Η έκθεση μιας ζωγράφου χωρίς χέρια και πόδια εξετάζει την αναπηρία με διαφορετικό τρόπο

Μια έκθεση με μια ζωγράφο χωρίς χέρια και πόδια εξετάζει την αναπηρία με διαφορετικό τρόπο Facebook Twitter
Η επίσκεψη της Σάρα Μπίφεν στο Bury Fair, Bury St Edmunds, 1810.
0

Γεννήθηκε χωρίς χέρια και πόδια και, με ύψος μόλις 93 εκατοστά ως ενήλικη γυναίκα, παρουσιάστηκε σε περιοδεύοντα θεάματα σε πανηγύρια. Με την ονομασία «Το χωρίς άκρα θαύμα», η Σάρα Μπίφεν ζωγράφιζε, έγραφε και έραβε με το στόμα και τον ώμο της «αξιοπερίεργα» θέματα που ο κόσμος πλήρωνε για να δει.

Όμως ξεπέρασε τις αντιξοότητες της ζωής, βρίσκοντας αναγνώριση για το εξαιρετικό ταλέντο της ως ζωγράφου σε μια εποχή που η τέχνη των γυναικών και των ατόμων με αναπηρία αγνοούνταν γενικά.

Τώρα, μια μεγάλη έκθεση θα την τιμήσει ως μια γυναίκα που ενέπνευσε, η οποία όχι μόνο αμφισβήτησε τις αντιλήψεις για την αναπηρία, αλλά ζωγράφισε επίσης μινιατούρες και ακουαρέλες τόσο εξαιρετικής ομορφιάς ώστε η βασίλισσα Βικτόρια συγκαταλεγόταν στους προστάτες της. Η έκθεση «Χωρίς χέρια: Η τέχνη της Σάρα Μπίφεν» θα πραγματοποιηθεί στο Pall Mall από τη Philip Mould & Company, η οποία ειδικεύεται στη βρετανική τέχνη για περισσότερα από 35 χρόνια. Θα περιλαμβάνει πορτρέτα και αυτοπροσωπογραφίες της Μπίφεν, μεταξύ των οποίων και ένα που αποκτήθηκε από την National Portrait Gallery το 2020, το οποίο θα περιλαμβάνεται στην έκθεση «Inspiring People» το 2023.

Γεννήθηκε το 1784 σε μια οικογένεια αγροτών στο Ιστ Κουάντοξχεντ του Σόμερσετ, χωρίς χέρια και με υπανάπτυκτα πόδια, αποτέλεσμα της συγγενούς πάθησης της φωκομέλειας (δυσμελία). Έμαθε να διαβάζει και αργότερα κατάφερε να γράφει χρησιμοποιώντας το στόμα της.

Η έκθεση φέρνει στο προσκήνιο την ίδια, και εξετάζει επίσης την καλλιτεχνική της παραγωγή και την εμφάνισή της σε πολυάριθμα δημοσιευμένα απομνημονεύματα, επιστολές και λογοτεχνικά έργα κορυφαίων προσωπικοτήτων της εποχής της, μια πορεία αξιοσημείωτη που έχει αγνοηθεί σε μεγάλο βαθμό από τους ιστορικούς τέχνης μέχρι τώρα.

Όταν ήταν περίπου 13 ετών, η οικογένειά της την εμπιστεύτηκε σε έναν άνδρα ονόματι Ιμάνουελ Ντιουκς, ο οποίος την εξέθετε σε πανηγύρια και γιορτές σε όλη την Αγγλία, κάτι πολύ δημοφιλές εκείνη την εποχή που οι άνθρωποι με δυσπλασίες ή αναπηρίες εμφανίζονταν σε τσίρκα και πανηγύρια ως αξιοθέατα.

Κάποια στιγμή έμαθε να ζωγραφίζει κρατώντας το πινέλο στο στόμα της. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, διοργάνωνε εκθέσεις, πουλούσε τους πίνακές της και εισέπραττε εισιτήριο για να τη βλέπουν οι άλλοι να ράβει, να ζωγραφίζει και να σχεδιάζει. Οι μινιατούρες της πωλούνταν για τρεις γκινέες η καθεμία, ωστόσο λάμβανε μόνο 5 λίρες τον χρόνο, ένα ποσό μικρό, που τη βοηθούσε να συντηρεί τη φτωχή οικογένειά της.

Στο πανηγύρι του Αγίου Βαρθολομαίου το 1808, τράβηξε την προσοχή του Τζορτζ Ντάγκλας, κόμη του Μόρτον, ο οποίος τη χρηματοδότησε για να παρακολουθήσει μαθήματα από τον ζωγράφο της Βασιλικής Ακαδημίας Τεχνών, Γουίλιαμ Κρεγκ. Η Society of Arts της απένειμε μετάλλιο το 1821 για μια ιστορική μινιατούρα και η Βασιλική Ακαδημία αποδέχθηκε τους πίνακές της. Η βασιλική οικογένεια της ανέθεσε να ζωγραφίσει μικρογραφίες πορτρέτων τους, με αποτέλεσμα να γίνει πολύ δημοφιλής. Έστησε ένα στούντιο στην Bond Street του Λονδίνου. Η φήμη της ήταν τέτοια που ο Κάρολος Ντίκενς αναφέρθηκε σε αυτήν σε πολλά μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων και το «The Old Curiosity Shop», στο οποίο έγραψε για «τη μικρή κυρία χωρίς πόδια ή χέρια».

Μια έκθεση με μια ζωγράφο χωρίς χέρια και πόδια εξετάζει την αναπηρία με διαφορετικό τρόπο Facebook Twitter
Η Σάρα Μπίφεν, μετέπειτα κυρία Wright. Αυτοπροσωπογραφία μπροστά στο καβαλέτο της, περ. 1821. Courtesy of Sotheby’s

Όταν πέθανε ο προστάτης της, η Μπίφεν αντιμετώπισε πολλά οικονομικά προβλήματα που την ακολούθησαν μέχρι το τέλος της ζωής της παρά το γεγονός ότι η βασίλισσα Βικτόρια της χορήγησε σύνταξη.

Η ίδια υπέγραφε τα έργα της γράφοντας «χωρίς χέρια» και η υπογραφή αυτή δείχνει το σθένος και την αποφασιστικότητά της. Ήταν μια γυναίκα της εργατικής τάξης που κατάφερε να δώσει μάχη για να ξεπεράσει εμπόδια και προκαταλήψεις που άφηναν τους ανάπηρους στα σπίτια τους, κλεισμένους σε άθλιες συνθήκες και χωρίς να τους αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα.

Η έκθεση φέρνει στο προσκήνιο την ίδια, και εξετάζει επίσης την καλλιτεχνική της παραγωγή και την εμφάνισή της σε πολυάριθμα δημοσιευμένα απομνημονεύματα, επιστολές και λογοτεχνικά έργα κορυφαίων προσωπικοτήτων της εποχής της, μια πορεία αξιοσημείωτη που έχει αγνοηθεί σε μεγάλο βαθμό από τους ιστορικούς τέχνης μέχρι τώρα.

Μια έκθεση με μια ζωγράφο χωρίς χέρια και πόδια εξετάζει την αναπηρία με διαφορετικό τρόπο Facebook Twitter
Μελέτη φτερών της Σάρα Μπίφεν, υδατογραφία του 1812.

Η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για την Μπίφεν τα τελευταία χρόνια αντικατοπτρίζεται από την αύξηση των τιμών των έργων της. Το 2019, μία από τις μινιατούρες αυτοπροσωπογραφίας της πωλήθηκε για 137.500 λίρες, ένα αξιοσημείωτο ποσό για μια ελάχιστα γνωστή καλλιτέχνιδα.

Στις περισσότερες αυτοπροσωπογραφίες της, απεικόνιζε ένα πινέλο ραμμένο στο μανίκι του φορέματός της, το οποίο χειριζόταν χρησιμοποιώντας τόσο τον ώμο όσο και το στόμα της.

Οι χειρόγραφες επιστολές της αποκαλύπτουν μια γυναίκα με χιούμορ αντί για πικρία και μια καλλιτέχνιδα που αντιλαμβανόταν την τέχνη με εξαιρετική λεπτότητα και ρεαλισμό.

Μια έκθεση με μια ζωγράφο χωρίς χέρια και πόδια εξετάζει την αναπηρία με διαφορετικό τρόπο Facebook Twitter
Αυτοπροσωπογραφία της Σάρα Μπίφεν, 1825.
Μια έκθεση με μια ζωγράφο χωρίς χέρια και πόδια εξετάζει την αναπηρία με διαφορετικό τρόπο Facebook Twitter
Σάρα Μπίφεν, Πορτρέτο της βασίλισσας Βικτόρια, 1848,
Μια έκθεση με μια ζωγράφο χωρίς χέρια και πόδια εξετάζει την αναπηρία με διαφορετικό τρόπο Facebook Twitter
Αυτοπροσωπογραφία της Σάρα Μπίφεν. Courtesy of Wellcome Collection.
Μια έκθεση με μια ζωγράφο χωρίς χέρια και πόδια εξετάζει την αναπηρία με διαφορετικό τρόπο Facebook Twitter
Σάρα Μπίφεν, Κορίτσι με λευκό φόρεμα.
Μια έκθεση με μια ζωγράφο χωρίς χέρια και πόδια εξετάζει την αναπηρία με διαφορετικό τρόπο Facebook Twitter
Σάρα Μπίφεν, Πορτρέτο κυρίας.
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Καμιά φορά μιλάω για τα έργα μου και ακούγεται σαν να μιλάω για προζύμι ή κεφίρ»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης πέταξε τον Πλάτωνα σε ένα escape room για την Μπιενάλε

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ