέα μερικά μαθήματα στο εργαστήριο του Χάρη Πανουσόπουλου, κι εκείνη από καθαρή περιέργεια για τα πάντα πήγε και ανακάλυψε πόσο διασκεδαστικό είναι να παίζεις με τον πηλό.

Οι αλλόκοτες δημιουργίες της Pottati Pottato Facebook Twitter
Φωτογραφία από την έκθεση «Sometimes I cry at work».

«Εν τέλει, μου έδωσε μια διέξοδο που δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο τη χρειαζόμουν. Πέρα από το δημιουργικό κομμάτι, το να βρίσκομαι όποτε μπορώ μόνη στο εργαστήριό μου είναι ο χρόνος που αφιερώνω σε εμένα, με ηρεμεί και λειτουργεί σαν ένα είδος διαλογισμού» λέει.

Ο κοινός παρονομαστής σε όλα της έργα είναι ότι φτιάχτηκαν μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά. «Δεν ξέρω αν μπορώ να βρω καλλιτεχνικούς όρους για να τα περιγράψω, ωστόσο μπορώ μόνο να πω ότι όλα είναι πολύ προσωπικά, σχεδόν αυτοβιογραφικά, και είναι μια πολύχρωμη, αναπολογητικά αφελής, ανάλαφρη και fun απεικόνιση των πραγμάτων –και κυρίως των εικόνων– που με επηρεάζουν στην καθημερινή μου ζωή. Καταναλώνω επίσης πολλή ποπ κουλτούρα και trash TV – ίσως από εκεί να προέρχεται μια αίσθηση χαρμολύπης που έχουν κάποια από τα κεραμικά μου» λέει η ίδια.

Μερικά από τα έργα της είναι και χρηστικά και κάποια είναι απλά γλυπτά. «Μου αρέσει όμως η ιδέα ενός γλυπτού που είναι ταυτόχρονα και χρηστικό αντικείμενο και έχει έναν πιο δυναμικό ρόλο στη καθημερινότητα σου».

Οι αλλόκοτες δημιουργίες της Pottati Pottato Facebook Twitter
Καταναλώνω πολλή ποπ κουλτούρα και trash TV – ίσως από εκεί να προέρχεται μια αίσθηση χαρμολύπης που έχουν κάποια από τα κεραμικά μου.

Η έκθεση της Tατιάνας αρχικά ήταν προγραμματισμένη να γίνει στον δεύτερο χώρο της μυκονιάτικης γκαλερί που βρίσκεται στο Ψυχικό, ωστόσο, λόγω των μέτρων που λήφθηκαν για τον κορωνοϊό, η έκθεση αρχικά ακυρώθηκε στην Αθήνα και η Τατιάνα μαζί με τον σύντροφό της και σκηνοθέτη, Κρις Τσούνη, και τη βοήθεια της φίλης της, Λυδίας Παπαϊωάννου, έφτιαξαν ένα εντελώς ιδιοσυγκρασιακό βίντεο το οποίο περιλαμβάνει αυθόρμητες σκέψεις και συναισθήματα σχετικά με κάθε έργο.

Το βίντεο έχει κάτι από το awkwardness και το χιούμορ που βγάζει η δουλειά της Μιράντα Τζουλάι και θα μπορούσε να σταθεί κι αυτό ως έργο που συνοδεύει τα κεραμικά της Τατιάνας, που υπογράφει με αυτό το αστείο όνομα. Γιατί το επέλεξε; «Γιατί οι φίλοι μου με φωνάζουν Τάτι και Τάτο, και σκέφτηκα πως τα κεραμικά μου είναι PΟΤs made by TATΙ/ ΤΑΤΟ. Κάπως έτσι προέκυψε και το Pottati Pottato, άσε που όλα τα υπόλοιπα που είχα σκεφτεί ήταν πιασμένα στο Instagram».

 

Τη ρωτάω να μου πει σχετικά με το «κόλλημα» που έχει με τα πόδια που φορούν πέδιλα με κάλτσες. «Έχει να κάνει περισσότερο με την ελευθερία του να φοράς ό,τι σε διασκεδάζει και ό,τι σε κάνει να νιώθεις άνετα. Είμαι φαν του "unapologetic comfortable fashion", τόσο στη ζωή όσο και στην κεραμική. Στο ίδιο πλαίσιο είναι και η μπαλακλάβα. Απαραίτητο αξεσουάρ για τον χειμώνα που έχει φάει αντίστοιχο "bullying" με το πέδιλο-με-κάλτσα».

Οι αλλόκοτες δημιουργίες της Pottati Pottato Facebook Twitter
Coming Thru. Φωτογραφία από την έκθεση «Sometimes I cry at work».
Οι αλλόκοτες δημιουργίες της Pottati Pottato Facebook Twitter
It's pronounced bal-a-cla-va. Φωτογραφία από την έκθεση «Sometimes I cry at work».
Οι αλλόκοτες δημιουργίες της Pottati Pottato Facebook Twitter
Death is like sleeping, only longer. Φωτογραφία από την έκθεση «Sometimes I cry at work».
Οι αλλόκοτες δημιουργίες της Pottati Pottato Facebook Twitter
Έχει να κάνει περισσότερο με την ελευθερία του να φοράς ό,τι σε διασκεδάζει και ό,τι σε κάνει να νιώθεις άνετα. Είμαι φαν του «unapologetic comfortable fashion», τόσο στη ζωή όσο και στην κεραμική.

www.diohoria.com/

instagram.com/pottati.pottato

Εικαστικά
0

Μερόπη Κοκκίνη

Η Μερόπη Κοκκίνη γεννήθηκε στην Κύπρο. Άρχισε να δημοσιογραφεί στο περιοδικό «01». Ανήκει στην συντακτική ομάδα της LIFO.
Email: [email protected]
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ