«The Tragedy of Macbeth»: Υποβλητικός, τρομακτικός Σαίξπηρ διά χειρός Τζόελ Κοέν

The tragedy of Macbeth Facebook Twitter
Ο Τζόελ Κοέν εμπιστεύτηκε ένα βαρυσήμαντο έργο, το έκανε δικό του χωρίς να χρειαστεί να καταφύγει σε genre.
0

Σε σφιχτό κάδρο 4:3, εξπρεσιονιστική φωτογραφία, γυμνά σκηνικά και διάχυτη απελπισία, η κοφτερής αντίθεσης ασπρόμαυρη απόδοση του «Μάκβεθ» απηχεί το πνεύμα του βάρδου από έναν σκηνοθέτη που αντιλαμβάνεται την ωριμότητα που διανύει: χωρίς τη μόνιμη συνδρομή του αδελφού του, Ίθαν, ο Τζόελ αποφασίζει για πρώτη φορά να καταπιαστεί με κλασικό έργο, μετά από μια λαμπρή καριέρα σε όλα τα είδη, από τα γουέστερν και τα βλοσυρά δράματα ως τις κωμωδίες και τις σάτιρες.

Κι ενώ θα μπορούσε να ανοίξει την περιπέτεια σε κινηματογραφικά σχήματα και ζωντανά σκηνικά, επιλέγει να τοποθετήσει τη δράση σε σκηνική λογική στενής προοπτικής, σαν αναπαράσταση κυκλικών περιστατικών με χρονική ασυνέχεια, σεβόμενος το περιεχόμενο και τον λόγο.

Πιο κοντά στο ύφος της (πιο ψυχολογικής και βερμπαλιστικής) εκδοχής του Όρσον Γουέλς παρά στον θερμό νατουραλισμό του Ρόμαν Πολάνσκι και την ψυχεδελική υπερβολή του Τζάστιν Κερζέλ, η ιστορία του απαράμιλλου πολεμιστή, άκληρου βασιλοκτόνου της Σκωτίας και υποκινούμενου από τη δολοπλόκο σύζυγο άρπαγα του θρόνου απηχεί μια ευρύτερη κοινωνική απαισιοδοξία, μια αίσθηση ματαιότητας, όπως προκύπτει από τις επιπτώσεις της άτιμης και αυθαίρετης παρέμβασης.

Το «Tragedy of Macbeth» είναι υποβλητικό και τρομακτικό ταυτόχρονα, πνιγμένο στο κιαροσκούρο και τους κακούς οιωνούς, μ’ έναν σπουδαίο Ντενζέλ Γουόσινγκτον, φορτωμένο με τη βαριά σκιά του αναπόφευκτου – αυτό το επαναλαμβανόμενο «αύριο» που φέρνει μόνο τα χειρότερα.

Το έγκλημα και η τιμωρία αποτελούν οικεία δραματουργικά υλικά για τον Κοέν και η τραγωδία ενός αμφισβητούμενου ηγέτη με ελάχιστες παρενθέσεις χαράς και μόνιμη αγωνία για το μέλλον σε ένα έργο των αρχών του δέκατου έβδομου αιώνα, εμπνευσμένο από την περιδίνηση του πολέμου και την οσμή του θανάτου από επιδημία, είναι φυσική συνέχεια της θεματικής του Αμερικανού σκηνοθέτη, όπου ο πρωταγωνιστής, ηγετικός αν και ανασφαλής, ένας έξυπνος φυλακισμένος στις αδυναμίες του, υπολείπεται της πραγματικότητας την οποία υποτίθεται πως ελέγχει, σε έναν κόσμο με καπρίτσια και αδικίες.

«The Tragedy of Macbeth»: Υποβλητικός, τρομακτικός Σαίξπηρ διά χειρός Τζόελ Κοέν Facebook Twitter
Το συνταίριασμα του Γουόσινγκτον με τη Φράνσις Μακντόρμαντ φαντάζει σχεδόν τρυφερό, αν και πάντα συνωμοτικό και εύθραυστο

«Life is a tale told by an idiot… signifying nothing»: τι πιο κοενικό από αυτήν τη ρήση του Μάκβεθ στην πέμπτη πράξη! Το «Tragedy of Macbeth» είναι υποβλητικό και τρομακτικό ταυτόχρονα, πνιγμένο στο κιαροσκούρο και τους κακούς οιωνούς, μ’ έναν σπουδαίο Ντενζέλ Γουόσινγκτον, φορτωμένο με τη βαριά σκιά του αναπόφευκτου – αυτό το επαναλαμβανόμενο «αύριο» που φέρνει μόνο τα χειρότερα.

Επειδή οι διάλογοι είναι απογυμνωμένοι από στόμφο και μεγαλοπρέπεια, η 90λεπτη διασκευή του ούτως ή άλλως μικρού σε διάρκεια θεατρικού δεν προσφέρεται για τρανταχτές ερμηνείες και η εκφορά γίνεται κατανοητή, σχεδόν καθημερινή, επιτείνοντας ακόμη περισσότερο τον ζόφο που δημιουργεί η αντάρα της ατμόσφαιρας, με τους μουσικούς χτύπους του Κάρτερ Μπεργουέλ και τα αιφνίδια ξεσπάσματα σε έναν εφιάλτη.

Ωστόσο, υποκριτικά ξεχωρίζει το απόκοσμο οπτικοακουστικό πορτρέτο των τριών μαγισσών από τη δεξιοτέχνη ηθοποιό του physical theater και σπεσιαλίστα σε σαιξπηρικούς χαρακτήρες (η πρώτη γυναίκα που έπαιξε Λιρ) Αικατερίνη Χατζηπατέρα, γνωστή ως Κάθριν Χάντερ στους θεατρικούς κύκλους του Λονδίνου, η οποία κάνει θαύματα με τους σωματικούς μετασχηματισμούς και την οξεία φωνή της, ένα ξωτικό που αντικατοπτρίζει την ψυχή του Μάκβεθ και ξεφορτώνει τις προφητείες σαν σημάδια της πλοκής.

Η Χάντερ τροφοδοτεί αρτιότερα τον Μάκβεθ/Γουόσινγκτον στη συνειδητοποίηση της ύπαρξής του. Όποτε την αντικρίζει, συμβαίνει μεταφυσικά η συντριβή του: μοιάζει παραδομένος στο τεχνητό περιβάλλον της ταινίας και του έργου, σαν να μην του ανήκει η εξουσία που τόσο πόθησε και κατάφερε να αποσπάσει.

The tragedy of Macbeth Facebook Twitter
Ο Τζόελ Κοέν αποφασίζει για πρώτη φορά να καταπιαστεί με κλασικό έργο, μετά από μια λαμπρή καριέρα σε όλα τα είδη, από τα γουέστερν και τα βλοσυρά δράματα ως τις κωμωδίες και τις σάτιρες.

Αντίθετα, το συνταίριασμά του με τη Λαίδη/Φράνσις Μακντόρμαντ φαντάζει σχεδόν τρυφερό, αν και πάντα συνωμοτικό και εύθραυστο, σαν να κρέμεται από τη λεπτή κλωστή της αλληλοεξάρτησης και την αμαρτία της προδοσίας που τους στοιχειώνει. 

Ο Τζόελ Κοέν εμπιστεύτηκε ένα βαρυσήμαντο έργο, το έκανε δικό του χωρίς να χρειαστεί να καταφύγει σε genre (παρά την όψη του γοτθικού θρίλερ, δεν είναι) και με την οικονομία στη διαχείριση της δράσης άφησε ακόμη περισσότερες ανάσες, αλλά και ερωτήματα, στη λύση της τελευταίας πράξης. 

Το «Tragedy of Macbeth» προβάλλεται στη streaming πλατφόρμα AppleTv+

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ