Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
«Η δουλειά μου μπορεί ορισμένες φορές να χαρακτηριστεί ως απολύτως ρεαλιστική αλλά πάντα θα ενέχει μια εμφανή απάτη»
0
Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
«Η δουλειά μου μπορεί ορισμένες φορές να χαρακτηριστεί ως απολύτως ρεαλιστική αλλά πάντα θα ενέχει μια εμφανή απάτη»

Στην πρώτη του ατομική έκθεση -εγκαινιάζεται απόψε στις 8 στην Elika Gallery και διαρκεί ως τις 4 Ιουνίου- ο Βασίλης Παπαγεωργίου, επιχειρώντας να φτιάξει μια ενιαία πλατφόρμα για τα πρόσφατα έργα του, δημιούργησε μια μεγάλων διαστάσεων εγκατάσταση εμπνευσμένη από το μπαρ ως τόπο συνάντησης. Στο μπαρ και το γύρω χώρο του συγκεντρώνονται καθημερινά, πεζά αντικείμενα που δεν σχετίζονται το ένα με το άλλο -αποτελούν όμως το προσωπικό σύμπαν του εικαστικού- αντικείμενα που επανακαθορίζονται δραστικά απ' το αθηναϊκό τοπίο στο οποίο έχουν βρεθεί. 

Ο Παπαγεωργίου κατασκευάζει μια νεκρή φύση γεμάτη σύγχρονα αρχαιολογικά ευρήματα, με σαρκασμό και χιούμορ. Εστιάζει έτσι στις σχέσεις: μεταξύ των αντικειμένων, μεταξύ των αντικειμένων και των ανθρώπων, και τελικά μιλά για το ευρή φάσμα των ανθρωπινων σχέσεων. Το μπαρ του Παπαγεωργίου παίζει με τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, ενώ τα φτιαγμένα τοπία και οι μικρο-καταστάσεις που παρουσιάζονται στην γκαλερί, οδηγούν τον θεατή σε μια εξερεύνηση των ονείρων και του υποσυνειδήτου. 

 

Αλήθεια, τι ήθελες να γίνεις όταν ήσουν μικρός; Πώς μπήκε η τέχνη στη ζωή σου;

Θα έλεγα πως μικρός δεν είχα ιδιαίτερη σχέση με την τέχνη, πάντα ζωγράφιζα αλλά νομίζω όπως κάθε παιδί. Ίσως να ήθελα να γίνω μπάρμαν. Στην εφηβεία άρχισα να ασχολούμαι με το γκράφιτι (το οποίο δεν συνδέω απαραίτητα με την τέχνη) και παράλληλα οικογενειακά πάντα επισκεπτόμασταν μουσεία και εκθέσεις στην πόλη, χωρίς όμως να έχω ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτά. Αποφάσισα να κατευθυνθώ προς την Σχολή Καλών Τεχνών γύρω στα δεκαέξι βλέποντας πως δεν με τραβούσε τίποτα άλλο περισσότερο. Το γκράφιτι έφερε ορισμένες γνωριμίες και η σχολή ακόμα περισσότερες ώστε με τον καιρό να φτάσω να ασχολούμαι με την γλυπτική. Ο Παντελής Χανδρής, καθηγητής μου στην ΑΣΚΤ πιστεύω πως ήταν καταλυτικός παράγοντας γι' αυτή την επιλογή. Παράλληλα με την πρακτική μου κάνω ένα μεταπτυχιακό στις Βρυξέλλες.

Τροποποιώ και κατασκευάζω καθημερινά αντικείμενα δίνοντας τους μία παραδοξότητα. Ένας μαρμάρινος αναπτήρας ή ένα μασίφ μπρούτζινο τσαλακωμένο μπουκαλάκι νερού δεν μπορούν πάρα να θυμίσουν ένα όνειρο.

Ποια είναι η έμπνευση πίσω απ' την έκθεση Somebody had to do it;

Ο τίτλος Somebody had to do it θα έλεγα ότι λειτουργεί γενικότερα στην δουλειά μου και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζω τη ζωή και την καθημερινότητα μου. Δουλεύω καθημερινά χωρίς να αναζητώ αφορμές και λογούς για τα έργα μου, πράγμα που συχνά οδηγεί σε αποτυχημένες προσπάθειες. Πολλές φορές προσπαθώ να βρω τον λόγο γι' αυτό και οδηγούμαι σ' αυτήν την απάντηση. Κάποιος έπρεπε να το κάνει, ίσως κάποιος να το 'χει ήδη κάνει, παρ' όλα αυτά το κάνω κι εγώ, σαν κάτι τόσο ασήμαντο που γίνεται πιά απαραίτητο, αρχικά για μένα και έπειτα για τους γύρω μου- εύχομαι.

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
«Η Αθήνα καταφέρνει και επιβιώνει διατηρώντας παραδόσεις και επαγγέλματα και παράλληλα φιλοξενώντας στον ιστό της έντονα διαφορετικούς ανθρώπους. Όλοι αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι δεν μπορούν να μην συναντηθούν στην πόλη. Μπορεί να συναντηθούν σε ένα μπαρ...»

Μίλησέ μου για το μπαρ και το πώς εντάσσεται το αθηναϊκό τοπίο στη δουλειά σου...

Ζω και κυκλοφορώ στην Αθήνα από μικρός και τα τελευταία 7 χρόνια μένω στα Εξάρχεια. Έχω μία έντονη εξάρτηση από το αυτοκίνητο και μία εξίσου έντονη σχέση με την πόλη. Θεωρώ την Αθήνα ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να συγκριθεί με κάποια άλλη πρωτεύουσα. Η Αθήνα καταφέρνει και επιβιώνει διατηρώντας παραδόσεις και επαγγέλματα και παράλληλα φιλοξενώντας στον ιστό της έντονα διαφορετικούς ανθρώπους. Όλοι αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι δεν μπορούν να μην συναντηθούν στην πόλη. Μπορεί να συναντηθούν σε ένα μπαρ, σε ένα βενζινάδικο ή απλά στο δρόμο.
Το μπαρ πέραν του ότι αποτελεί μια πλατφόρμα που φιλοξενεί τα αντικείμενα μου στην προκείμενη περίπτωση, για μένα συνιστά ένα πολύ σημαντικό στοιχείο των πόλεων. Το μπαρ σαν σημείο συνεύρεσης αλλά και σαν ένα όριο ανάμεσα στους ανθρώπους.
Θα ήθελα οι σχέσεις μου να μπορούν να περνάνε από το φίλτρο της χαλαρότητας και της έντασης μιας μπάρας.

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter

Πώς θα περιέγραφες τα υλικά και τις τεχνικές που χρησιμοποιείς;

Ασχολούμαι κατά κύριο λόγω με τη γλυπτική και όσον αφορά στα υλικά μου θα μπορούσαν να έχουν σαν κοινό χαρακτηριστικό τον τρόπο με τον οποίο τα αντιμετωπίζω. Προσπαθώ να συμπεριφερθώ σε όλες μου τις πρώτες ύλες σαν να ήταν μια κόλα χαρτί. Η υλικότητα, η ευθραυστότητα, η πλαστικότητα και τα χαρακτηριστικά των υλικών συχνά αποτελούν την κινητήριο δύναμη για την δημιουργία ενός έργου. Στην συγκεκριμένη έκθεση νομίζω κυριαρχεί το σίδερο, το αλουμίνιο και ο χυτός μπρούτζος καθώς και τα νέον φώτα που επίσης λειτουργούν σαν ρευστά όρια.

«Σύγχρονα αρχαιολογικά ευρήματα». Τι σημαίνει αυτό για σένα;

Τα βασικά αντικείμενα που έχω επεξεργαστεί, ανακατασκευάσει και χρησιμοποιήσει στην συγκεκριμένη δουλειά, είναι κατά κύριο λόγω προσωπικά μου καθημερινά αντικείμενα. Ένας αναπτήρας, ένα ποτήρι ή ακόμα και κάποια φώτα αυτοκίνητων. Το σκηνικό που θέλω να δημιουργήσω είναι ίσως ένα ενσταντανέ από μια ανύπαρκτη ταινία. Μια εικόνα που κάνεις δεν ξέρει αν ξεκίνησε να κινείται, αν σταμάτησε ή αν κινήθηκε ποτέ. Υπάρχουν αναφορές σε χαρακτήρες, και σε μέρη αλλά κατά κύριο λόγω έχει να κάνει με μια άγνωστη ιστορία και αφήγηση. Το σύνολο αυτής αφήγησης δημιουργεί για μένα μια ιδέα τόσο πάγια, τόσο απόκοσμα διαχρονική που θα μπορούσε να περιγράφει ως ένα σύγχρονο αρχαιολογικό εύρημα.

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter

Πώς ενώνεται η πραγματικότητα με τη φαντασία στη δουλειά σου;

Η δουλειά μου μπορεί ορισμένες φορές να χαρακτηριστεί ως απολύτως ρεαλιστική αλλά πάντα θα ενέχει μια εμφανή απάτη. Τροποποιώ και κατασκευάζω καθημερινά αντικείμενα δίνοντας τους μία παραδοξότητα. Ένας μαρμάρινος αναπτήρας ή ένα μασίφ μπρούτζινο τσαλακωμένο μπουκαλάκι νερού δεν μπορούν πάρα να θυμίσουν ένα όνειρο.

Τι ρόλο μπορεί να παίξει η τέχνη στην Αθήνα της κρίσης;

Η τέχνη ευτυχώς δεν μπορεί να σώσει κανέναν και τίποτα, δεν είναι η δουλειά της.
Η κρίση γεννάει τη θέληση για πρωτοβουλίες οι οποίες μπορούν να είναι πολύ διαφορετικές από αυτό που ήδη υπάρχει και παράλληλα να βοηθήσουν σε πολλά επίπεδα.
Εύχομαι η επίδραση που θα έχει η τέχνη πάνω στην κρίση να είναι μεγαλύτερη τελικά από την επίδραση που θα έχει η κρίση πάνω στην τέχνη. 

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter

*Somebody had to do it / 22 Απριλίου με 4 Ιουνίου

Elika Gallery, Ομήρου 27.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ξεκινάει το Back to Athens 2025

Εικαστικά / Back to Athens: Ο ετήσιος εικαστικός θεσμός επιστρέφει στο Μέγαρο Ησαΐα

Με κεντρική θεματική «Η διαίρεση της ζωής», το Back to Athens 2025 παρουσιάζει 30 εκθέσεις, εγκαταστάσεις, performance και προβολές από καλλιτέχνες και επιμελητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Takis: Αρχαϊκός καλλιτέχνης, προφήτης, μάντης, μάγος. Σίγουρα μοναδικός

Εικαστικά / Takis: Αρχαϊκός καλλιτέχνης, προφήτης, μάντης, μάγος. Σίγουρα μοναδικός

Με μια μεγάλη έκθεση σε δύο μέρη, στην Αθήνα και στην Άνδρο, το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή γιορτάζει τα εκατό χρόνια του Takis, μίας από τις σημαντικότερες σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας εικαστικής σκηνής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα τοιχογραφία με τη ζωή των σεξεργατριών σε έναν δρόμο του Μεταξουργείου

Εικαστικά / Μια νέα τοιχογραφία για την αόρατη ζωή των σεξεργατριών στην οδό Ιάσωνος

Η διεθνής εικαστικός Paulina Olowska δημιουργεί μια τοιχογραφία στον πεζόδρομο του Μεταξουργείου για τις γυναίκες και γειτόνισσές της με τις οποίες καλημερίζεται και πίνει καφέ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο ζωοπλάστης γλύπτης Ευριπίδης Βαβούρης (1911-1987) 

Εικαστικά / Ευριπίδης Βαβούρης: Πέρα από το «Λαγωνικό» της Φωκίωνος Νέγρη

Ο δημιουργός του γνωστού αγάλματος της Κυψέλης υπήρξε ένας στοχαστικός γλύπτης της Αθήνας με αξιόλογη πορεία, που απέδιδε πειστικά και με μεγάλη ευαισθησία τα κατοικίδια ζώα. Μια επίσκεψη στο ατελιέ του, που έχει διατηρηθεί σε άψογη κατάσταση, αποτέλεσε το ερέθισμα για να τον ανακαλύψουμε και να τον επανεκτιμήσουμε. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πρόδρομος Τσιαβός: «Στην παρουσία μας στον δημόσιο χώρο ο στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση αλλά να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Plāsmata 3 / Πρόδρομος Τσιαβός: «Στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση, αλλά να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Ο επικεφαλής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση μιλά με υπόκρουση τα ασταμάτητα τιτιβίσματα των πουλιών που έρχονται από τα σκιερά δέντρα του Πεδίου του Άρεως.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PLASMATA 3 TOPIC

Plāsmata 3 / Plāsmata 3: «Ο πιο σύντομος δρόμος είναι πάντα ο λιγότερο ενδιαφέρων»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, επιμελείται μαζί με την ομάδα της Στέγης μια έντυπη «ξενάγηση» στην έκθεση «Plāsmata 3: We’ve met before, haven’t we?», που παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως.
THE LIFO TEAM