Πώς μια φωτογράφος ανέλαβε τη σκηνοθεσία ενός παγκόσμιου φαινομένου

Πώς μια φωτογράφος ανέλαβε τη σκηνοθεσία ενός παγκόσμιου φαινομένου Facebook Twitter
Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον - Self Portrait Suspended I (2004)
2

Μια έκθεση σε μια έρημη λονδρέζικη αποβάθρα που επιμελήθηκε το 1988 ο νεαρός τότε Ντέμιαν Χιρστ, όταν ήταν ακόμα σπουδαστής, σηματοδότησε τη γέννηση ενός νέου καλλιτεχνικού κινήματος. Η έκθεση περιλάμβανε δουλειές φίλων και συνομηλίκων του, που έγιναν γνωστοί ως οι Νέοι Βρετανοί Καλλιτέχνες.

Την άτυπη αυτή "κλίκα" συνέδεε το στοιχείο της πρόκλησης στη δουλειά τους. Ενδεικτικό θεωρείται το διάσημο έργο του Χιρστ, The Physical Impossibility of Death in the Mind of Someone Living (1991) με τον κομματιασμένο καρχαρία βυθισμένο σε φορμαλδεϋδη. Μια από τις καλλιτέχνιδες αυτής της γενιάς ήταν η Σαμ Τέιλορ-Γουντ που εργαζόταν πρωτίστως ως φωτογράφος και video artist. Με τα πιο γνωστά της έργα, Killing Time και Travesty of a Mockery, εξερευνούσε τη σεξουαλικότητα, φτάνοντας μέχρι τις υποψηφιότητες των βραβείων Τέρνερ το 1998. 17 χρόνια μετά, η ίδια καλλιτέχις που άλλαξε το επώνυμό της το 2012 όταν παντεύτηκε τον κατά 23 χρόνια μικρότερό της, ηθοποιό Άαρον Τζόνσον (ο οποίος επίσης μετονομάστηκε σε Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον), βρίσκεται στο προσκήνιο ως σκηνοθέτις πλέον της κινηματογραφικής μεταφοράς του παγκόσμιου εκδοτικού φαινομένου της Ε.Λ. Τζέιμς, 50 Αποχρώσεις του Γκρι.

  

Πώς μια φωτογράφος ανέλαβε τη σκηνοθεσία ενός παγκόσμιου φαινομένου Facebook Twitter
Ντέμιαν Χιρστ - The Physical Impossibility of Death in the Mind of Someone Living (1991)

 

Υπό μια έννοια, η σειρά των συγκεκριμένων βιβλίων έχει διχάσει τόσο όσο κι εκείνοι οι καλλιτέχνες κάποτε. Δικηγόροι που ασχολούνται με την ενδοοικογενειακή βία την έχουν χαρακτηρίσει "οδηγό για σεξουαλικούς βασανισμούς", κριτικοί λογοτεχνίας τη θεωρούν άοσμη αλλά ταυτόχρονα χυδαία, ωστόσο έχουν γραφτεί και εγκωμιαστικά σχόλια που κάνουν λόγο για "βατά έργα που εισάγουν την σαδομαζοχιστική κουλτούρα στη σφαίρα του μέινστριμ". Όπως και να'χει, η ταινία είναι σίγουρα μια από τις πιο αναμενόμενες της χρονιάς. Όμως γιατί μια καλλιτέχνις που έχει αγγίξει το βραβείο Τέρνερ, να βρεθεί στα σκηνοθετικά ηνία ενός τέτοιου πρότζεκτ;

 

Πώς μια φωτογράφος ανέλαβε τη σκηνοθεσία ενός παγκόσμιου φαινομένου Facebook Twitter
Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον - Self Pietà (2001)

 

Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον"Ήθελα να ανακαλύψω γιατί έγιναν φαινόμενο αυτά τα βιβλία. Σε πρώτη ανάλυση, το 50 Shades of Grey φαντάζει ένα πολύ σκοτεινό και ενήλικο παραμύθι. Δεν είχα δει προηγουμένως κάτι αντίστοιχο στον κινηματογράφο, οπότε ένιωσα σαν να βρίσκομαι σε μια νέα πραγματικότητα, πράγμα που με εξίταρε οπτικά" εξηγεί η Τέιλορ-Τζόνσον στο Time.

 

Θεματικά, πρόσφατες φωτογραφικές δουλειές της καλλιτέχνιδας, όπως τα Bound, Self Portrait Suspended και Escape Artist, ταιριάζουν με το πνεύμα της ταινίας, αφού άπτονται του κόσμου του S&M. Η ταινία βέβαια δεν αποτελεί την πρώτη της απόπειρα στον κινηματογράφο. Το Nowhere Boy του 2009 παρουσίαζε τα νεανικά χρόνια του Τζον Λένον και συνάντησε ευρεία αποδοχή. Η ίδια θεωρεί ότι εκείνη η ταινία ετοίμασε το έδαφος για αυτό που θα ακολουθούσε. Νωρίτερα, είχε συμμετάσχει στην ανθολογία ταινιών μικρού μήκους Destricted, που εξερευνούσε τα όρια μεταξύ τέχνης και πορνογραφίας. Μεγάλα ονόματα όπως οι Μαρίνα Αμπράμοβιτς, Μάθιου Μπάρνι, Λάρι Κλαρκ και Γκασπάρ Νοέ είχαν δώσει ταινίες τους στο πρότζεκτ και το Death Valley της Τέιλορ-Τζόνσον παρουσίαζε έναν άνδρα να αυνανίζεται στην έρημο (προσοχή, NSFW περιεχόμενο):

 


 

"Όταν περνούσα από οντισιόν για το 50 Shades of Grey, με ρώτησαν από την παραγωγή πώς θα αντεπεξέλθω στο τεράστιο fan base των βιβλίων, αφού δεν έχω αντιμετωπίσει κάτι παρόμοιο στο παρελθόν. Και τους απάντησα ότι έχω ζήσει κάτι ανάλογο μια και η προηγούμενή μου ταινία ήταν για έναν από τους Beatles" περιγράφει η σκηνοθέτις. Για το 50 Shades, η δούλεψε στενά με τον επι χρόνια συνεργάτη της, διευθυντή φωτογραφίας Σίμους ΜακΓκάρβι, αλλά και με την ίδια τη συγγραφέα του βιβλίου. "Είχαμε κοινές απόψεις, όμως υπήρχαν φορές που διαφωνήσαμε έντονα. Δεν θα έλεγα πως είναι ό,τι πιο εύκολο για έναν καλλιτέχνη με ισχυρό όραμα, να έχει από πάνω του κάποιον εξίσου ισχυρογνώμονα".

 

Πώς μια φωτογράφος ανέλαβε τη σκηνοθεσία ενός παγκόσμιου φαινομένου Facebook Twitter
Οι πρωταγωνιστές του 50 Shades of Grey, Ντακότα Τζόνσον και Τζέιμι Ντόρναν, φωτογραφημένοι στο Chateau Marmont του Λος Άντζελες για το Time

 

Πώς μια φωτογράφος ανέλαβε τη σκηνοθεσία ενός παγκόσμιου φαινομένου Facebook Twitter
Ντακότα Τζόνσον

 

Η ίδια ξεκαθαρίζει ότι η στροφή της στον μέινστριμ κινηματογράφο δεν σηματοδοτεί το τέλος της καριέρας της ως φωτογράφου. "Όταν δουλεύω πάνω σε μια ταινία, πρόκειται για μια πιο συνεργατική εμπειρία. Όταν φωτογραφίζω, απαντώ σε ερωτήσεις που θέτει ο ίδιος μου ο εαυτός. Ως φωτογράφος είμαι πιο αυτόνομη. Ωστόσο, και στο κινηματογραφικό σετ προσπαθώ να τραβάω αρκετές φωτογραφίες και να έχω μαζί τις μηχανές μου όσο πιο συχνά γίνεται".

 

Πώς μια φωτογράφος ανέλαβε τη σκηνοθεσία ενός παγκόσμιου φαινομένου Facebook Twitter
Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον - Bram Stoker's Chair I

 

Πώς μια φωτογράφος ανέλαβε τη σκηνοθεσία ενός παγκόσμιου φαινομένου Facebook Twitter
Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον - Escape Artist (Pink and Red, 2008)

 

Δείτε παρακάτω ένα βίντεο για τη φρενίτιδα που έχει προκαλέσει στις γυναίκες το βιβλίο, με μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις που έδωσε παλιότερα η Ε.Λ. Τζέιμς στο Time:

 

 

2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όλες οι τηλεοπτικές σειρές που κάνουν πρεμιέρα το φθινόπωρο

Οθόνες / Όλες οι τηλεοπτικές σειρές που κάνουν πρεμιέρα το φθινόπωρο

Από τις συναρπαστικές νέες αφίξεις έως όλες τις μεγάλες επιστροφές, η LiFO χαρτογραφεί τις καλύτερες ξένες και ελληνικές τηλεοπτικές σειρές που θα μας κρατήσουν κολλημένους στο σπίτι (και) φέτος.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Tα Highlights των 29ων Νυχτών Πρεμιέρας

Οθόνες / Νύχτες Πρεμιέρας 2023: Τα highlights του φετινού προγράμματος

Κινηματογραφικά διαμαντάκια από όλο τον κόσμο, φιλμικοί θησαυροί του παρελθόντος, χορός, μουσική και σινεφιλικές συζητήσεις δίπλα στους κινηματογράφους που θα φιλοξενήσουν τις φετινές προβολές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΝΕΡΙΤΑΝ ΖΙΝΤΖΙΡΙΑ-ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ

Οθόνες / Το κινηματογραφικό δοκίμιο του Νεριτάν Ζιντζιρία για το Άγιο Όρος

Ο Ελληνοαλβανός σκηνοθέτης μιλά στη LIFO για την ταινία του «Φῶς ἐκ Φωτός», ένα υβρίδιο μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ που κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο 46ο Διεθνές Φεστιβάλ Δράμας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ «Παραμένουμε μεγάλες βουκόλες»: οι δημιουργοί της Αρκουδότρυπας μιλούν στη LiFO

Οθόνες / «Παραμένουμε μεγάλες βουκόλες»: Οι δημιουργοί της Αρκουδότρυπας μιλούν στη LiFO

Η Χρυσιάννα Παπαδάκη και ο Στέργιος Ντινόπουλος, συν-σκηνοθέτες της Αρκουδότρυπας που κέρδισε τον Χρυσό Διόνυσο στο 46ο Φεστιβάλ Δράμας, και πλέον συγκάτοικοι, μιλούν για το πώς η ταινία τούς γείωσε στην Ελλάδα.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Νίκος Γαλανός, ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Αθήνα, ζει στου Παπάγου.

Οι Αθηναίοι / Νίκος Γαλανός: «Δεσπόζει στις μέρες μας μια κακή απομίμηση των πάντων»

Ο ηθοποιός που επιστρέφει για τρίτη σεζόν στην τηλεοπτική σειρά «Η Γη της Ελιάς» μιλά για τα πρώτα του βήματα, την Τζένη και την Αλίκη, την ευτυχία και την επιτυχία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
EVIL DOES NOT EXIST

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Evil does not exist: Ο σπουδαίος Ρ. Χαμαγκούτσι κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στη Βενετία

Η παραβολή του Ιάπωνα σκηνοθέτη για το περιβάλλον ήταν η καλύτερη ταινία μετά το «Poor Things» του Golden Lion King, Γιώργου Λάνθιμου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πρώτα οι κυρίες: Η ιστορία του γυναικείου hip-hop στο νέο ντοκιμαντέρ του Netflix

Daily / Πρώτα οι κυρίες: Η ιστορία του γυναικείου hip-hop στο νέο ντοκιμαντέρ του Netflix

Στο πλαίσιο της ιστορικής 50ής επετείου από τη γέννηση του hip-hop, το ντοκιμαντέρ «Ladies First» έχει ως στόχο να κατοχυρώσει πέρα από κάθε αμφισβήτηση τη σημασία των γυναικών MCs, DJs και παραγωγών στο είδος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

σχόλια

2 σχόλια
Προσωπικά πιστεύω ότι το πρόβλημα το έχει όποιος διαβάζει αυτά τα βιβλία, όχι η συγγραφέας του. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε τον τρόπο που δημοσιεύτηκε και το πώς έγινε τόσο δημοφιλές μόνο ως ebook χωρίς ουσιαστικά να προωθηθεί (πριν αγοράσει η Vintage τα δικαιώματα). Επίσης, θα σας απαντήσω στο γιατί το έκανε: 'A Machiavellian part of me thinks if this is successful, it affords me the freedom and the power to make something on my own terms, later on.' Freeing herself from decision by committee, no doubt" - από συνέντευξή της στο περιοδικό Red, τεύχος Μαρτίου. Δυστυχώς κάπως έτσι γυναίκες σκηνοθέτιδες μπορούν να τραβήξουν την προσοχή, ασχέτως τις περγαμηνές τους.
Μπορει να ειμαι λιγο off topic, αλλα επειδη βγαινει η ταινια πρεπει ΟΛΟΙ να διαβασετε μια πολυ ενδιαφερουσα κριτικη για το βιβλιο:http://www.georgakopoulos.org/work/reviews/50-shades-of-grey/Λεει ολη την αληθεια!