Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Head of an Apoxyomenos, 2nd–1st century B.C.GreekBronzeObject: H: 29.2 x W: 21 x D: 27.3 cm (11 1/2 x 8 1/4 x 10 3/4 in.)Image courtesy of Kimbell Art Museum, Fort Worth, Texas/Scala,FirenzeEX.2015.1.50
1
Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Kεφαλή άνδρος, περίπου 100 π. Χ. ΔήλοςΕθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθήνας / Photo: Maurie Mauzy / Art Resource, NY

  

Επί τρεις αιώνες, από τη βασιλεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου μέχρι αυτή του Αυγούστου, καλλιτέχνες από τη Μεσόγειο δημιούργησαν καινοτόμα ρεαλιστικά γλυπτά που χαρακτηρίζονται από τη σωματική τους δύναμη και τη ρεαλιστική τους ένταση. Τα χάλκινα αγάλματα, αριστουργήματα της λεπτομέρειας, των εφέ που κάνουν σε παιχνίδι με το φως, την ανάδειξη κάθε μικρής λεπτομέρειας σε δυναμική σύνθεση, την μεγαλειώδη  έκθεση του γυμνού σώματος, και λεπτομερείς εκφράσεις της ηλικίας και του χαρακτήρα. Η ανθρώπινη μορφή παρουσιάζεται με τον πιο εκθαμβωτικό τρόπο. Στο μουσείο Γκετί, θα παρουσιαστεί η πρώτη μεγάλη διεθνής έκθεση που συγκεντρώνει περισσότερα από 50 αρχαία χάλκινα αγάλματα, εξαιρετικά σπάνια,  από την περιοχή της μεσογείου από τον 4ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 1ο αιώνα μ.Χ.

«Η αναπαράσταση της ανθρώπινης μορφής είναι κεντρικής σημασίας για την τέχνη σχεδόν σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, αλλά πουθενά δεν έχει μεγαλύτερη σημασία και μεγαλύτερη επιρροή στην μετέπειτα ιστορία της τέχνης από όσο στην Ελλάδα»,  δήλωσε ο Timothy Potts, διευθυντής του μουσείου J. Paul Getty.

Τα μεγάλης κλίμακας μπρούτζινα γλυπτά είναι από τα σπανιότερα που έχουν σωθεί από την αρχαιότητα. Ο λόγος είναι απλός. Ο χαλκός ως πολύτιμο υλικό, έλιωνε προκειμένου να ξαναχρησιμοποιηθεί. Σειρές από άδεια βάθρα σε πολλούς αρχαιολογικούς χώρους αποτελούν μια σκληρή μαρτυρία για την παρουσία και την καταστροφή των χάλκινων αγαλμάτων της ελληνιστικής εποχής

Οι γλύπτες κατά την περίοδο των ελληνιστικών χρόνων ανέδειξαν με τον πιο δραματικό τρόπο τις πτυχές, έπλασαν τα μαλλιά, τις λεπτομερείς απεικονίσεις των φλεβών, τις ρυτίδες τους τένοντες και τους μύες, δημιουργώντας τα πιο αληθοφανή και συναισθηματικά φορτισμένα γλυπτά που έγιναν ποτέ και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να γοητεύουν και να εντυπωσιάζουν τους θεατές, ενώ κατέχουν μια περίοπτη θέση στην ιστορία της τέχνης. Με το μουσείο Γκετί συνεργάζονται το Palazzo Strozzi της Φλωρεντίας, το Εθνικό Αρχαιολογικό μουσείο της Ιταλίας, η αρχαιολογική υπηρεσία της Τοσκάνης και η Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον.

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Κεφαλή ηγεμόνα 3ος αιώνας π. Χ.. Βρέθηκε στα ανοιχτά της Καλύμνου. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθήνας / Υπουργείο Πολιτισμού

 

Τα μεγάλης κλίμακας μπρούτζινα γλυπτά είναι από τα σπανιότερα που έχουν σωθεί από την αρχαιότητα. Ο λόγος είναι απλός. Ο χαλκός ως πολύτιμο υλικό, έλιωνε προκειμένου να ξαναχρησιμοποιηθεί. Σειρές από άδεια βάθρα σε πολλούς αρχαιολογικούς χώρους αποτελούν μια σκληρή μαρτυρία για την παρουσία και την καταστροφή των χάλκινων αγαλμάτων της ελληνιστικής εποχής. Κατά ένα ειρωνικό τρόπο πολλά χάλκινα αγάλματα εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα, μόνο και μόνο επειδή χάθηκαν σε ναυάγια, βρίσκονταν επί αιώνες στο βυθό της θάλασσας και έτσι μπόρεσαν να ανακτηθούν.

 

Συνήθως τα χάλκινα αγάλματα τα βλέπουμε να εκτίθενται ανάμεσα σε άλλα εκθέματα από άλλα υλικά. Σπανίως εκτίθενται το ένα δίπλα στο άλλο, ώστε να καταλάβουμε τόσο την ποικιλία των μορφών, των τεχνικών που χρησιμοποιούνται από τους αρχαίους γλύπτες, αλλά και αντικείμενα του ίδιου τύπου και από το ίδιο εργαστήριο, την ίδια εποχή. Για παράδειγμα υπάρχουν δυο ερμαί του Διονύσου, η Mahdia από το Εθνικό Μουσείο Bardo, της Τυνησία και αυτή του μουσείου Getty που έγιναν στο ίδιο εργαστήριο και δεν έχουν εκτεθεί μαζί ποτέ. Η Mahdia βρέθηκε στα ανοικτά των ακτών της Τυνησίας το 1907, μαζί με ένα φορτίο αρχαίου πλοίου που μετέφερε πολλά έργα τέχνης από την Ελλάδα και είναι το μόνο αρχαίο χάλκινο της εποχής υπογεγραμμένο από τον καλλιτέχνη (Boëthos της Καλχηδόνας). Αυτή που ανήκει στο Γκετί προέρχεται από το ίδιο εργαστήριο και είναι ένα μείγμα χαλκού, κασσίτερου, μολύβδου, και άλλα ιχνοστοιχεία που είναι σαν το DNA των μπρούντζινων γλυπτών. Οι πληροφορίες που παίρνουμε από αυτά τα δυο χάλκινα γλυπτά μας επιτρέπουν να μελετήσουμε σε βάθος τόσο την κατασκευή όσο και την μέθοδο αναπαραγωγής.

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Statue of Aule Metelle, 2nd–1st century B.C. Image courtesy of the Soprintendenza per i Beni Archeologicidella Toscana - Museo Archeologico Nazionale, FirenzeEX.2015.1.20

 

Τα αριστουργήματα αυτά που βλέπουμε συνήθως μεμονωμένα, παρουσιάζονται εδώ στο ευρύτερο πλαίσιό τους και έχουν να αφηγηθούν μια πλούσια ιστορία, όχι μόνο για το καλλιτεχνικό επίτευγμα, αλλά και για τις πολιτικές και πολιτιστικές ανησυχίες των ανθρώπων που τα παρήγγειλαν αλλά και τα δημιούργησαν περισσότερο από δυο χιλιάδες χρόνια πριν. Ανάμεσα στα πολλά και διάσημα γλυπτά είναι και η λεγόμενη κεφαλή ενός άνδρα από τη Δήλο που προέρχεται από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Η δραματικά εκφραστική αυτή προτομή άγνωστου άνδρα με το επιτακτικό βλέμμα χρονολογείται από το τέλος του δεύτερου ή τις αρχές του πρώτου αιώνα π.Χ.. Ο «Παλαιστής», προέρχεται από το Εθνικό Μουσείο της Ρώμης και στην μορφή του διαγράφονται με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο ουλές και μώλωπες. Ξεχωρίζει ως η επιτομή της κατανόησης της ελληνιστικής τέχνης, η οποία επιχειρούσε να συλλάβει κάθε λεπτομέρεια.  Ο κουρασμένος μαχητής εξαντλημένος από τον βίαιο αγώνα περιγράφει με την έκφρασή του την δύναμη και το πάθος της μοναδικής ελληνιστικής γλυπτικής.

 

Σπάνια επιβίωσαν, αλλά οι πολλαπλές εκδόσεις του ίδιου έργου ήταν ο κανόνας στην αρχαιότητα. Ένα καλό παράδειγμα είναι η φιγούρα ενός αθλητή που φαίνεται να κρατάει ένα στλεγγίδα, μια καμπύλη λεπίδα που χρησιμοποιείται για να ξύσει το πετρέλαιο και τις ακαθαρσίες από το δέρμα του , γνωστή στα ελληνικά ως «ξύστρα». Είναι ένα από τα πιο διάσημα αντίγραφα που έγιναν εκείνη την περίοδο. Στην έκθεση υπάρχουν επίσης τρία χάλκινα αγάλματα της Ύστερης Ελληνιστικής ή Πρώιμης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορικής περιόδου, γύρω στα 300π.Χ .από έναν κορυφαίο γλύπτη της εποχής.

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Signed by Apollonios of Athens (Greek, active 1st century B.C.)Herm bust of the Doryphoros of Polykleitos, 1st century B.C., fromthe Villa dei Papiri at HerculaneumSu concessione Ministero dei Beni e delle Attività Culturali e delTurismo - Soprintendenza per i Beni Archeologici di Napoli - FotoLuigi SpinaEX.2015.1.24

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Terme Boxer, 3rd–2nd century B.C.Greek, from HerculaneumMuseo Nazionale Romano - Palazzo Massimo alle TermeSu concessione del Ministero dei beni e delle attività culturali edel turismo - Soprintendenza Speciale per il Colosseo, il MuseoNazionale Romano e l’area archeologica di Roma. Photo © VanniArchive/Art Resource, NYEX.2015.1.30

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Head of an Apoxyomenos, 2nd–1st century B.C.Image courtesy of Kimbell Art Museum, Fort Worth, Texas/Scala,FirenzeEX.2015.1.50

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Workshop of Boethos of Kalchedon (Greek, active about 200–100 B.C.)Herm of Dionysos, about 200 - 100 B.C.Bronze, calcitic stoneThe J. Paul Getty Museum, Villa Collection, Malibu, California79.AB.138

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Sleeping Eros, 3rd century B.C.–1st century A.D.GreekBronzeThe Metropolitan Museum of Art, Rogers Fund, 1943 (43.11.4)Image © The Metropolitan Museum of Art/Scala, FirenzeEX.2015.1.55

 

 

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης πέταξε τον Πλάτωνα σε ένα escape room για την Μπιενάλε

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

1 σχόλια