Από την Άλκηστη Γεωργίου
Εικαστικός, γραφίστρια, ενδυματολόγος, visual artist, Dj..
Η Χαρά Κατσίκη μετρά τόσες πολλές ιδιότητες, και κατ' επέκταση άλλους τόσους τρόπους δημιουργικής έκφρασης, που μία συνέντευξη συγκεντρωμένη σε ένα μόνο θέμα ή μία σειρά δημιουργιών της μοιάζει αδύνατη. Κοινώς, δεν ξέρει κανείς τι να την πρωτο-ρωτήσει.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Η Χαρά Κατσίκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, και από μικρή ήξερε ότι θέλει να γίνει καλλιτέχνης, χωρίς καν να γνωρίζει τι ακριβώς σημαίνει αυτό.
Ξεκίνησε τις σπουδές της στο New York College, στον κλάδο του managment, αλλά αυτο που την κέρδισε ήταν ο χώρος της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Στην δημιουργική της πορεία μέχρι σήμερα έχει λάβει μια σειρά από δεκάδες βραβεία και διακρίσεις, μεταξύ των οποίων τα Swatch Young Illustrator's Award 2010 , ARTIST OF THE YEAR 2011 by Artists&Illustrators Magazine, και MOTION + SOUND Category Award by Art Takes Miami / SCOPE Art Show and See.Me 2012. Από την λίστα δεν θα μπορούσαν φυσικά να λείπουν και τα ελληνικά βραβεία EΒΓΕ και ERMIS AWARDS.
Το έργο της καλύπτει μία γκάμα από κολάζ, illustration, ζωγραφική, και visual arts, αλλά το δικό μας μάτι έμεινε λίγο παραπάνω στην σειρά "Portraits", στην οποία η παλιά Βικτωριανή αισθητική επανασυστήνεται με έντονα φλούο χρώματα, και σουρεαλιστικά GIFs.
Ας γνωρίσουμε καλύτερα την δημιουργό.
-Πώς θα περιέγραφες την εικαστική σου πορεία ως τώρα;
-Αφού εγκατέλειψα το κολλέγιο πήρα κάποια μαθήματα στο χώρο του εφαρμοσμένου σχεδίου, και συγκεκριμένα στο fashion & interior design. Προσπάθησα να τα εφαρμόσω, δουλεύοντας σε ανάλογους τομείς, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν αυτό ακριβώς που έψαχνα.
Παράλληλα άρχισα να παίζω μουσική σε μικρά κλαμπάκια της Αθήνας για το χαρτζιλίκι. Τότε ήταν που ήρθε στη ζωή μου ο άνθρωπος που μετέπειτα έγινε μέντορας μου στο χώρο της γραφιστικής. Γρήγορα ανακάλυψε το ταλέντο μου στα εικαστικά και με προέτρεψε να ασχοληθώ με αυτόν τον τομέα. Στην γραφιστική βρήκα μια ευρύτερη ελευθερία έκφρασης, αλλά παράλληλα κι έναν περιορισμό έκφρασης, λόγω του μέσου του υπολογιστή.
-Από πότε ζεις στο Βερολίνο, και πώς προέκυψε η εγκατάσταση σου εκεί;
-Στο Βερολίνο εδρεύω τα τελευταία έξι χρόνια. Όντας στην Αθήνα, κάπου βαθιά μέσα μου ήξερα ότι αυτο που θα με ολοκληρώσει είναι ένα μέσο δημιουργίας με το οποίο θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω και να ξετυλίξω όλες μου τις αισθήσεις, και παράλληλα ένα κατάλληλο περιβάλλον που θα τις ενέπνεε και θα τις ανύψωνε.
Αφού δούλεψα τρία – τέσσερα χρόνια στο χώρο της γραφιστικής και διαφήμισης ως art director, και έχοντας ήδη στο βαλιτσάκι μου κάποιες διακρίσεις, αποφάσισα να κάνω το μεγάλο βήμα. Να ανοίξω τα φτερά μου και να πετάξω μακριά.
Η απόφαση ήρθε πολύ γρήγορα, από την πρώτη κιόλας επίσκεψη μου στο Βερολίνο. Ο αέρας του και μόνο με έκανε να νιώσω ελεύθερη, κι έτσι αποφάσισα να μετακομίσω.
-Τι είναι αυτό που έχεις κερδίσει περισσότερο σαν άνθρωπος αλλά και σαν δημιουργός από την ζωή και την διαμονή σου εκεί;
-Στο Βερολίνο ανακάλυψα το ταλέντο μου στην ζωγραφική. Κάτι το οποίο δεν είχα φανταστεί ούτε στα ποιο τρελά μου όνειρα που ίσως απέρριπτα από φόβο. Ζωγραφίζοντας βρήκα έναν πιο άμεσο τρόπο δημιουργίας και έκφρασης, ο οποίος με βοήθησε να βρω την αληθινή "Χαρά". Και τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι το να δημιουργώ σημαίνει τα πάντα για μένα.
-Ζωγραφική, σχέδιο, γραφιστική, visual arts, ενδυματολογία, animation, μουσική.. Ποιο, ή ποια, είναι τα κοινά που υπάρχουν σε κάθε δημιουργική σου έκφανση;
-Η επιθυμία μου να αγγίξω τις καρδιές των ανθρώπων, και να αφυπνίσω την ευαισθητοποίηση και τη συνείδησή τους.
-Πώς θα περιέγραφες εσύ η ίδια το στυλ και το ύφος της δουλειάς σου; Δώσε μας ένα statement του τι σημαίνει δημιουργία για σένα.
-Δημιουργία σημαίνει τα πάντα για μένα. Είναι αυτό που είμαι. Αναδύεται από μέσα μου όπως η ενέργεια που έρχεται μέσα από τη γη σε ένα δέντρο. Είναι η ελευθερία, η έκφραση, η συγκίνηση, η επικοινωνία, η χαρά, η αγάπη, το πάθος, και η δύναμη.
Προέρχεται από την καρδιά και το πνεύμα μου, κι ελπίζω να λαμβάνεται από την καρδιά και το πνεύμα όσων έρχονται σε επαφή μαζί της.
-Από τι εμπνέεσαι κάθε φορά;
-Τα πάντα με εμπνέουν. Η μητέρα φύση και o απόλυτα χαοτικό κόσμος μας, για μένα, είναι η αστείρευτη πηγή έμπνευσης.
Δύσκολο να το περιγράψω. Είναι σαν να προσπαθείς να περιγράψεις με λέξεις το περίπλοκο σύμπαν που μας περιβάλλει.
-Μίλησε μας για την σειρά "Portraits".
-Λατρεύω τις παλιές φωτογραφίες. Ειδικά αυτές από τη Βικτοριανή εποχή. Έχουν κάτι ρομαντικό αλλά και σκοτεινό ταυτόχρονα.
Με μία σχεδόν αυτόματη λήψη μπορώ να τις μετατρέψω σε ένα παράξενο και σουρεαλιστικό κόσμο στον οποίο συγχωνεύονται τα παράνομα voodoo, η προγονική μνήμη, και η προσωπική αποκάλυψη. Τους δίνω και πάλι τη ζωή μέσα από τη φαντασία μου, λειτουργώντας σαν ένα "μέντιουμ".
Αφήνω το χέρι μου να κινείται τυχαία εκφράζοντας το υποσυνείδητο, έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να μπορεί να αποκαλύψει κάτι από την ψυχή μου.
Δεν προσπαθώ πάντα να πω μια ιστορία, ή να δημιουργήσω κάποιο συγκεκριμένο νόημα ή concept. Μερικές φορές, εξετάζοντας βαθύτερα μπορείς να βρεις το δικό σου.
-Είσαι και Dj εδώ και πολλά χρόνια. Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με την μουσική;
-H σχέση μου με την μουσική ξεκίνησε από πολύ νεαρή ηλικία. Δάσκαλος μου ήταν ο πατέρας μου, που από την ηλικία των δύο ακόμα ετών μου μάθαινε πώς να παίζω ένα δίσκο στο πικάπ!
Λάτρης και ο ίδιος της μουσικής, με εισήγαγε από μωρό στους ταξιδιάρικους και ψυχεδελικούς ήχους των Pink Floyd και Gong.
Κατά τη διάρκεια της εφηβείας μου έγινα μέρος της Αθηναϊκής εναλλακτικής σκηνής, παίζοντας μουσική από χόμπι, επηρεασμένη από τη δεύτερη βρετανική εισβολή στα μέσα της δεκαετίας του 90, ενώ λίγο αργότερα άρχισα να διερευνώ μια ποικιλία από μουσικά στυλ στο χώρο του easy listening. Ζώντας στο Βερολίνο οδηγήθηκα σε μία εντελώς νέα καλλιτεχνική αναγέννηση και αυτό-εξερεύνηση, μέσα από την αναπαραγωγή μουσικής, την κατάρτιση, και τη δημιουργία οπτικοακουστικών τοπίων, και αναμιγνύοντας την Βερολινέζικη ηλεκτρονική επιρροή με Nu Disco, Balearic, Electronica, Deep House, ακόμα και techno.
-Πώς συνδυάζεις την ιδιότητα της εικαστικού και της Dj; Αν έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα στην μουσική και την τέχνη τι θα διάλεγες;
-Δεν ξεχωρίζω κανένα μέσο έκφρασης. Εξαρτάται από τη διάθεσή μου και από αυτό που θέλω να εκφράσω την συγκεκριμένη στιγμή. Βλέπω τον κόσμο όπως τον καμβά όπου μπορώ να αντλήσω δελεαστικές εικόνες, χρησιμοποιώντας τους ήχους και τα οράματα που η παλέτα της ψυχής μου μπορεί να συνδυάσει.
σχόλια