«Το Θηρίο»: Το αισθηματικό sci-fi της χρονιάς, εγκεφαλικό και φιλόδοξο

Το Θηρίο Facebook Twitter
Ο Μπονελό διατρέχει δύο γλώσσες και τρεις χρονικές περιόδους για να αφηγηθεί την ερωτική σχέση της Γκαμπριέλ και του Λουί
0

Αν το «Ρoor Things» του Γιώργου Λάνθιμου ξεχώρισε αισθητά στο φετινό Φεστιβάλ Βενετίας, ο Χαμαγκούτσι με το «Εvil does not exist» εδραίωσε τη θέση του στο βάθρο των σπουδαίων νεότερων σκηνοθετών και από τις τρεις πολυαναμενόμενες βιογραφίες, η «Πρισίλα» της Κόπολα κέρδισε άνετα τις εντυπώσεις έναντι του «Φεράρι »του Μαν και του «Μαέστρο» του Κούπερ με χαμηλόφωνη προσέγγιση ενός εγκάρδιου love story χαμένου στη μετάφραση ενός θορυβώδους μύθου, το «Θηρίο» του Μπερτράν Μπονελό είναι η ταινία που προβλημάτισε πιο πολύπλευρα και ίσως έμεινε περισσότερο στη μνήμη, εβδομάδες μετά την πρώτη της ανάγνωση.

Πρόκειται για τη δεύτερη, μετά την εκδοχή του Πατρίκ Σιά, που έκανε πρεμιέρα στην Berlinale πριν από μερικούς μήνες, κινηματογραφική μεταφορά από Γάλλο δημιουργό του «The beast in the jungle» του Χένρι Τζέιμς, μιας μάλλον παραγνωρισμένης γοητευτικής νουβέλας, γραμμένης το 1903, σχετικά με έναν άνδρα αιχμάλωτο των καταστροφικών προαισθημάτων του για μια ματαιωμένη ζωή.

Αλλάζοντας το γένος του πρωταγωνιστή, ο Μπονελό διατρέχει δύο γλώσσες και τρεις χρονικές περιόδους για να αφηγηθεί την ερωτική σχέση της Γκαμπριέλ και του Λουί, ή καλύτερα μιας γυναίκας κι ενός άνδρα κυρίως υπό την οπτική γωνία εκείνης, και βασικά διά της αγωνιώδους μοναξιάς και της παγερής αποξένωσης που ανάγει την πιθανότητα του ρομάντσου σε αινιγματική επιστημονική φαντασία.

Το αισθηματικό sci-fi της χρονιάς, εγκεφαλικό και φιλόδοξο, αυτάρεσκο και καλλιγραφικό ταυτόχρονα, γεμάτο πλατειασμούς (σαν να κοιτάζεται στον καθρέφτη, διακόπτοντας τη ροή του), αλλά με ένα σπαρακτικό, ταιριαστό φινάλε, δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο.

Ο Μπονελό του «Πορνογράφου» και του συναρπαστικού «Saint Laurent» ουδέποτε χαρίστηκε στα θέματά του ούτε παραδόθηκε σε ευκολίες. Διασχίζοντας τον χρόνο, από την Βelle Époque του 1910 ως το Λος Άντζελες του 2014 και το δυστοπικό Παρίσι (μάλλον) του κοντινού μέλλοντος, η Λεά Σεϊντού κυρίως βασανίζεται, όταν δεν διακατέχεται από το φευγαλέο αίσθημα του μεγάλου έρωτα. Το ρομαντικό φλερτ παραχωρεί τη θέση του στο υπαρξιακό angst και μια αίσθηση απειλής, συχνά εξωπραγματικής. Το μέλλον είναι μια ανεξερεύνητη ζούγκλα και η Γκαμπριέλ έχει μπει στη διαδικασία να εξαγνίσει το DNA, τροποιώντας το με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.

ΤΟ ΘΗΡΙΟ Facebook Twitter
Η Λέα Σεϊντού και ο πάντα ενδιαφέρων και ευαίσθητος Τζορτζ Μακέι, που είχε ξεχωρίσει στο 1917.

Δεν είναι σίγουρη για τον εξορκισμό της έντονης ανησυχίας της με αυτή την απόπειρα καθαρότητας, ούτε ο Λουί, ο οποίος στο Λος Άντζελες του 2014 υποδύεται έναν 30χρονο παρθένο, επιθετικό όσο και ο σεισμός που επίκειται, την ίδια στιγμή που η ηθοποιός Γκαμπριέλ περνάει ακροάσεις με αβέβαια αποτελέσματα και φυλάει το σπίτι της από την καταστροφή – σε έναν απόηχο του «Mulholland Drive» του Λιντς. Λίγο πριν από τις ιστορικές πλημμύρες που έπνιξαν το Παρίσι του 1910, η πιανίστρια και λατρεμένη της καλής κοινωνίας Γκαμπριέλ βρίσκει τη ρομαντική της προδιάθεση να ταράζεται από την ατονική επέλαση του Σένμπεργκ και τη σταθερότητα της ζωής της να πολιορκείται από την επιμονή του θαυμαστή της – και πάλι ο Λουί του πάντα ενδιαφέροντος και ευαίσθητου Τζορτζ Μακέι, που είχε ξεχωρίσει στο «1917».

ΚΥΡΙΑΚΗ Το Θηρίο Facebook Twitter
Το Θηρίο στηρίζεται στην Λέα Σεϊντού και την θεαματική ακροβασία της μέσα στο τρίπτυχο που έχει στήσει ο Μπονελό.

Το «Θηρίο» στηρίζεται στη Λέα Σεϊντού και στη θεαματική ακροβασία της μέσα στο τρίπτυχο που έχει στήσει ο Μπονελό, με ελικοειδές μοντάζ αμήχανης προσποίησης και κάποιων εντυπωσιακών τετ α τετ μεταξύ των δύο εραστών στον χρόνο και την Ιστορία. Πάντως, το αισθηματικό sci-fi της χρονιάς, εγκεφαλικό και φιλόδοξο, αυτάρεσκο και καλλιγραφικό ταυτόχρονα, γεμάτο πλατειασμούς (σαν να κοιτάζεται στον καθρέφτη, διακόπτοντας τη ροή του), αλλά και με ένα σπαρακτικό, ταιριαστό φινάλε, δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο.

Το Θηρίο προβάλλεται σε πανελλήνια πρώτη απόψε στις Νύχτες Πρεμιέρας και θα κυκλοφορήσει προσεχώς στις αίθουσες.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

EVIL DOES NOT EXIST

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Evil does not exist: Ο σπουδαίος Ρ. Χαμαγκούτσι κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στη Βενετία

Η παραβολή του Ιάπωνα σκηνοθέτη για το περιβάλλον ήταν η καλύτερη ταινία μετά το «Poor Things» του Golden Lion King, Γιώργου Λάνθιμου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ferrari: Μια σαπουνόπερα σε ολισθηρό οδόστρωμα

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Ferrari: Μια σαπουνόπερα σε ολισθηρό οδόστρωμα

Ο Μάικλ Μαν επιστρέφει μετά από 8ετή αποχή από τα πλατό, με ένα ευανάγνωστο passion project λεπτομερειών και χαρακτήρων, από το οποίο απουσιάζουν η αισθαντικότητα και ο κίνδυνος.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζόυς Ευείδη

Οι Αθηναίοι / Τζόυς Ευείδη: «Φαίνομαι πολύ κουλ; Μπα, ρόλος είναι»

Αν της είχαν κάνει στο θέατρο όσες επαγγελματικές προτάσεις είχε ως σερβιτόρα, θα ήταν η Βουγιουκλάκη – όπως λέει. Κι αν και συχνά αυτολογοκρίνεται, δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Είναι μια αγαπητή κωμική ηθοποιός, που κάποτε ήθελε να παίξει δραματικούς ρόλους. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Pulp Fiction / Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Mε αφορμή την βιογραφία του που μόλις κυκλοφόρησε στα Ελληνικά, ανατρέχουμε στη ζωή και την καριέρα του κορυφαίου σταρ, που προσπάθησε πολύ να αποφύγει τη διασημότητα, αλλά, ευτυχώς για εμάς, απέτυχε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Είναι «καταραμένη» η κινηματογραφική βιογραφία του Μάικλ Τζάκσον;

Οθόνες / Είναι «καταραμένη» η κινηματογραφική βιογραφία του Μάικλ Τζάκσον;

Νέα αναβολή πήρε η ταινία «Michael» ενώ η παραγωγή ανακοίνωσε την έναρξη επιπλέον γυρισμάτων, τα οποία ενδεχομένως θα επιχειρήσουν να ασχοληθούν με τις βαριές κατηγορίες εις βάρος του αείμνηστου «Βασιλιά της ποπ».
THE LIFO TEAM
Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Οθόνες / Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Η ανακοίνωση των Village Cinemas γεμίζει χαρά τους Αθηναίους σινεφίλ που πρόκειται να αποκτήσουν τη δική τους αίθουσα IMAX. Τι είναι, όμως, η τεχνολογία IMAX και γιατί μέχρι πρότινος είχε μόνο η Θεσσαλονίκη πιστοποιημένη αίθουσα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ