Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Head of an Apoxyomenos, 2nd–1st century B.C.GreekBronzeObject: H: 29.2 x W: 21 x D: 27.3 cm (11 1/2 x 8 1/4 x 10 3/4 in.)Image courtesy of Kimbell Art Museum, Fort Worth, Texas/Scala,FirenzeEX.2015.1.50
1
Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Kεφαλή άνδρος, περίπου 100 π. Χ. ΔήλοςΕθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθήνας / Photo: Maurie Mauzy / Art Resource, NY

  

Επί τρεις αιώνες, από τη βασιλεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου μέχρι αυτή του Αυγούστου, καλλιτέχνες από τη Μεσόγειο δημιούργησαν καινοτόμα ρεαλιστικά γλυπτά που χαρακτηρίζονται από τη σωματική τους δύναμη και τη ρεαλιστική τους ένταση. Τα χάλκινα αγάλματα, αριστουργήματα της λεπτομέρειας, των εφέ που κάνουν σε παιχνίδι με το φως, την ανάδειξη κάθε μικρής λεπτομέρειας σε δυναμική σύνθεση, την μεγαλειώδη  έκθεση του γυμνού σώματος, και λεπτομερείς εκφράσεις της ηλικίας και του χαρακτήρα. Η ανθρώπινη μορφή παρουσιάζεται με τον πιο εκθαμβωτικό τρόπο. Στο μουσείο Γκετί, θα παρουσιαστεί η πρώτη μεγάλη διεθνής έκθεση που συγκεντρώνει περισσότερα από 50 αρχαία χάλκινα αγάλματα, εξαιρετικά σπάνια,  από την περιοχή της μεσογείου από τον 4ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 1ο αιώνα μ.Χ.

«Η αναπαράσταση της ανθρώπινης μορφής είναι κεντρικής σημασίας για την τέχνη σχεδόν σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, αλλά πουθενά δεν έχει μεγαλύτερη σημασία και μεγαλύτερη επιρροή στην μετέπειτα ιστορία της τέχνης από όσο στην Ελλάδα»,  δήλωσε ο Timothy Potts, διευθυντής του μουσείου J. Paul Getty.

Τα μεγάλης κλίμακας μπρούτζινα γλυπτά είναι από τα σπανιότερα που έχουν σωθεί από την αρχαιότητα. Ο λόγος είναι απλός. Ο χαλκός ως πολύτιμο υλικό, έλιωνε προκειμένου να ξαναχρησιμοποιηθεί. Σειρές από άδεια βάθρα σε πολλούς αρχαιολογικούς χώρους αποτελούν μια σκληρή μαρτυρία για την παρουσία και την καταστροφή των χάλκινων αγαλμάτων της ελληνιστικής εποχής

Οι γλύπτες κατά την περίοδο των ελληνιστικών χρόνων ανέδειξαν με τον πιο δραματικό τρόπο τις πτυχές, έπλασαν τα μαλλιά, τις λεπτομερείς απεικονίσεις των φλεβών, τις ρυτίδες τους τένοντες και τους μύες, δημιουργώντας τα πιο αληθοφανή και συναισθηματικά φορτισμένα γλυπτά που έγιναν ποτέ και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να γοητεύουν και να εντυπωσιάζουν τους θεατές, ενώ κατέχουν μια περίοπτη θέση στην ιστορία της τέχνης. Με το μουσείο Γκετί συνεργάζονται το Palazzo Strozzi της Φλωρεντίας, το Εθνικό Αρχαιολογικό μουσείο της Ιταλίας, η αρχαιολογική υπηρεσία της Τοσκάνης και η Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον.

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Κεφαλή ηγεμόνα 3ος αιώνας π. Χ.. Βρέθηκε στα ανοιχτά της Καλύμνου. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθήνας / Υπουργείο Πολιτισμού

 

Τα μεγάλης κλίμακας μπρούτζινα γλυπτά είναι από τα σπανιότερα που έχουν σωθεί από την αρχαιότητα. Ο λόγος είναι απλός. Ο χαλκός ως πολύτιμο υλικό, έλιωνε προκειμένου να ξαναχρησιμοποιηθεί. Σειρές από άδεια βάθρα σε πολλούς αρχαιολογικούς χώρους αποτελούν μια σκληρή μαρτυρία για την παρουσία και την καταστροφή των χάλκινων αγαλμάτων της ελληνιστικής εποχής. Κατά ένα ειρωνικό τρόπο πολλά χάλκινα αγάλματα εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα, μόνο και μόνο επειδή χάθηκαν σε ναυάγια, βρίσκονταν επί αιώνες στο βυθό της θάλασσας και έτσι μπόρεσαν να ανακτηθούν.

 

Συνήθως τα χάλκινα αγάλματα τα βλέπουμε να εκτίθενται ανάμεσα σε άλλα εκθέματα από άλλα υλικά. Σπανίως εκτίθενται το ένα δίπλα στο άλλο, ώστε να καταλάβουμε τόσο την ποικιλία των μορφών, των τεχνικών που χρησιμοποιούνται από τους αρχαίους γλύπτες, αλλά και αντικείμενα του ίδιου τύπου και από το ίδιο εργαστήριο, την ίδια εποχή. Για παράδειγμα υπάρχουν δυο ερμαί του Διονύσου, η Mahdia από το Εθνικό Μουσείο Bardo, της Τυνησία και αυτή του μουσείου Getty που έγιναν στο ίδιο εργαστήριο και δεν έχουν εκτεθεί μαζί ποτέ. Η Mahdia βρέθηκε στα ανοικτά των ακτών της Τυνησίας το 1907, μαζί με ένα φορτίο αρχαίου πλοίου που μετέφερε πολλά έργα τέχνης από την Ελλάδα και είναι το μόνο αρχαίο χάλκινο της εποχής υπογεγραμμένο από τον καλλιτέχνη (Boëthos της Καλχηδόνας). Αυτή που ανήκει στο Γκετί προέρχεται από το ίδιο εργαστήριο και είναι ένα μείγμα χαλκού, κασσίτερου, μολύβδου, και άλλα ιχνοστοιχεία που είναι σαν το DNA των μπρούντζινων γλυπτών. Οι πληροφορίες που παίρνουμε από αυτά τα δυο χάλκινα γλυπτά μας επιτρέπουν να μελετήσουμε σε βάθος τόσο την κατασκευή όσο και την μέθοδο αναπαραγωγής.

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Statue of Aule Metelle, 2nd–1st century B.C. Image courtesy of the Soprintendenza per i Beni Archeologicidella Toscana - Museo Archeologico Nazionale, FirenzeEX.2015.1.20

 

Τα αριστουργήματα αυτά που βλέπουμε συνήθως μεμονωμένα, παρουσιάζονται εδώ στο ευρύτερο πλαίσιό τους και έχουν να αφηγηθούν μια πλούσια ιστορία, όχι μόνο για το καλλιτεχνικό επίτευγμα, αλλά και για τις πολιτικές και πολιτιστικές ανησυχίες των ανθρώπων που τα παρήγγειλαν αλλά και τα δημιούργησαν περισσότερο από δυο χιλιάδες χρόνια πριν. Ανάμεσα στα πολλά και διάσημα γλυπτά είναι και η λεγόμενη κεφαλή ενός άνδρα από τη Δήλο που προέρχεται από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Η δραματικά εκφραστική αυτή προτομή άγνωστου άνδρα με το επιτακτικό βλέμμα χρονολογείται από το τέλος του δεύτερου ή τις αρχές του πρώτου αιώνα π.Χ.. Ο «Παλαιστής», προέρχεται από το Εθνικό Μουσείο της Ρώμης και στην μορφή του διαγράφονται με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο ουλές και μώλωπες. Ξεχωρίζει ως η επιτομή της κατανόησης της ελληνιστικής τέχνης, η οποία επιχειρούσε να συλλάβει κάθε λεπτομέρεια.  Ο κουρασμένος μαχητής εξαντλημένος από τον βίαιο αγώνα περιγράφει με την έκφρασή του την δύναμη και το πάθος της μοναδικής ελληνιστικής γλυπτικής.

 

Σπάνια επιβίωσαν, αλλά οι πολλαπλές εκδόσεις του ίδιου έργου ήταν ο κανόνας στην αρχαιότητα. Ένα καλό παράδειγμα είναι η φιγούρα ενός αθλητή που φαίνεται να κρατάει ένα στλεγγίδα, μια καμπύλη λεπίδα που χρησιμοποιείται για να ξύσει το πετρέλαιο και τις ακαθαρσίες από το δέρμα του , γνωστή στα ελληνικά ως «ξύστρα». Είναι ένα από τα πιο διάσημα αντίγραφα που έγιναν εκείνη την περίοδο. Στην έκθεση υπάρχουν επίσης τρία χάλκινα αγάλματα της Ύστερης Ελληνιστικής ή Πρώιμης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορικής περιόδου, γύρω στα 300π.Χ .από έναν κορυφαίο γλύπτη της εποχής.

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Signed by Apollonios of Athens (Greek, active 1st century B.C.)Herm bust of the Doryphoros of Polykleitos, 1st century B.C., fromthe Villa dei Papiri at HerculaneumSu concessione Ministero dei Beni e delle Attività Culturali e delTurismo - Soprintendenza per i Beni Archeologici di Napoli - FotoLuigi SpinaEX.2015.1.24

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Terme Boxer, 3rd–2nd century B.C.Greek, from HerculaneumMuseo Nazionale Romano - Palazzo Massimo alle TermeSu concessione del Ministero dei beni e delle attività culturali edel turismo - Soprintendenza Speciale per il Colosseo, il MuseoNazionale Romano e l’area archeologica di Roma. Photo © VanniArchive/Art Resource, NYEX.2015.1.30

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Head of an Apoxyomenos, 2nd–1st century B.C.Image courtesy of Kimbell Art Museum, Fort Worth, Texas/Scala,FirenzeEX.2015.1.50

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Workshop of Boethos of Kalchedon (Greek, active about 200–100 B.C.)Herm of Dionysos, about 200 - 100 B.C.Bronze, calcitic stoneThe J. Paul Getty Museum, Villa Collection, Malibu, California79.AB.138

 

Εξουσία και πάθος στα μεγαλειώδη μπρούτζινα γλυπτά Facebook Twitter
Sleeping Eros, 3rd century B.C.–1st century A.D.GreekBronzeThe Metropolitan Museum of Art, Rogers Fund, 1943 (43.11.4)Image © The Metropolitan Museum of Art/Scala, FirenzeEX.2015.1.55

 

 

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έκθεση αφισών στην Ύδρα μιας Ελλάδας ανόθευτης και ταπεινής

Εικαστικά / Πώς διαφήμιζε η Ελλάδα τον εαυτό της στο εξωτερικό από το ’30 έως το ’60;

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Εικαστικά / Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Εικαστικά / «Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Μια μεγάλη έκθεση στο Σικάγο εξετάζει την γκέι ταυτότητα ως ιστορικό φαινόμενο μέσα από 300 έργα που δημιουργήθηκαν κυρίως στην περίοδο μεταξύ του 1869, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η λέξη «ομοφυλόφιλος», και του 1939
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια