Ψίθυροι προσμονής: Ένα αριστούργημα του λιβανέζικου σινεμά από το 1980 στο Netflix

Ψίθυροι προσμονής: Ένα αριστούργημα του λιβανέζικου σινεμά από το 1980 στο Netflix Facebook Twitter
H Λιβανέζα ποιήτρια Νάντια Τουένι αναπολεί την Βηρυτό της νιότης της.
0



OΠΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΙΣΩΣ έχουν πάρει χαμπάρι –εξαιτίας της πάγιας τακτικής της πλατφόρμας να κρατά στο σκοτάδι τους συνδρομητές της όσον αφορά στο ευρύτερο περιεχόμενό της– εδώ και λίγο καιρό έχουν εμφανιστεί στο Netflix καμιά εικοσαριά και πλέον ταινίες από την κινηματογραφική ιστορία του κοντινού μας Λιβάνου και της χιλιοτραγουδισμένης και χιλιοβασανισμένης Βηρυτού.

Ταινίες κάθε είδους, σύγχρονες και παλιότερες, ανάμεσά τους και καναδυό (τουλάχιστον) αριστουργήματα που σπανίως πετυχαίνει κανείς σε μη εξειδικευμένη πλατφόρμα, βρέθηκαν μαζεμένες στο θερμοκήπιο του Netflix, στο πλαίσιο της ενίσχυσης της κινηματογραφικής βιομηχανίας του Λιβάνου (η οποία δοκιμάζεται ιδιαιτέρως, όπως κι η οικονομία της πολύπαθης χώρας) από τον γίγαντα του streaming.


Είναι σα να βρίσκεσαι ξαφνικά αλλού (σε κάποιο παλιότερο φεστιβάλ κινηματογράφου) όταν πετυχαίνεις ανάμεσα στα διεγερτικά και εφήμερα σπαράγματα του Netflix, μια ταινία σαν το Whispers (αφήνω τον αγγλικό τίτλο για πιο εύκολη πλοήγηση, προσοχή όμως: δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ομώνυμη σαουδαραβική σειρά παραγωγής 2020 που επίσης βρίσκεται στην πλατφόρμα). Πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό, υποβλητικό, ευαίσθητο, διαφωτιστικό ντοκιμαντέρ - ταξίδι στον Λίβανο του 1980, και ενώ είχαν ήδη συμπληρωθεί πέντε χρόνια από την έναρξη του εμφυλίου που ήδη είχε ρημάξει τη χώρα και θα βαστούσε για μια δεκαετία ακόμα.

«Ο πυρετός που συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο το σαββατόβραδο, στην Βηρυτό συμβαίνει κάθε νύχτα. Ο πυρετός όταν νιώθεις ότι γερνάς, όταν φοβάσαι ότι ο χρόνος χάνεται, ο πυρετός του να κυνηγάς την ζωή και να μην την φτάνεις, ούτε για μια στιγμή έστω, ο πυρετός του φόβου για το αύριο...»


Την ταινία είχε σκηνοθετήσει ο γνωστός ανά τα ευρωπαϊκά φεστιβάλ εκείνα τα χρόνια, Μαρούν Μπαγκνταντί, χρησιμοποιώντας ως ιδανική ξεναγό-αφηγήτρια σ' αυτό το ταξίδι ανάμεσα στα συντρίμμια και στις ελπίδες, με στάσεις σε διάφορα σημεία της χώρας, από την Τύρο στα νότια μέχρι τη Βηρυτό, την κοιλάδα Μπεκαά και την Ερμέλ στα βόρεια, τη γαλλοτραφή (μέρος των σπουδών της μάλιστα έγινε στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας) Λιβανέζα ποιήτρια Νάντια Τουένι (σύζυγός της ήταν ο «πρύτανης της λιβανέζικης δημοσιογραφίας» Γκασάν Τουένι).

Μέσα από τους στίχους και τους μελαγχολικούς αναστοχασμούς της, που όμως δεν αντηχούν πεσιμισμό αλλά μια κρυστάλλινη καθαρότητα, η ποιήτρια αναπολεί τη Βηρυτό της νιότης της («Ο Λίβανος ήταν σαν μια γροθιά, μέσα σ' ένα μερόνυχτο τον είχαμε γυρίσει, ήταν το σπίτι μας») και συνομιλεί με μια σειρά από συμπατριώτες της που εκπροσωπούν ένα ευρύτατο κοινωνικό και πολιτισμικό φάσμα: καλλιτέχνες, αγρότες, δημοσιογράφους, πολιτευτές, αρχιτέκτονες, ψαράδες, μουσικούς. Όλων αυτών τα μουρμουρητά, οι ψίθυροι και οι προσδοκίες σκεπάζουν έστω και προσωρινά, τον θόρυβο και την ανείπωτη αγριότητα του πολέμου.

Ψίθυροι προσμονής: Ένα αριστούργημα του λιβανέζικου σινεμά από το 1980 στο Netflix Facebook Twitter
Φοιτητές του Αμερικανικού Πανεπιστημίου της Βηρυτού που παρευρέθηκαν σε μια συναυλία στο Green Field του AUB, 1980. Από το «Whispers» του Μαρούν Μπαγκνταντί.


«Μου λείπουν οι μέρες που μαλώναμε και μετά τα ξαναβρίσκαμε» ακούγεται να λέει κάποια στιγμή. «Ακόμα και τα μαλώματα ήταν όμορφα επειδή είχαμε την ελευθερία να φιλιώσουμε ξανά». «Κάθε φορά που αντικρίζουμε το φως, κάποιος έρχεται και το σβήνει» λέει αλλού στην ταινία, επιτρέποντας να ξεχυθεί το παράπονο πριν αντλήσει ξανά αυτοπεποίθηση από την παροιμιώδη ικανότητα των συμπατριωτών της να αντέχουν τα χτυπήματα, ξανά και ξανά.

Σε μια άλλη σκηνή, την ώρα που η κάμερα δείχνει σκηνές από την νυχτερινή ζωή της Βηρυτού, που δεν σταματά ακόμα κι όταν πέφτουν οι βόμβες, εκφράζει την αγωνία που κρύβει η λαχτάρα και η προσμονή: «Ο πυρετός που συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο το σαββατόβραδο, στη Βηρυτό συμβαίνει κάθε νύχτα. Ο πυρετός όταν νιώθεις ότι γερνάς, όταν φοβάσαι ότι ο χρόνος χάνεται, ο πυρετός τού να κυνηγάς τη ζωή και να μην τη φτάνεις, ούτε για μια στιγμή έστω, ο πυρετός του φόβου για το αύριο...».

Η Νάντια Τουένι δεν πρόλαβε να δει το τέλος του πολέμου. Τρία χρόνια αργότερα, το 1983, υπέκυψε τελικά σε ηλικία 47 ετών, στον καρκίνο που την ταλαιπωρούσε πολλά χρόνια.

Ο σκηνοθέτης των «Ψιθύρων» πέθανε το 1993, στα 43 του μόλις. Εκτός από το «Whispers», το Netflix φιλοξενεί άλλες δύο πολύ αξιόλογες ταινίες του, μυθοπλασίας αμφότερες, το Beirut Oh Beirut με το οποίο έκανε το ντεμπούτο του το 1975, λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, τον οποίον η ταινία μοιάζει απόκοσμα να προβλέπει με κάθε λεπτομέρεια, και το The Little Wars, μια δραματική περιπέτεια που γυρίστηκε το 1982, η υπόθεση όμως εκτυλίσσεται στις αρχές της εμφύλιας σύρραξης.

 
Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κάπως έτσι, ο Σωτήρης Τσαφούλιας άνοιξε τον δρόμο των ελληνικών παραγωγών προς το Netflix

Οι Αθηναίοι / Κάπως έτσι, ο Σωτήρης Τσαφούλιας άνοιξε τον δρόμο των ελληνικών παραγωγών προς το Netflix

O σεναριογράφος και σκηνοθέτης του «Έτερος Εγώ» μεγάλωσε στον Πειραιά, ζει στη Βάρκιζα και αν όλα πάνε καλά, θα γίνει ο πρώτος Έλληνας δημιουργός που θα σκηνοθετήσει για το Netflix.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ντιόρ, Γουέστγουντ, Μαρτζελά: Τρεις πρωτοπόροι της μόδας σε τρία αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ντιόρ, Γουέστγουντ, Μαρτζελά: Τρεις πρωτοπόροι της μόδας σε τρία αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ

«Σινεμά και Μόδα: πίσω από τον καθρέφτη» έχει τίτλο το νέο αφιέρωμα της Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης που πραγματοποιείται στην online πλατφόρμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης από τις 15 έως τις 17/2.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Μια ταινία που η Τζέιν Όστιν θα ήταν περήφανη να είχε σκηνοθετήσει, η Λίντσεϊ Λόχαν ανταλλάζει σώμα με την Τζέιμι Λι Κέρτις ξανά μετά από 22 χρόνια κι ένας μεταλλαγμένος Μπάμπι εκδικείται για τον θάνατο της μαμάς του. – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Νεαρές μητέρες»: Είναι καλοκαιρινή επιλογή μία ταινία των αδελφών Νταρντέν; 

The Review / «Νεαρές μητέρες»: Tα κατάφεραν πάλι οι αδελφοί Νταρντέν; 

Τι κάνει τις «νεαρές μητέρες» να ξεχωρίζουν από τις προηγούμενες δουλειές των Βέλγων δημιουργών; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητάνε για τη βραβευμένη ταινία που παίζεται στους θερινούς κινηματογράφους της Αθήνας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Οθόνες / American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Η American Apparel πουλούσε απελευθέρωση, αλλά πίσω από τις βιτρίνες και το φίνο βαμβάκι το brand ήταν βουτηγμένο στα σκάνδαλα: σεξουαλική παρενόχληση, κατάχρηση εξουσίας και ένα εργασιακό κλίμα που κάθε άλλο παρά cool ήταν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Movies

Οθόνες / Η σπαρταριστή επιστροφή των «Τρελών Σφαιρών» και 9 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Ο Λίαμ Νίσον δείχνει την κωμική στόφα του, η Άλισον Μπρι και ο Ντέιβ Φράνκο πρωταγωνιστούν στην πιο αναμενόμενη ταινία τρόμου της χρονιάς, η νέα ταινία των αδερφών Νταρντέν και 4 επανεκδόσεις – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Είδαμε την ταινία που διασκευάζει ο Γιώργος Λάνθιμος

Οθόνες / Η ταινία στην οποία βασίστηκε ο Λάνθιμος: Ένα κρυμμένο νοτιοκορεατικό διαμάντι

Η επικείμενη κυκλοφορία του «Bugonia» στάθηκε αφορμή για να επισκεφτούμε ξανά την κινηματογραφική του πηγή, το cult «Save the Green Planet!», έναν από τους κρυμμένους θησαυρούς του νοτιοκορεατικού σινεμά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ