Evil does not exist: Ο σπουδαίος Ρ. Χαμαγκούτσι κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στη Βενετία

EVIL DOES NOT EXIST Facebook Twitter
Το απολαυστικό, γεμάτο αυτοπεποίθηση αφηγηματικό ρίσκο Ρούι Χαμαγκούτσι απέδωσε.
0

Πριν ακόμη ξεκινήσει, το 80ό Φεστιβάλ Βενετίας έβαλε σε εφαρμογή εναλλακτικά σενάρια εξαιτίας της απεργίας των σεναριογράφων και, το κυριότερο, των ηθοποιών που ανήκουν στα αντίστοιχα αμερικανικά σωματεία. Το «Challengers» του Γκουαντανίνο, που ήταν προγραμματισμένο να σηκώσει αυλαία, αντικαταστάθηκε, το «Dune» είχε ήδη φύγει, κι ένας θεσμός που βασίζεται τόσο βαριά στους σταρ, ελλείψει αγοράς, θα έμενε θαμπό και στερημένο από Χόλιγουντ και ίσως κάποιες σημαντικές ταινίες που θα έκαναν πρεμιέρα εκεί.

Ωστόσο γρήγορα τα πράγματα ισορρόπησαν, οι περισσότεροι επιβεβαίωσαν και, χάρη στις άδειες που δόθηκαν από το SAG-AFTRA για όσους στήριζαν ανεξάρτητες παραγωγές, γνωστοί ηθοποιοί ετοίμασαν τις βαλίτσες τους με προορισμό τη Μόστρα. Ήρθαν, μίλησαν  και πόζαραν, από τον Άνταμ Ντράιβερ του «Φεράρι» το πρώτο τριήμερο, μέχρι τον καυτό Τζέικομπ Ελόρντι της «Πρισίλα» (αν και η συμπρωταγωνίστριά του απέσπασε το βραβείο ερμηνείας) και την Τζέσικα Τσαστέιν στο φινάλε, για το «Memory» του Μίτσελ Φράνκο, με τον αθόρυβο, πάντα καλό Πίτερ Σάρσγκαρντ να τσιμπά το αντίστοιχο ανδρικό, από τον Μαντς Μίκελσεν ίσως.

H επιστροφή του Ριουσούκε Χαμαγκούτσι, δύο χρόνια μετά το εκπληκτικό διπλό του «χτύπημα», που τον έφερε στο προσκήνιο με φεστιβαλικές διακρίσεις κι ένα Όσκαρ για το «Drive my car», με το «Evil does not exist», μια ταινία-έκπληξη που ανακοινώθηκε στο πρόγραμμα της Βενετίας, χωρίς κανείς να γνωρίζει τι έχει κάνει ο σύγχρονος Ιάπωνας μάστερ.

Προσπερνώντας τις έξαλλες εμφανίσεις αλά Χάρι Στάιλς και Τίμοθι Σαλαμέ, που δεν επαναλήφθηκαν, το 80ό επετειακό φεστιβάλ ανήκε στους δημιουργούς. Παρά την παρουσία του Ντέιβιντ Φίντσερ και του Μάικλ Μαν, συμμετοχές από θρύλους όπως ο Πολάνσκι (που αναμενόμενα δεν παρευρέθη) και ο Γούντι Άλεν (το κοινό τον αποδοκίμασε, οι δημοσιογράφοι δεν το είδαν έτσι), ο Γιώργος Λάνθιμος ήταν ο σταρ της Μόστρα. Σε πείσμα της ντροπαλοσύνης του, χειροκροτήθηκε από τη στιγμή που έφτασε στην αίθουσα, έλαβε το πιο ζωηρό και παρατεταμένο ovation μετά το πέρας της προβολής και επευφημήθηκε στην αίθουσα Τύπου.

EVIL DOES NOT EXIST Facebook Twitter
Η ταινία ξεκινά με επάλληλα πλάνα κλαδιών από δένδρα σε ένα ειδυλλιακό δάσος, μουσική που λιώνει ατονικούς ήχους και απουσία διαλόγου στο πρώτο δεκάλεπτο. Ένα κοριτσάκι περιδιαβαίνει ανέμελο στο χιόνι, ο πατέρας του κόβει ξύλα.

Έδωσε μία από τις πιο αξιομνημόνευτες απαντήσεις σε σχέση με το σεξ στις ταινίες του, και στο σύγχρονο σινεμά κατ’ επέκταση, και μου έκανε εντύπωση που, όταν τον ρώτησα για το στυλ του, πώς προκύπτει, αν προσαρμόζεται ή αν τελικά είναι και θέμα προσωπικής υπογραφής, περιέγραψε τη διαδικασία και κατέληξε λέγοντας πως μια αισθητική αναζήτηση και η αγάπη για το σινεμά, για ένα πλάνο διαφορετικό και λίγο παρακινδυνευμένο ίσως, βρίσκονται πάντα στο μυαλό του.

Το «Poor Things» συζητήθηκε όσο κανένα άλλο φιλμ για τον τρυφερό και τολμηρό τρόπο που αντιμετώπισε μια φανταστική γυναίκα, την αμηχανία, την ενηλικίωση και την απελευθέρωσή της, το φαντασμαγορικό κινηματογραφικό σύμπαν που έπλασε γύρω της, ειδικά στο ταξίδι της προς την αυτοδιάθεση (ένα πικάντικο sexscapade που κάνει το «Favourite» να κοκκινίσει!), το τρομερό επιτελείο ηθοποιών (αλλά και την επιμέλεια του κάστινγκ), ειδικά για την ερμηνεία της Έμα Στόουν, τον ρυθμό και τις επιλογές του Γιώργου στο στόρι. Ακολουθώντας το μονοπάτι της «Ευνοούμενης», σε καμπάνια και ημερομηνίες, τα Όσκαρ είναι καθ' οδόν, διόλου απίθανα, ίσα ίσα, πιο κοντά από ποτέ, ακόμη και στις μεγάλες κατηγορίες. Μακάρι, το αξίζει, και μπορεί να είναι η καλύτερη ανάμεσα στις σπουδαίες ταινίες του Έλληνα δημιουργού.

Τη δεύτερη εβδομάδα του φεστιβάλ μόνο δύο ταινίες κουβεντιάστηκαν – όχι τόσο όσο ο Λάνθιμος, αλλά πάντως ήρθαν στο προσκήνιο: το δίγλωσσο «Beast» του Μπερτράν Μπονελό, το αισθηματικό έπος που διανύει τρεις εποχές μέσα από δυο ψυχές κι έναν έρωτα με αστερίσκο, που απορρίφθηκε από τον Τιερί Φρεμό στις Κάννες, και τελικά δεν απέσπασε κανένα βραβείο, και η επιστροφή του Ριουσούκε Χαμαγκούτσι, δύο χρόνια μετά το εκπληκτικό διπλό του «χτύπημα» που τον έφερε στο προσκήνιο με φεστιβαλικές διακρίσεις και ένα Όσκαρ για το «Drive my car», με το «Evil does not exist», μια ταινία-έκπληξη που ανακοινώθηκε στο πρόγραμμα της Βενετίας χωρίς κανείς να γνωρίζει τι έχει κάνει ο σύγχρονος Ιάπωνας μάστερ.

EVIL DOES NOT EXIST Facebook Twitter
Γίνεται σαφές οτι ο φυσικός παράδεισος απειλείται άμεσα από τον προαποφασισμένο συρμό του glamorous camping, ένα “φρούτο” που δεν αφορά μόνο την Ιαπωνία, αλλά διαδίδεται τάχιστα σε όλον τον κόσμο.

Η ταινία ξεκινά με επάλληλα πλάνα κλαδιών από δένδρα σε ένα ειδυλλιακό δάσος, μουσική που λιώνει ατονικούς ήχους και απουσία διαλόγου στο πρώτο δεκάλεπτο. Ένα κοριτσάκι περιδιαβαίνει ανέμελο στο χιόνι, ο πατέρας του κόβει ξύλα και ένας φίλος του τον βοηθά να μαζέψει νερό από την πηγή του υπενθυμίζει πως πρέπει να παρευρεθούν στην τοπική συγκέντρωση, όπου θα εξηγήσουν δυο απεσταλμένοι μιας μεγάλης εταιρείας από το Τόκιο τις συνέπειες που θα έχει ένα σημαντικό project Glamping στο χωριό.

Οι δυο ευγενικοί, αλλά άσχετοι εκπρόσωποι αναλύουν τις λεπτομέρειες στα μέλη της κοινότητας και προκαλούν αντιδράσεις που κυμαίνονται από την πολιτισμένη διαφωνία ως την οργισμένη επιτίμηση. Γίνεται σαφές οτι ο φυσικός παράδεισος απειλείται άμεσα από τον προαποφασισμένο συρμό του glamorous camping, ένα «φρούτο» που δεν αφορά μόνο την Ιαπωνία αλλά διαδίδεται τάχιστα σε όλον τον κόσμο, ένα πραγματικό οξύμωρο, αφού παρεμβαίνει ανενδοίαστα στις τελευταίες άσπιλες εκτάσεις, ειδικά εκείνες που ατυχώς βρίσκονται σχετικά κοντά σε αστικά κέντρα.

Κι εκεί που ο Χαμαγκούτσι βάζει στη θέση της παρατήρησης της φυσικής ρουτίνας μια μακροσκελή ανταλλαγή διαλόγων, όπως συνηθίζει στις ταινίες του, στο δεύτερο μέρος αναδεικνύεται ο σκηνοθέτης μέσα του και φέρνει την ταινία σε ένα απροσδόκητο φινάλε, μυστηριώδες στην εξήγησή του, υποδόρια ανατρεπτικό, με το twist να συνορεύει με κάτι αδιόρατα θριλερικό, ανοιχτό όσο και ο διφορούμενος τίτλος: αν και το ότι το Κακό δεν υπάρχει ακούγεται σαν απόλυτη ρήση, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος αν ο Χαμαγκούτσι το εννοεί μεταφορικά ή κυριολεκτικά, και, το κυριότερο, για ποιον την προορίζει.

Για την 8χρονη κόρη, τον υπομονετικό πατέρα, τον υπάλληλο ή όλους εμάς; Η σταδιακή μεταστροφή των υπαλλήλων, ειδικά του άνδρα, σε μια φάση κατανόησης των αληθινών προβλημάτων των κατοίκων του χωριού και των συνεπειών που υποψιάζεται βάσιμα πως θα προκληθούν αλλάζει προσωρινά τον τόνο σε χιουμοριστική παρένθεση, κάτι σαν αμοιβαίο δούλεμα των de facto αντίπαλων στρατοπέδων, πάντα κρατώντας τους τύπους, αν και ο κακός οιωνός, όπως μαρτυρά ο κίνδυνος που πάντα κρύβει, μυθιστορηματικά και κινηματογραφικά, ένα δάσος καταλήγει σε ένα ήρεμο σοκ, μια κάθαρση που αναφέρεται στην παλιά ρήση για ένα ελάφι λαβωμένο από σφαίρα κυνηγού.

EVIL DOES NOT EXIST Facebook Twitter
Aν και το ότι το Κακό δεν υπάρχει ακούγεται σαν απόλυτη ρήση, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος αν ο Χαμαγκούτσι την εννοεί μεταφορικά ή κυριολεκτικά και, το κυριότερο, για ποιον την προορίζει.

Δεν συγκρίνεται με το άλμα προς το εξωπραγματικό που δοκίμασε ο Βερεσεθάκουλ στο «Memoria» αλλά μεταφέρει τον προβληματισμό πέρα από την ηθική και τη διαδικασία σε ένα μεταφυσικό πεδίο ενοχλητικό μέσα στην απλότητά του, αφομοιωμένο δραματικά από έναν σκηνοθέτη που συνδυάζει μοναδικά θεατρική δομή με ποιητικούς ρυθμούς και απέριττη κινηματογράφηση – ο πιο στιλπνός σε οπτικό ύφος Νούρι Μπιλγκέ Τζεϊλάν είναι ένας ακόμη που το κάνει, αν και η αυξανόμενη εκζήτηση του λόγου του καταδιώκει τις τελευταίες ταινίες του.

Το απολαυστικό, γεμάτο αυτοπεποίθηση αφηγηματικό ρίσκο Ρούι (για τους φίλους του) Χαμαγκούτσι απέδωσε και η κριτική επιτροπή, με πρόεδρο τον Ντέμιαν Σαζέλ, τον έχρισε δεύτερο καλύτερο, τιμώντας τον με το Μεγάλο Βραβείο και τον Αργυρό Λέοντα. Μακράν οι δυο πιο απολαυστικές ταινίες του φεστιβάλ, αποτιμήθηκαν ως κορυφαίες σε ένα φεστιβάλ με μεγάλα ονόματα, αν και όχι απαραίτητα αυστηρό κριτήριο επιλογής στις ταινίες του.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ